Eşim benden 7 yaş büyük. Özü temiz, iyi bir insan.Ne var ki sevgisini dıştan göstermiyor. Seni seviyorum desem ben de der kestirir atar, ben sarılmasam sarılmaz ....İş yerimde bayan arkadaşlar eşlerinin kendileri için yaptıklarını ballandıra ballandıra anlatıyorlar, bazen özel günlerde çiçek geldiği bile oluyor; ki bu arkadaşlar yeni evli bile değiller.Onlar adına seviniyorum tabi ki, Allah mutluluklarını daim etsin.Ama kendi adıma da bir o kadar da mutsuzum,bir yanım hep eksik.Eşimle bu konuyu konuşuyorum,ilgi beklediğimi (maddi anlamda değil elbette) açık açık söylüyorum.Çok şey istiyorsun diyor, bir insana sürekli seni seviyorum demek yanlışmış ona göre.Ayrıca insan sevgisini dışardan göstermeyebilirmiş. Kendince haklı belki de ama ben eşimin bana sevgisini daha çok hissettirmesini isterdim. Evlendim ama yine de kendimi yalnız hissediyorum. Keşke evlenmeseydim