keşke evlenmeseydim diyen arkadaşlar gelin bizde burda toplanalım


Aynısı bizde de defalarca oldu. Daha 2 gün önce yine topladı lanet olasıca bavulunu Bi tane en yakın arkadaşı var liseden, iyi ki var yani. Aklına esince gecenin bi yarısı eşyalarını toplayıp ailesiyle yaşayan o insana giderek ne kadar rezil olduğunu da farketmiyor herhalde. Bu eşya toplayıp gitme olayı benim de canımı çok sıkıyor. Napıcam bilmiyorum. Her seferinde durdurdum, bi sefer de ben gitmeye kalktım ama o beni durdurmadı, 10 gün sonra da boşanmaya kalktı. Yine ben yaşvar yakar vazgeçirdim. Bilmiyorum nereye kadar gider bizimki de. Bi sefer yine toplayacak eşyasını ve ben gitsin diye suscam.Ama biraz daha zamanı var...
 


biz çok problem yaşadık ama ben hiç valizimi alıp evimi terk etmedim...bir erkek bunu yapıyorsa ona güvenemem bir daha...ilk kez yaptı bende davayı açtım... çünkü tartışma konusu arkadaşlarıydı... ne demek arkadaş yüzünden evi terk etmek... ha o kadar gözü karaysa boşanacak kadar da karadır....
 

Ben boşanma olayına üzülmüyorum,inan üzülmüyorum.hatta seviniyorum kurtulacağım için.Ama kendime çok kızıyorum.Onca sene,onca emek,onca fedakarlık....nasıl yaptım ben bunu kendime???Nasıl bu kadar aptal olabildim?nasıl böyle birini sevebildim diye kendime kızıyorum....
 

bence kızma kendine....biz sadece sevdik ve güvendik.....bırakalım onlar kızsın kaybettiklerine.....bunu anlamaları için daha erken....ama zamanı gelecek eminim....
 
bence kızma kendine....biz sadece sevdik ve güvendik.....bırakalım onlar kızsın kaybettiklerine.....bunu anlamaları için daha erken....ama zamanı gelecek eminim....
Senin tarafındaki şahıs için bilemem elbette canım ama benim tarafımdaki kişide öyle bir şişkin ego varki,bunu anlasa bile kendine itiraf edecek şahsiyete sahip değil.Ben Allah'a havale ettim.İlahi adalet bir gün gelir tecelli eder nasıl olsa...
 


benim taraftakinde de aynı canım itiraf etmez...ama seninde dediğin gibi eninde sonunda pişman olacaklar....
 
gerçi olsalar ne olur ki...bizim kırgınlıklarımız üzüntülerimiz bize kaldıktan sonra...iş işten geçtikten sonra....

Ben şahsım adına şunu söyleyebilirim,onun pişman olması benim için hiçbirşey ifade etmez çünkü pişmanlık kredisini zaten doldurmuş bulunuyor.Çok sabrettim,çok dayandım.Ama insanın hamurunda yoksa bazı değerler,ne yaparsan yap birşey değişmiyor.
 

kesinlikle katılıyorum....hamurunda yoksa ne yaparsan yap....
 
Keşke evlenmeseydim dediğim zamanlar oldu tabi. Zaten bence insanlar sadece meşru yoldan çocuk sahibi olabilmek için evlenirler aslında, soyun devamı için. Bilinçaltımızda böyle kodlanmıştır. Şahsen çocuk sahibi olmayı asla istemeseydim, eşimle evlenmezdim. Bu eşimi sevmediğim anlamına gelmez. 7 yıllık bir beraberliğin sonunda evlendik ve şükürler olsun ki herkesin eşi evlenince olumsuz olarak değişirken, benim eşim fazlasıyla olumlu anlamda değişti. Ama sonuçta evlilik monotonluk demekki (istisnalar mutlaka vardır ama kaideyi bozmazlar). Bi de işin içine aileler girdi mi... Zoraki sevimli görünme, memnun etme çabaları vs. Hem sürekli aynı evde yaşadığın bi insana karşı ilk günkü gibi heyecan duymak, sevgiliykenki gibi aşık olmak mümkün değil ki, bence biz öyleyiz diyen de yalan söyler. Sevgiliyken en süslü, en bakımlı halimizle birbirimizi görüyoruz. Peki ya evliyken? Sevgiliyken kavga edildi mi herkes kendi evine giderdi, yatışmak için zaman ve ortam olurdu, içimiz kolayca soğur kolayca barışırdık. Peki ya evliyken? O an boğazlamak isteyecek kadar sinirlendiğin adamla aynı sofraya oturup aynı yatağa giriyoruz. Tüm bunlar ister istemez bazı şeyleri bitiriyo, aldatma, şiddet gibi büyük sorunları hiç saymıyorum bile, onlar apayrı bi konu...

Özetle, bana kalırsa evlilikte mutlu olmak istiyosak, beklentilerimizi minimum seviyede tutmalıyız. Dizilerdeki, filmlerdeki aşkları hiç boşuna aramamalıyız. Daima GERÇEKÇİ olmalı, hayal aleminden sıyrılmalıyız...
 

öncelikle çok teşekkür ederim sıkıntıma ortak olduğun için. dün gece benimle konuşmak istediğini söyledi zaten. ben sanırım ayrılık kararı falan aldı diye düşünürken o bana pişmanlığından bahsetti. bana attığı tokatın onu çok etkilediğini yüzüme bakarken bile vicdan azabı çektiğini söyledi. bende kırgınlığımdan bahsettim ve ona sana bir süre veriyorum ve bu süre içindeki davranışlarını bana olan tutumunu gözlemleyeceğim eğer bendeki mutsuzluk devam ederse ben noktalama kararı alıyorum dedim.çok yalvardı çok ağladı beni kaybetmek istemezmiş ben yoksam oda yokmuş gibi klasik erkek yalanları işte. şuan beklemedeyim bakalım zaman bana ne yapmam gerektiğini gösterecek zaten...
 


hayırlısı olsun canım..umarım gerçekten hatasını anlamıştır....
 
hayırlısı olsun canım..umarım gerçekten hatasını anlamıştır....

inşallah canım. ben o anki yaptığını yeni bir iş kurma stresine bağlıyorum ama olaki eğer devam ederse ben yoluma o yoluna olacak. umarım hepimizin hakkında hayırlısı olur canım. sende takma kafana biz bayanlar daha dirayetliyiz erkekler kadar ezik ve aciz değiliz sen kendine öyle güzel bir hayat kurarsınki dönüp baktığında ben neler yapabilmişim dersin.
 


inşaallah canım... şu kırgınlık dönemini bir atlatayım... :)
 
yazdıklarınızı okudum off çok bunaldım çok
keşke evlenmeseydim değilde keşke tanışmasaydık çok dedim zira tanıştık sevdim evlendim ama ailesi hakkında hiçbir fikrim yoktu giydiğim kıyafete yediğimiz yemeğe karışacak bir annesi olduğunu hiç anlamadım arkadaşlarının ve ailesinin benden önemli olduğunu hiç anlamadım ama şimdi anlıyorum yine gitti biraz önce haftada bir gün izni var onuda kendine ayıracakmış arkadaşları ile buluşmaya gitti ben yine evde yalnız benim hiç canım yok sanki bende çalışıyorum haftada iki gün iiznim varda ne olmuş dün bütün gün temizlik yaptım bugünde şu saate kadar yine ev işi. canım çok sıkılıyor hadi birşeyler yapalımdedim ama beyim arkadaşı ile buluşacakmış sonra da saz kursu var onu gidecekmiş ee akşam 8-9 gibi gelir ben tabii evde izin günümü ev işi temizlik yemek ütü ile geçireceğim akşama beyime yemek hazırlamaktan mühüm işim mi var çok canım sıkkın çok
ya yanlış mı düşünüyorum allah aşkına insan niye evlenir hayatı paylaşmak için değil mi ben neyim onun hayatında köşede süs mü. evdeki özel hizmetçisimi geçen hafta doğum günümdü ne oldu kutladı mı tabii tabii akşam 10 da eve geldi hediye almış sevindim tam ama ne yapmış beyim maksat bana hediye almak değil sanki bir arkadaşına birde kendine birşeyler almış ee banada hediye alıvermiş oysaki para durumu sıkışık hatta bana hedişye alma bile dedim ve hiç te alınmayacaktım ama beyim 300 lira harcamış iki hafta sonra evlilik yıldönümü ne yapacak peki her zaman ki gibi unutulacak off çok bunaldım yazmak bile istemiyotrum o arkadaşları ile eğlensin ben evde tek başıma kriz geçiriyim
 

canım,çok haklısın..Allah sabır versin.
keşke evde oturmak yerine dışarı çıksaydın sende..yada ailenin yanına gitsen,arkadaşlarımlaydım desen,eşinden sonra eve gelsen..ne hisseder eşin çok merak ediyorum
 

ankaradayken çıkıyordum zaten ama şuan erzurumdayım nereye çıkacağım çıkacak yer yok ki altımda araba olsa valla boş boş tur bile atabilirim ailem desem konya da arada 900 km var yani arkadaş desen taşınalı 4 ay oldu sıfır hepsi uzaklarda ancak tel konuşuyoruz eşim bir saat önce geldi yemeğini yedi şimdi de uyuyor of delirtecek bu umursamazlıkları ya
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…