- Konu Sahibi turuncusari
-
- #61
Insan kardeşinden bir bez parcasinimi sakinir ben arkadaslarima bile veriyorum hatta dolabimi acar iatediginiz giyin derim hayattaki en gzel sey paylasmaktir bence cok abartmissiniz.
Kardesiniz bilmeden de olsa psikolojinizi olumsuz etkilemis gecmiste yasadiklariniz yzunden ondan sogudugunuzu biliyor mu ? Bilseydi böyle şeyler hissetiginizi eminim sizden kiyafet almak istemezdi. Yani burda mesele sadece kıyafet gibi görünüyor ama daha fazlasi var malesef.Ben 7 yaşıma kadar tek çocuktum sonra kız kardeşim doğdu ve o doğunca beni onunla kiyaslayip onun daha tatlı olduğunu vs söylediklerini hala hatırlarım. O zamana kadar evin neşesi, sevileni ben iken beni tamamen kenara ittiler herkesin gözdesi o oldu bir anda. Belki de bu yüzden böyle hissediyorum. Bu kadar hemfikir olmanızı ve bu kadar haksız çıkacağımı beklemiyordum açıkçası şaşırdım.
Canım henüz çok genç olduğunu tahmin ediyorum. İleride, hayat telaşlarınız farklılaştığında, maddi değerlerin azalıp manevi değerler arttığında bu sorun için kendine şaşırabilirsin. O senin kardeşin. Paylaşın. En sevdiğin kıyafetlerini paylaş hatta, en güzellerini.. En güzel kıyafetinin sana veremediği güzelliği, bu davranışın ve olgunluğun verebilir.Bazı kızkardeşleri görüyorum da birbirlerinin kıyafetlerini giyiyorlar ve bundan da çok memnunlar, benim de kız kardeşim var ve benim kıyafetlerimi de kullanabilmek istiyor ama ben kardeşim bile olsa paylaşmak istemiyorum kimseyle.
Dün aksam, bir kıyafetimi bugün giymek için izin istedi, istediği şey çok fazla beğenerek giydiğim bir şey olmadığı için tamam dedim, akşam benden sonra geldi eve ve geldiğinde farkettim ki izin verdiğim kıyafeti değil de çok sevdiğim başka bir kıyafeti giymiş. Anladığım kadarıyla izin verdiğim kıyafet olmayınca fikrini değiştirip bunu giymiş ya da izin aldığında ben istediği şeyi yanlış anladım. Bir de üstüne 'abla ya bu ne güzelmiş çok beğendim' deyince iyice içime oturdu, tekrar isterse nasıl hayır diyeceğim diye düşündüm. Ama kırılmasın diye belli etmedim.
Belli etmedim ama bir şey söylediğinde konuşmak istemiyorum çok muhatap olmak istemiyorum şu an elimde değil niyeyse her şeyi batıyor. Bende mi bir sorun var, özel eşyalarımı paylaşmak istememem normal mi değil mi?
Kıyafetlerimi bağışlarım, hatta severek giydiklerimi bile hediye edebilirim. Ama ödünç olarak vermek istemiyorum kimseye. Özellikle de sevdiğim ve bana özel hissettiğim şeyleri benden başkası kullansın istemiyorum.
Bu bir sorun mu?
Kardeşimle bunu konuşmalı mıyım yoksa ayıp mı etmiş olurum konuşursam?
Ona tavır yapmamak için kendimi nasıl sakinleştirebilirim?
Bende fazla hoslanmasam da sorun etmem. Onun o an mutlu olmasi beni mutlu eder. Bazen temelli veririm. Sonrasinda cok çok begendim bir seyi isterse onu cok begenerek aldim baska giy ama sana veemem diye takilirim. Kardes sonucta ama ozel parcalarinizi kardesinize soyleyin onlara dokunmasin.Bazı kızkardeşleri görüyorum da birbirlerinin kıyafetlerini giyiyorlar ve bundan da çok memnunlar, benim de kız kardeşim var ve benim kıyafetlerimi de kullanabilmek istiyor ama ben kardeşim bile olsa paylaşmak istemiyorum kimseyle.
Dün aksam, bir kıyafetimi bugün giymek için izin istedi, istediği şey çok fazla beğenerek giydiğim bir şey olmadığı için tamam dedim, akşam benden sonra geldi eve ve geldiğinde farkettim ki izin verdiğim kıyafeti değil de çok sevdiğim başka bir kıyafeti giymiş. Anladığım kadarıyla izin verdiğim kıyafet olmayınca fikrini değiştirip bunu giymiş ya da izin aldığında ben istediği şeyi yanlış anladım. Bir de üstüne 'abla ya bu ne güzelmiş çok beğendim' deyince iyice içime oturdu, tekrar isterse nasıl hayır diyeceğim diye düşündüm. Ama kırılmasın diye belli etmedim.
Belli etmedim ama bir şey söylediğinde konuşmak istemiyorum çok muhatap olmak istemiyorum şu an elimde değil niyeyse her şeyi batıyor. Bende mi bir sorun var, özel eşyalarımı paylaşmak istememem normal mi değil mi?
Kıyafetlerimi bağışlarım, hatta severek giydiklerimi bile hediye edebilirim. Ama ödünç olarak vermek istemiyorum kimseye. Özellikle de sevdiğim ve bana özel hissettiğim şeyleri benden başkası kullansın istemiyorum.
Bu bir sorun mu?
Kardeşimle bunu konuşmalı mıyım yoksa ayıp mı etmiş olurum konuşursam?
Ona tavır yapmamak için kendimi nasıl sakinleştirebilirim?
Ben de de acaip oluyoduBazı kızkardeşleri görüyorum da birbirlerinin kıyafetlerini giyiyorlar ve bundan da çok memnunlar, benim de kız kardeşim var ve benim kıyafetlerimi de kullanabilmek istiyor ama ben kardeşim bile olsa paylaşmak istemiyorum kimseyle.
Dün aksam, bir kıyafetimi bugün giymek için izin istedi, istediği şey çok fazla beğenerek giydiğim bir şey olmadığı için tamam dedim, akşam benden sonra geldi eve ve geldiğinde farkettim ki izin verdiğim kıyafeti değil de çok sevdiğim başka bir kıyafeti giymiş. Anladığım kadarıyla izin verdiğim kıyafet olmayınca fikrini değiştirip bunu giymiş ya da izin aldığında ben istediği şeyi yanlış anladım. Bir de üstüne 'abla ya bu ne güzelmiş çok beğendim' deyince iyice içime oturdu, tekrar isterse nasıl hayır diyeceğim diye düşündüm. Ama kırılmasın diye belli etmedim.
Belli etmedim ama bir şey söylediğinde konuşmak istemiyorum çok muhatap olmak istemiyorum şu an elimde değil niyeyse her şeyi batıyor. Bende mi bir sorun var, özel eşyalarımı paylaşmak istememem normal mi değil mi?
Kıyafetlerimi bağışlarım, hatta severek giydiklerimi bile hediye edebilirim. Ama ödünç olarak vermek istemiyorum kimseye. Özellikle de sevdiğim ve bana özel hissettiğim şeyleri benden başkası kullansın istemiyorum.
Bu bir sorun mu?
Kardeşimle bunu konuşmalı mıyım yoksa ayıp mı etmiş olurum konuşursam?
Ona tavır yapmamak için kendimi nasıl sakinleştirebilirim?
Ya açık açık konşun yada arkasından böyle düşünmeyin. Eşyalarınızı paylaşmak istemeyblrsnz bu norml ama kardeşnze bunu söylemeyp de aklınzda böyle şeylerin dolaşması bence tuhaf. Bende izin vermem. Ama netmdr. Kardeşm benm odamın kapsnı çalmadan içeri bile girmezdi. Her drum farklı. O benm canım ciğerim ama ben mesafedn hoşlanrm. Ama kötü niytli şeyler düşünmek Allah muhafaza. Anambabam ölse o benm evladm olur. Öyle gizli kıskançlık falan aslaBazı kızkardeşleri görüyorum da birbirlerinin kıyafetlerini giyiyorlar ve bundan da çok memnunlar, benim de kız kardeşim var ve benim kıyafetlerimi de kullanabilmek istiyor ama ben kardeşim bile olsa paylaşmak istemiyorum kimseyle.
Dün aksam, bir kıyafetimi bugün giymek için izin istedi, istediği şey çok fazla beğenerek giydiğim bir şey olmadığı için tamam dedim, akşam benden sonra geldi eve ve geldiğinde farkettim ki izin verdiğim kıyafeti değil de çok sevdiğim başka bir kıyafeti giymiş. Anladığım kadarıyla izin verdiğim kıyafet olmayınca fikrini değiştirip bunu giymiş ya da izin aldığında ben istediği şeyi yanlış anladım. Bir de üstüne 'abla ya bu ne güzelmiş çok beğendim' deyince iyice içime oturdu, tekrar isterse nasıl hayır diyeceğim diye düşündüm. Ama kırılmasın diye belli etmedim.
Belli etmedim ama bir şey söylediğinde konuşmak istemiyorum çok muhatap olmak istemiyorum şu an elimde değil niyeyse her şeyi batıyor. Bende mi bir sorun var, özel eşyalarımı paylaşmak istememem normal mi değil mi?
Kıyafetlerimi bağışlarım, hatta severek giydiklerimi bile hediye edebilirim. Ama ödünç olarak vermek istemiyorum kimseye. Özellikle de sevdiğim ve bana özel hissettiğim şeyleri benden başkası kullansın istemiyorum.
Bu bir sorun mu?
Kardeşimle bunu konuşmalı mıyım yoksa ayıp mı etmiş olurum konuşursam?
Ona tavır yapmamak için kendimi nasıl sakinleştirebilirim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?