- 26 Eylül 2010
- 17.555
- 32.863
- 798
Teşekkür ederim, ben de öyle çok iyi kalpli biri sayılmam ama aile konusu biraz hassas.canim sen cok iyi birisin seni cok takdir ettim ne guzel ne mutlu sana ve o aileye, insallah kiymetini bilirler hep
ben kotu biriyim, bu konuyu actiktan sonra bunu anladim gercekten kotu kalpli bir insanim
bu saatten sonra kayinvalidemi asla ama asla sevebilecegimi sanmiyorum
yarin oburgun yaslanir, kendi annem gibi bakarim, her gorevimi yerine getiririm ama asla sevgi olmayacak sadece saygi cercevesinde olacak, asla boyle olsun istemezdim ama oldu, okadar sogudum ki ondan, imkan yok duzelmez bu durum
ama nisanlima cok cektirdim bu konularda, onu daha fazla yipratmayacagim
Düşünsene hepimiz bir gün göçüp gideceğiz. Eşim benim annemi sevmediğini söylese, belli etse, geldiğinde surat yapsa ve anneme bir şey olsa ölene kadar affetmem onu. Hep içimde kin beslerim ve onun yüzünden annemle yeterince vakit geçiremediğimi, ona karşı yapmak istediklerimi yapamadığımı düşünürüm. Şimdi eşim ailemi seviyor mu sevmiyor mu bilmiyorum ama 1 senede sadece bir kere benimle geldi. Hiç birinde de gel gidelim diye zorlamadım, kendim gittim (gerçi bizim yalnız bırakamayacağımız evcillerimiz var). Şimdi yazın memlekete gideceğimi söyledim "ben de geleyim ya ayıp oluyor böyle, kuşları da bırakırız bir yere" dedi. Böyle böyle bir düzen oturtacağız
