arkadaşlar hepinize öncelikle çok teşekkür ederim yorumlarınız için.
biz aslında oturup konuştuk ben mini etek sevdiğimi falan söyledim ben tayt çok giyerim o da tayt a takmış durumda giymiyorum artık anlaştık sayılır ama şöyle bişi var ki her yeni aldığım şeyi acaba kızar mı diye alıyorum ona aldıklarımı gösteriyorum üzerimde deniyorum ama artık öyle bişey ki diz üstüne çok kızıyor kafayı yemek üzereyim ona bunu nasıl açıklayabilirim nasıl kırmadan bozulmadan anlatabilirim bilmiyorum
sana tersse niye zorluyorsun demişsiniz onu çok seviyorum eskiden rahat giyindiğimde geleceği düşünmüyordum onunla çok da umurumda değildi şimdi ise geleceği düşündükçe ona uymak zorunda olduğumu hissediyorum bana karışma dediğimde ise tamam diyor fakat bu seferde söyle açıklayabilirim şimdi bana uymazsa evlensek hiç sözümü dinlemez gibi bir düşüncesi oluyor önceden onu o kadar çok sevmediğimi biliyordu şimdi ise ben ona bağlandıkça sanırım beni değiştirmeye çalışıyor :S
Senin bir şeyine karıştığında "Ben bunu böyle seviyorum" dedin mi hiç?
Eğer sen teşhircilik yaptığını düşünmüyorsan, yaptığını, giydiğini kendine yakıştırıyorsan öyle yapmaya devam edersin, kimsenin kafasındaki kalıba uymak zorunda değilsin. Hele ilişkinin başında rahatsızlığını dile getirmeyip sonradan ota boka karışmaya başlayan, üstüne iki parça kıyafet giyecekken bile hatırlayıp gerilmeni sağlayacak birinin kalıplarına asla.. Tabi bu benim düşüncem.
Kimse kimseye uymak zorunda değildir, insanlar tanışır zaman geçirir şu olur bu olur, elbet farklılıklar fark edilir, karşılıklı hoşgörü ortamı sağlanabilirse mutlu mesut devam edilir, "yok ben buna gelemem" diyen varsa da kendi bilir. İşine gelirse yani. Kimse çıkıp da "ben böyle yapmanı istemiyorum, şöyle olmayacaksın diyemez. Karşı tarafın kişiliğini, iradesini, seçimlerini yok saymaktır. Buna maruz kalıp da kendine yakıştıran devam eder, kendisine saygısı olan da restini çeker.
Benim de böyle bir insana toslamışlığım, ilk zamanlar bir müşterekte buluşuruz sanmışlığım ama zamanla daralıp mutluluklar dilemişliğim vardır, hiç işim olmaz. Sonra tabi aylarca afedersiniz peşimden ayrılmadı "tamam sen nasıl istersen öyle olurum artık" diye. Yani anlatamadım herkesin kendi olması gerektiğini, başkasının şekillendirdiği insana asla saygı duyamayacağımı....
Keşke sen de en baştan tavrını koyup hiç taviz vermeseymişsin ama geç değil. Sen ne yaptığını biliyorsan sana bir şey dediğinde "ben bunu böyle istiyorum, benimle ilgili bir şey" diyebilirsin, "ben buyum, işine gelirse"ye kadar yolu var. Olmalı.