Acaba diyorum çocuğun sorumluluğyla daha girişken atak olur muyum? Bana olurmuşum gibi geliyor..şimdi çalışmıyorum da evdeyim hiçbi sorumluluğum yok herşeyide eşim yapıyor..ondan güvenimi kaybedioda olabilirim vasıfsız hissediyorum kendimi..çocuk hem çok istiyorum hemde büyük sorumluluk sonuçta..Esinizin çocuk istemesini anlıyorum, ama hazır olmadan anne olursanız bu sizi sıkıntıya sokabilir. Hic konuşma terapisi denemediniz mi? Ve şu cekingenliginizin sebebi ne olabilir? Bir fikriniz var mi
Mesela bankaya gideceginiz zaman prova edin diyaloğu. Şunu derim muhtemelen şöyle bir cevap verir sonra şunu derim gibi. İçinizden prova ettiginiz şeyleri yaşamak daha kolaydır.Evet öyle düşünmek gerekiyor aslında..çoğu zaman öyle düşünüyorum zorluyorum kendimi..öyle bi durum oluyor ki sanki dünyanın en eziği benmişim gibi hissediyorum nasıl söylerim nasıl isterim nasıl hayır derim diye resmen uykularım kaçıyor...hele bi bankaya gitmem gereksin...zulüm sanki
Kafama göre oldu ama daha önceden de bıraktığım için (doktor un yönlendirmesiyle) nasıl azaltarak bırakıcağımı biliyorum..tek yanlışım daha iyileşmeden bırakmamdı..biliyordum böyle olucağını ama göze aldım çocuk için..eşimde çok istiyor benşm ailemde bende çok istiyorum..ama kimseye diyemedim benim özgüven sıkkntım bitmedi ilacı bırakamam diye..Birakmani kim tavsiye etti. Kafama gore biraktim deme sakin.
Kafamda kuruyorum ne diyeceğimi..ama konuşurken saçma bi rahatsızlık hissediyorum ya kekelersem bana bakarken acaba ne düşünüyor nasıl görünüyorum falan diye..bazen de diyoeum amaan başlarım bankacısına kocasına ne çekinicem diyorum o zamanda çok rahat konuşuyorum:) demekli sürekli sövmem lazım:)Mesela bankaya gideceginiz zaman prova edin diyaloğu. Şunu derim muhtemelen şöyle bir cevap verir sonra şunu derim gibi. İçinizden prova ettiginiz şeyleri yaşamak daha kolaydır.
Acaba diyorum çocuğun sorumluluğyla daha girişken atak olur muyum? Bana olurmuşum gibi geliyor..şimdi çalışmıyorum da evdeyim hiçbi sorumluluğum yok herşeyide eşim yapıyor..ondan güvenimi kaybedioda olabilirim vasıfsız hissediyorum kendimi..çocuk hem çok istiyorum hemde büyük sorumluluk sonuçta..
Su halinle cocuk nasil dusunebiliyorsun ki?Kafama göre oldu ama daha önceden de bıraktığım için (doktor un yönlendirmesiyle) nasıl azaltarak bırakıcağımı biliyorum..tek yanlışım daha iyileşmeden bırakmamdı..biliyordum böyle olucağını ama göze aldım çocuk için..eşimde çok istiyor benşm ailemde bende çok istiyorum..ama kimseye diyemedim benim özgüven sıkkntım bitmedi ilacı bırakamam diye..
İşte sebep onlar bu davranışının. He o diken üstündesin. Ben de kv yanındayken illaki bir şeyi kırar dökerdim şimdi umursamamaya başladım bir çok şey yaşadık... şimdi o benim yanımda bir şey yaparken eli ayağına dolanıyor hissediyorum.Evet aynen...çok yaşadım...eşimde çok eleştirir aileside ama beni değil...beni överler severler fakat okdr çok herkesi eleştiriyorlar ki sanki banada yapıcaklarmış gibi geliyor tedirgin oluyorum fikrimi bile söylerken...
Terapi için çocuk yapılmaz tabi ki öyle bi düşşncem yok.. her evli çift gibi ben de çocuk istiyorum eşimde...zamanı geldi artık kaç senelik evliyiz..çalışmayan biriyim hiçbir sorumluluğum yok eşim bütün işlerimi hallediyor bana çok yardımcı..düşüncem sadece çocuk olduğunda sorumluluk alacağım için belki daha özgüvenim olır anneler daha bi güçlü olur ya..çocuğun birdürü sorumluluğu vs düşüncek zamanımda olmaz çnkü şuan çok boş vaktim var...o anlamda söyledim yoksa tabi o zamnda devam edicek sıkıntılarım mucizevi bi şekilde geçmez çocuk olunca..zorlaya zorlaya kendimi çocuk için sosyalliye belki daha yardımcı olur bana..Çocuklar hiç birşey için terapi yöntemi değildir. Ne evlilik için nede kendimiz için. Doğumdan sonra evet degisiyoruz. Ama bu ayni zamanda problemlerinizin gün yüzüne çıkması demek. Doğum sadece fiziksel bir durum değildir. Bunun hakkında araştırmalar var. Hazır olmadan anne olmayın bunun içinde deniliyor. Yani korkutmak istemiyorum ama bir süre öncelik siz olun
Evet işte benim ki de öyle bi durum..İşte sebep onlar bu davranışının. He o diken üstündesin. Ben de kv yanındayken illaki bir şeyi kırar dökerdim şimdi umursamamaya başladım bir çok şey yaşadık... şimdi o benim yanımda bir şey yaparken eli ayağına dolanıyor hissediyorum.
Üstğne gıderej yenılebılır galıba benımde ıkı buyuk sorunum var cay tasırken ellerım zangır zangır tıtrıyor cay yuzunden mısafır agırlayamaz oldum. Daha cok ılk evıme gelenlerde oluyor tanıdıgım ınsanlarda olmuyor. Ikıncısı dısarda corba ıcmek buyuk sorun benım ıcın sankı ıcerken herkes benı ızlıyor dokucem gıbı bazen unutuyorum uc dort ay ıyıyım sonra tekrar oluyor cogu kez corba ıcmıyorum. Bunlara cozumu kendımden baskası bulamaz bununda farkındayım korkularımızı kendımız yenmemız lazım yardımla olacak ıs degıl. Kendımızı ıkna etmemız lazım. Yanı korkma sadece sende sorun yok bazen boyle dusunerek rahatlıyorum karsımdakını daha kucuk görüyorum sen kımsınkı dıyorumÇok doktora gittim hep özele gittim...kaç seans ısrarla belki iyileşirim diye gittim ama inanın para tuzağı resmen...kaç ev kirası ödedim resmen inanılmaz paralar...bu son zamanlarda dahada pahalı...izmir de grup terapisi yapan ya da bu konu ile ilgili iyi olduğunu bildiğiniz bi doktor var mı? Çok sordum daha öncede çok konu açtım ama hiç yatdım alamadım..eşime söyleyemiyorum özgüvenim yok diye söylesem inanmaz zaten ama bilsinde istemiyorum..çnkü dışardan kimse anlamaz özgüvensiz demez...ama içimde fırtınalar kopuyor çok zorluyorum kendimi...
Hiç konuşamıyor değilim... belli başlı ortamlarda çok sessiz yada banka gibi birebir konuşmak zorunda olduğum (özellikle yanımda eşim varken) çok kasılıyorum..aşırı kaygılı olduğum zamanlarda zaetn hiçbirşey düşünemiyorum..ama bi tarafımda çok güçlüdür özellikle çocuk söz konusu oldu mu yapamayacağım şey yoktur...öyle hissediyorum..kendimde o gücü hissediyorum..Su halinle cocuk nasil dusunebiliyorsun ki?
Sorunlarini hali altina biraz supurup yeni sorunlar eklerim diyorsun.
Psikolojini duzeltmek icin adam gibi kisisel gelisim kitaplari var. Gunun birinde ofiste oturuyordum ve o gun bir hastam kapimi caldi ... tarzi anlatanlar degil.
Bir kitapciya gidip bakabilirsin.
Ikincisi meditasyon videolari var. you tube da. Bu bir pozitif dusunmek olur, kaygilarindan arinmak olur.
Ucuncusu de bir egzersiz programina yazil .
Uzun bir surec ama yapilamaz degil.
Evet..o yüzden hırsımdan ağlıyorum zaten..ama içten gelen bişey çok sinir bozucu...Ozguven eksikligi bu. Karsinizdakiler de sizin gibi insan, etten kemikten. Onlari gozunuzde buyutup kendinizi ezik duruma sokuyorsunuz. Kimse kusursuz degil. Hepimizin kusurlari var ama eksikliklerimizin farkindayiz ve kendimizi oyle kabul ediyoruz. Kendini sevmelisin. Bu arada duzelmeden cocuk yaparsan daha cok depresyona girersin. Cocuk buyuk sorumluluk cunku ve lohusa depresyonu da eklenirse bu yasaduklarina kaldiramayabilirsin.
Evet..o yüzden hırsımdan ağlıyorum zaten..ama içten gelen bişey çok sinir bozucu...
Neden hirs yapiyorsunuz anlamiyorum. Yanlis kelime secseniz ne olur mesela? Diyelim ki sectiniz. Karsidaki yanlis anlasa ne olur? Anlasin. Kim dogru ki? Mukemnel olmak zorunda da degiliz. Su hayati kendinize zehir etmissiniz. Saliverin herseyi gitsin. Kasmayin kendinizi. Simsiye kadar kastinizda ne oldu?Evet..o yüzden hırsımdan ağlıyorum zaten..ama içten gelen bişey çok sinir bozucu...
Doğru..kendime çektirmem dışında hiçbişey olmadı..bakıyorum insanlara kimlerde ne özgüven var..çat pat öyle böyle konuşuyorlar..ben fazla hassasım duygusalım insanlsrı hiç kıramıyorum kırmaktan ve korılmaktan çok korkuyorum..çok ince düşünmek iyi değil malesef...Neden hirs yapiyorsunuz anlamiyorum. Yanlis kelime secseniz ne olur mesela? Diyelim ki sectiniz. Karsidaki yanlis anlasa ne olur? Anlasin. Kim dogru ki? Mukemnel olmak zorunda da degiliz. Su hayati kendinize zehir etmissiniz. Saliverin herseyi gitsin. Kasmayin kendinizi. Simsiye kadar kastinizda ne oldu?
Hiç terapi gördünüz mü?
Insanlar kendini kasani degil dogal olani sever. Dogal ol. Merak etme herkes seni oldugun gibi kabul edecektir. Kiracagim uzecegim diye dusunme, unutma sen kaldirabiliyorsan karsindaki de kaldirir merak etme.Doğru..kendime çektirmem dışında hiçbişey olmadı..bakıyorum insanlara kimlerde ne özgüven var..çat pat öyle böyle konuşuyorlar..ben fazla hassasım duygusalım insanlsrı hiç kıramıyorum kırmaktan ve korılmaktan çok korkuyorum..çok ince düşünmek iyi değil malesef...
Evet gördüm, 2.5 sene. Çok ağır bir depresyondan çıktım tedaviyle. Kopma noktasından döndüm. Hem terapi hem ilaç tedavisi gördüm aynı anda. Doktorumun dediklerini harfiyen uyguladım, ilaçlarımın saatini, dakikasını bile geçirmedim. Ne diyorsa ne kadar diyorsa o kadar kullandım. 2.5 sene sürdü, 10 küsur sene önceydi, şimdi turp gibiyim. Eskisinden çok daha güçlüyüm.
İnanmadığınızı söylemişsiniz, inanmazsanız faydası olmaz tabi ki. Hayata bağlanmayan hastalara kemoterapi bile hiç bir şey yapmıyor, ilaçlar da terapi de siz isterseniz fayda sağlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?