• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızımı çok kıskanıyorum

busemm63

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
1 Ekim 2023
503
177
33
30
Herkese merhaba. 10 aylık bir kızım var ve ben kızımı doğduğu günden beri eşim hariç herkesten kıskanıyorum. Bu zmana kadar kimseye 1 saat bile emanet etmişliğim yok. Her seyi tek basıma yapmaya calısıyorum gecem gündüzüm o. Son zamanlarda çok fazla tetikenlendiğimi fark ettim. Annemi 10 yıl önce kaybettim. Babamla görüşmüyorum. Eşimin ailesi ise çok düşkün kızıma. Kızım normalde evden paçamdan ayrılmaz, odadan çıksam ağlar, kimseye gitmez babasına bile. Bugün ilk kez babaannesi halası dedesi hepsine gitti onlarla oyunlar oynadı beni hiç ama hiç aramadı. Hatta dedesinin kucağından çağırdığımda gelmedi bile. İçten içe o kadar kahroldum ki size anlatamam… bunu yaşayan var mı?
 
Çocuklar zaten anneanne ,babaanne ve dedeleri çok seviyor. Yani tabi ki onlara gidecek, bazen onlarin olduğu ortamda onların dibinden ayrılmayacak arkalarından ağlayacak hepsi normal. Ne güzel mutlu olun çocuğumu gercelten seviyorlar diye. Onlari sevmeside güzel sizinki biraz uc noktada . Siz sanırım sadece sizi sevsin ,sizden ayrılmasın hep size bağlı olsun istiyorsunuz. Elbette en cok sizi sevecek ama kendini sevenleride sevecek
 
Herkese merhaba. 10 aylık bir kızım var ve ben kızımı doğduğu günden beri eşim hariç herkesten kıskanıyorum. Bu zmana kadar kimseye 1 saat bile emanet etmişliğim yok. Her seyi tek basıma yapmaya calısıyorum gecem gündüzüm o. Son zamanlarda çok fazla tetikenlendiğimi fark ettim. Annemi 10 yıl önce kaybettim. Babamla görüşmüyorum. Eşimin ailesi ise çok düşkün kızıma. Kızım normalde evden paçamdan ayrılmaz, odadan çıksam ağlar, kimseye gitmez babasına bile. Bugün ilk kez babaannesi halası dedesi hepsine gitti onlarla oyunlar oynadı beni hiç ama hiç aramadı. Hatta dedesinin kucağından çağırdığımda gelmedi bile. İçten içe o kadar kahroldum ki size anlatamam… bunu yaşayan var mı?
Hanımefendi bundan kahrolacak ne var?Aksine sevinmeniz gerekir.Çocuğun hayatında sadece siz yoksunuz sonuçta.Diğer aile bireyleriyle de bağ kurması önemli.Önceki konunuzdan anladığım kadarıyla evliliğinizde de sorunlarınız var.O yüzden kızınızın üzerine çok çok düşmüşsünüz.Yine bir önceki konuda verdiğim tavsiyeyi yineliyorum.Uzman desteğine başvurmalısınız.
 
Arkadaşlar terapi görüyorum bu arada uzun yıllardır hemde. Ama bu kendi içimde çözemediğim bir durum. Sağlıklı olmadığını ben de farkındayım. Belki bu durumu yaşayıp çözmeye çalışan ya da çözmüş olan birileri vardır diye konu açtım. “Kahrolacak ne var” diye sorarken yaşadıklarımı yaşamadığınız için size konuşması kolay geliyor. Çocuğu kendime bağımlı yetiştirmek gibi bir derdim yok bu elimde olmadan kendi içimde yaşadığım bir durum.
 
Bence yaptigin yanlış olur mu öyle ilerde zorluk yaşarsın. Benim kızım da 1 yaşına gircek hiç öyle istemem bana bağlı olsun. Ben babasına bırakıp çıkarım markete falan bi hava alıyım diye. Hastane işim olur babaannesi gelir bakar , yani ne biliyim abartıyosun. Biraz sakin ol.
 
Herkese merhaba. 10 aylık bir kızım var ve ben kızımı doğduğu günden beri eşim hariç herkesten kıskanıyorum. Bu zmana kadar kimseye 1 saat bile emanet etmişliğim yok. Her seyi tek basıma yapmaya calısıyorum gecem gündüzüm o. Son zamanlarda çok fazla tetikenlendiğimi fark ettim. Annemi 10 yıl önce kaybettim. Babamla görüşmüyorum. Eşimin ailesi ise çok düşkün kızıma. Kızım normalde evden paçamdan ayrılmaz, odadan çıksam ağlar, kimseye gitmez babasına bile. Bugün ilk kez babaannesi halası dedesi hepsine gitti onlarla oyunlar oynadı beni hiç ama hiç aramadı. Hatta dedesinin kucağından çağırdığımda gelmedi bile. İçten içe o kadar kahroldum ki size anlatamam… bunu yaşayan var mı?
Ben olsam oh bir nefes aldım derim
 
Herkese merhaba. 10 aylık bir kızım var ve ben kızımı doğduğu günden beri eşim hariç herkesten kıskanıyorum. Bu zmana kadar kimseye 1 saat bile emanet etmişliğim yok. Her seyi tek basıma yapmaya calısıyorum gecem gündüzüm o. Son zamanlarda çok fazla tetikenlendiğimi fark ettim. Annemi 10 yıl önce kaybettim. Babamla görüşmüyorum. Eşimin ailesi ise çok düşkün kızıma. Kızım normalde evden paçamdan ayrılmaz, odadan çıksam ağlar, kimseye gitmez babasına bile. Bugün ilk kez babaannesi halası dedesi hepsine gitti onlarla oyunlar oynadı beni hiç ama hiç aramadı. Hatta dedesinin kucağından çağırdığımda gelmedi bile. İçten içe o kadar kahroldum ki size anlatamam… bunu yaşayan var mı?
Daha neler duyacam bakalim
 
Ben olsam ne güzel çocuğumun dedesi,ninesi, halası onunla ilgileniyor, onu seviyorlar diye sevinirdim. Biraz salmak lazım. Sakınılan göze çöp batar demişler. Helikopter ebeveyn tarzı çocukların yetişkinliğinde büyük bir özgüven ve bağlanma sorunlarına sebep olur. Eğer gittiğiniz psikolog ile çözüm bulamadıysanız başka psikologa gitmenizi öneririm.
Arkadaşlar terapi görüyorum bu arada uzun yıllardır hemde. Ama bu kendi içimde çözemediğim bir durum. Sağlıklı olmadığını ben de farkındayım. Belki bu durumu yaşayıp çözmeye çalışan ya da çözmüş olan birileri vardır diye konu açtım. “Kahrolacak ne var” diye sorarken yaşadıklarımı yaşamadığınız için size konuşması kolay geliyor. Çocuğu kendime bağımlı yetiştirmek gibi bir derdim yok bu elimde olmadan kendi içimde yaşadığım bir durum.
 
Back
X