Merhabalar herkese,
Benim için her şey ya siyah ya beyaz ortası yok. Dün öve öve bitiremediğim bir insan bugün kötü hissettirdiği an dünyanın en kötüsü ilan edecek raddeye geliyorum. Tüm samimiyeti gidiyor, kendimi değersiz ve kandırılmış gibi hissediyorum. Şu son günlerde de kendimi temel bir sebebi olmaksızın ağlarken buluyorum. Yaşayabileceğim o kadar güzel anlar varken ben sadece boşluğa bakıp vakit kaybediyorum, içimden gelmiyor. Sanki herkes benim kötülüğümü istiyor, kötü olmamdan memnuniyet duyuyor gibi. Acımı gösterdiğimde ateşime odun atacaklarını düşünüyorum. Yakın gördüğüm kişilere de anlatıyorum derdimi, sonra pişman oluyorum. Arkadaşlarım yok değil ama dışlanmışlık hissine engel olamıyorum. Geçmişe, geçmişte yaşananlara takılıyorum. Depresyon hali de değil sürekli iniş ve çıkışlar var ruh halimde. Sabah dans edecek kadar enerjik ve mutluyken biraz önce ağlamaklı halimi gördüm aynada.Sanırım her şey mükemmel olsun istiyorum, istiyorum ki herkes beni anlasın kötü konuşmasın, düşünmesin. Bunun mümkün olmadığını bildiğim halde. Regl döneminin de etkisi var tabii ama benim karakterim bu, kendimi bildim bileli böyleyim ama ilk kez bu kadar kuvvetli ve anlaşılır bir şekilde yaşadım bu dönemi. Randevu aldım gideceğim psikolaga, borderline kişilik bozukluğu denen rahatsızlık mı acaba bendeki. Bir tek ben mi böyleyim
Benim için her şey ya siyah ya beyaz ortası yok. Dün öve öve bitiremediğim bir insan bugün kötü hissettirdiği an dünyanın en kötüsü ilan edecek raddeye geliyorum. Tüm samimiyeti gidiyor, kendimi değersiz ve kandırılmış gibi hissediyorum. Şu son günlerde de kendimi temel bir sebebi olmaksızın ağlarken buluyorum. Yaşayabileceğim o kadar güzel anlar varken ben sadece boşluğa bakıp vakit kaybediyorum, içimden gelmiyor. Sanki herkes benim kötülüğümü istiyor, kötü olmamdan memnuniyet duyuyor gibi. Acımı gösterdiğimde ateşime odun atacaklarını düşünüyorum. Yakın gördüğüm kişilere de anlatıyorum derdimi, sonra pişman oluyorum. Arkadaşlarım yok değil ama dışlanmışlık hissine engel olamıyorum. Geçmişe, geçmişte yaşananlara takılıyorum. Depresyon hali de değil sürekli iniş ve çıkışlar var ruh halimde. Sabah dans edecek kadar enerjik ve mutluyken biraz önce ağlamaklı halimi gördüm aynada.Sanırım her şey mükemmel olsun istiyorum, istiyorum ki herkes beni anlasın kötü konuşmasın, düşünmesin. Bunun mümkün olmadığını bildiğim halde. Regl döneminin de etkisi var tabii ama benim karakterim bu, kendimi bildim bileli böyleyim ama ilk kez bu kadar kuvvetli ve anlaşılır bir şekilde yaşadım bu dönemi. Randevu aldım gideceğim psikolaga, borderline kişilik bozukluğu denen rahatsızlık mı acaba bendeki. Bir tek ben mi böyleyim
