Selam damdan, okul iki hafta önce başladı.
Hiç gitmedim ama daha.
Yani ağlarsam böyle daha iyi olur diye düşündüm. Hani böyle küçük dil midir nedir ona dokununca miden bulanıyor gözün yaşarıyor ya, onu bile denedim.
Sevmiyorum ağlamayı, biraz da sağlıklı değilim galiba.
Şimdi burada söylesem aylarca her yorumumun altında yüzüme vurulacak bazı şeyler de yaptım, ondan pek açık olamıyom
Kaybedecegin sey var sensin sensin sensin.....bu dunyada senden onemli birsey yok.bugun bizimle.olanlar yarin bir bakmissin puffffişte benim kaybedeceğim hiçbir şeyim kalmadı, inan yani aile bağlarım kuvvetli değil. Bekar bir kadınım. Hani şu hayatta sıkı sıkıya tutunabileceğim bir amaç yok. Çocuğum falan da yok. Ayakkabı koleksiyonum için de üzülemem ki hehe :)
avukatlığı bırakmayı ben de çok istiyorum vallahiValla bende iyi değilim.
Avukatlığı bırakıp evimde battaniyenin altında yaşamak istiyorum.
Eşime sektir git demek,kendi kendime acı çekip,depresyona girip,sonra deli gibi gülmek istiyorum.
Kimseye değer vermemek sen kimsin demek istiyorum. Ama olmuyor.
Sanırım benimde gitmem gerek.
Ben içince rahatlıyordum iç bari ne diyim
avukatlığı bırakmayı ben de çok istiyorum vallahi
amaçsızca evde oturayıp istiyorum
ben de depresyonda gibiyim, oturdum sayfayı yenileyip duruyorum bakalım ne yorumlar gelecek diye
Gerçekten büyük aşkla oldum ama soğudum sanki işten,eşten her şeyden.
Yalnızlığı bekarlığı özlüyorum.
Tükendim bi sanki
ohoo tükenmiyen var mı ki ?
Sizin psikologtan ziyade psikanaliste gitmeniz daha faydalı gibi geldi bana. Kendinize acı cektirmeniz cok cok tehlikeli bir duygu durumu. Ben sizin bu yaptığınızı manen yapıyordum bir zamanlar :)İşin aslı biraz da zzevk alıyorum yani bu yaptıklarımdan. Bakın mesela birini söyleyeceğim. Genelde bana mal demesinler diye bunu kimseye söylemem birkaç kişi dışında yani onlar biliyor forumdan.
Şimdi ben canımı yakmaktan çok hoşlanır oldum. dünden önceki gün mesela naptım biliyor musunuz. Koltuk var ya baza olan hani yatak oluyor.
Onu açtım ayağımı da altına soktum.
Sonra da böyle tık şeysi var ya. Onu da kapattım bıraktım.
Tak diye ayağıma düştü demiri sıkıştırdı. Ama acaip zevk aldım yani. O kadar acıdı ki hala yürürken çok sıkıntı çekiyorum. Gözümden yaş geldi, ama bayılıyorum o duyguya.
Ezildi mi oldu bilmiyorum. belki bir şey de olmamıştır doktora gitmedim yani
Sonra da bu his geçiyor ben kendi ezikliğimi başkasından çıkarmaya çalışıyorum
Bunu da ileride bana karşı kullanırsanız sizi öldürürüm he :)
aynen, illa herkeste biseyler oluyor, herzaman ayni moralde olamayizki , ama önemlisi iste bunlarla bas edebilmek, mucadelesini verebilmek, mantik yurutmek.Aslinda herkes depresif bence.kendimde normal degilim.normal gibi davraniyorum.kendinin ne oldugunu biliyorsun.
Akil sagligi giderse korkuyorum kendi kendimi terapiye aliyorum.bu da yetmezse destek tabi ki.siz aliyorsunuz destek ins duzelirsiniz.
Sizi tanimiyorum
Kaybedecegimiz seyler varsa kendimizi bosluga salmamaliyiz.
Saat 6' da psikolog randevum var, ama katlanamayacak gibiyim. He çözüm burada da değil, biliyorum. Siz bir şey yapamazsınız bana.
Sadece içi dökmek ve rahatlamak istiyorum.
Birkaç gündür o kadar saldırganım ki sağa sola vurup kırıyorum.
Kendime zarar veriyorum. Hem fiziksel hem ruhsal. iyi hissetmiyorum.
Sürekli böyle küfretme duygusu, resimleri parçalama.
Bir de resmen acı çekmekten zevk alır pozisyona geldim. Hani böyle dişlerimizi çok sert sıkınca beynimiz uyuşuyor gibi oluyor ha bir de acıyor mesela, o duyguya bayılıyorum diyelim en basitinden. Bunun dışında çok salak işler de yaptım ama şimdi söylemeyeyim.
Evden herkesi kovdum, gidin dedim. Kimse de beni çekmez zaten şu ruh haliyle. anam kardeşim falan da iyi takıl bari sen kendi kendine dediler. Yoksa milletin canını sıkacağım yani yok yere, küfrediyorum.
İş falan yaptığım yok, doğru düzgün banyo falan yaptığım da yok. Evden çıkmıyorum. Bilgisayar elimde bütün gün buradayım. Tuvaletimi dahi tutuyorum uzun süre sırf kalkmayayım diye. Hayır yani keşke kafamızı böyle taşın altına soksak hiçbir yeri görmesek uyusak falan. Hatta hep uyusak hiç uyanmasak.
Kızlarla dışarı çıkacaktık birkaç gün önce, onlar da gel biraz kafa dağıtırsın dediler. Önce söz verdim sonra da vazgeçtim gitmedim. Neden böyle yaptığımı da bilmiyorum. Ben çıktım, çok salak işler yaptım. Döndüm sonra.
Ben tekim bu arada artık, tek tabanca devam edeceğim. Yani adamla da konuşmadık bayağı 10 günü falan geçti.
Yazışmıyoruz da.
Hayır psikolog da bana hep saçma şeyler soruyor biliyor musunuz, hiç çözüm odaklı değil. Var mı içinizde psikolog, gerçi ben bildiklerime özelden sordum ama.
Yani bana sürekli en son ne zaman seviştin, en son ne zaman adet oldun ya da babanla aran nasıldı falan gibi sorular soruyor. Değiştirdim bu arada psikoloğumu.
Hiç hiç böyle oldunuz mu ya
Avukat olupta avukatlığı bırakmak istemeyenler bana anormal geliyor.avukatlığı bırakmayı ben de çok istiyorum vallahi
amaçsızca evde oturayıp istiyorum
ben de depresyonda gibiyim, oturdum sayfayı yenileyip duruyorum bakalım ne yorumlar gelecek diye
Saat 6' da psikolog randevum var, ama katlanamayacak gibiyim. He çözüm burada da değil, biliyorum. Siz bir şey yapamazsınız bana.
Sadece içi dökmek ve rahatlamak istiyorum.
Birkaç gündür o kadar saldırganım ki sağa sola vurup kırıyorum.
Kendime zarar veriyorum. Hem fiziksel hem ruhsal. iyi hissetmiyorum.
Sürekli böyle küfretme duygusu, resimleri parçalama.
Bir de resmen acı çekmekten zevk alır pozisyona geldim. Hani böyle dişlerimizi çok sert sıkınca beynimiz uyuşuyor gibi oluyor ha bir de acıyor mesela, o duyguya bayılıyorum diyelim en basitinden. Bunun dışında çok salak işler de yaptım ama şimdi söylemeyeyim.
Evden herkesi kovdum, gidin dedim. Kimse de beni çekmez zaten şu ruh haliyle. anam kardeşim falan da iyi takıl bari sen kendi kendine dediler. Yoksa milletin canını sıkacağım yani yok yere, küfrediyorum.
İş falan yaptığım yok, doğru düzgün banyo falan yaptığım da yok. Evden çıkmıyorum. Bilgisayar elimde bütün gün buradayım. Tuvaletimi dahi tutuyorum uzun süre sırf kalkmayayım diye. Hayır yani keşke kafamızı böyle taşın altına soksak hiçbir yeri görmesek uyusak falan. Hatta hep uyusak hiç uyanmasak.
Kızlarla dışarı çıkacaktık birkaç gün önce, onlar da gel biraz kafa dağıtırsın dediler. Önce söz verdim sonra da vazgeçtim gitmedim. Neden böyle yaptığımı da bilmiyorum. Ben çıktım, çok salak işler yaptım. Döndüm sonra.
Ben tekim bu arada artık, tek tabanca devam edeceğim. Yani adamla da konuşmadık bayağı 10 günü falan geçti.
Yazışmıyoruz da.
Hayır psikolog da bana hep saçma şeyler soruyor biliyor musunuz, hiç çözüm odaklı değil. Var mı içinizde psikolog, gerçi ben bildiklerime özelden sordum ama.
Yani bana sürekli en son ne zaman seviştin, en son ne zaman adet oldun ya da babanla aran nasıldı falan gibi sorular soruyor. Değiştirdim bu arada psikoloğumu.
Hiç hiç böyle oldunuz mu ya
bizim de çocuğumuz olmuyo işte.. ahan da itiraf ettim pek kimselere de anlatılamıyoGerçekten büyük aşkla oldum ama soğudum sanki işten,eşten her şeyden.
Yalnızlığı bekarlığı özlüyorum.
Tükendim bi sanki
Ruhsal izdirabini fiziksel acı ile bastırmaya çalışıyorsun. Bende de vardı :)) Zaten bende olmayan yok anasını... :))İşin aslı biraz da zzevk alıyorum yani bu yaptıklarımdan. Bakın mesela birini söyleyeceğim. Genelde bana mal demesinler diye bunu kimseye söylemem birkaç kişi dışında yani onlar biliyor forumdan.
Şimdi ben canımı yakmaktan çok hoşlanır oldum. dünden önceki gün mesela naptım biliyor musunuz. Koltuk var ya baza olan hani yatak oluyor.
Onu açtım ayağımı da altına soktum.
Sonra da böyle tık şeysi var ya. Onu da kapattım bıraktım.
Tak diye ayağıma düştü demiri sıkıştırdı. Ama acaip zevk aldım yani. O kadar acıdı ki hala yürürken çok sıkıntı çekiyorum. Gözümden yaş geldi, ama bayılıyorum o duyguya.
Ezildi mi oldu bilmiyorum. belki bir şey de olmamıştır doktora gitmedim yani
Sonra da bu his geçiyor ben kendi ezikliğimi başkasından çıkarmaya çalışıyorum
Bunu da ileride bana karşı kullanırsanız sizi öldürürüm he :)
Saat 6' da psikolog randevum var, ama katlanamayacak gibiyim. He çözüm burada da değil, biliyorum. Siz bir şey yapamazsınız bana.
Sadece içi dökmek ve rahatlamak istiyorum.
Birkaç gündür o kadar saldırganım ki sağa sola vurup kırıyorum.
Kendime zarar veriyorum. Hem fiziksel hem ruhsal. iyi hissetmiyorum.
Sürekli böyle küfretme duygusu, resimleri parçalama.
Bir de resmen acı çekmekten zevk alır pozisyona geldim. Hani böyle dişlerimizi çok sert sıkınca beynimiz uyuşuyor gibi oluyor ha bir de acıyor mesela, o duyguya bayılıyorum diyelim en basitinden. Bunun dışında çok salak işler de yaptım ama şimdi söylemeyeyim.
Evden herkesi kovdum, gidin dedim. Kimse de beni çekmez zaten şu ruh haliyle. anam kardeşim falan da iyi takıl bari sen kendi kendine dediler. Yoksa milletin canını sıkacağım yani yok yere, küfrediyorum.
İş falan yaptığım yok, doğru düzgün banyo falan yaptığım da yok. Evden çıkmıyorum. Bilgisayar elimde bütün gün buradayım. Tuvaletimi dahi tutuyorum uzun süre sırf kalkmayayım diye. Hayır yani keşke kafamızı böyle taşın altına soksak hiçbir yeri görmesek uyusak falan. Hatta hep uyusak hiç uyanmasak.
Kızlarla dışarı çıkacaktık birkaç gün önce, onlar da gel biraz kafa dağıtırsın dediler. Önce söz verdim sonra da vazgeçtim gitmedim. Neden böyle yaptığımı da bilmiyorum. Ben çıktım, çok salak işler yaptım. Döndüm sonra.
Ben tekim bu arada artık, tek tabanca devam edeceğim. Yani adamla da konuşmadık bayağı 10 günü falan geçti.
Yazışmıyoruz da.
Hayır psikolog da bana hep saçma şeyler soruyor biliyor musunuz, hiç çözüm odaklı değil. Var mı içinizde psikolog, gerçi ben bildiklerime özelden sordum ama.
Yani bana sürekli en son ne zaman seviştin, en son ne zaman adet oldun ya da babanla aran nasıldı falan gibi sorular soruyor. Değiştirdim bu arada psikoloğumu.
Hiç hiç böyle oldunuz mu ya
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?