Bana göre öyle dedim.
İlla bi hoşlanma olucak demedim.
Özgüvenim var, ama hiç bi zaman her erkeğin benden hoslanıcanı, ya da benim bi erkekten sırf iyi anlasıyoruz vs diye asık olucama ihtimal vermiyorum.
Ama konu sevgilime gelince iş değişiyo, ona güvenmiyorum belki de.
Bak, insanlar bu kadar baskıya gelemez.
Sen sevgilinin sahibi değilsin.
Ona sahibi gibi davranma.
Elbette ortak arkadaşlarınız olacak. Varmışta zaten.
Ama senin bulunamadığın ortamlarda görüşeceği kız arkadaşları da olacak.
Şimdilik okulda, yarın öbür gün iş hayatında.
Büyük bir kısmını tanıyacaksın muhtemelen. İlerde evlenirseniz, onlarla aynı ortama da gireceksin.
Ama tanımadıkların ya da samimi olmadıklarında olacak.
Sadece eşinin görüştüğü insanlarda olacak.
Sen bu düşünce yapısıyla asla huzurlu bir hayata sahip olamazsın.
Sürekli seni aldatacağı fikriyle yaşayamazsın.
Önemli olan birisinin ona asılması ya da sevgilinden hoşlanması değil.
Sevgilinin böyle bir durumda, ona ilgisi olan kızı reddetmesidir.
Sana sadık olmasıdır.
Böyle bir durumda yanındaki erkeğin beğenilmesinden dolayı gurur duyman lazım, neticede o erkek seni sevmiş değil mi? İçten içe kıskanır insan ama bu şekilde abartılmaz.
Eğer reddetmiyorsa, aldatmaya meyilli ise zaten ruhun duymaz, bin kere aldatır seni.
Hayat bu tip düşüncelerle kafayı yemek için çok kısa.
Kavga etmeye bile değmez.
Lütfen biraz sakin ve rahat ol. Akışına bırak.
