Kızımın stresli hâlleri, pazarlık yapan aileler...

yildiztozuu

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Ağustos 2017
189
380
103
7 aylık memurum başka bir şehire taşındım. Bir önceki yerimde aile apartmanındaydım teyzemler amcamlar kuzenler...kızım 2 yaşına kadar çok güzel kalabalık ortamda büyüdü. Ben ise başladım taşındık.Bulundugumuz yer insan olarak çok soğuk bir yer. Kızım o kalabalıktan çıkıp böyle bir yere gelince bocaladı.En son bebekken gördüğü babaannesi geldi alışamadı onlar da çok ilgilenmediler. Pandemi dönemine denk geldiğim için ne kreşe verebildim ne birşey.Bakici deseniz daha hicbir kimseyi bilmiyorum hiç yoktan iyidir dedik.Biraz o baktı gitti.Cok gönüllü degillerdi.
Annem geldi o da farksız. Isı gücü gezmekten ibaret. 2 ay da annem baktı. Şimdi diyor birdahaki yaza kadar kayinvaliden baksin.Yok o yazın keyfini geçirsin kışın kaloriferli yere rahatı için gelsin.Banane o gelsin yazın dedi bende sinirlendim zaten kreşe vereceğim ikinizde gidin birdaha gelmeyin dedim.Asabim bozuldu zaten kızım hala ortama alışamadı benim işe gitmeme alışamadı.Geceleri uyanıp ağlıyor.Tirnaklarini yemeye dudaklarını yolmaya başladı. Ağzı yüzü yara.Ayak parmaklarına kadar yiyor düşünün. Daha işten gelmeden ertesi günü hesaplıyor. Anne yarın işe gidecek misin vs.Babasi da aynı durumda.
Moralim çok bozuk.Kizimin bu hâlleri ailemin kırk yılda bir yardımını bekledim en azından şu virüs geçene ortalık düzenlene kadar. Burnumdan geldi.
Her haftasonu türlü yerlere gezmeye götürüyorum kimseye karışmıyor elimden geldiğince rahat ettirmeye çalışıyorum benim kızım yuk geliyor.Kacacak yer arıyorlar.
Kızım 2.5 yaşında inanilmaz uslu bir çocuktur hanı çok yaramaz olur yorar diycem.
Kafam çorba gibi oldu
 
Ben kızınızın sorununun sadece yalnızlık olduğunu düşünmüyorum. Sanki daha farklı bir sorun var gibi. Benim kızım da 21 aylık. Biz apartmanda da değiliz. Benim kızımında arkadaşı yok. Gerçi ben hala izindeyim. İşe başlasam nasıl olur bilmiyorum. O yüzden o konuda ahkam kesmek doğru gelmiyor. Online terapi eğitimleri var. Oyun terapisi vs. Onlardan yardım almayı düşünebilirsiniz.
 
Allah yardımcınız olsun.. İş yerinizden bu süreçte izin alamaz mısınız? Yada ücretsiz izin gibi bir şey düşünemez mısınız? En Azından şu hastalık hafifleyip bakıcı alana kadar..

Ya da annelerinize bir miktar maddi destekte olsanız belki onlara da bu bakma işi cazip gelir.
 
Yanlış anlamayın ama o yaştaki insanlar için küçük yaştaki,hareketli çocuklara bakmak kolay değil. Yeri geliyor siz bile yetişemiyorsunuzdur.

Anneannelere babaannelere bu kadar yüklenmeyi doğru bulmuyorum . Anneniz 2 ay bakmış zaten. O yaşta çocuk bakabilecek güce sahip olsalar çocuk dünyaya getirecek fizyolojiye de sahip olurlardı.
 
Öfkeniz ekrandan yüzüme çarptı. Sakin olun.

Bakıcı bulacaksınız başka yolu yok.

Burdaki bazı arkadaşların bakıcılardan bu kadar kaçınmasının sebebini anlamıyorum. Ben bakıcı olsam ya da çocuğumu bakiciya baktırsam bozulurdum bu bakıcı düşmanlığına .

Insanlar düzenlerini birakip yardim etmisler. Artık kendinize baska bir yol cizmek zorundasınız. Sürekli gidip gelip bakamazlar çocuğa.

Beklentiler daima ilişkileri ve kişileri yaralar.
Çocuk baktırmak ciddi bir beklenti ve ciddi bir iş.
Çocuğun uslu olması bunu değiştirmez.



Bi de gidin gelmeyin vb cümleler ilerde size vicdan azabı olarak dönebilir. Zira ben anneniz olsam gerçekten gider ve dönmezdim.
 
Ben de atanmaya çalıştım ki benimki 4 yaştan 7 yasa kadar kabullenemedi çok küçük ve yoklugunuzu ariyor....
 
Acaba siz de çok etkilenmiş olabilir misiniz yani bu değişimden memnun musunuz

Çocuklar aslında kolay adapte olur ama ilk bakan kişi olan babaannesi mesela nasıl baktı yani fiziksel olarak değil ruhsal

Bu annen de bu işi nereden çıkardı alıp beni bu allah ın dağına getirdi tıkılıp kaldım şeklinde söylendi mi

Ya da aynı şekilde anneniz aman annen işe gitti de sen de bana kaldın büyü de kreşe git ya da ne olursa olsun bırakıp gideceğim modunda tehditli konuşurlar mı

Bu cümlelerin aynısını bazı kişilerin ağzından duydum okur mu demeyin oluyor

Size önerim de bakıcı bulun kimseyi tanımıyorum bahane değil aileler de gidince belki siz de daha huzurlu olursunuz kızınız da

3 milyonluk şehirde ben de kimseyi tanımıyordum şirketten buldum bakıcı ki kızınız konuşuyor da zaten
 
Gecen bir arkadasimla tartistim da. Ona göre ben mutfakta saklaniyormusum, calismak yerine. Bende ona cevap verdim: Su anda ailemin en cok bana evimde ihtiyacı var. Cocuklar kücükken en cok anneyi ariyor. Kalabaliktan ciktigi da etkilemistir. Ama en cok sizi özlüyor. Yeni de bir ortam. Hem baskalari geliyor. Ya düzenli bir bakici ayarlacaksiniz yada bir pedagogla görüsmenizi öneririm cocuk daha cok bocalamadan. Digerlerine yoruma gerek yok. Iki ay anneniz düzenini birakip bakmis. En önemli kisi ama siz ve esinizsiz burda.insallah cabuk atlatir kücük. Üzüldüm onun icin. Oglumla yasit
 
7 aylık memurum başka bir şehire taşındım. Bir önceki yerimde aile apartmanındaydım teyzemler amcamlar kuzenler...kızım 2 yaşına kadar çok güzel kalabalık ortamda büyüdü. Ben ise başladım taşındık.Bulundugumuz yer insan olarak çok soğuk bir yer. Kızım o kalabalıktan çıkıp böyle bir yere gelince bocaladı.En son bebekken gördüğü babaannesi geldi alışamadı onlar da çok ilgilenmediler. Pandemi dönemine denk geldiğim için ne kreşe verebildim ne birşey.Bakici deseniz daha hicbir kimseyi bilmiyorum hiç yoktan iyidir dedik.Biraz o baktı gitti.Cok gönüllü degillerdi.
Annem geldi o da farksız. Isı gücü gezmekten ibaret. 2 ay da annem baktı. Şimdi diyor birdahaki yaza kadar kayinvaliden baksin.Yok o yazın keyfini geçirsin kışın kaloriferli yere rahatı için gelsin.Banane o gelsin yazın dedi bende sinirlendim zaten kreşe vereceğim ikinizde gidin birdaha gelmeyin dedim.Asabim bozuldu zaten kızım hala ortama alışamadı benim işe gitmeme alışamadı.Geceleri uyanıp ağlıyor.Tirnaklarini yemeye dudaklarını yolmaya başladı. Ağzı yüzü yara.Ayak parmaklarına kadar yiyor düşünün. Daha işten gelmeden ertesi günü hesaplıyor. Anne yarın işe gidecek misin vs.Babasi da aynı durumda.
Moralim çok bozuk.Kizimin bu hâlleri ailemin kırk yılda bir yardımını bekledim en azından şu virüs geçene ortalık düzenlene kadar. Burnumdan geldi.
Her haftasonu türlü yerlere gezmeye götürüyorum kimseye karışmıyor elimden geldiğince rahat ettirmeye çalışıyorum benim kızım yuk geliyor.Kacacak yer arıyorlar.
Kızım 2.5 yaşında inanilmaz uslu bir çocuktur hanı çok yaramaz olur yorar diycem.
Kafam çorba gibi oldu
Off
Yarın is yerime ben cmrtsi calısamam,bebegimi bırakacak yerim yok konusması yapacagım.
Belki isten ayrılacagım
Hikayemiz cok benzer.
Kızım 14 aylık.
Yarım gğn calıısıyorm
Annem asla bakmak istemiyor bastn ben cmrtsi bakamam dedi peki dedik
Kvdem görümcemin cocuklara da bakıyor
Dönüsümlü bakıyorlar
Kvdemin sırasında kocam da oluyor
Bu hafta sok yasadım
Kvdem cmrtsileri ben bakamam dedi
Kaldık ortada😟
Cidden aklı olan bana da versin😭
Konunuzu sabote etmek istemem ama el kadr bebem yük oldu herkese😔
 
Kadın iki ay bakmış yaranamamis. Napsin tüm hayatını size mi adasin anneniz? Gezmesin tozmasin yani işi gücü siz olun, oyle mi? Ay ne kadar garip. Kızınız bu kadar dirayetsiz ise pedagoga götürün.

El kadr cocuga da dirayetsiz yaftası yapıstırmak😒
 
7 aylık memurum başka bir şehire taşındım. Bir önceki yerimde aile apartmanındaydım teyzemler amcamlar kuzenler...kızım 2 yaşına kadar çok güzel kalabalık ortamda büyüdü. Ben ise başladım taşındık.Bulundugumuz yer insan olarak çok soğuk bir yer. Kızım o kalabalıktan çıkıp böyle bir yere gelince bocaladı.En son bebekken gördüğü babaannesi geldi alışamadı onlar da çok ilgilenmediler. Pandemi dönemine denk geldiğim için ne kreşe verebildim ne birşey.Bakici deseniz daha hicbir kimseyi bilmiyorum hiç yoktan iyidir dedik.Biraz o baktı gitti.Cok gönüllü degillerdi.
Annem geldi o da farksız. Isı gücü gezmekten ibaret. 2 ay da annem baktı. Şimdi diyor birdahaki yaza kadar kayinvaliden baksin.Yok o yazın keyfini geçirsin kışın kaloriferli yere rahatı için gelsin.Banane o gelsin yazın dedi bende sinirlendim zaten kreşe vereceğim ikinizde gidin birdaha gelmeyin dedim.Asabim bozuldu zaten kızım hala ortama alışamadı benim işe gitmeme alışamadı.Geceleri uyanıp ağlıyor.Tirnaklarini yemeye dudaklarını yolmaya başladı. Ağzı yüzü yara.Ayak parmaklarına kadar yiyor düşünün. Daha işten gelmeden ertesi günü hesaplıyor. Anne yarın işe gidecek misin vs.Babasi da aynı durumda.
Moralim çok bozuk.Kizimin bu hâlleri ailemin kırk yılda bir yardımını bekledim en azından şu virüs geçene ortalık düzenlene kadar. Burnumdan geldi.
Her haftasonu türlü yerlere gezmeye götürüyorum kimseye karışmıyor elimden geldiğince rahat ettirmeye çalışıyorum benim kızım yuk geliyor.Kacacak yer arıyorlar.
Kızım 2.5 yaşında inanilmaz uslu bir çocuktur hanı çok yaramaz olur yorar diycem.
Kafam çorba gibi oldu
Öyleyse neden minnet edersiniz ki bi süre çalışmayıverin çocuğunuzdan önemli değil çok muhtaç değilseniz eğer kızınız daha çok küçük kendimizi onun yerine koyarsak eğer anneanne babaanne bakmak istemiyor anne çalışıyor zaten göremiyor pek baba da çalışıyor yani çocuk açısından ne kadar yıpratıcı Bi durum hiç Bi çocuk bu durumu hak etmez yapmayın
 
Off
Yarın is yerime ben cmrtsi calısamam,bebegimi bırakacak yerim yok konusması yapacagım.
Belki isten ayrılacagım
Hikayemiz cok benzer.
Kızım 14 aylık.
Yarım gğn calıısıyorm
Annem asla bakmak istemiyor bastn ben cmrtsi bakamam dedi peki dedik
Kvdem görümcemin cocuklara da bakıyor
Dönüsümlü bakıyorlar
Kvdemin sırasında kocam da oluyor
Bu hafta sok yasadım
Kvdem cmrtsileri ben bakamam dedi
Kaldık ortada😟
Cidden aklı olan bana da versin😭
Konunuzu sabote etmek istemem ama el kadr bebem yük oldu herkese😔
Hafta içi kim bakıyor yani cumartesi hariç?
Bir de bu cumartesi çalışma olayı yeni mi ortaya çıktı ? Hallolur inşallah .:110:
 
7 aylık memurum başka bir şehire taşındım. Bir önceki yerimde aile apartmanındaydım teyzemler amcamlar kuzenler...kızım 2 yaşına kadar çok güzel kalabalık ortamda büyüdü. Ben ise başladım taşındık.Bulundugumuz yer insan olarak çok soğuk bir yer. Kızım o kalabalıktan çıkıp böyle bir yere gelince bocaladı.En son bebekken gördüğü babaannesi geldi alışamadı onlar da çok ilgilenmediler. Pandemi dönemine denk geldiğim için ne kreşe verebildim ne birşey.Bakici deseniz daha hicbir kimseyi bilmiyorum hiç yoktan iyidir dedik.Biraz o baktı gitti.Cok gönüllü degillerdi.
Annem geldi o da farksız. Isı gücü gezmekten ibaret. 2 ay da annem baktı. Şimdi diyor birdahaki yaza kadar kayinvaliden baksin.Yok o yazın keyfini geçirsin kışın kaloriferli yere rahatı için gelsin.Banane o gelsin yazın dedi bende sinirlendim zaten kreşe vereceğim ikinizde gidin birdaha gelmeyin dedim.Asabim bozuldu zaten kızım hala ortama alışamadı benim işe gitmeme alışamadı.Geceleri uyanıp ağlıyor.Tirnaklarini yemeye dudaklarını yolmaya başladı. Ağzı yüzü yara.Ayak parmaklarına kadar yiyor düşünün. Daha işten gelmeden ertesi günü hesaplıyor. Anne yarın işe gidecek misin vs.Babasi da aynı durumda.
Moralim çok bozuk.Kizimin bu hâlleri ailemin kırk yılda bir yardımını bekledim en azından şu virüs geçene ortalık düzenlene kadar. Burnumdan geldi.
Her haftasonu türlü yerlere gezmeye götürüyorum kimseye karışmıyor elimden geldiğince rahat ettirmeye çalışıyorum benim kızım yuk geliyor.Kacacak yer arıyorlar.
Kızım 2.5 yaşında inanilmaz uslu bir çocuktur hanı çok yaramaz olur yorar diycem.
Kafam çorba gibi oldu
Herkes kendi durumundan feragat edip bir müddet sizi idare etmişler. Fazlasını bekleyerek bencillik ediyorsunuz. Onlarında kendi evi düzeni vardır. Pandemi süreci ne kadar sürecek belli değil. Daha kalıcı çözümlere yönelmelisiniz. Kreş, bakıcı vs. Ayrıca pandemi süresince idare etmelerini istemenizi bahane olarak gördüm. Zira pandemiyi o kadar önemseyen her haftasonu türlü yerlere gezmeye de gitmez.
 
7 aylık memurum başka bir şehire taşındım. Bir önceki yerimde aile apartmanındaydım teyzemler amcamlar kuzenler...kızım 2 yaşına kadar çok güzel kalabalık ortamda büyüdü. Ben ise başladım taşındık.Bulundugumuz yer insan olarak çok soğuk bir yer. Kızım o kalabalıktan çıkıp böyle bir yere gelince bocaladı.En son bebekken gördüğü babaannesi geldi alışamadı onlar da çok ilgilenmediler. Pandemi dönemine denk geldiğim için ne kreşe verebildim ne birşey.Bakici deseniz daha hicbir kimseyi bilmiyorum hiç yoktan iyidir dedik.Biraz o baktı gitti.Cok gönüllü degillerdi.
Annem geldi o da farksız. Isı gücü gezmekten ibaret. 2 ay da annem baktı. Şimdi diyor birdahaki yaza kadar kayinvaliden baksin.Yok o yazın keyfini geçirsin kışın kaloriferli yere rahatı için gelsin.Banane o gelsin yazın dedi bende sinirlendim zaten kreşe vereceğim ikinizde gidin birdaha gelmeyin dedim.Asabim bozuldu zaten kızım hala ortama alışamadı benim işe gitmeme alışamadı.Geceleri uyanıp ağlıyor.Tirnaklarini yemeye dudaklarını yolmaya başladı. Ağzı yüzü yara.Ayak parmaklarına kadar yiyor düşünün. Daha işten gelmeden ertesi günü hesaplıyor. Anne yarın işe gidecek misin vs.Babasi da aynı durumda.
Moralim çok bozuk.Kizimin bu hâlleri ailemin kırk yılda bir yardımını bekledim en azından şu virüs geçene ortalık düzenlene kadar. Burnumdan geldi.
Her haftasonu türlü yerlere gezmeye götürüyorum kimseye karışmıyor elimden geldiğince rahat ettirmeye çalışıyorum benim kızım yuk geliyor.Kacacak yer arıyorlar.
Kızım 2.5 yaşında inanilmaz uslu bir çocuktur hanı çok yaramaz olur yorar diycem.
Kafam çorba gibi oldu
Benim yeğenim 4 yaşında annesi çalışıyor, annem nezaman gelecek diye hergün ağlayarak uyanıyordu. Kaygı duyması çok normal bir daha sizi göremeyeceğini düşünüyor daha çok küçük. Yeni yeni alıştı annesinin durumuna şimdi söyleyince artık alıştı işe gitti gelecek diyorum, duygusal olarak rahatlamasını sağlıyorum artık ağlamıyor tamam diyor. Neyseki onu atlattık. Fırsat buldukça parka götürüyoruz ki orda arkadaş buluyor vs ama gerçekten çok zor oluyor. Herkes bu süreçte çıkmazda. İnşallah bi kolay yolunu bulursunuz. Bizde çok yıpranıyoruz ama bizim durumumuz farklı.
 
Off
Yarın is yerime ben cmrtsi calısamam,bebegimi bırakacak yerim yok konusması yapacagım.
Belki isten ayrılacagım
Hikayemiz cok benzer.
Kızım 14 aylık.
Yarım gğn calıısıyorm
Annem asla bakmak istemiyor bastn ben cmrtsi bakamam dedi peki dedik
Kvdem görümcemin cocuklara da bakıyor
Dönüsümlü bakıyorlar
Kvdemin sırasında kocam da oluyor
Bu hafta sok yasadım
Kvdem cmrtsileri ben bakamam dedi
Kaldık ortada😟
Cidden aklı olan bana da versin😭
Konunuzu sabote etmek istemem ama el kadr bebem yük oldu herkese😔
Eşinizde mi cumartesi günü çalışıyor
 
Inanilmaz uzuldum tarif edemem :( benim de 2 buçuk yasini biraz geçkin bir oglum var. Ailemle ayni sitedeyiz hep kuzenleriyle falan beraber büyüyor, komsu cocuklari, sitede arkadaslari var cok sosyal büyüyor.
Dediginiz gibi, pandemide korkunc bir yalniz kalma yaşadık. Ben çalışmıyorum her an yaninda olsam da, cocuk o sosyallikten kopunca oyle zorlandi ki anlatamam.
Lütfen profesyonel bir yardim alin kiziniz için. Cok yerlesmezse daha kisa surede cozebilirsiniz. Yoksa yetiskinliginde bile gecmeyecek yaralar acilabilir içinde.
Siz de bir ömür bunun pismanligini yaşarsınız.
Mutlaka cocuk psikologuna gidin, o bakıcı anlaminda da ne yapacaginizi soyler kizinizin durumuna gore
 
Back
X