yengemle abim evlendiğinden beri sürekli tartışma halindeler,gelin her kavga ettiğinde bizim eve geliyordu. Artık işten eve gelip onu soğuk ve üzgün bir şekilde görmekten gerçekten canım sıkılmaya başlamıştı. Ona çok hak verdim,abim ciddi hatalar yaptı (altınları habersiz sattı vs) ama onlar her kavga ettiğinde annem,kızkardeşlerim dahil hepimize mesafe koyuyordu. Sorsak cevaplamıyor,onun yanında olduğumuzu belirtiyoruz kaç kere abimle kavga ettik,ben aylarca konuşmadım. Ama hala abimi savunduğumuzu zannediyor kendisi. Olay şu; annemi ziyarete gidiyorum diyip 4 ay önce evden ayrılmış. Gider gitmez bana “abinden boşanacağım” mesajını attı. Ben yine bir şey olmamış gibi onunla konuşmaya çalışıyordum ama her seferinde soğuk bir ifadeyle cevap veriyordu. Gittiği yerde zaten hep bizi kötülemiş. Aile bağlarımızın kötü olduğunu söylemiş. Takılan takıları haksız yere aldığımızı söylemiş. Düğün zamanında kendi paramla değiştirdiğim oturma odasına bile laf etmiş. Annemi de arayıp sesini yükselttiğini duyunca biz mesafe koyduk. Aramadık sormadık. Şimdi de bunun lafını yapıyormuş. İstenmeyen gelinmiş,onu hiç sevmiyormuşuz. Arkadaşlar Allah rızası için ya 27 yaşında bir insanın bu kadar pohpohlanmak istemesi normal mi? Ben her şeye rağmen onu aramalı mıyım? Benim hayatıma karışmayın dedikçe üstüme üstüme geliyor karabasan gibi