çevresinde bir kadın yok da sürekli soru soran kız öğrenciler var :)
kötüye yormuyorum ama hani aklıma gelmiyor da değil, ama alışmak zorundayım işi bu sonuçta :)
erkekler biraz da saf oluyor ya, inan o birinin onunla ilgilendiğine kanaat getirene kadar ben on kere anlarım :)
açıkçası beraber tatile gittiğimizde bolca rus kızının olduğu ortamda kan beynime sıçramıştı :) o hastalık mıdır bilemem ama o gün daha pişman olmuştum neredeyse çıplak gezen kızlar falan.. bir de işyerinde kıskandığım oluyor, uzun saatler geçirdiği kişileri pek tanımıyorum, herkes kendi işinde gücünde, fırsat olmadı.
yani onun dışında taş gibi bir hatun geçerken ben bile bakıyorum sonra dönüp nişanlıma bakıyorum bakıyor mu diye. olay bu.
Hem birşey yazıyorsun hem yorum yapanları tersliyorsun. Nasıl yorumlar yapalım o zaman ortaya bir menü hazırla ona göre yazalım.
Kıskançlık bir hastalığın belirtisi olabilir. Kendisi hastalık değildir ancak sağlıklı kabul edilmez. Kıskançlığın hafifi veya ağırı, yumuşağı veya haşini hepsi hayatın içinde vardır ve hayatı bir süre çekilmez kılar sevgiyide öldürür. Üzgünüm ama bende psikoloğa git. Yani başka ne diyelim ki tamama devam et mi diyelim. Eleştiriye bile kapalısın. O zaman kendi sorununu kendin çöz arkadaşım buraya yazma. Öz güven şart.
öncelikle konu içinde yazdığım cevapları okuma zahmetine katlanmak yerine birkaç yazıya bakmışsınız sanırım. ben sorunum olduğu için, çözüme ulaşmak için yazmadım bu konuyu. kıskançlığa genel bakış açısını merak ettim ve öncelikle kendimden örnek verdim.
siz hangi yetki ve hakla benim hastasın gibi bir yorumu kabul etmemi beklyorsunuz?
buna elbette cevap vereceğim. bahsettiğiniz öz güvene belli ki bir oranda sahibim ki bu şekilde bir yaklaşımı kabul etmiyorum. size de yorum yapmadan önce incelemenizi ve konuya yazdığım cevapları kontrol etmenizi öneririm.
konunun adı kıskançlık. psikolojik sorunlarım var yardımcı olun gibi bir isteğim ve talebim yok. görüş almak ve kendimden örnek vererek konuya başlamak istedim.
anlayabildiniz mi?
gerekiyorsa her sayfaya bu yorumumu yapıştırayım ki konu hakkında yorum yapmadan önce konu sahibi olarak görüş ve fikirlerimi siz zahmet etmeden her sayfada önünüze sunmuş olayım.
şunu da belirtmek istiyorum; burada konu açmak için yardım alma veya çaresiz bir durumda olma zorunluluğu mu var?
mecbur muyum içinden çıkılmaz bir durumda olmaya hayırdır?
peki siz hangı yetkiye dayanarak yazma dıyebılıyorsunuz yetkiler sizemı verılıyor sadece
ınsan sevgilisini tvdeki kadından kıskanıyorsa psikolojik sorunludur ozaman bır doktora gıtmesı gerekir dahada ilerleyip dergide fotograflardakı kadınlardanda kıskanmasın dıye
hayır yanı burdan 10 kişide ewt bende kıskanıyorum dese bu durumu normalleştirecekmi
bi drumun normal yada anormal olduğunu anlamak içi psikolog olamya gerek yokhiçbir dayanak sunmadan, kendini psikolog sanarak bir de dalga geçer uslupla gülerek hastasın derseniz bende yazmazsanız sevinirim derim. siz öncelikle saygılı bir yaklaşımla yorum yazmayı denemelisiniz. şöyle ki sizden sonra da doktora gitmekle ilgili fikir belirtenler oldu, kimseye yazmayın demedim farkettiyseniz.
buradaki fark konuyla ilgilenmek ve saygılı bir biçimde yorum yazmak. dilediğinizi yazın ancak dikkate alınması için bu dediklerime dikkat etmeniz gerek. yoksa konu sahibi olarak kusura bakmayın dikkate almıyorum.
konu sahibi seni anlıyorum, benim de kıskançlığım vardı hala da var bu benim özelliğim yapım böyle çünkü akrep burcuyum ama artık görmezden gelmeye üzerinde durmamaya çalışıyorum çünkü bana faydası yok zararı var, sürekli bir şüphe ve tedirginlik hali insanı yıpratıyor gerçekten stres yapıyor. eşim çok kıskanç bir insan değil, kıskanılacak bir tip de değil açıkçası tersine bana çok iltifat gelir çevreden beğenilirim ona rağmen beyfendi beni hiç kıskanmaz, benim eşim de akademisyen ve o kadar samimi iş arkadaşları var ki birbirlerine hayatım tatlım diye hitap ediyorlar, başta bir kaç kez tartıştım bu yüzden ama baktım onun da yapısı böyle artık takmıyorum, umursamıyorum biliyorum hep çevresinde olacak kızlar falan artık alıştım, düşünmüyorum üzerinde. odak noktam o değil artık kendimim, kendimi düşünüyorum.
evet herkesin bir yerde kendini düşünmesi gerekiyor :) hiç kıskanmamak bence anormal olan, sevgiden geliyor paylaşmama dürtüsü bana göre :) zamanla ilişki oturdukça benim de kıskançlığım azaldı ama belirli bir seviyeden sonra sanırım karakter devreye giriyor :)
akademisyen olunca biraz daha farklı oluyor durum ya, nişanlıma güveniyorum da kızlar çok fena :) ben nişanlıma güvendiğim sürece bir problem de yok ama kkskançlık başka bir olay ya bir durum olması egolar veya güvensizlikle bağlantılı değil bence :) bunlar da faktör olabilir ama bunlar olmadan da varolabiliyor :)
bu forumda bir bayan daha vardı böyle aşırı kıskanç, ama çılgınca yani,bir sürü konu açmıştı "kantine gitmesini bile istemiyorum kızlarla konuşacak diye,işle ilgili bile olsa bir bayandan mail gelince çok kıskanıyorum delirecek gibi oluyorum"falan diyordu.onun da erkek arkadaşı akademisyendi.yani sorununuz hakkında bir yorum yapamayacağım ama böyle bir tesadüf dikkatimi çekti. elinizde olmayabilir bu kıskançlık duygusu ama törpülemeye çalışmazsanız gerçekten en büyük zararı kendiniz görürsünüz.
o bayan ben oluyorum:)
öncelikle konu sahibi arkadaş iyiki bu konuyu açtın yanlız değilim demek ki:)çünkü bende senin gibi çok kıskancım hatta senden daha fazla ve benim sevgilimde akademisyen,sen yine iyisin benim durumum daha kötü şimdi sınavlar başladı sınavlarda gözetmen oluyo.acaba gözetmen bayanlarla konuşuyo mu diye uyuyamıyorum geceleri daha önce bu yüzden kavga ettik..çok uyuz kızlar var okulda napiyim.ona birşey demiyorum tabi ama kendi kendimi yıpratıyorum işte..
evet herkesin bir yerde kendini düşünmesi gerekiyor :) hiç kıskanmamak bence anormal olan, sevgiden geliyor paylaşmama dürtüsü bana göre :) zamanla ilişki oturdukça benim de kıskançlığım azaldı ama belirli bir seviyeden sonra sanırım karakter devreye giriyor :)
akademisyen olunca biraz daha farklı oluyor durum ya, nişanlıma güveniyorum da kızlar çok fena :) ben nişanlıma güvendiğim sürece bir problem de yok ama kkskançlık başka bir olay ya bir durum olması egolar veya güvensizlikle bağlantılı değil bence :) bunlar da faktör olabilir ama bunlar olmadan da varolabiliyor :)
Bende hatirladim seni. :) Erkek olsun, kadin olsun asiri kiskanc insani kimse sevmez. Hayatinin her noktasinda ona mudahale etmek insani bunaltir. Bende bogulurum, sevmem asiri kiskanc erkegi, zaten sogumama neden olur. Ayni sekilde duygusuz erkegi de sevmem. Herseyin bir ortasi olmali. Iliskinize zarar verirsin boyle yaptikca. Ona birsey olmaz. Belki senden ayrilir yoluna devam eder , ama sen degismedikce her zaman hep ayni sorunlarla karsi karsiya kalirsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?