Merhaba.
7 aylık kızım otururken düştü ve ağlarken her zamanki gibi katıldı.
Yüreğim ağzımda kardeşim ağlıyor. Annem telaşlı ben şaşkın gözlerim doluyor ama sakinim.
Odayı değiştirdim. Ve de misafir de vardı
Kızımı alıp odama geçtim.
Hem onu sakinleştirmeye çabalıyor um, hem de ben onunla sakinleşmek için uğraşıyorum.
Annemle kız kardeşim odaya geldi. Annem almak istedi kızım vermek istemedim.
Altını degistirmek istedim .o sıra aldı bı kucağına sonra yine aldım ben . Tekrar ağladı kızım.
Bende anneme dedim ki altını bı değiştireyim.
Yok. İlla o almak istedi
Ben orda stres üzüntü içindeyken kardeşim oradan "onuda mi kıskanıyon. Annemde duruyor işte" dedi.
Ben iyice dellendim. Seni bu sinirle parçalarım sus dedim.
Annem önümüzde idi. Biraz kardeşime doğru yöneldim. Ama bişey yapmadım Annem mani oldu.
Neyse annem bı afra tavırla gitti odadan. Kardeşim desen öyle.
Bende içerde tek başıma ağladım sinirinden.
Ben kıskanıyorum sancaklar diye okadar uğraşırken bana yine kıskanç damgası vurdular.
İlgilenmem onlar severken. "Telefonla oynuyor anne sana bakmıyor" derler
İlgilensem kıskanan oluyorum.
Sizce benim göremediğim bir yer mi var
Ben mi hatalı davranış sergilemişim
:Cevap veren herkese teşekkürler. Cevap veremeyebilirim