Kızıma karışma hakkım var mı?

KIR PAPATYASII .!.:

İlk yıl ev isterim yurtta kalamam mı? Ülkede başı boş bu kadar adam varken ki akın akın bir göç dalgası mevcut gelenlerin kimliği yok kaydı yok . Ülke 18 yaşında bir kız çocuğu için bu kadar güvensizken bence gayette karışmaya hakkınız var. Ankara da gayet üniversite hayatı yaşanacak bir yer.

Genişletmek için tıkla...

Bende onu söylüyorum yani örneğin o istediği binada kimler oturuyor ben bilmeyeceğim ki Allah korusun gecenin bir yarısı kapıya kim dayanacak bilemeyeceğim mesela

Elbette benimle kalırken de kötü şeyler yaşayabilir elbette evvela Allah korur ben koruyamam ama dinimizde de önlem almak var bende önlem almak zorundayım

Madem çok istiyorsun biz de oraya taşınıyoruz o halde deyin bakalım ne diyecek.Sizin nerede otuacağiniza da o karar veremez herhalde.

Ben başka şehre gitmesine karşı değilim,kendi kızımı da gönderirim.Hatta lise için bile gönderirim...Ben de ailemden farklı şehirde okudum. Ama bunun için haklı sebepler olur.
"Bulunduğum il daha iyi olmasına rağmen başka şehre gideyim.Yurtta kalmayayim,ev tutayım ama yanımda kimse olmasın.Ayaklarimin üstünde durayım ama bana düzenli para gönderin." Şeklinde hiç bir mantığı olmayan bodoslama bir şekilde değil.

Shusui .!.:

Ben de İzmir'de okudum ama ailem küçük şehirdeydi. Ailem Ankara'da olsa evden çıkmazdım şahsen. Ekonominizin boyutunu bilmiyorum ama ben baya süründüm. Yurtta da kaldım , hiç ev direk isteğim olmadı. Ev ortamı İzmir'de çok da farklı olabiliyor bu arada. En yakın arkadaşımın kardeşi gitmeden önce baya kenara çekip nelerle karşılayabileceğine dair ,nasıl davranması gerektiğine dair ders verdim. 4 sene sonra karşılaştın mı dediğimde abla senin yaşadığından çok daha kötü ortamlar şu an dedi kız. Bana sizin kız biraz evden kaçmak istiyor ve İzmir'de okumanın büyüsüne kapılmış gibi geldi. Şahsen Eskişehir'i daha güvenli buluyorum ben. Tabi en güzeli aslında sizinle kalması.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim cevabınız için istediği bölümü ülkeye yeni gelmiş ve Türkiye'de sadece 4 üniversitede var ses kayıt teknolojileri bölümü Amerika'daki ismi ses mühendisliği olarak geçiyor
Ankara üniversitesi İzmir dokuz Eylül Çankırı ve İstanbul bu 4 yerde var Çankırı için cepte diyor öğretmenleri İstanbul ve Ankara'yı birinci sınıfında mesleki matematik dersi olduğu için eliyor çünkü matematiği yapamıyor

Yıllar yıllar önce benim annem sizinki gibi karıştı ve geleceğim o gün şekillendi.
Yapmayın bu kötülüğü kızınıza, kendi hayatının sorumluluklarını alsın.
33 yaşında çocuklu kadınım, hala annemi suçlarım geleceğimi mahvettin diye çünkü etti!

Vuslata dair .!.:

Şu an çok gerginim eğer tam anlamıyla anlatamazsam sorun cevaplarim

Bulunduğumuz sehirde istediği bölüm olmasına rağmen

Başka şehirde okumakta ısrarlı izin vermeme hakkım var mı yoksa bu ona bir haksızlık mı 18 yaşında bu arada

Genişletmek için tıkla...

3.5 yasinda ki kizim bile bana sen bana karisamazsin haklarım var benim diyorken üniversite okumaya giden birine boyle karisirsaniz kizinizi kaybedersiniz. Sizin istediginiz olursa bile sizden nefret eder.

astrojurnal .!.:

hem de !
ziyadesiyle özgür bir ruh :)

peki ankarada hiç yalnız kaldığı oldu mu ? gerçi orası kurulu düzen olan bir ev ama denedi mi tek başına yaşamayı ?

Genişletmek için tıkla...

Hayır

Bana kimse bir kötülük edemez gibi ütopik fikirleri var

Diyorum ki anneciğim bu lafı daha ben etmedim Allah korusun kimin ne yapacağını bilmiyoruz ki

Ankara'da yaşıyoruz ya Ankara
Var mı ötesi

giggles .!.:

Kendi ayakları üzerinde durmak para odaklı bir şey değil aslında
Mesela hasta oluyorsun, bir şeye ihtiyacın oluyor, fatura yatıracaksın filan gibi şeyler aile evindeyken insanın çok da zorlanmadığı durumlar
En kötü anne babadan yardım istiyorsun oluyor
Ama tekken hepsini ya tek halletmeniz gerek ya yardımcı olacak arkadaşlarla ilişkiler kurmanız gerek
Başka bir örnek de elinizdeki kısıtlı parayla o haftanın veya ayın sonunu getirmeniz gerek
Ama aile evinde olunca çok rahat savsaklanabilecek bir durum
Liste daha da uzar gider yani
Şimdi öyle bi anda aklıma gelenler bunlar benim

Aile parasıyla geçinmeye çalışmak da işe girince geçinmeye çalışmanın hazırlık aşaması gibi

Genişletmek için tıkla...

ben orta okuldan liseyi bitirene kadar yatili okudum, lise bitti iste mezuniyetten sonraki gun de kendi evime ciktim. sorsalar ohooo ben kendim yasiyorum ya kendi ayaklarimin ustunde duruyorum derdim.

halbuki babamla aramiz 10 dk, market alisverisini babam gonderiyor, su bitiyor babam gonderiyor, evde bir sey bozuluyor ben cikip gidiyorum babam yaptiriyor, hastalaniyorum hastaneye gidiyorum soyadimi goren “aaa x hocanin kizi misiniz” diyor hop birden en iyi doktorun karsisina cikiyorum. ama dedigim gibi sorsan ben kendi ayaklarimin uzerindeyim. evim ayri ya.

sonra yurt disina ciktim, markete ben gidiyorum, yapacagim yemegin malzemelerini arayip babama soruyorum yoksa yapamiyorum, paketli marullarin fotografini cekip babama atiyorum hangisini alayim diye. hastalandim hastaneye gidiyorum sira bekliyorum hajahajaha ya faturayi bile ben odedim simdi herkes gayet normal der ama ben yurt disina cikana kadar hayatimda hic fatura odememistim.

ayni evde hatta ayni sehirde aileyle yasayan kisi evet kesinlikle kendi ayaklarinin uzerinde duramiyor yani bir seyleri idare etmeyi, basa cikmayi ogrenemiyor bu dogru. ama sirf dolu dolu bir dort yil gecirmek icin daha kotu olan okulda okunur mu ben onun muhakemesini yapamiyorum

Vuslata dair .!.:

Hayır

Bana kimse bir kötülük edemez gibi ütopik fikirleri var

Diyorum ki anneciğim bu lafı daha ben etmedim Allah korusun kimin ne yapacağını bilmiyoruz ki

Ankara'da yaşıyoruz ya Ankara
Var mı ötesi

Genişletmek için tıkla...

Ankara’dan İzmir’e gitmeyi istemesi kadar doğal ne olabilir?
Bunda anormal görülecek şey nedir?
Ank da ilköğretim devamı gibi mi okusun?
Eğitim hayatımı İzmir’de ailemden uzakta tamamlayıp üniye ‘mecburen’ ank da ailemin yanında devam ettim.
Her uyandığım güne hala lanet ediyorum.

Siz bir ebeveyn olarak endişeli olabilirsiniz ama o artık kendi hayatına bakması gereken bir genç.
Kararlarına saygı duymalısınız.
Ömür boyu fanusta yaşatamazsınız.
Şimdi olmasa mezun olur olmaz yine gidecek, o zaman ne diyeceksiniz?

Vuslata dair .!.:

İnanın asla ama asla baskıcı değilim
Bana heyecan, macera tutkusu gibi geliyor bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Heyecan macera tutkusu da olabilir. Ne var bunda? Size degersiz gelen duygulari yasamak istiyor diye suçlayabilir miyiz onu? Siz yaş almışsınız, olgunlaşmışsınız, heyecandan uzak bir hayat kurmuşsunuz diye, onu 18 yasindan alıp kendi yaşınıza mı çekeceksiniz?

Maddi durumunuz yeterli ise gitsin. Üniversite de tecrübe kazanıyor insan.

Vuslata dair .!.:

Hayır

Bana kimse bir kötülük edemez gibi ütopik fikirleri var

Diyorum ki anneciğim bu lafı daha ben etmedim Allah korusun kimin ne yapacağını bilmiyoruz ki

Ankara'da yaşıyoruz ya Ankara
Var mı ötesi

Genişletmek için tıkla...

o yaşlarda ben de herşeyi en iyi ben bilirim sanırdım. hele annem, babam ! yani onlar ne anlasınlardı gençlerin işinden.
25e kadar da öyleydim.
genelde bu aralıkta biraz daha dik kafalı olunuyor sanırım.
göndermezseniz gizli saklı gitme bir durumu olur mu ?

Aynı şartlarda olsam göndermezdim sanırım.
Üzgünüm ama ülkemin geleceğini göremiyorum, şu an bile tedirginim, kızımın üniversite yıllarında ne yaparım bilmiyorum. Ben şimdiden işliyorum beynine, istediğin okulda oku ama yanında ben de geleceğim diye
Avrupa ya gitsin göndereyim ama Türkiye de işler çok karışık, yalnız bırakmaya korkarım.

babyloading87 .!.:

Bölüm istediği bölüm mü yoksa sadece sehir dısında okumak icin mi istiyor bnce önemli ayrım o?

Genişletmek için tıkla...

İstediği bölüm

VuslataDair devlet yurtlarında müzik bölümü öğrencileri de kalıyor onlar nasıl çalışırsa sizinki de öyle çalışır, devlet yurdu almaz orda yapamam diye bir şey yok. Diş hekimliği fakültesi çalışsın diye ayrı oda vardı benim kaldığım yurtta, ağız maketleri falan dizmişlerdi alçıdan ama böyle düşünüyorsa eninde sonunda arıza çıkaracaktır bunu bilin

Sahsen baska bir sehirde okudum ama kardeslerim de vardi. Ayri sehirde okumak farkli bir tecrübe iyisi ile kötüsü ile. Biraz insanin kendisine bagli da. Bence ayri yasamamiz iyi oldu bir cok konuda. Ailemiz bizi hep kapali kutu icinde büyüttü resmen. Bu hayata hazirlamak degildir. Korumak istemeleri ayri, ama gün gelecek bir birey olarak kendinizi her anlamda gezdirebilmemiz gerekiyor. Kaygilarinizi anliyorum, ama cocuklara da büyüme firsati verilmeli.

neutral .!.:

Aynen dediğiniz gibi macera duygusu ve dillerinde kalıplaşmış özgürlük sözleri ile şehir dışına gitmek istiyorlar.
Ben kızımı karşıma alıp konuştum,
"Şehir dışına gidersen ilk sene ev açmam, yurtta kalırsın
sonra ki sene arkadaşlarını ve çevreyi tanıdığın zaman eve çıkabilirsin dedim.
Sen zaten özgür bir kızsın, arkadaşlarınla dışarı çıkabiliyorsun, erkek arkadaşın var baban ve ben biliyor ses etmiyoruz, giyimin konusunda kısıtlama içinde değilsin, kararlarına saygı duyuyoruz. O özgürlük sözleri ailesi tarafından her hali kısıtlanan, kararlarına saygı duyulmayan kızlar için geçerli. Bizimle yaşadığından daha fazla ne yapabileceksin mesela başka şehirde" diye sordum.
Tek bir örnek bile veremedi.
Burada bir kaç üniversiteyi gezdik birini çok beğendi. Hatta mimarlık fakültesine girip çalışma ortamlarını görünce "anne şu anda olmam gereken yer derler ya, oradayım" dedi.
Ben baskı yapmadım zaten baskı yapsam inatlaşacak bu defa belki yanlış karar verecekti. Fikir vermeye, yönlendirmeye çalıştım. Çünkü gerçekten mantıklı olan oydu.

Alacağı matematik dersinden korkuyorsa geçer not alması yeterli, AA almak zorunda değil sonuçta. Üniversiteye kadar gelmiş bir öğrenci en azından bunu yapabilir. Bu bahanesini böyle çürütebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

İnanır mısınız sizinle tam olarak %100 aynı durumdayız hiçbir zaman gittiği yere geldiği yere giydiği kıyafete asla karışmadım ama Allah var o da beni hiçbir zaman üzmedi nerede kiminle olduğunu her zaman söyledi ne zaman geleceğini söyledi bir defa olsun yalan söylemedi bir defa olsun onu istemediğim bir durum için de bulmadım karşılıklı sevgi saygı ve güvene dayalı bir ilişkimiz var her zaman için orta yolu bulduk bir adım o geldi bir adım ben gittim ama bu çıkmazi aşamıyoruz

Bir kızım var.
Universiteyi başka şehirde okumasına elbette karşı değilim ama sizin gibi düşünseydim ben de giderdim onunla.
Siz İzmir'e gidemez misiniz ?
Tabi hayatınızda ciddi değişikliler yaratmayacaksa.
Benim için olmazdı çünkü tek çocugum var.

dusduru .!.:

Madem çok istiyorsun biz de oraya taşınıyoruz o halde deyin bakalım ne diyecek.Sizin nerede otuacağiniza da o karar veremez herhalde.

Ben başka şehre gitmesine karşı değilim,kendi kızımı da gönderirim.Hatta lise için bile gönderirim...Ben de ailemden farklı şehirde okudum. Ama bunun için haklı sebepler olur.
"Bulunduğum il daha iyi olmasına rağmen başka şehre gideyim.Yurtta kalmayayim,ev tutayım ama yanımda kimse olmasın.Ayaklarimin üstünde durayım ama bana düzenli para gönderin." Şeklinde hiç bir mantığı olmayan bodoslama bir şekilde değil.

Genişletmek için tıkla...

Soyledim gönlü olmadı

İstanbulda ikamet eden ve İzmiri yakından tanıyan bir insan olarak söylüyorum. İzmir hem maddi imkanlar olarak hem de refah acısından çok daha iyi bir şehir.

Benim ailem farklı bir şehirdeydi ve ben ortaokulda yatılı istanbula gittim. Daha sonra lisede bulundugum şehire geldim kendi isteğimle( hayatımdaki en büyük pişmanlığımdır.) sonra 17 yasında istanbula. 19 yasında da ingiltereye gittim. 27 yasımda türkiyeye dönüp 28 yasımda evlendim. Şimdi 39 yaşındayım. Hayatımın büyük bir kısmı yalnız, küçük bir kısmı ailemle geçti. Ama tüm bunlar kopuk bir aile yapımız oldugundan değil. Hep burslu okudum ama en güzel semtlerde ellerinden geldiğince evimi tuttular. ( nezih yerde daha güvenli olur düşüncesiyle) yeri geldi yanıma bir teyze yolladılar, sınav döneminde işlerine yardımcı olur dediler. Toplu tasıt kullanmamam için ehliyetle arabamı aldılar. Ellerinden geldiğince her imkanı kullandılar. Bende hiç harçlık almayıp yeri gelip garsonluk, yeri gelip ütücülük yaparak bir sekilde hayatımı devam ettirdim. En son okudugum üniversitede öğretim görevlisiydim zaten. Tün bayram tatilleri, yaz tatilleri hep benim yanımdalardı. Tüm arkadaslarımı toplar bizi bara eğlenmeye götürürlerdi. O zaman sanardımki deli dolular onlarda. Meger hayatımı, arkadaslarımı yakından tanımakmış amaçları. Onlar rahat oldukça hiçbirşeyi saklama gereği duymadım. Yani demek istediğim şuki aslında onu uzaktanda takip edebilirsiniz. Para, pul vs ile değilde ona verdiğiniz ‘ö sana güveniyoruz” mesajı ile.
Şu an benimde iki oğlum var. Ne düşündüğünüzü, ne hissettiğinizi çok çok iyi anlıyorum. Evet bu yaşta bir çocuğa karışma hakkınız var. Ama onunda hayallerini gerçekleştirme hakkı var. Yeri geldiğinde o, yeri geldiğinde siz elinizi taşın altına koyarak orta yolu bulabilmelisiniz bence. Kaygı ve korkularınızı dile getirin. Ama bunun ona olan güveninizle alakalı olmadıgını söyleyin. Siz aranızdaki ilişkiyi diri tutarsanız, başarısında, başarısızlığında, yanlışında, doğrusunda her koşulda arkasında oldugunuzu belli ederseniz dünyanın bir ucundada olsa o hata yapmaz. Ama eğerki aranızdaki bağ koparsa aynı evin içinde dahi onu hatalardan kaçıramazsınız.
Çok uzun yazmışım, hakkınızı helal edin. Rabbim tüm çocuklarımızın şansını, bahtını, yolunu açık etsin

Ve bu korumacılığın sonu da yok. Üniversite bitince nolacak ? Nereye gideceğine, nerde kalacağına, yaşayacağına karar vermeye devam mı edeceksiniz. Ben atandım ailem yanıma geldi istemediğim halde doğudayım diye. Babam her sabah beni servise bıraktı. Öğrencilerimle aynı servise binerken babam beni bırakıyordu. Ve ben her istemediğim şeyi isyan ederek elde etmek zorunda kaldım. Kalp kırmak zorunda kaldım. Hoş bir şey mi bu ? Bie gün beraber yolda yürürken mm farkla motor bana çarpacaktı ve annem yanımda dondu kaldı. Bak işte dedim ne yapabildin ? Hemen yanimdaydin koruyabildin mi beni ? Diyeceğim o ki bu şekilde evladınızı asla koruyamazsiniz.