Ne tuhaf insanlar var şaşıyorum yorumları okudukça. Benimle aynı fikirde olanlara neden kralcısın diyenler, neden konu sahibinin avukatlıgını yapıyorsun diyenler, benimle zıt fikirde olanları el üstünde tutanlar.... Ben illa da ben haklıyım, herkes benim gibi düşünecek demiyorum, deseydim buraya bu konuyu yazmazdım zaten, ama anlamadıgım şey neden farklı görüş çıkınca hemen sataşmaya girenler var?
Ben onu buraya iş yapsın diye çağırmadım, çağırmadan önce de fikrini sordum. Eşim evde haber verecek biri olsun istedi ama ben onbeş tatilde çocuga bakmak için çağırdım o zaman ben işteydim onu evde yalnız bırakıyordum, şimdi en azından ben evdeyken de çağırayım da işi düştüğünde çağırıyor diye düşünmesin istedim. Çağırırken gelsin işlerimi yapsın diye de düşünmedim, ama ben karnım burnumda iş yaparken onun uzanıp yattıgı yatagı toplamamı beklemesi zoruma gitti. Sahurda kalkıp kıvrana kıvrana sofra hazırladım çogu zaman, o da oturup sofranın hazırlanmasını bekledi dedim evet. O gelmeden önce kalkamayacak durumda oldugum zamanlar eşime rahatsız oldugumu söyleyip kalkmıyordum. Ama o var diye aç aç oruç tutturup vicdan azabı çekmeyeyim diye bir gün bile ihmal etmedim. Normalde bile insanlar kimi zaman halsiz bitkin olabiliyorken, şu hamilelik hastalık değil ne var iş yapmakta diyenleri gerçekten ayıplıyorum. İçinde bir can taşıyorsun ve adet olurken bile onun kansızlıgına halsizliğine ağrılarına dayanamayan insanlar içinde beslenen kanını alan bir canlının vücuda hiçbir yorgunluk halsizlik katmayacağını savunur gibiler. Bende bu aya kadar kimseden iş beklemedim eşimden başka, hatta evime gelen misafirler bulaşıkları bile toplamaya çalıştıgında izin vermedim, ben yaparım hasta değilim dedim. Çogu insan hamileliğimin esprisini bile yapar bizden daha haraketlisin biz mi hamileyiz sen mi diye. Sadece kimseye minnet etmek istemediğimden ama... Burada cevap yazıyor olmama bile kötü yorum yapanlar olmuş. Ben ellerim tutmuyor demedim, bazı zamanlar gripten mi kansızlıktan mı bilmiyorum, ellerimi kullanamıyorum bile yazdım. Bunu sanki hamileliğim boyunca yaşadıgımı anlatmışım gibi hemen savunma konusu edinenler olmuş. Yazık gerçekten çok yazık...
Hem aile nedir sizin gözünüzde bilmiyorum. Ben üniversite okurken annemin ayağı alçıya alındı diye 15 gün okulu bırakıp eve gitmiştim annem babam kardeşlerime kim bakacak diye. Yok yarın öbür gün kızkardeşi çocuk yapıp çağırınca benim iki küçük çocugum var gelemem dersin diyenlere yuh diyorum kendimi bozmak istemesemde! Annem ÇALIŞIYOR diye daha çocugum iki aylıkken bile onlara gittiğimde çocugum var diyerek kendimi kenara çekmedim ev işlerinin hepsini kendim yaptım. Hatta karşı dairede oturan yengem gelip çocuk küçük onla ilgilen ev işi olmasa da olur dediğinde bile annem işten gelip yorgun arın uğraşmasın, kardeşim zaten dip köşe yapamıyor diye hiç işten kaçmadım. Öyle bir karakterim olsa zaten karşı taraftaki bu rahatlığı yadırgamazdım buradaki rahat insanlar gibi.
Kayınvalidenle iyi geçinseydin de o baksaydı diyen çokbilmiş kişi ismin neydi bakmadım bile; kayınvalidemle sorunlarımızı çözeli aylar oldu. Demekki su bulanmadan durulmuyormuş, sabredince insan anlaşamam dediğiyle bile anlaşıyormuş. Şimdi hergün arar durumumu sorar, elinden geldikçe birşeyler yollar köyden, ama işte şuan köyde, yanımda değil. Fındık zamanı geldi ve aksilik bu ya benim dogumum tam onların orda olması gereken zamana denk geldi. annem zaten çalışıyor, daha öncede söylemiştim. İzinini anca doğumda kullanabilir. Doğumda da bana baksın diye değil, yeni bebek, ben den daha tecrübeli diye gelecek yan ıma, şimdi annene mi güvendin de doğurdum demeyin
Geçen doğumumda hem annem hem kaynanam vardı ama ben hastaneden geldiğm gibi kalkıp mutfaga bile girmiştim iş yapmaya, yani öyle nazlı bir karakterim olmadı zaten hiç. Şu kardeşimden iş beklediğim zamanlar da sadece grip oldugum kafamı kaldıramadıgım ilk iki gündü. O da sagolsun pek destek olmadıgından çok zoruma gitti ve patladım.
Yalnız ben buradaki bazı kişiler gibi düşünmüyorum 15 yaşında daha çocuk yapmaz etmez diyemiyorum, burada yapmamasına bşey dememeye çalışıyorum sadece. Çünkü gerçekten yazıldıgı gibi sevgili konusu olsun gezme konusu olsun tartışmalardaki verdiği cevaplar olsun herşeye aklı eren insan sadece destek olmaya gelince çocuk sayılmaz bence de. Misafirim oldugundan yapsın diye baskı uygulayamam, beklemem de zaten ama yapmaması içten içe beni sinir eder. Kalkıp yapsa da ben ona köle gibi davranmam, kardeşim oldugundan değil, kimseye yapmam bunu, o bir işin ucundan tutuyorsa ben daha fazlasını yaparım ama en azından bana destek olmaya çalışması hoşuma gider. Aileysek bu da olmalı zaten.
Eşinden neden destek beklemiyorsun demiş birileri de, adam işe gidiyor zaten, geldiğinde çok yorgun değilse birşeyler yapmaya çalışıyor artık. Önceki kadar anlayışsız değil çok şükür... Neyse okudugum yorumların aklımda kalanlarına cevap verdim. Daha fazla uzasın istemiyorum bu konu. İnşallah burada noktalanır. Yorum yapanlara teşekkür ederim. Daha fazla birbirimizi germeyelim lütfen...