3 hafta once arka bahcemden bir aglama sesi geldi ..
Sahurda indim asagiya .
Otlarin dikenlerin icinden cikardim oglumu ve eve getirdim ...
O kadar korkmus ,o kadar acikmis ,o kadar caresizdiki .
Elimin ici kadar peyniri 1 dk icinde yedi 3 haftalik minigim

Ben ki daha once sadece sokak hayvanlarina dokunmadan yemek veren en fazla baslarini oksayan insanim
Yememekten kabız olup acı cekip gozumun icine bakan kedimin kicini yagli pamuklarla silip ,siringalarla ilac verdim ..
Simdi o beni mutlu eden tek varlik :)
Gogsumde uyuyor ve sanirim beni annesi zannediyor ...
Onu evde yalniz biraktigimda aklım surekli onda ,acaba basina bi sey gelir mi korkusu kalbimi hizlandiriyor .
Isim bitince kosarak eve gidiyorum ..
Gozunun icine bakinca o caresiz hali aklima gelip agliyorum ..
Beni birakma falan diyorum kucucuk kediye ...
Esinize bunu okutun ..
O gercekten size emanet edilmis bir can ..
Belki esinizle sadece oynamak istiyor .
Belki ilgi istiyor ..
Kedi manyaklari diye bir gruba uye oldum fb tan ..
O caresiz yavrulari gordukce içim eriyor ..
Onlar bize gercekten emanet ..
En kotu ihtimalle annenize birakin ,kardesinize birakin ..
Ve ev degisikligi bile kendilerini terketmelerine yol acarken
Allah rizasi icin barinaga falan birakmayin ..