Eşimle bu konuyu konuşacağım. Umarım her şey farklı olur. Geeç eşim yıllardır bu eve taşınmayı bekliyor kvdeler sürpriz çıktılar fakat taşınmak zorunda kalırsam eşimle konuşup he rşey anlatacağım ki ona göre tavır alsın
Malesef tamda destek alma noktasindasiniz
Yanlış anladınız galiba. Eşimin yazmamış ki.
Kusura bakmayın ama bu düşünceniz bana çok çirkin geldi. Belki de böyle düşünenler yüzünden birçok gelin temiz kalple başladığı evliliğine kırık kalple devam ediyor. Keşke bayılsanız gelininize. Keşke el kızı değil de evinizin kızı gibi görseniz. Büyükler olarak hatalarını mazur görseniz düzeltmeye çalışsanız. Siz halasıysanız o Annesi. Annesinin kıymetini bilmeden onu sevmiş olmuyorsunuz. Sadece gösteriş yapmış oluyorsunuz. Siz de bir gelinsiniz veya gelin olma adayısınız. Bunu unutmayın. Konu sahibi eminim bu noktaya kolay gelmemiştir. Böyle hissetmesinin sebepleri vardır hak verirsiniz ki..
Yaa işin bu yüzü var değer ver değer gör
Haklı olabilirsiniz ama sizin çok iyi bir aileile yaşıyor olmanız herkesin uno hayata mı sahip olduğunu gösterir. Düşünceleri kabul ediyorum tabiki yanlış yaptığımı da biliyorum ama bunu yapmaktan kendimi alıkoyamıyorum. Mesela benim bir kızım var daha önce anne olmadım ve bebeğim için bana demedikleri kalmadı bebeğinin benimde tümör vara kadar gitti olay hasta dediler normal değil dediler bakbüyüyemez beslenemez dediler o benim gözünün içine baktığım bebeğime dedilerde dediler. Eşimle evlenemem için ne gerekiyorsa söylediler yaptılar evlenirken düğünde türlü türlü şeyler eğer çevremden birileri ya sen gerçekten nasıl sabırlısın diyorsa demek ki sadece benim düşüncem kötğ değil kötü hale döndürmüşler beni
Aslında bunu düşünüyorum her şey olabilirler mesafemi iyi koydum görmek istemiyorsam hep işim çıktı bazen ayda bir görüştük ama şimdi nasıl olurlar bilmiyprum eşimle ciddi bir konuşma yapmak lazım yoksa dediğiniz gibi olur
Haklısnıx ben yanlış olduğunun farkındayım ama bunu düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum kucaklarına aldıklarında ses etmiyorum ama içm çimi yiyor
Biz bayılıyoruz gelinimize, o da bize bayılıyor :) yengem ilk evlendiğinde bize karşı çok soğuktu. Eğer biz de ona öyle davransaydık kesinlikle aramızda uçurumlar olurdu. Daha sonra neden öyle davrandığını, bizi çok yanlış tanıdığını kendisi anlattı. Evlendiği ilk birkaç ay hariç kardeş gibiyiz. Kendi öz kardeşlerinin bilmediklerini bilirim, dert ortağıyımdır. O da aynı şekilde benim için öyle. Ablalarım için de hatta diğer abim için de aynı kardeş gibi.
Karşılıklı derken apartman farklı camlar uzaktan birbirini görüyor. Ama ben başıma gelecek olanı az çok tahmin ediyorum ya onlarla dalaşırız ya eşimle
Sizi çok iyi anlıyorum. Size tavsiyem şu, lütfen onları kafanızda içinizde büyütmeyin, saygılı davranın, eşinizin hatrı için evinize gelirlerse hürmet edin. Ama mutlaka mesafeli durun. Yani samimi olmayın. Çocuğunuzu sevmek isterler. Engellemeye çalışmayın. İzin verin sevsinler oynasınlar. Çocuğunuz büyüdüğünde zaten kendisi bazı şeylerin farkına varacaktır. Ama siz uzak tutarsanız, ileride akraba bağlarını sizin kopardığınızı düşünebilir ve sizi suçlayabilir çocuğunuz. Siz onun annesisiniz. Onun hayatındaki en önemli rol modelsiniz. Kendinizi böyle şeyler için üzmeyin.
Aslında çok pasif birisi sayılmam ama onlar çok kavgacı tipler hayatım boyunca kimseyle kavga etmedim ama onlar yaşadığımız yerde birçok kişi ile kavga edip karakolluk nle oldular ben hakkını arayan birisiyim ama onlar kavgacı bu yüzden ses etmiyorum böyle bir şeyle başa çıkamam çünkü. Ben bebeğime söylenenler ve bebeğim olduğunda bana yapılanlardan dolayı bebeğime odaklandım ve bu yüzden bu duygu oluştu sanırım
Cevap için teşekkür ederim. Aynı siteye aslında şu sebepten oldu biz oradaki evi çoktan aldık taşunacaktık yapılıyor falan denk gelmedi kv den gitti karlı apartmandan aldı. Ev için çok masraf yapıldı biz o yüzden taşınacağız. Hatta kv bizden önce taşınma kararı bile aldı eşime onlar aldığı için taşınmak istemiyorum demedim desem kuruntu yaptığımı düşünebilir ya da ne der hiç denemdm
Bebeğinize ne söylüyorlar? Size karşı doldurma, küfür tarzı sürekli ağız bozukluğu gibi şeylerde mesafeyi açabilirsiniz. Sadece sizinle 2-3 haftada 1 görüştürürsünüz. Eğer dediğim gibi bi durum varsa. Bunuda açıkça söyleyerek yapabilirsiniz sadece. Başka türlü yanı başınızdaki insanları uzaklaştıramazsınız.
Haklı olabilirsiniz. Kötu davranislarla karsilasmis olabilirsiniz ama benim anormal buldugum yapilan kotulukleri bu kadar icinizde buyutup cocugumu gormesinler,sarilmasinlar,opmesinler demeniz. Hiçbirimiz evliya degiliz.Bize kotuluk yapana ister istemez icimizde bir seyler kaliyor ama.bunu cocugunuza yansitmaniz benim hosuma gitmedi. Siz isterseniz konusmayin,gorusmeyin buna kimse karisamaz ama.cocugunuz dogdugu andan itibaren sizden ayri.bir birey.Siz bir insani sevmiyorsunuz diye o da sevmeyecek,siz gorusmuyorsunuz diye o da gorusmeyecek.degil.Bunu kabul edin.O sizin bir eşyaniz,sahip oldugunuz bir şey degil. Bu şekilde bir tutum sergilemeniz hem çocugunuza hem de eşinizin ailesine haksizlik.
Mahrum etmek istemiyorum aslında ama her gittiğinde kızım için türlü türlü şeyler söylüyorlar her seferinde bunları duymak daha da kin besletiyor bana yapabildikleri ve yapamadıkları hakkında teoriler üretip bana sürekli söylüyorlar ve ben bir sürü üzünt ile geri dönüyorum
