Kizlar merhaba,
ilk önce acip okudugunuz icin tesekkür ederim size.
Ben 22 yasinda üniversite mezunu bir kizim. Üniversiteyi ailemden uzakta okudum ve lisans üstüne hazirlanmak icin ailemin yanina döndüm. Annem le ciddi sorunlar yasiyorum. Sizlerin analizlerini bekliyorum.
Annem muhafazakar, geleneksel ve tahminimce kadin düsmani bir kadin. Bana sürekli hic kizinin oldugunu istemedigini söylüyor. Kendi akrabalari ve komsulari ni (!) benden üstün tutuyor. Hep disariyla saf tutuyor. Oysaki kendisine bir sey olsa önce kosacak kisiler kizlari olur.
- Bundan bir kac yil önce kendi kardeslerinin cocuklari icin bana insanlarin ortasinda tokat atmada bir beis görmemisti. Bunun hic bir affedilir yani yok. Benim de bir gururum onurum var. Gecen kis yine bir sey icin beni dövmeye (!) kalkti (yasim 22!) ben engel oldum.
- Ayni sekilde mezuniyet törenimde bir erkek talebeyle konusuyorum diye binbir kiyametle beni apar topar eve getirmisti. Ben fen lisesini dereceyle bitirmistim oysaki o aksam da bunun kutlamasi vardi. Bu güne kadar hep akli fikri okulda ders calismakta olan bir insandim. Inanin hic ne bir erkek arkadasim oldu ne de bir erkekege ask dolu sms atmisligim var. Cok kolay bir cocukmusum babam da hep der bu kizin günlerini diger cocuklarda arayacagiz ne zaman ergenlige girdi ne zaman büyüdü hic haberimiz olmadi.
- Annem in köyde halasinin bir oglu vardi asilmadigi kiz kalmamistir. Benim cep telefonu numarami almis dedemden. Bir de bunu anneme göstermis o adam ben o siralar daha dönmemistim eve. Annem kiyameti kopardi ben vermedim diyorum bana inanmiyor. Ben de senin halanin oglu nu ben ne yapayim dedim. Vay efendim ben cok cahilmisim, insanlari asagliyormusum o da zaten benim kapimda yatiyormus gibi ve cok daha cirkin sözler söyledi. Onlari gercekten buraya yazamiycam benim de bir gururum var cünkü. Sonra arastirmis ve dedemin verdigini ögrenmis ve en ilginci gelip bana söylemiyor! Babama intikal ettirdikten sonra olayi itiraf etti annem.
Bunlar olaylarin sadece bir kaci. Konusmaya kalkinca benimle dalga geciyorlar ben göz yaslarima hakim olamayinca bu sefer de aglamamla dalga geciyorlar. Aileme zerre kadar güvenim kalmadi. Babamin bir lafi var bu hayatta ki en iyi dostun parandir diye gercekten bunu gördüm son aylarda ve yikildim resmen. Son 10 gündür öyle bir psikoloji icindeyim ki ne yemek yemek istiyor canim ne baska bir sey. Enerjisi cok yüksek bir insanimdir aslinda. Annem nasil bir karakter yapisina sahip? Ne diyorsunuz bu duruma. Nasil bir dönemden geciyorum ben. Bir neden ariyorum
Sevgilerimle
ilk önce acip okudugunuz icin tesekkür ederim size.
Ben 22 yasinda üniversite mezunu bir kizim. Üniversiteyi ailemden uzakta okudum ve lisans üstüne hazirlanmak icin ailemin yanina döndüm. Annem le ciddi sorunlar yasiyorum. Sizlerin analizlerini bekliyorum.
Annem muhafazakar, geleneksel ve tahminimce kadin düsmani bir kadin. Bana sürekli hic kizinin oldugunu istemedigini söylüyor. Kendi akrabalari ve komsulari ni (!) benden üstün tutuyor. Hep disariyla saf tutuyor. Oysaki kendisine bir sey olsa önce kosacak kisiler kizlari olur.
- Bundan bir kac yil önce kendi kardeslerinin cocuklari icin bana insanlarin ortasinda tokat atmada bir beis görmemisti. Bunun hic bir affedilir yani yok. Benim de bir gururum onurum var. Gecen kis yine bir sey icin beni dövmeye (!) kalkti (yasim 22!) ben engel oldum.
- Ayni sekilde mezuniyet törenimde bir erkek talebeyle konusuyorum diye binbir kiyametle beni apar topar eve getirmisti. Ben fen lisesini dereceyle bitirmistim oysaki o aksam da bunun kutlamasi vardi. Bu güne kadar hep akli fikri okulda ders calismakta olan bir insandim. Inanin hic ne bir erkek arkadasim oldu ne de bir erkekege ask dolu sms atmisligim var. Cok kolay bir cocukmusum babam da hep der bu kizin günlerini diger cocuklarda arayacagiz ne zaman ergenlige girdi ne zaman büyüdü hic haberimiz olmadi.
- Annem in köyde halasinin bir oglu vardi asilmadigi kiz kalmamistir. Benim cep telefonu numarami almis dedemden. Bir de bunu anneme göstermis o adam ben o siralar daha dönmemistim eve. Annem kiyameti kopardi ben vermedim diyorum bana inanmiyor. Ben de senin halanin oglu nu ben ne yapayim dedim. Vay efendim ben cok cahilmisim, insanlari asagliyormusum o da zaten benim kapimda yatiyormus gibi ve cok daha cirkin sözler söyledi. Onlari gercekten buraya yazamiycam benim de bir gururum var cünkü. Sonra arastirmis ve dedemin verdigini ögrenmis ve en ilginci gelip bana söylemiyor! Babama intikal ettirdikten sonra olayi itiraf etti annem.
Bunlar olaylarin sadece bir kaci. Konusmaya kalkinca benimle dalga geciyorlar ben göz yaslarima hakim olamayinca bu sefer de aglamamla dalga geciyorlar. Aileme zerre kadar güvenim kalmadi. Babamin bir lafi var bu hayatta ki en iyi dostun parandir diye gercekten bunu gördüm son aylarda ve yikildim resmen. Son 10 gündür öyle bir psikoloji icindeyim ki ne yemek yemek istiyor canim ne baska bir sey. Enerjisi cok yüksek bir insanimdir aslinda. Annem nasil bir karakter yapisina sahip? Ne diyorsunuz bu duruma. Nasil bir dönemden geciyorum ben. Bir neden ariyorum
Sevgilerimle
