Cocuk sizin cocugunuz ama bir birey olarak kabul etmezsseniz ruh hastasi olursunuz
10 aylık bebek ya hani bu? Terapi gördüğünüzü de söylemişsiniz neyi garipsediniz anlamadım.
Bosa yaziyoruz ya neyseBen bundan rahatsızlık duymuyorum. Bu kadar çok sevildiği için gayet mutluyum ve onun adıma seviniyorum. Sadece elimde olmadan içte içe onun onlarla olan samimiyetini kıskanıyorum. Psikoloğum iyi bir psikolog ama bu insanın kendi içinde çözmesi gereken bir şey. Buraya sırf bu yüzden konu açtım belki bunı yaşayan ve yenen birileri vardır diye
Ne bekliyordun Pardon da kizini al koy sandiga deli mi ne
Babasını görmüyor mu peki, babasına bile gitmiyor demişsiniz, bu sağlıklı mı sizce? Hepimiz el birliğiyle sizi eleştirmek için toplanmadık burada.
Kusura bakmayın ama ben sırf kafamı dinleyeyim diye çocuğumu sevmediğim birilerine “postalayacak” bir karaktere sahip değilim. Siz kendi rahatlığınız için bunu yapıyorsunuz insanları da yapmıyor diye eleştiriyorsunuz. Deli olan da sizsiniz terbiyenizi takının
Konunuzdaki anormalliğin siz de farkındasınız. Sağlıksız bir durum olduğunu siz de biliyorsunuz. Sonra halihazirda cevabını bildiğiniz soruyu bize soruyorsunuz.
Görüyor tabii ki. Aynı evdeyiz zaten. Ama evde bu şekilde bir tavır sergiliyor. Elbette vakit geçiriyorlar ben babasına bırakıyorum ve çalışıyorum zaten home office. Ama evdeyken paçamdadır hep gitmek istemez babasına dahi. Bu yüzden yadırgıyorum başka bir ortama girdiğindeki davranışlarını ve evet elimde olmadan da kıskanıyorum. Ben sağlıklı bir durum demedim ve bunu iddia etmedim. Ama bu kadar katı yaklaşılmasını anlayamıyorum. Bunun bir sorun olduğunu düşündüğüm ve burada binlerce anne olduğu için belki kendi içinde bunu yaşamış çözmüş birileri vardır umuduyla konu açtım
Ahahahah he he amcasini ziyarete gitmesin mi ben dogurdum diye kicimin dibinden ayrilmasin yani kizim 10 Yasin da Bana zorlugu yok ki
Hem hirsiz hem yavuz derler ya o sekil
Yazılanları okuduysanız hep bir üstten üstten yanıtlar ve bodoslama eleştiri var. Ben bana sağlıklı bir durum değil dendiği için kızmıyorum ama eleştirinin bir boyutu var. Az önce de belirttim, bunu yaşamış, kendi içinde yöntemlerle çözmüş biri varsa belki yardımcı olur demiştim. Anne kaybı hiçbir şeye benzemez ve benim hayattaki tek tutunağım annemdi. Bu kayıp dolayısıyla her konuda özellikle bu kızım konusunda çok hasassım ama önce onun sağlığı için bunu çözmeye çalışıyorum.
Hanımefendi 15 aylık bebeğim var halasına kollarını aça aça gidiyor. Bu benim hoşuma gidiyor. Bana gelmediğinde kahrolmuyorum. Bu durumda ben sanırım ilgisiz sevgisiz bir anneyim
Sizinle daha fazla tartışmayacağım. Postalama tabiri bile hoş değil ve bunu kendi çocuğu için kullanan biriyle konuşacak bir şeyim yok
Kendi sevmiyor olsa bile çocuğunun sevdiği yengesiyle zaman geçirmesine olanak tanıyor. Gayet mantıklı bir davranış. Çocuğu uzvu olarak değil bir birey olarak görüyor demektir bu.
Ben verdiğim kayıptan dolayı senelerdir o kapıyı aşındırıyorum. Yaşamamanız dileğiyle.
Kendi cocugum ama bir birey demi canim terapistine söyle bunun üzerine calisin
Biz anneler sonsuza kadar kalmayacağız yanlarında ve bizden başka bağları da olacak. Anne kadar babaanne dede teyze amca arkadaş dost da lazım. Herkesin yeri sevgisi ayrı bunlara engel olursanız çocuğunuzun kendi hayatını kurmasına engel olursunuz. Bizim bir akraba mesela bunu yaptı, bir kaç düşükten sonra tek kızı olunca aynı sizin gibi oldu. Yanından ayırmadan ilkokul ortaokulu bitirtti. Her gün okula gider kış demez çamur görmez otururdu. Tenefüslerde yan yana durmak için.
