İşte buna çok üzülüyorum.
Ben mesela çok insancıl değilimdir,o yüzden karşımdan bir negatiflik sezdiğimde incinmem.
Oysa ki kocamın insan ilişkileri çok iyidir.
Birileri gelsin,dibine kadar ağırlasın,sohbeti,maçı,siyaseti,içiyorsa alkolü,içmiyorsa en kaliteli çayı,ayıptır söylemesi herkesin zevkine göre yemeği,soğanı,salçası,sarmısağı vs.
Ancak karşıdan da bekliyor işte. Aynısını değil de naziklik bekliyor,ağırlanmak bekliyor,çayını doldurup önüne koysunlar,çok mutlu oluyor.
O güler yüzü,tatlılığı göremeyince çok inciniyor,herşeyi geçtim o da sadece değer görmek istiyor,bir bardak çayla da olsa.
Maalesef insanlarımız artık çok nankör,eskisi gibi değil hayat.
Üzülüyorum aslında kocamın adına da senin adına da.
İnsanlar çıkarcı,insanlarımız menfaatçi...
Maalesef.