Ben çocukla olan iletisimime,o esnada verdiğim bir yönergeye başkasının dahil olmasından hoşlanmayan birisiyim.Kizim yemek yerken eşimin ailesindeysek kaynım neden kahvaltı da içecek vermediniz der,Kayinpederim peyniri ben aldım su peyniri yesin der,kayınvalidem ekmeksiz kuru kuru mu yiyecek bu çocuk der

Çocuk hepsini dinlemeye kalksa beyni yanar.Ben kahvaltıya başladığımız anda "kızımın kahvaltısı ile ben ilgileniyorum lütfen herkes kendi tabağı ile ilgilensin diyorum"

benim için çözüm oldu bu....kızım artık biri birşey dediğinde bile sadece bana veya sadece babasına soruyor ve başka herkesi duymuyor mus gibi yapıyor.Bir de kızıma herkesin içinde sert çıkışlar yapmam ben onun duygularını onemsemezsem başkası hic önemsemez