- 6 Eylül 2010
- 1.188
- 2.152
- 333
- Konu Sahibi mellifluous
-
- #21
ya şuan o kadar mutsuzum ki hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum kusura bakmayın yanlış yazarsam. ben de genetik bir takıntılık hali var asla aşamıyorum. her gün ölüyorum resmen yaşayan bir ölü gibiyim. ilaç kullanıcam ama şuan kullanma imkanım yok oturduğum yer küçücük köy beni götüren olmaz zaten psikoloğa falan. küçükken daha 8 yaşındayken falan takıntılı halim başladı. annem beni bu konuda çok iyi anlardı hep. sonra trafik kazası geçirdik 5 yıl önce falan ve annemi kaybettim. ve bu takıntılı halim aşırı tetiklendi. beni bu konuda ciddiye almıyorlar pek ailem.
mesela bir dönem şeker hastası olduğuma inandım bir dönem kanser olduğuma tam bu halimi atlattım derken bir tur daha bunları yaşadım yok yani atlatamıyorum.
geçen kan tahlili yaptırdım bazı değerlerim eksik bazıları fazla çıktı. neyse demir ilacı ve kansızlık var dendi ilaç kullanıyorum. internetten bir bakayım dedim altında bir sürü ciddi hastalık yatabilirmiş. kanserler falan. çok korktum tabi haliyle tek tek hepsinin belirtilerini okudum ve inanmıcaksınız belki ama ağrılarım var gibi şuan. demir ilacının yan etkisi olarak mı bilmiyorum artık ama başım inanılmaz ağrıyor. ara ara kemiklerim de sızlıyor falan.
anlatacak kimsem yok gibi çünkü herkesi bıktırdım. arkadaşlarım var ama çok yakın dostum dediğim birkaç kişi var onlar da bu halime alıştılar. hayatımda şimdiye kadar 4 5 erkek falan oldu ve hepsine bu konulardan dert yandım. şuan kimse yok hayatımda. o kadar takıyorum ki kafama biliyorum çok kötü duruyor dışardan.
aslında buraya öneri almak için yazmadım biliyorum ki benim durumum artık tedavi edilmesi gereken birşey. buraya yazma sebebim hayatımda insan kalmadı beni anlayacak. eskiden annem beni bu konuda anlardı yeri gelirdi benle takardı o da. ama şimdi bunu anlatacak kimsem yok ve yazınca rahatladım gerçekten..zamanınızı aldıysam kusura bakmayın
Gerek varmi kendini bu kadar yormaya. Hayatimda hepp " yeeaaaa bizde kanser cok genetikk bende ciksammm sasirmamm heheheheheh" diyip gencligime guvenen ortamlarda gevsek gevsek saka yaoarak konusan ben 4 ay once kanser eshisiyle ameliyat oldum hemde ne ameliyat. Sonra anladimki hersey agza oyle kolay alinmazmis. Kotuyu cagirma. Ogun bugundur diyoeumki eve dogduk yasiyoruz ve ölecegiz. Dusebilirz hasta olabilirz o an neyi yasamamiz gerekiyorsa yasayacagiz. Zehir etme hayati. Ve psikolaga bir gorun. Inan insanlari biktiririsin. Kimse gorusmek istemez. Ben bile bu halimle kimseye sikayet etmiyorum su vaziyetimi senin ne haddine. Sukret.bugun onkolojideki insanlari gordum o kadar bos uasiyoruzki o kadar bakya şuan o kadar mutsuzum ki hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum kusura bakmayın yanlış yazarsam. ben de genetik bir takıntılık hali var asla aşamıyorum. her gün ölüyorum resmen yaşayan bir ölü gibiyim. ilaç kullanıcam ama şuan kullanma imkanım yok oturduğum yer küçücük köy beni götüren olmaz zaten psikoloğa falan. küçükken daha 8 yaşındayken falan takıntılı halim başladı. annem beni bu konuda çok iyi anlardı hep. sonra trafik kazası geçirdik 5 yıl önce falan ve annemi kaybettim. ve bu takıntılı halim aşırı tetiklendi. beni bu konuda ciddiye almıyorlar pek ailem.
mesela bir dönem şeker hastası olduğuma inandım bir dönem kanser olduğuma tam bu halimi atlattım derken bir tur daha bunları yaşadım yok yani atlatamıyorum.
geçen kan tahlili yaptırdım bazı değerlerim eksik bazıları fazla çıktı. neyse demir ilacı ve kansızlık var dendi ilaç kullanıyorum. internetten bir bakayım dedim altında bir sürü ciddi hastalık yatabilirmiş. kanserler falan. çok korktum tabi haliyle tek tek hepsinin belirtilerini okudum ve inanmıcaksınız belki ama ağrılarım var gibi şuan. demir ilacının yan etkisi olarak mı bilmiyorum artık ama başım inanılmaz ağrıyor. ara ara kemiklerim de sızlıyor falan.
anlatacak kimsem yok gibi çünkü herkesi bıktırdım. arkadaşlarım var ama çok yakın dostum dediğim birkaç kişi var onlar da bu halime alıştılar. hayatımda şimdiye kadar 4 5 erkek falan oldu ve hepsine bu konulardan dert yandım. şuan kimse yok hayatımda. o kadar takıyorum ki kafama biliyorum çok kötü duruyor dışardan.
aslında buraya öneri almak için yazmadım biliyorum ki benim durumum artık tedavi edilmesi gereken birşey. buraya yazma sebebim hayatımda insan kalmadı beni anlayacak. eskiden annem beni bu konuda anlardı yeri gelirdi benle takardı o da. ama şimdi bunu anlatacak kimsem yok ve yazınca rahatladım gerçekten..zamanınızı aldıysam kusura bakmayın
geçmiş olsun, tanınız neydi ?Gerek varmi kendini bu kadar yormaya. Hayatimda hepp " yeeaaaa bizde kanser cok genetikk bende ciksammm sasirmamm heheheheheh" diyip gencligime guvenen ortamlarda gevsek gevsek saka yaoarak konusan ben 4 ay once kanser eshisiyle ameliyat oldum hemde ne ameliyat. Sonra anladimki hersey agza oyle kolay alinmazmis. Kotuyu cagirma. Ogun bugundur diyoeumki eve dogduk yasiyoruz ve ölecegiz. Dusebilirz hasta olabilirz o an neyi yasamamiz gerekiyorsa yasayacagiz. Zehir etme hayati. Ve psikolaga bir gorun. Inan insanlari biktiririsin. Kimse gorusmek istemez. Ben bile bu halimle kimseye sikayet etmiyorum su vaziyetimi senin ne haddine. Sukret.bugun onkolojideki insanlari gordum o kadar bos uasiyoruzki o kadar bak
dedikleriniz hepsi de var :/ ama hayatımı en xok tetkileyen bu tabikiyanlış anlamazsanız bir şey sorabilir miyim?
takıntılarınız çoğunlukla hastalıklarla mı ilgili? yoksa birilerinin sizinle ilgili kötü düşündüğünü,arkanızdan iş çevirdiğini vb de düşünüyor musunuz?
veya birilerinin size aşık olduğunu düşündüğünüz zamanlar falan oluyor mu?
dediğim gibi yanlış anlamayın,yalnızca kafamda bir şeyi şekillendirmeye çalışıyorum da, saygısızlık ettiysem şimdiden özür dilerim
yok ailem yüzünden babannemle dedemle yakinlarimla ayni yerde yasiyoruz gizli sakli yapmam gerek yapacaksam daMaddi olarak mı gidemem diyorsun?
Gızlı saklı yap. Resıtsın.yok ailem yüzünden babannemle dedemle yakinlarimla ayni yerde yasiyoruz gizli sakli yapmam gerek yapacaksam da
Şöyle düşünün: Sizin parmak izinizi başka birileri taşıyor mu? Diğer insanlarla aynı şartlara sahip misiniz? Aynı kan değerlerini, kronik rahatsızlıkları paylaşıyor musunuz? Bunlara verilecek tek cevap: Hayır. Evet, bu ilaçlar çoğu insanlara verilirken, bazı insanlarda yan etkiye sebep oluyor. Ama sizin bilinen bir hastalığınız var mı? Olsaydı, doktor sizi bilgilendirir ve ona göre farklı bir tedavi önerirdi. Bir de bu açıdan bakmaya çalışın.ya ciddi bişeyim varsa ve ben bunu görmezden gelip durumu daha da ciddileştirirsem..hep öyle yazmislar ya
doktor sanki çok önemsemedi gibi düşünüyorum. çoğu değerim farklı çıkmış ama sadece demir eksikliği ilacı verdi diğerlerinin farklı olması hakkında bişey demedi ya onlarin sebebi korktuğum kötü şeyse... hani öyle bi ihtimal varsa adam geciktirmezdi diyorum bide şey demisti sonuçlarının hepsine ayrıntılı bakıcam rahat ol falan demişti işte ama beynim vücuduma hükmediyo gibi sankiŞöyle düşünün: Sizin parmak izinizi başka birileri taşıyor mu? Diğer insanlarla aynı şartlara sahip misiniz? Aynı kan değerlerini, kronik rahatsızlıkları paylaşıyor musunuz? Bunlara verilecek tek cevap: Hayır. Evet, bu ilaçlar çoğu insanlara verilirken, bazı insanlarda yan etkiye sebep oluyor. Ama sizin bilinen bir hastalığınız var mı? Olsaydı, doktor sizi bilgilendirir ve ona göre farklı bir tedavi önerirdi. Bir de bu açıdan bakmaya çalışın.
Çoğu değerlerinizin farklı çıkmasından kastınız nedir? Yani her değerin yaşınıza göre standart sınırları vardır, sizin değerler de o sınırların dışında çıkmadıkları sürece bir sıkıntı yoktur. Bunu düşünmeyin. Zaten yiyip içtiklerinize dikkat eden ve genetik hastalık taşımayan biriyseniz, demir, d ve b12 vitaminleriniz normalde düşük çıkar ki birçoğumuzun benzer eksiklikleri söz konusu. Onlar da bir şekilde telafi edilir.doktor sanki çok önemsemedi gibi düşünüyorum. çoğu değerim farklı çıkmış ama sadece demir eksikliği ilacı verdi diğerlerinin farklı olması hakkında bişey demedi ya onlarin sebebi korktuğum kötü şeyse... hani öyle bi ihtimal varsa adam geciktirmezdi diyorum bide şey demisti sonuçlarının hepsine ayrıntılı bakıcam rahat ol falan demişti işte ama beynim vücuduma hükmediyo gibi sanki
hayir iste sinirlarin disinda cikmis. demir hadi eksik ama bikac tane daha oyle var. doktoe umursamadigi icin bende takmadim basta ama internette sacma sapan korkunc seyler yazmislarÇoğu değerlerinizin farklı çıkmasından kastınız nedir? Yani her değerin yaşınıza göre standart sınırları vardır, sizin değerler de o sınırların dışında çıkmadıkları sürece bir sıkıntı yoktur. Bunu düşünmeyin. Zaten yiyip içtiklerinize dikkat eden ve genetik hastalık taşımayan biriyseniz, demir, d ve b12 vitaminleriniz normalde düşük çıkar ki birçoğumuzun benzer eksiklikleri söz konusu. Onlar da bir şekilde telafi edilir.
Ama ruh sağlığınızı bir kere kaybettiniz mi, zaman geçtikçe onu geri getirmeniz çok zor. Ne yapın edin, maddi imkânınız yetiyorsa sizinkilere mümkünse yalan söylemeyi göze alın ve psikoloğa gidin. Önünüzde daha uzun bir hayat var, onun geri kalanını takıntılarla geçirmeyin. Kararlı olun.
Aklıma benim kadın doğum muayenemden sonraki süreci getirdiniz. :) İki yıl önce yaptırdığım hormon testinden sonra doktor annemi uzaklaştırıp kulağıma "hamilelik şüpheniz var mı?" diye sormuştu.hayir iste sinirlarin disinda cikmis. demir hadi eksik ama bikac tane daha oyle var. doktoe umursamadigi icin bende takmadim basta ama internette sacma sapan korkunc seyler yazmislar
Canım ben doktorum bugüne kadar hiçbir konuya burada yorum yapmadım ama ilk kez birine yazmak istedim. Aynı senin durumunda olan bir arkadaşım vardı, bir ara ruhen o kadar kötü olmuştu ki neredeyse günlük tahlil yaptırıyordu ve her tahlil sonucunu bana atıyordu, tahlilleri tabiki hep normal oluyordu, örnek vereyim 10 ile 20 arasında olması gereken bir hormonun değeri yaptırdığı tahlil sonucunda 9 sa, hemen kötü senaryolar yazıp çiziyordu, kanser olacağından öleceğine kadar kalp krizi geçireceğine kadar sayısız senaryo üretiyordu, gerçekte olan durum ise arkadaşımın hiçbir sağlık sorunu yoktu, yüksek ihtimalle senin durumunda böyledir, kendini hastalığa odakladığın için psikolojikmen sürekli bir yerlerinde ağrı sızı hissediyor olabilirsin, bunlara inanma bunlar beyninin sana oyunları ve tamamen psikolojik, bu düşünceler aklına geldiğinde ciddiye alma sakın o düşüncelerle dalga geç, kendini rahatlat boş kalma vaktini güzelce geçireceğin hobiler edin ve çok dua etya şuan o kadar mutsuzum ki hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum kusura bakmayın yanlış yazarsam. ben de genetik bir takıntılık hali var asla aşamıyorum. her gün ölüyorum resmen yaşayan bir ölü gibiyim. ilaç kullanıcam ama şuan kullanma imkanım yok oturduğum yer küçücük köy beni götüren olmaz zaten psikoloğa falan. küçükken daha 8 yaşındayken falan takıntılı halim başladı. annem beni bu konuda çok iyi anlardı hep. sonra trafik kazası geçirdik 5 yıl önce falan ve annemi kaybettim. ve bu takıntılı halim aşırı tetiklendi. beni bu konuda ciddiye almıyorlar pek ailem.
mesela bir dönem şeker hastası olduğuma inandım bir dönem kanser olduğuma tam bu halimi atlattım derken bir tur daha bunları yaşadım yok yani atlatamıyorum.
geçen kan tahlili yaptırdım bazı değerlerim eksik bazıları fazla çıktı. neyse demir ilacı ve kansızlık var dendi ilaç kullanıyorum. internetten bir bakayım dedim altında bir sürü ciddi hastalık yatabilirmiş. kanserler falan. çok korktum tabi haliyle tek tek hepsinin belirtilerini okudum ve inanmıcaksınız belki ama ağrılarım var gibi şuan. demir ilacının yan etkisi olarak mı bilmiyorum artık ama başım inanılmaz ağrıyor. ara ara kemiklerim de sızlıyor falan.
anlatacak kimsem yok gibi çünkü herkesi bıktırdım. arkadaşlarım var ama çok yakın dostum dediğim birkaç kişi var onlar da bu halime alıştılar. hayatımda şimdiye kadar 4 5 erkek falan oldu ve hepsine bu konulardan dert yandım. şuan kimse yok hayatımda. o kadar takıyorum ki kafama biliyorum çok kötü duruyor dışardan.
aslında buraya öneri almak için yazmadım biliyorum ki benim durumum artık tedavi edilmesi gereken birşey. buraya yazma sebebim hayatımda insan kalmadı beni anlayacak. eskiden annem beni bu konuda anlardı yeri gelirdi benle takardı o da. ama şimdi bunu anlatacak kimsem yok ve yazınca rahatladım gerçekten..zamanınızı aldıysam kusura bakmayın
Senle konuştuk ya ondan sonra boğazımda bişey kalma korkusu benim yine başladı bilsen kendi kendine geçer inşallahOkadar ıyı anlıyorum ki ıcındekı o ıgrenc hıssı. Burda bir kac arkadasım biliyor benımde durumumu. Sureklı dinliyorlar da.
İnsan bazen anlatmaya utanıyor bıktırdıgını dusunuyor o duyguyu da anlıyorum.
Bunların ortaya cıkması ıcın bıseyın tetıklemesı gerekiyor bence cunku, bundan yaklasik ıkı ay once gencecık kardesım dedıgım kuzenime kanser teshısı kondu. Kemoterapye basladı onunla gıdıp geldım sonrasında yanında kaldım ona baktım.
Tam o aralıkta annemle babamım covıd pozitif haberini aldım ve evlerine ugradıgım ıcın temaslı olarak yanlarında karantınaya gırdım.
İkisininde yası var, kronik hastalar
Acaba onlara bısey olur mu, acaba bana bıseuy olur mu diye tam 15 gun bıfııl kafamda bunu kurdum durdum.
Karantınadan cikar cıkmaz test yaptırdım negatıftım.annemle babam atlattı sukur diyip evıme dondum, donduumun yarınsı annemın hastanede oldugunu haberini alıp geri gıttım.
Ve sımdı bısey yedıgım de bogulup olecegımı sanıyorum. Yemek yiyemiyorum. Su ıcerken bile tedırgınım.
Icten ıce boyle bıseyın olmayacağını biliyorum ama kendime dusuncelerıme hakım olamıyorum
Bır aksam acıllık oldum, bogazımda cekırdek kabuğu kaldı ölüyorum diye gırdım hastaneye bogazımda hıcbısey yoktu tabiki de. Doktor baktı ve psikiyatriye gitmen lazım dedı.
O gunden beri Arayıs ıcındeyım ama yasadıgım yerde psikiyatri yok.
Kelin ilacı olsa basına surermıs ama sana nacızane tavsiyem, senı geren huzursuz eden ortamlara asla girme. İnternetten hastalık bakma.
Kanser olsan kanında mutlaka bozukluk olurdu doktor senınle konusurdu bunu bil.
Saglıklısın bu anlamda.
Ama hıc gec kalmadan bir uzmandan destekte al.
Boyle takıntıyla yasamak gercekten cok zormus ben bunu anladım.
Yardım mutlaka al. Ben de alıcam ınsallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?