O yaşın beklediği tek şey oyun oynanması. Derdini,öfkesini, mutluluğunu oyunla ifade eden bir yas grubu. Hatta yurdum ifadesi bile o yaş için "oyun çocuğu"
5 yaşında çocuk sahibi olup oyun oynanamak, annesi babası ayri, babası sorunlu bir çocuk için 'pedagoga gerek yok' diye düşünmek, çocuğun savunma mekanizmasıyla kendisini korumak için verdiği haklı tepkilere kulağını kapatip 'simariklik' demek...
Bence siz anneliğiniz hakkında biraz düşünün. Evet , baba baba değil ama siz de çocuğunuza dokunamiyorsunuz bence.
Belki de siz onu savunamadiginiz için o kendisini babasına karşı böyle ateşli şekilde savunuyor (ki çok hoşuma gitti, maşallah amazona).
Baba kıza iyi davranmiyor, 'kizi dolduruyor demesin' diye kızınıza gitmesini telkin ediyrosunuz.
Babayla konuşmak istemiyor, ısrarla konuşsun diyorsunuz. Bale saçma vs diyen adamı susturamiyorsunuz. Adam size 'seytan' diyor, yerinde bir tepki veremiyorsunuz. Çocuk da kendine misyon edinmiş annesini ve kendisini korumayı.
Benim annem de böyle birisi, o da annesinin ezildiğine o kadar kere tanık olmuş ki sivri dilli, insanlarla kavga etmekten asla çekinmeyen biri haline gelmiş, çocukluk çağlarından beri