- 12 Ekim 2008
- 7.096
- En iyi cevaplar
- 2
- 16.273
- 773
Yigeninin torununun videosu dikkat cekmek zorunda bence. Hergun ya da sik sik atilmiyorsa ayda yilda bir atilan videolara bi reaksiyon verilmeli diye düşünüyorum
Yigeninin torununun videosu dikkat cekmek zorunda bence. Hergun ya da sik sik atilmiyorsa ayda yilda bir atilan videolara bi reaksiyon verilmeli diye düşünüyorumYa çocuklarla ilgili fotoğraf ve resim kadar ilgi çekmeyen çok az şey vardır. Açıkçası temizlikle ilgili bir detay işime yarayacagi için, komik capsler de güldürdüğü için hoşuma gidiyor. Ama çocukların videosu falan ilgimi çekmiyor, çoğu kişinin de çekmez.
Çok haklısınız ben okul grubunda bile bi öğrencinin başarısıni görünce gerçekten mutlu olup tebrik ediyorumValla sizin aile bı garip, herşeyi bı kenara bırak orda çocuğun başarısı var , bukadarmi anlayış , nezaket, insanlık yok . Sanatami karşılar, hoşlarına gitmedi? Öyle bile olsa işin içinde çocuk olunca farklı olmali, başkasının evlatlarını bile insan tebrik ediyor
Grupta okumaya geçti diye çocuğunu paylaşan var ya da karnesini vs genel olarak paylaşım sevmiyorum ama o an gerçekten o kadar mutlu oldum ki kızımın o eseri çalmasına ben de onlarla paylaştımBoburlenme olarak görmüşlerdir diye dusundum
İşte esas mesele zaten piyano çalması.Böyle bişeyi de ailemle yaşadım aile grubunda çocuklardan salatadan çorbaya kadar saçma sapan siyasi capslerden temizliğe kadar herşey konuşuluyor videolar fotoğraflar paylaşılıyordu ben de kendi kızımın piyano dersinde çaldığı bi parçayı onlarla paylaştım herkes gördü videoyu ve kimse yorum yapmadı yorumu bırakın kimse bi emoji bile atmadı
Dediğim gibi saçma salak bi sürü şeye yorum yapan insanlar bunlar (2 ablam 4 kardeşim annem) ama ailede çevrede daha önce hiç görmediğimiz bir çocuk piyano çalıyor ve kimse tebrik etmeyi bırakın emoji bile atmadı
ben de geri çektim ve sonra soran da olmadı neden çektin diye
Ailenin en değersizi gibi hissediyorum onlarla iken ama şükür beni çok seven eşim var ve ailesi de benim aileme göre bana karşı daha iyi merhametli.
Yine de üzücü ve yıpratıcı
annem bana ergenligimden beri seyi kodluyor.. “bizim yildizimiz düşük, biz sevilmeyiz” ahahaha belki sizinki de düşüktür.Ay sanki ben yazmisim :)
Hayatim boyunca sanırım kimseye “sana geleyim” demedim :) kendi icimde hic o samimiyete erisemedim.
Ben de artik kimseyi arayip sormasam diyorum ama sonra yalnizlik oyle cok canima tak ediyor ki sonunda birini evime davet etmis oluyorum. Ya da bir program yapmis.
Bana da daha önce soğuk gorundugumu soyleyen oldu ama tanimadan once diye. Mesela birisi var kafama taktigim; herkesin herseyine karisan, en cok ben bilirim havasinda, asik suratli, bakiyorum heryere davet ediliyorlar. Hep gec kaliyorlar. Hep geldiginde negatif bir enerjileri oluyor kari koca, ama bizim davet edilmedigimiz organizasyonlara falan davet ediliyorlar. Kadin calismiyor adam kocamla ayni sirkette. Yani anlayamiyorum onlarin davet edilip bizim edilmememizi. Bu organizasyonlar fa hep acik havada parkta oluyor, herkes kendi sandalyesini kahvesini getiriyor falan.
Yaptihiniz komik degil de olay komik :) cubku benim de soyle bir gozlemim var. Mesela 2 arkadas var, ben biri ile gprusunce digeri de gorusme talebinde bulunuyor :) ben cok post paylasmam, bunlar kendi aralarindaki haberlesmeden ogreniyorlar.İki hafta öncesine kadar beni meşgul eden bir konuydu. Oturdum tek tek ne hissettigimi (yanlız ve ilgisiz, özellikle arkadaşlar tarafından) sebebinin ne olabilecegini (sıkmış olabilirim, ilgilerini artık çekmiyorum, farklılık/hareketlik yok) ve ne yaparsam/ neler olursa memnun olabilecegimi not aldım ( azda olsa sürekliliğini kaybetmeyen iletişim, buluşmalar, bunun için dikkat çekmem gerekebilir).
İlk başta yapmacık gelmişti bana, bunu buradan açıklarken garip geliyor ama sahte bir instagram hesabı acip farklı günlerde 2 defa güya bu kişiyle kahveye buluştugumuzla ilgili story paylastim. hesabin sahibi güya iş arkadasim :) yaninada instagram hesabi sözde olmayan iki kisiyi # ile etiketledim, diger is arkadaslarimmis gibi çünkü kullanmayan iş arkadaslarim var.sonrasında kitap kahve ikilisini sevdigimden o hafta çok güzel bir cafeden foto storyme attım, gelen ilgiye sasirdim:) bunu deneyip tecrübelerinizi paylaşırsanız okumak isterim, bence olumlu yönde gelişmeler olabilir.
Hangisi sana daha yakın? A) şamatacı, farfara, gırgır, bir söyleyip ben gülen, astroloji ve olumlama seven, süslü…. B) ciddi, mantıklı, ağırbaşlı, dert ortağı, bohem…Merhaba,
Yine takintim basladi. Dogrusu ne fayda gorebilirim bilmiyorum, dertlesmek icin yaziyorum.
Sorun; kimsenin beni aramamasi. Hic hal hatir soranim, arkadaslik edenim yok. Arkadas var. Ama hep ben ariyorum. Bu herkes icin gecerli. En samimiyetine guvendigim insan bile beni aramaz.
Insanlarin nasil diyalog icinde kaldiklarini anlayamiyorum. Cunku kimse benimle kalmiyor. Ama bakiyorum kendi aralarinda haberlesiyorlar. Beni hic aramayan arkadasim cok alakasiz baska bir arkadas hakkinda bilgi sahibi oluyor, haberlesmis oluyorlar.
Tamam bunu psikologla calisiyoruz. Benim aranma istegime bagliyoruz. Ama gercegi konusmuyoruz. Ben aranmayi bekliyor olabilirim ama kimsenin beni aramamasi hem de bir kisinin bile aramamasi nasil mumkun oluyor.
Gebito bana cok yardim etti, sayesinde cocuklari buyuturken bir suru pratik sey ogrendim diyen insan 2 yilda beni hal hatir sormaya 2 defa aramamistir.
hep goruselim diyen biri var. Hep ben ariyorum. Gecen gorustuk, yine ben program yaptim. Baska bir suru insanla iletişim halinde. Benimle ise yalnizca ben iletisime gectikce yaziyor. 2 hafta once eve davet ettim, planimiz var haftaya goruselim mi dedi, olur dedim, sonra karsilastik ve hic program yapmaktan bahsetmedi.
Dun biriyle görüştüm. O kadar çok hissettim ki ben onu davet ettim diye onun beni karsilik olarak davet ettigini ve bu olayin burada kapandigini bir daha gorusmeyecegimizi. Ben onu davet ederken de o beni davet etsin beklentisiyle davet etmemistim.
Evet anliyorum sizi. Takinti haline getirdim ama malesef bu takinti ile bunaltabilecegim kimse yok hayatimda :)Yapı olarak soğuk birisiniz sanıırm. Bir de takıntı haline getirdim diyorsunuz. Olağan yürümesi gereken bir durumu acaba siz beklenti içinde olup kendinize sorun mu ediyorsunuz. Anlatabildim mi acaba?
Aynı ben. Sevmiyolar bizi. Bi de benim hayatım basit yani aranıp sorulup merak edilmiyorum. Klasik kadın muhabbetim yok mesela sıkılıyorum. Elbise eşya tabak çanak yemek sevmiyorum. En çok da bunlara bağlıyorum kendiminkini.
Lütfen sen deaa neden ki? bence buradaki arkadaşlıklarınız bile aksini söyler nitelikte. hiç öyle aranılmaya sorulmayan enerjisi almamıştım sizden
aa diyemem amaLütfen sen de
Biraz baltalı ilah oluyorum ya. Gerçekten kadınların çok kadınsal mevzuları var. Duymak istediklerini söyleyemiyorum insanlara galiba.
BHangisi sana daha yakın? A) şamatacı, farfara, gırgır, bir söyleyip ben gülen, astroloji ve olumlama seven, süslü…. B) ciddi, mantıklı, ağırbaşlı, dert ortağı, bohem…
Ben de öyleyim. 40 yaşındayım 30 yaşında evlenip buraya geldim. Şimdi ne eski dostlarımla eskisi gibiyim, ne de yenilerle eskilerle olduğum gibiyim… bir iki kişi var ailece dostluk ettiğimiz o kadar. Herkes görüşelim diyor ama netliğe döken yok. Ben de çok becerikli olmadığımdan Ayşeyi çağırayım da spontane takılalım diyemiyorum. Bir de evlendiğimden beri iki çocuk büyüttüm ve pandemi yaşandı… böylelikle istediğim sosyal ortamlarda bulunamadım. Ve evet şuna çok inanıyorum. Kadınlar hanımefendi tiplerden sıkılıyorlar. Burçları anlatan birini ağzı açık dinleyenler bilimsel bir konu açıldığında aynı alakayı göstermiyorlar. Nerde bir söyleyip beş gülen, boş konuşan dedikodu canlısı insanlar var herkes onlarla beraber… gerçi böyle kişileri asıl ben istemem seçiciliği de mevcut bende. Sen de böyle olabilirsin belki
Burasi o kadar sinirli bir cevre ki oyle arkadas grubu uydurabilecegim bir durum olmaz, ortaya cikar. Ben zaten arkadaslar ile cikinca paylasim yapan biri degilim, sahte bir sey paylasirsam cok kor goze parmak sokmak olur.'aranma isteği' gayet normal bir şey. Siz kendinizde demişsiniz "psikologla gerçeği konuşmuyoruz" diye. Herkes görülmek ister. Aklıma sen geldin hediyesi işte bu yüzden insanı çok mutlu eder.
Bende bu durumu yaşamıştım. Sonrasında yeni arkadaşlar edindim. eski hatalarımı yapmadım. Dert sıkıntı anlatmadım. Günlük muhabbet yaptım. Onların sıkıntılarını dinledim makul şekilde cevap verdim. Böyle olunca tekrar onlar beni aradılar. Ayrıca farklı bir arkadaş grubumun olduğu fotoğrafı paylaştım. İnan bu çok etkili. Böyle birileri yoksa bile arkadaşlarını sen aradığında yeni kişilerle tanışmış gibi anlat. Onların kafasında nasıl bir şey çizdin bunu kimse bilemez. Ama şunu unutma ki kimsenin kafasında oluşturduğu kişi, seni oluşturmaz. insanların düşüncelerinden müstesnasın.
Ayrıca inan çoğu arkadaş bu şekilde ilişkiler kuruyor. Eğer çok yakının değilse, senden bir çıkarları yoksa seni aramayabilirler.
Bu onların bileceği bir iş.
Yani oyle insanlari en basindan hayatimda tutmuyorum.Ben de öyleyim. 40 yaşındayım 30 yaşında evlenip buraya geldim. Şimdi ne eski dostlarımla eskisi gibiyim, ne de yenilerle eskilerle olduğum gibiyim… bir iki kişi var ailece dostluk ettiğimiz o kadar. Herkes görüşelim diyor ama netliğe döken yok. Ben de çok becerikli olmadığımdan Ayşeyi çağırayım da spontane takılalım diyemiyorum. Bir de evlendiğimden beri iki çocuk büyüttüm ve pandemi yaşandı… böylelikle istediğim sosyal ortamlarda bulunamadım. Ve evet şuna çok inanıyorum. Kadınlar hanımefendi tiplerden sıkılıyorlar. Burçları anlatan birini ağzı açık dinleyenler bilimsel bir konu açıldığında aynı alakayı göstermiyorlar. Nerde bir söyleyip beş gülen, boş konuşan dedikodu canlısı insanlar var herkes onlarla beraber… gerçi böyle kişileri asıl ben istemem seçiciliği de mevcut bende. Sen de böyle olabilirsin belki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?