Kizimla kopmak istemiyorum

Uzmanlarin hic biri takip karari almadi gerek duymadi
Yaşı gereği hekimler bir şey düşünse bile söylemeyebilir çünkü ihtimal sadece bu. Belki büyüyünce düzelecek anlamsız olur uyarmak. Ama siz yine de duygudurumunu takip edin derim. Ergenlikten sonra 20 li 25 li yaşlarda çıkıyor genelde.
 

Kızınız size demiş ya patron hep sensin diye ,ablam annem ve babamla yaşıyor ve patronluğu ele aldı. Kesinlikle baş edemiyorlar o ne derse o olacak. Kimsenin fikrine saygı duymaz. Bir şeyi nasıl yapayım diye sorar aldığı cevap karşısında kendi bildiğini yapar. Kimseye uyum sağlamaz. Açıktıysa kimseyi beklemez oturur yer. Atıştır bir şeyler beraber yiyelim deriz kabul etmez. Bu arada çok fazla sorumluluk sahibidir. Asla bir işini başkasına yaptırmaz. Ondan nefret mi ediyoruz hayır tabiki de, sadece zor bir insan. Bence artık yaşı büyük olduğu için kendi haline bırakılmalı. Sizde çocuğunuzun çok fazla üstüne gitmeyin ama ipleri de eline vermeyin.
Bu arada sevgisizlikle alakası yok. Ablam bebekken çok güzelmiş çok seveni varmış hala öyledir. Babanemin en sevdiği torunuymuş. Sevgisizlikten olsa ben öyle olurdum.
 
Uzun oldu ama bir oku derim..Aynı çocuktan bende de var (dı)seni çok iyi anlıyorum bir şeyden keyif alıyorsam mafedecek diye ödüm kopuyordu sabrımın bittiğini biliyorum onu psikologa götürmen bir şey değiştirmeyecek senin gitmen lazım gerekirse ilaç kullanman sonrasın da garip bir sakinlik geliyor insana ve bir süre dört kişilik aile dışında okul hariç kimseyle görüşmeyin çocugun şımaracagı hiç bir ortam olmasın ve onunla oturup konuşun ben şöyle bir konuşma yaptım senin ağlama dağıtma krizlerin çevrede kiler tarafından annesi babası dövüyor iyi bakmıyor olarak algılana bilir yaşadığımız ülke bir devlet ve devletin ne olduğunu ayrıca anlatacağım bilmen gereken kısım şu bu devlet dayak yediğini düşündüğü çocukları ailesinden alıyor ve bir daha göstermiyor seni dövmüyor ve seni çok seviyorum ama komşularımız senin evde neden ağladığını bilmiyor şikayet ederlerse ben kendimi parcalasam seni elimden alırlar bunu istemiyorum sen çocuksun elbette ağlayacak bazen sinirleneceksin ama evdeki diğer kişiler kadar kimseyi rahatsız etmeden en fazla 10 dakika seni kaybetmek istemiyorum seni çok seviyorum dedim bu yüzden bu krizlerin geldiğinde korkuyorum dedim enteresan bir şekilde etkilendi uzun bir süre kriz yaşamadık sonra bir geldi elimde değil ben biraz ağlayacağım dedi tabiki ağlaya bilirsin odana git kapıyı kapat sesiz ağla madem elinde değil dedimtabi yumuşak ses tonuyla ve öyle yaptı bir yıl böyle sürdü çok şükür şimdi iyiyiz darısı başına arkadaşım
 
Kıyamam size...
Çocukluğunda sevgi görmemiş yetişkinlerin durumu çok zor.
Bu konularda kitap tavsiyesi ister misiniz?
 

Cikkkkks... olmamış. Dön başa. Okuyun.
Sonra anlamaya çalışın.
 
Cocugunuzla birebir gorustuler mi. Eger sızın anlatımınıza gore degerlendırıyorlarsa farkedılmemıs olabılır. Sız bu hediye olayı vb. Olaylarda verdıgı cevaplardan bahsedin bir daha goturur seniz. Çocukta sizin dusundugunuzu aksine sosyal zeka cok ıyı durumda gıbı geldı bana
 
sizde işe yaramasına sevindim çok geçmiş olsun.ancak bu arkadaşın kızı sanki her an oh olsun sana iyice yırtınayım o zaman diyedebilir.her olasılık hesaba katılmalı biraz.çok sıkıntı.
 
Kıyamam size...
Çocukluğunda sevgi görmemiş yetişkinlerin durumu çok zor.
Bu konularda kitap tavsiyesi ister misiniz?

Teşekkür ederim. Sevgi sadece akrabalardan görmedim. Annem, babam, ablam, kardeşim ve arkadaşlarımın sevgisi bana yetiyor. Çalıştığım iş yerlerinden patronlarımın sevgi dolu sözleriyle ayrıldım. Niyeyse akrabalarım beni sevemedi bir türlü, ben de onları sevmiyorum geçinip gidiyoruz:))
 
Şimdi doktorun tavsiye için saldım çayıra mevlam kayıra demissiniz. Ama doktorun tavsiyesi sonuçlarını anlama ve katlanma durumunda kalmak. Siz çocuğa otorite kuramuyor ve onun inatlasmalari karşısında yoruluyor vaz geciyor olabilir misiniz? Mesela o siz evden gidemeyin diye böyle bir şey yaptığında dışarı çıkmamaniz onun bir başarısı oluyor. Size zor geldi diye vazgeçtiniz ama o bunu anlamıyor.

Size evden çıkmayalim diye ödev yapmayacağım dediği zaman. Aa dışarı çıkmak istemiyor musun? Peki yarına erteliyelim o zaman. Ödevi de benim için değil kendin öğrenmek için yapıyorsun. Yap ya da yapma senin kararın gibi bir şeyler derseniz ne tepki veriyor.
Evet oyun orda bitiyor mesela. Eger yatmaya 10 dakikasi varsa mesela o on dakikayida beklemeyip hemen hazirlanio yataga giriyor.
benim ceza dediğim bir ileri adım. Yani böyle bağırdın o yüzden 1 hafta tv yasak gibi. Bu yöntemi önermiyorlar aslında ama size iyi bir çözüm olabilir.
 
Konu sahibi eski konularinizi da okudum;
Çocuğunuzu önce eşinizden kurtarin, kendinizin çok büyük sıkıntıları var bunları çözmek için yardım alın, sevin sarmalayin, kucaklayıp anlayin evet çocuğunuzu anlayın.
Anne babanin yaşadığını görmek yeter, sadece cami acip evi havalandırdıniz diye yaptığı.
Çocuğunuzu kurtarın diyorum başka birşey demiyorum
 
Çocuğum yok, yaşım sizler kadar büyük de değil. Ama okuduklarımdan bana geçen hisleri aktarmak istiyorum. Çocuğunuzdan bahsederken ne kadar sevgisiz olduğunuzun farkında mısınız öncelikle? Sizin isteğiniz yüzünden dünyaya gelmiş bir canlıdan bahsederken böyle kelimeler seçmeniz beni inanılmaz irrite etti. Önceden de böyleydi ancak çığrından çıktı diyorsunuz, uslu bir bebeğin rahatlığına alıştığınız ve normalin bu olduğunu düşündüğünüz için diğer çocuğunuza olan tahammülünüzün azalabileceği geldi mi aklınıza? Bize bahsetmediğiniz şeyler olduğunu düşündüm okurken yazdıklarınızı, mükemmel bir aile imajı çizmeye çalışıyorsunuz ancak öyle olduğunuza inanamıyorum ne yazık ki. Kıyaslayan, "kardeşine bak ne kadar sakin" diyen bir anne canlanıyor gözümde ve bunun kardeşinin değil, annesinin suçu olduğunu anlayabilecek zekaya sahip bir kız. İnanın bana evlatlar arasındaki ayrımı iliklerine kadar yaşamış, yaşamaya da devam eden bir insan olarak kızınızı anlayabiliyorum. Bazen kendimizi ifade edecek kelimeleri bulmakta zorlandığımızda kolay gelen ve karşıyı bastıracak bu şekilde baskı altında kalmayacağımız bir yol seçeriz. Ben çocukken susmayı seçerdim, belki kızınız bu yolu seçiyordur. Belki size derdini anlatabilecek kadar kelime öğrenme şansı olmamıştır ve gördüklerini yansıtıyordur bir şekilde. Cezayla, ödülle bir çocuk yetiştirilebileceğini düşünmüyorum, çocuklar deney fareleri değiller. Kendi kişilikleri ve farklı farklı çevreyi algılama şekilleri var. Ders vermek amaçlı bir ses tonuyla değil de, sizin de üzgün olduğunuzu hissettirdiğiniz sakin ve anlayışlı bir tonda konuşmayı onu yargılamadan dinlemeyi deneyin. Ve lütfen çocuğunuzu sevin. Çünkü onu dünyaya getirmeyi seçen sizsiniz.
 

Çocuğunuz "sevmeyi" babasından öğrenmiş olabilir mi ?
 
Emin olun o derece bir durum yok.
Siz yine de takipte kalın. Çocuklar hiç ummadığınız durumlara hiç ummadığınız tepkileri verebilir. Sözle ya da başka şekillerde incitiliyorsa bunu anlamak cok zor. "çocuğum mutlaka bana söyler" diye asla düsünmeyin. Bunun dışında yine de uzmanlarla görüşün. Şimdiye kadar fayda sağlamaması şimdiden sonra sağlamayacağı anlamına gelmez. Eğer kızınız ciddi rapor alabilecek bir sosyopat değilse mutlaka bir iletişim yolu bulunur. Asla çocuğunuzdan ümit kesmeyin. Ki bunu hissederse zaten daha kötüye gider.
 
Şimdi diğer arkadaşların diğer konularınızdan yaptığı alıntıları okudum da kızınızın bu tepkileri çok normal.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…