- 14 Eylül 2012
- 10.762
- 12.401
- 298
- Konu Sahibi fairylove23
-
- #161
arkadaşım sadece fikrimi söylemek istiyorum.eğer anneysen evladından başka bir mecburiyetin olamaz.olmamalı.olacaksa çocuk yapma fikrini daha sonra uygulamaya geçirmelisin.mecburiyetlern ortadan kalkıp sen kendini doğuracağın evlada adayacağına inandığın zaman.bunu konu sahibi için demiyorum senn bahsettiğin durumlar bu konudan çok daha farklı yerlere gidiyor.
Kadının imkanı yok değil, babaanne kalabilir 1 gece. İmkanı olmayan sormaz.Yahu tamam iyi hoş söylüyorsunda arkadaşım bu çocuk bakıcısının evinde veya bir yabancının evinde kalmıyor.Alt tarafı babaannesinin evinde 1 gece yatacak,ertesi gün annesi gelip alacak.Zaten çocuğa babaannesi bakıyor,çocuk ona alışkın,kadıncağız hergün çıkıp geliyormuş.1 gececik oynar eder dedesiyle babaannesiyle yatar uyur,ertesi gün babaannesiyle birlikte tekrar kendi evine gider.Neyinin psikolojisi bozulacak 1 günde? Görende annesi başka şehire taşınıyor falan da babaanne büyütecek çocuğu sanır.Gerçekten ne kadar abartıldı ya bu konu.Açın bilime kitaplara göre büyütün çocuklarınızı o zaman,bakalım her şey problemsiz,kusursuz mu olacak.Bu kadar büyütmeye gerek yok bazı şeyleri.Kadının imkanı yok ki bırakmak zorunda,bırakmak zorunda olmasaydı zaten bize sormazdı,konu sahibinide bu kadar tedirgin etmeye gerek yok.Biz de çocuk olduk,yaramazlık yapınca teyzem bir çimdik atardı popoma otururdum yerime.Okulumuda okudum,yüksek lisansımıda yaptım,iş güç sahibide oldum,Allaha bin şükür herşeyimde var.Gerizekalı mı oldum ben şimdi babannemde kaldım diye.Yeter şiştim gerçekten bu bilim bik bik bik muhabbetlerinden.Konu polemiğe doğru gidiyor,o yüzden keselim bence.Sizin doğrunuz size,bizim ki bize.İyi geceler,sevgiler.
Kendini evlada adamak kavramı bana saçma geliyor. Neden kendimi birine adiyim ki? Tamam çocuk olunca her şey değişecek. Planlar ona göre şekillenecek evet. Ama kendi hayallerimden de vaz mı geçicem mesela çocuk var diye? Eşimle tek başıma tatil yapamayacak mıyım? İşimi gücümü bırakıp her şeyimi ona mı programlamak zorundayım? Peki o yetişkin olup ayakları üzerinde durduğu zaman benim elimde ne kalıcak bu hayattan geriye? Sadece bir çocuk büyüttüm koskoca bir hayat boyu diyeceksem ben çocuk yapmıyorum valla.
İşimle ilgili bir sıkıntı varsa koşullar zorlanacak. Yapacak bir şey yok. Babane fedakarlık yapıyor. Anne baba da fedakarlık yapıp bir gece çocuğundan ayrı kalabilir. Çocuk dünyanın kendi etrafında dönmediğini de öğrenmeli. Annesi çalıştığı için annesinin sorumlulukları olduğu için haftada bir gece babanesinde kalmayı öğrenmesi güzel bir tecrübe olacaktır.
Uzmanların bu konuda ne dediği umrumda değil. Ananemde babanemde halamda amcamda teyzemde yatıya kaldığımız günleri kuzenlerle hala saatlerce anarız. Hayatımın en güzel günlerini geçirdim. En güzel paylaşımlarını yaptım. anneden babadan ayrı ilk sosyal hayatımız oluştu oralarda.
bakın ben ilk mesajımda yazımın konu sahibiyle ilgisi yok dedim.siz daha 12 aylık bebeklerden ve o anne babaları haklı gösterecek mecburiyetlerden falan söz ediyorsunuz.bende haliyle bu anne babaların ki nasıl bir mecburiyet,yada bunca mecburiyet arasında çocuk yapmaya da mecburiyetleri mi vardı? diye sorguluyorum.koşul ne olursa olsun evladın yuvası başta ana,babasıdır daha sonra dört duvar.ve dünyaya getirilen hiç bir çocuk bir takım (ki bana anlamsız gelen) mecburiyetler nedeniyle anne-baba dan alması gereken sevgiyi başkalarında arayarak büyümemeli,büyütülmemeli.Bu bir itham olmuyor mu konu sahibine, zaman ayırmadığını nerden çıkardınız
Kadının imkanı yok değil, babaanne kalabilir 1 gece. İmkanı olmayan sormaz.
Bık bık bık falan hoş değil. Bu saate kadar gayet güzel tartışırken son cümlelerinizi itici buldum. Daha fazla alıntı yapmayacagim
Her insan farklı benim çocukluğum da size benzerdi.. anneannemlerde kalırdim teyzemlerde mesela, ama bazı şeyler çok dokunurdu... bir laf etseler alinirdim kendimi sahipsiz gibi hissederdim... annemin kızması dokunmazdi da başkasının ki taş olurdu.... ama kendimi mecbur hissettigimden susardim, anneme götürün diyemezdim. .. Çok da eğlenirdim ama bir tarafım eksik olurdu,kimseye zahmet vermeyeyim diye o çocuk aklımla ugrasirdim ve daha da colpalasarak işleri daha batirirdim....Bilmem izlediniz mi Dedeman insanları diye şahane bir film var ordaki çocuk kahraman dedesinin mezarına toprak atarken bizim çocukluğumuzda böyle şeylerden psikolojimiz bozulmazdı gibi bi laf etmişti harbi doğru ottan çöpten psikoloji bozulma devri yeni başladı
Annemler beni yazları dedemlere yollardı 3 ay kalırdım inek kuzu keçi börtü böcek kocaman bahçe istediğin gibi koş gez nefisti valla
bakın ben ilk mesajımda yazımın konu sahibiyle ilgisi yok dedim.siz daha 12 aylık bebeklerden ve o anne babaları haklı gösterecek mecburiyetlerden falan söz ediyorsunuz.bende haliyle bu anne babaların ki nasıl bir mecburiyet,yada bunca mecburiyet arasında çocuk yapmaya da mecburiyetleri mi vardı? diye sorguluyorum.koşul ne olursa olsun evladın yuvası başta ana,babasıdır daha sonra dört duvar.ve dünyaya getirilen hiç bir çocuk bir takım (ki bana anlamsız gelen) mecburiyetler nedeniyle anne-baba dan alması gereken sevgiyi başkalarında arayarak büyümemeli,büyütülmemeli.
Her bir satırının altına imzamı atarım.Kendini evlada adamak kavramı bana saçma geliyor. Neden kendimi birine adiyim ki? Tamam çocuk olunca her şey değişecek. Planlar ona göre şekillenecek evet. Ama kendi hayallerimden de vaz mı geçicem mesela çocuk var diye? Eşimle tek başıma tatil yapamayacak mıyım? İşimi gücümü bırakıp her şeyimi ona mı programlamak zorundayım? Peki o yetişkin olup ayakları üzerinde durduğu zaman benim elimde ne kalıcak bu hayattan geriye? Sadece bir çocuk büyüttüm koskoca bir hayat boyu diyeceksem ben çocuk yapmıyorum valla.
İşimle ilgili bir sıkıntı varsa koşullar zorlanacak. Yapacak bir şey yok. Babane fedakarlık yapıyor. Anne baba da fedakarlık yapıp bir gece çocuğundan ayrı kalabilir. Çocuk dünyanın kendi etrafında dönmediğini de öğrenmeli. Annesi çalıştığı için annesinin sorumlulukları olduğu için haftada bir gece babanesinde kalmayı öğrenmesi güzel bir tecrübe olacaktır.
Uzmanların bu konuda ne dediği umrumda değil. Ananemde babanemde halamda amcamda teyzemde yatıya kaldığımız günleri kuzenlerle hala saatlerce anarız. Hayatımın en güzel günlerini geçirdim. En güzel paylaşımlarını yaptım. anneden babadan ayrı ilk sosyal hayatımız oluştu oralarda.
sanıyorum şuan karşımda bir Anne yok.bir anne adayı olarak bunları düşünmenizi kınayacak değilim.ama anne olduğunuzda kendinizi bizim gbi hayatlarını evlatlarına adayan anneler arasında bulabilirsiniz.bakın bir evlat dünyaya geldiğinde anne kendini uçurumdan aşağı bırakmış olur.zemine çakılmadan evvel tek dileği ise,evladının zirveye varabildiğini görmektir.Kendini evlada adamak kavramı bana saçma geliyor. Neden kendimi birine adiyim ki? Tamam çocuk olunca her şey değişecek. Planlar ona göre şekillenecek evet. Ama kendi hayallerimden de vaz mı geçicem mesela çocuk var diye? Eşimle tek başıma tatil yapamayacak mıyım? İşimi gücümü bırakıp her şeyimi ona mı programlamak zorundayım? Peki o yetişkin olup ayakları üzerinde durduğu zaman benim elimde ne kalıcak bu hayattan geriye? Sadece bir çocuk büyüttüm koskoca bir hayat boyu diyeceksem ben çocuk yapmıyorum valla.
İşimle ilgili bir sıkıntı varsa koşullar zorlanacak. Yapacak bir şey yok. Babane fedakarlık yapıyor. Anne baba da fedakarlık yapıp bir gece çocuğundan ayrı kalabilir. Çocuk dünyanın kendi etrafında dönmediğini de öğrenmeli. Annesi çalıştığı için annesinin sorumlulukları olduğu için haftada bir gece babanesinde kalmayı öğrenmesi güzel bir tecrübe olacaktır.
Uzmanların bu konuda ne dediği umrumda değil. Ananemde babanemde halamda amcamda teyzemde yatıya kaldığımız günleri kuzenlerle hala saatlerce anarız. Hayatımın en güzel günlerini geçirdim. En güzel paylaşımlarını yaptım. anneden babadan ayrı ilk sosyal hayatımız oluştu oralarda.
Kendini evladına adayan aşık annelerle dolu değil mi zaten forum, kv konularının geneli bu anneler işte,ben senin için saçımı süpürge ettim şunları şunları yapmadım sende benim istediğim gibi yaşamak zorundasın
Bik biki sizin şahsınıza söylemedim,genel anlamda belirli kalıpları savunan,tecrübeleri hiçe sayan herkese söyledim.Babaanne kalmak zorunda değil bunuda söyleyeyim son yorumum olsun,kadın zaten hiçbir mecburiyeti olmadığı halde gelip çocuğa bakıyor.Yaşını başını almış insan.Kendisininde bir düzeni ve kocası vardır.Dolayısıyla bu durumda konu sahibinin çözüm bulması gerekiyor,babaannenin değil.Kadın zaten kendi evladını büyütmüş,bir de torunun psikolojisinin mi derdine düşecek.Konu sahibide kalabiliyorsa çocuğuyla kalır,kalamıyorsada bırakır kendi bileceği iş.Size son yorumumdu,iyi geceler,hoşçakalın.Kadının imkanı yok değil, babaanne kalabilir 1 gece. İmkanı olmayan sormaz.
Bık bık bık falan hoş değil. Bu saate kadar gayet güzel tartışırken son cümlelerinizi itici buldum. Daha fazla alıntı yapmayacagim
Ne olursa olsun birakmam cocugumu.
Bakici tutun ya da krese verin. Olmadi kv nize para verin kadin bakmak zorunda degil her gun disari cikmak onu zorluyor olabilir ama karsiliginda para kazanmak belki bu duruma katlanmasina vesile olur.
Biz güvensiz mi bağlandık diyecekler şimdi? Konu sen , Ahmet , Ayse değil ki.
Belki de güvensiz bağlandın, farkında bile değilsin
sanıyorum şuan karşımda bir Anne yok.bir anne adayı olarak bunları düşünmenizi kınayacak değilim.ama anne olduğunuzda kendinizi bizim gbi hayatlarını evlatlarına adayan anneler arasında bulabilirsiniz.bakın bir evlat dünyaya geldiğinde anne kendini uçurumdan aşağı bırakmış olur.zemine çakılmadan evvel tek dileği ise,evladının zirveye varabildiğini görmektir.
yani tabi ki sizle ilgisi yok.burada görüşlerimizi paylaşıyoruz.Da kazara oldu nedir anlayamadm.E benimle mi ilgisi var? Ben zaten kendim bakıyorum dedim çok küçük krese veren arkadaşıma da birileri soracak oldum nedeni özel dedi kurcalamadım belki maddi durumu kötü belki çocuk kazara oldu aldıramadı ama maddiyatta fenaydi bilemem nedir
sanıyorum şuan karşımda bir Anne yok.bir anne adayı olarak bunları düşünmenizi kınayacak değilim.ama anne olduğunuzda kendinizi bizim gbi hayatlarını evlatlarına adayan anneler arasında bulabilirsiniz.bakın bir evlat dünyaya geldiğinde anne kendini uçurumdan aşağı bırakmış olur.zemine çakılmadan evvel tek dileği ise,evladının zirveye varabildiğini görmektir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?