- 21 Ağustos 2013
- 26.656
- 55.302
- 598
- Konu Sahibi fairylove23
-
- #201
herkes benimle aynı derece ve yoğunlukta annelik güdüsünü yaşayacak değil elbet.ben fikirlerimi beyan ettim hoşça sohbet ettik bu sayede.ben szde benm gbi olun böyle düşünün demiyorum.ama birgün keşke çocuğumla çok daha fazla zaman geçirseydim,zaman hızlı aktı gitti demek istemiyorum.
Iyide literatürde nerede yaziyor cocuk haftada bir gece babaannede gecirerse annesine baglanamiyor diye? Düzen kelimesi burda cok yalnis anlasiliyor. Düzen demek cocugun o haftada onu bekleyen seyleri bilmesi demektir. Ve her pazertesi babaannede kalinca bu rutin oluyor ve hic bir sekilde annesine baglanamayi engellemiyor.
Sahsima konusursam, mesela yigenim hastalandiginda, tatillerde yada bazen öylesine annemlerde kalirdi ve kendi annesine o kadar bagli ki.
Ha elbette kendi evinde kalabilmesi daha güzel fakat sartlar denilen sey var. Cocugun temel ihtiyaci sevgi ve ilgidir ve bunu annesinden yeteri kadari görünce aslinda endiselenecek birsey yoktur.
hayat gerçekten zor.üstelik birde çocuk sahibi olunca ister istemez daha da zorlaşıyorKonu sahibi kadar bile vakit geçiremeyen anneler var konu sahibinin 1 tam günü boşmuş haftasonu da var etti 3 gün,haftada 6 gün çalışan anneler var hayat zor
herkes benimle aynı derece ve yoğunlukta annelik güdüsünü yaşayacak değil elbet.ben fikirlerimi beyan ettim hoşça sohbet ettik bu sayede.ben szde benm gbi olun böyle düşünün demiyorum.ama birgün keşke çocuğumla çok daha fazla zaman geçirseydim,zaman hızlı aktı gitti demek istemiyorum.
9 aylıkken kreşe bırakan bir anne olarak söylüyorum evlat yetiştirmek zor evet bırakırken üzüldüm çok yorgun gecelerim sabahlarım oldu ama hiç pişman olmadım neden doğurdum keşke ertelseydim demedim hayatımdaki en iyi şey ama o benim ikizim değil yapışık değiliz birbirimize o da bir birey benimde ihtitaclarim var ondan hariç bi hayatım var önceliğim tabi ki annelik!!!
Ne uçurumdan atlarım ne de zirvede evladımı görmek isterim sadece zirveye giden yolda beraber yürürüz ben ona elimden geldiğince yol gösteririm
yoo kırılacağımız birşey yok.belki geri kafalı gördünüz beni.haklı da olabilirsiniz.uçurumla alakalı yazdığım o söz bana ait ve gerçekten (uçurum,ölüm) gibi kelimelerden çok daha farklı anlamlar var derininde ve anlamak istenildiğinde.Allah herkesin gönlüne göre versin her dileğini inşallah.burada sadece sohbet ettik belki birbirimize birşey kattık belki katamadık.ama fikir ayrılıkları olacaktır her zaman.olmak zorunda çünkü.Kırmak istemem sizi. Ama kayınvalidem de evlatlarım tek yaişamım diye sürekli ağlayarak sızlayarak bizi yollaması sanırım beni bu kadar ağdalı evlat sevgisi ifadelerinden soğuttu.
Onun bir kaç evladı varken bu kadar gözü yaşlı olması beni sıkıyor sanırım. İyi niyetli biliyorum ama tek çocuğunu başka şehre yollayan annem gayet güçlü dururken karşımda ölürüm kurban olurum sözleri itici geliyor.
Halil Cibran'ın güzel sözleri vardı annelikle ilgili, onlar sadece size emanet diye. Bunu aşırı bağlılığa çevirmeyi anlamlandıramıyorum.
Anlamıyorum da, elbette ileride pişman olmamak için çok vakit geçirmeniz güzel ama uçurumlara ölümlere yada feda etmelere gerek yok sanki.
Yooo dur bakalım orda, ortada hakaret yok. Ben de çalışıyorum, bakıcım var. 0 tv , her gün park , ve full oyun( kadın temizlik yapmiyor) büyüyor. Bunları kameradan takip ediyorum.krese verebilecek kapasitesi olan bakıcı da tutar. Kres kötü bir yer degil ama 2 yaşından önce evet çok kötü bir yer.Hii evde büyüyen cocuklar baksana hepsi dört dörtlük cok akililar ya!
Bide ne demek "evi yurdu olsun". Kres'ten tekrar eve dönüyor o cocuklar, haberin var degilmi? Ebeveynler cocuklarini kres'e satmis olmuyor. Ki 1 yasindaki cocuga cidden baska cocuklar, sosyal olmaya ihtiyac duyuyor. Sonucta dogruyu konusalim, evde büyüyen cocuklarda pek pedagojik bir sekildede büyümüyor. Cogu zaman televizyonun önüne konuluyor, malum temizlik olmasi gerekiyor. Eger hava güzelse azcik bir park'a götürülüyor sadece.
Bu yaptigin resmen cocuklarini kres'e birakan insanlara hakaret etmektir!!
Hayır zorunlu hallerde bırakılır ama ben kendi adıma gün içinde 11-12 saat ayrıyken akşamda görmemeyi hem kendime hem kızıma haksızlık olarak görürüm ve rahat yatamam.bence bırakabilirsiniz, haftada bir gün .söylediğiniz sistem uygun gibi.
babaanneye para vermek asla yakışık alan bir durum değil.kısmet olursa bende babaanne olacağım.eğer gelinim böyle bir şey yapmaya kalkarsa,hakaret olarak algılarım.
ayrıca ,asla bırakma diyenleri de anlamıyorum.çocukları kendinize bu kadar bağımlı yetiştirmeyin.bunun hastalığı var,sağlığı var.mecbur kalabilirsiniz,bırakmak için.asıl sıkıntıyı o zaman yaşarsınız.
siz buna arabesk dersiniz.ben annelik derim.ancak kendi fikrinizi beyan ederken bir başkasının fikrini aşağılamak pek hoş değil.Kendini ucurumdan atmak nedir yahu.. aman bir seyimizde normal olmasin illa arabeske baglayalim.. anneyim, kendimi ucurumdan falan atmadim.. yurdum insanlarinin anneligim hakkinda ne dusundukleri de umurumda degil.. 80lerin anne babalarinin yetistirdigi evlatlari da goruyoruz boy boy.. hemen hepsi anne- babasiyla buyumusler.. aman ne iyi etmisler..
Konu sahibi, sadece zorunluluk degil keyfi olarak bile birakabilirsin.. sen sadece anne degil ayni zamanda bir kadinsin ve essin.. esinle sinemaya git, yemege cik.. haftada bir gece ile kimsenin psikolojisi bozulmaz endislenme..
ne alakasi var kaynanaya vermekle falan. olaylarri dramatik hale getirmeye bayiliyorsunuz. eminim bu cocugunda hosuna giderfark ettim, "tabi ne olacak, bir günden bir şey olmaz" diyen arkadaşları beğenmişsin bol bol :)
ben de diyeyim de beğen ne olursun.
ne olacak arkadaşım şimdi bir gece kalır, seneye 2 gece kalır,... kısmetse 8 yaşında kayınvalideye temelli verirsin.
diğer arkadaşın yazısından anne olmadığını anlamak güç değil.ona evet sanırım bir anne değilsiniz yazdım.ancak sana olan yazımda böyle bir düşüncem yoktu gerçektenHayır yanlış anlamadım çünkü diğer üyeye de aynı şekilde yazdın,alt metnin şu gibi: nasıl yaa anne olsan bunları yazamazsın
siz buna arabesk dersiniz.ben annelik derim.ancak kendi fikrinizi beyan ederken bir başkasının fikrini aşağılamak pek hoş değil.
Cok gec oldu simdi yatiyorum isterseniz musait oldugumda direk kitaplarimdan da baska makalelerden de paylasabilirim, halihazirda hem gelisim psikolojisi calisiyorum hem de ayrica konunun egitimini aliyorum, bize ogretilen 0-3 yas doneminde bu tarz ayriliklarin cocukta kaygili baglanmaya neden olacagi (bu da genelde annesine cok duskun diye tanimlanan cocuk tipine karsilik geliyor) cocugun temel guven duygusuna karsi guvensizlik gelistirecegi ve bunun ileriki hayatini olumsuz etkileyecegi yonunde. Her cocugun hissettiklerini yansitma sekli farklidir, kendi icinde neler yasadigini bilebilmemiz mumkun degil, uzman çocuk psikiatristleri bile uzun suren terapiler sonucu teshis koyarken, bizim ama benim yegenim cok mutlu, benim kizim cok saglikli baglandi vs dememiz sadece havada kalir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?