Kizlar bir sey söyleyin. Ben aptal miyim?

C Camille_claudel
kafan bir gun atacak ve duzelecek hersey.. o son damlayi bekliyorsun bence.

Ben de 22 yasimda istanbulda bankaya ise basladigimda senin gibiydim. Ofis elemani gibiydim. Oraya git ,bu icraya git ,bu vergi dairesi git, ticaret odasina git,notere git, bunlari tara/guncelle, kasa aç.. kargolari yap.. temizlik gorevlisi falan da degildim ha, bildigin kadrolu personeldim. ilk is deneyimimdi. Kucuk bir ilden cikip tek basima, istanbulun en nezih yerinde calismaya baslamistim bilmedigim megapol sehre. Hayattan da pek birsey gormemistim, boyle oluyor demek ki diyordum. Yetkililerim de ozmnlar 33_36 yasindalardi. (Suanki bulundugum yaş)
Mudur desen insan yerine koymaz, ismimizi bile bilmezdi, alt kadroyuz ya.. odasina bile giremezdik. boyle sacma salak bi subeydi iste..

Neyse bi gun herzmnki gibi gene beni şişli de biyere yollayacaklardi, evim oraya yakindi.Bu sefer dedi ki bayan yetkilim, ( mesai bitimi holden bagirircasina seslendi bana, herkesin icinde..)
30 dk gec geliosun genelde. Bundan boyle oyle bi ayarlayacaksin ki saat tam 9 da masanin basinda olacaksin. 8.30 da orda olup, 9 da burda olcaksin yarin.. !!
Iste o an patladim. O son damlaydi benim icin.
Vallahi yaş maş yetkili dinlemedim, 22 yasinda nereye kafa tutuosun dıslarlar seni mezig de demedim.
Ilk defa sinirle bende ayni sesle cevap verdim.
" ben git mi yo rum !! Gidecek , saat 9 da burda olacak personeliniz varsa o gitsin, ben artik git mi yo rum , mecbur da degilim buna, dönusumli yapilsin madem, benim evim şişli de -o binanin ustunde oturmuyorum yuruyus mesafem var, metro kullaniyorum işe gelirken dedim... (normalde 8.40 da evden cikan ben , oraya gitmek icin 8 de evden cikcam. Ve haftanin 2 gunu gidiyordum neredeyse..)
Enayimiyim ki ben. Hem sb isini yapcam,bir de saat kotasi koycaklar. Merakliyim sanki karda ,guneste gitmeye..
Kadin hic beklemiyordu, herkesin icinde uzaktan bir bagirdimmm gitmiyorum diye..." 🤣🤣
Sonra ne oldu ? Ben hic gitmedim, tek tuk gittim. Donusumlu oldu, bi sure epey gitmedim ama. Is de vermediler bi sure.. velhasil duzeldi hersey.
Ahhh dedim keske bastaysan cemkirseymisim. Demekki yol yordam boyle oluyormus, yaş maş dinleniyormus, hakkini her kosulda araman gerekiyormus.. benim icin o gun dönum noktam oldu. Demek ki ucunda ölum yokmus.
O gun bugundur , eger biriyle kavga edeceksem saglam ederim, bir kere kirarim tam kırarim..
Ben uzulecegime onlar uzulsun.

Bi kere baska yere gorev verdiler. Yine hep ben gidiyordum heryere evime uzak olmasina ragmen.
Atasehirden-sariyere mesela.
Bolge mudurune bi mail attim , ya okdr bekar varken evli barkli ben niye gidiyorum yetmedi mi daha sayin mudurum diye..
O na da beni gondermemislerdi. Yanimdaki gitmisti hep. Kimse anlayamadi niye oyle oldugunu.

Sut iznim vardi. Kasa işi benim olmustu ark. Hamile olunca.
Ben cikiyorum dedim.. nereye ya kasa yapilcak daha var dediler. Ben ikizlerime hamileyken calistim ve bu isi yaptim, ayrica bu benim yasal hakkim dedim olay cikarttim. Ve o işi de yapmadim.

Hakkini ararsan kimse ustune gelmiyor.
Benimle bu sekilde konusmaya hakkiniz yok, hangi hakla bunu soyluyorsunuz, ekmegimi suyumu siz vermiyorsunuz diyeceksiniz sert bi ifadeyle, dik durarak, aglamadan..
Ve olay bitecek. Sandigin gibi degil.
Bi kere kavga edeceksin o da saglam olacak, benim mantigim bu. Yoksa hic kavgaci bir insan da degilim.
Ama hakkımi yedirmem kolay kolay, enayi yerine konmayı sevmiyorum. Anladigim an işler degisir !!

insallah hemen ulasirim o patlama noktasina. Dedikleriniz, yasadiklariniz bana o kadar tanidik geliyor ki. bir de bazi seyler bize ters ogretilmis, hep iyi olalim kendimizi sevdirelim istiyoruz ama asil boyle diklenince, hakkini arayinca seviliyor insan. Patronum bile biraz ses cikardim diye daha ozenli konusuyor benimle :) keske bunlara hic gerek kalmasa ama
 
insallah hemen ulasirim o patlama noktasina. Dedikleriniz, yasadiklariniz bana o kadar tanidik geliyor ki. bir de bazi seyler bize ters ogretilmis, hep iyi olalim kendimizi sevdirelim istiyoruz ama asil boyle diklenince, hakkini arayinca seviliyor insan. Patronum bile biraz ses cikardim diye daha ozenli konusuyor benimle :) keske bunlara hic gerek kalmasa ama
Oyle tabiki.. ben de ozguvensizdim. Ama oyle olmuyor dedigin gibi. Hakkini aramak baska, cirkeflik baska. Ben hakkini savunanlardanim. Bu kolay olmuyor ama kendime telkinde bulunuyorum, zorluyorum kendimi. Keske 3. De degildi ilk sefer de diyebilsem. Ama dedigim gibi patlamam gerekiyor sanirim 🤣🤣🤣
 
Ohooo böyle basit hatalardan aptal olsaydık dünyada akıllı insan kalmazdı.Ben de işyerinde benzer ufak hatalar yapmışımdır,herkes yapar.Kimse kusursuz olamaz.Allah büyük hatalardan korusun diyelim..

Ben kamuda çalıştığımdan müdürüm öyle ağzını bozamıo pek (potansiyeli var aslında) ama mobbingden zamanında şikayet yemiş,korkuo şimdi. Siz de zaten part time çalışıyormuşsunuz,direkt şikayet edin hakkınızı arayın. Size bu yaptıklarını not edin,günü geldiğinde de orda ilgili birim hangisiyse yazılı olarak şikayette bulunun.Hatta özellikle başkalarının da bulunduğu yerde olaylar geçtiyse onları özellikle yazın. Savunma versin bakalım neler oluyor.Öyle öyle adam olmayı öğrenir.

Anında cevap vermeye gelirsek bu biraz da karakter meselesi sanırım. Ben anında çok güzel konuşurum misal ama bazen de kontrolü kaybedeceğim korkusu var.Çünkü güzel konuşurum ama yüksek tonda konuştuğum için bir nevi kavgaya davet gibi olur.Ben de tonlamamı ayarlamaya çalışıyorum açıkçası. Ayrıca söylememem gereken bir şeyi söyleyip başıma iş alırsam die korkmuyor değilim,çünkü sinirlenince düşünmeden de konuştuğum olur:)) En yakın arkadaşım ise süper zeki bir kızdır,ama biri bi şey dediğinde iş ortamında anında cevap veremez,içine atar.En doğru cümleleri de bilir ama söyleyemez. Sonra içi içini yer aynı sizin gibi..Bu onu aptal asla yapmıyor, ne kadar zeki olduğunu ben biliyorum. Tek söyleyebileceğim köprüleri yakmayın evet ama küçük tonda da olsa cevap vermeye çalışın.Hatta sakince cevap verince karşı taraf daha da sinirleniyor.Yavaş yavaş prova yapın belki zamanla alışırsınız.Alışamazsanız da o an cevap veremeseniz bile daha sonra hakkınızı arayabilirsiniz.Kendinizce bir yol yöntem geliştirirsiniz zamanla ama asla kendinizi küçümsemeyin,kendinize inanın.
 
Peki aklimdan nasil cikarabilirim onun dedigini? Yani takinti halinde hep kendimi sorguluyorum aptal miyim ben diye? :( ve simdiye kadar hic boyle birseyle karsilasmadigim icin
 
Öncelikle gecmis olsun, bu karakterdeki insanların sayısı çok fazla kaçış yok yani baş etme gücü lazım. Psikologa gidip fayda göremediğinizi belirtmişsiniz ne kadar süreyle gittiniz acaba? Zira siz de biliyosunuzdur ki psikolojik siddetin izleri fiziksel siddetten daha zor silinir, meşakkatli bi süreçtir. Şahsen ben 6 aydır gidiyorum güzel gelişmeler elde ettim. En az birkaç yıl daha devam edicem.. Ayrıca siz iş yerinde ugradığınız mobbingle tanışmamıssınız bu hislerle, cocukluk şemalarınıza dayanıyodur kesin sadece tetiklemiştir bu durum. Cünkü herkes eşit oranda etkilenmiyor bu tip insanlardan biliyorsunuz. Kimisi yönetmeyi biliyo, kimisi üc bes sövüp geciyor kimisi de sizin benim gibi kafaya takıyor. Terapiye devam etmelisiniz
 
bence onunla konuşmalı ve durumu izah etmelisiniz. hakaret ve mobing gerçekten insanı hayatından bezdiren bir durumdur. ancak bunun en büyük nedeni çalışanların amirlerine durumu iletmemeleri ve tepki vermemeleridir. hakaret ederse bir daha hataker etmemesini izah edin. tekrar ederse sizde ona edin. yada üst amire şikayet edin. yani bu tür insanlara tepki vermeyince kendilerini aha böle sanıyorlar. tepki mutlaka vermelisiniz. yoksa sizi ezdikçe ezer. işten çıkmim diye gün gelir sizi dışarı atıverirler psikolojinizde bozuk bir şekilde.

kendinizi ezdirmeyin, cevaplarınız kesin net olsun. bilgi vermediyse bunu söyleyin. size bağırmasına asla müsade etmeyin.
 
Simdi size bir olay anlatacagim. Babam 65 yasinda… Bana göre on numara babadir.
Biraz baskicidir ama bana göre on numaradir. Ilk kez bu sene konusurken bana bir sey dedi. icime oturdu. Bu Adam dedim cocuklugundan beri yillardir bunu yasiyor.
" Birisi bana karsi sesini biraz yükseltse kalbim hizla atmaya basliyor, icim daraliyor, nefes alamiyorum. iste bunlar hep cocuklugumda dayak korkusundan, hep azarlanmaktan".
siz babam gibi olamayin, yardim alin...
 
Günaydin kizlar,

2 gündür cok kotuyum. Kisaca kendimden bahsediyim; 27 yasindayim, tek cocugum, 13 yasimda yurtdisina geldim ve 3 sene cok agir mobbinge ugradim. Tamamen icime attim ve su an hala izlerini tasiyorum.

en son yasadigim olay;part time calisiyorum yl yaptigim icin. Is yerinde gercekten psikopat, sorunlu bir kadin var; ki bunlari diger calisanlar ve patronum da tasdikliyor. Kadin is veriyor ama kesinlikle ustun koru anlatiyor, soru sormamiza musaadr yok aninda bagirip yeter kac kere anlaticam ?! Diyor. Ve surekli ensemizde daha ne zaman bitiriceksin? Hemen yap falan diye sikistirmasi da cabasi. Mesela bir isi yapip gonderdim, maili okumamis ve geldi bana yaptigin is bu mu? Alip forward etmeyi ben de bilirdim dedi isin aslini ogrenince de ozur diledi cok yogunum ondan falan diye bahaneler uretti. Simdi son olayda; brn hem korkudan hem dikkatsizlikten bir hata yapmisim, cok agir bir sonuc yok yanlis fiyat girmisim ama ozur dileyop duzelttim. Sisteme girmeden zaten ona kontrol icin gondermistim orda cikti. Kadin gulerek geldi ve senin bu zekayla nasil okul okuduguna inanamiyorum dedi?! Ben sok oldum donup kaldim. Eveleyip geveledim acele ettim dikkatsizlikten falan diye kadin geri basti.

Ama bu benim icime inanilmaz oturdu. Iki gundur ne uyuyorum ne susuyorum surekli agliyorum. Patronuma soyledim onun adina ozur diledi ve konusucaz ama ben surekli acaba aptal miyim zekamda bi sorun mu var diye kendi kendimi yiyorum.

bir de muthis ozguvensizlik var ve bana denilenleri gercekmis gibi kabul ediyorum. Bana simdiye kadar hep ne kadar zeki, akilli caliskan oldugum soylendi. Okulda unide her zaman en iyilerin arasindaydim ve cabuk da kavrarim ama bu salak kadinin soylediklerini unutamiyorum.

bunu atlatmak icin ne yapmaliyim? Bir de birisi bir sey dediginde icimde kotu bir his olusuyor ama o an hic tepki veremiyorum. Zamaninda mobbinge ugradigimda da boyle olmustu ve ozamandan kalma ogrenilmis caresizlikmis. Bunu yasayip atlatanlar nolur bana bi yol gosterin.

psikologa gittim ama prk bi fayda goremedim.

hayır cnm kesinlikle zekanda bi sorun yok olamazda stres ve baskı altında ufak tefekte olsa hata yapmayacak kimsenin olması mümkün değil bu doğaya aykırı bişey asla öyle bir şey olmaz bu şekilde bi ruh haline sokulmuş herkes bazı şeyleri gözden kaçırabilir seni bu duruma getirip bu hatayı yaptıran o kişi dolayısıyla onun zekasında sorun var nasıl davranacağını bilmemekle ilgili problemli bi kişi bu çok belli sen herzaman kendimden eminim ve özgüven sahibi biriyiyim benim bi duruşum bi değerim var kimse benimle ilgili böyle düşünemez diye kendine telkin vermelisin zaten öylesin bunu aklına ve ruhuna hatırlatmalısın sadece sakın kendini bu moda sokup ruhu ve karakteri bes para etmez insan müsvetteleri yüzünden kendine bu haksızlığı yapma sen çok zeki ve değerli bi insansın bunu unutma😉😊
 
Gerekirse işten atılmayı göze alıp kadına hak ettiği cevabı verecektiniz.Unutmayın deli deliyi görünce sopasını saklarmış.Bu kadın sizin patronunuz değil
 
Öncelikle gecmis olsun, bu karakterdeki insanların sayısı çok fazla kaçış yok yani baş etme gücü lazım. Psikologa gidip fayda göremediğinizi belirtmişsiniz ne kadar süreyle gittiniz acaba? Zira siz de biliyosunuzdur ki psikolojik siddetin izleri fiziksel siddetten daha zor silinir, meşakkatli bi süreçtir. Şahsen ben 6 aydır gidiyorum güzel gelişmeler elde ettim. En az birkaç yıl daha devam edicem.. Ayrıca siz iş yerinde ugradığınız mobbingle tanışmamıssınız bu hislerle, cocukluk şemalarınıza dayanıyodur kesin sadece tetiklemiştir bu durum. Cünkü herkes eşit oranda etkilenmiyor bu tip insanlardan biliyorsunuz. Kimisi yönetmeyi biliyo, kimisi üc bes sövüp geciyor kimisi de sizin benim gibi kafaya takıyor. Terapiye devam etmelisiniz

evet, maalesef ögrenmek gerekiyor. 1 yil kadar gittim terapiye, ama terapistimle anlasamadigimi farkettim, ben bazi seylerin izini kolay kolay silemedim ve o bir sure sonra beni azarlamaya basladi neden surekli tekrarliyorsun diye bu da beni cok soguttu
 
Simdi size bir olay anlatacagim. Babam 65 yasinda… Bana göre on numara babadir.
Biraz baskicidir ama bana göre on numaradir. Ilk kez bu sene konusurken bana bir sey dedi. icime oturdu. Bu Adam dedim cocuklugundan beri yillardir bunu yasiyor.
" Birisi bana karsi sesini biraz yükseltse kalbim hizla atmaya basliyor, icim daraliyor, nefes alamiyorum. iste bunlar hep cocuklugumda dayak korkusundan, hep azarlanmaktan".
siz babam gibi olamayin, yardim alin...

ben de boyle kalmaktan cok korkuyorum. Ileride cocuklarim olacak ve ben onlari nasil koruyup savunucam diye degismek istiyorum en Cok. Babanizi oyle iyi anliyorum ki ben de birisi sesini yukseltsin hemen urkup donuyorum
 
hayır cnm kesinlikle zekanda bi sorun yok olamazda stres ve baskı altında ufak tefekte olsa hata yapmayacak kimsenin olması mümkün değil bu doğaya aykırı bişey asla öyle bir şey olmaz bu şekilde bi ruh haline sokulmuş herkes bazı şeyleri gözden kaçırabilir seni bu duruma getirip bu hatayı yaptıran o kişi dolayısıyla onun zekasında sorun var nasıl davranacağını bilmemekle ilgili problemli bi kişi bu çok belli sen herzaman kendimden eminim ve özgüven sahibi biriyiyim benim bi duruşum bi değerim var kimse benimle ilgili böyle düşünemez diye kendine telkin vermelisin zaten öylesin bunu aklına ve ruhuna hatırlatmalısın sadece sakın kendini bu moda sokup ruhu ve karakteri bes para etmez insan müsvetteleri yüzünden kendine bu haksızlığı yapma sen çok zeki ve değerli bi insansın bunu unutma😉😊

cok tesekkur ederim mesajiniz icin bana guc verdi gercekten. Bazen bakiyorum o kadar seviyeleri dusuk ki, yani sunlara pabuc mu birakicaksin diyorum :D ve denicem kendimi telkin etmeyi, zaten en kotu ne olabilir ki? En fazla isten atilir yeni is aramak zorunda kalirim
 
ben deliyim dye şirkette terör estiren bir kadın var bende bunu patron göstermesede destekliyor. yada başka bir durum var aralarında.
yani çalışma arkadaşım deli diye ben terapiste niye gideyim. o deliyse bende deliyim.
 
ben deliyim dye şirkette terör estiren bir kadın var bende bunu patron göstermesede destekliyor. yada başka bir durum var aralarında.
yani çalışma arkadaşım deli diye ben terapiste niye gideyim. o deliyse bende deliyim.

soyle bir sey var ; benim patronum ise daha gecen yil baslamis, yani cok yeni ve karsisina almak istemiyor. Bir de nasil anlatsam kadin gercekten deli, mesela konusurken karsisindakini bastirip sadece kendisi konusuyor. Yani gercekten tam sayko, manyak bir kadin. Hani zaptedilemeyen azili kopekler olur ya ayni onlar gibi
 
bacım sen iyi dayanmışın bu deliye. Aman allah korumuş seni. ona napcan biliyonmu delidir dicen geçicen. sana bulaşırsa sen iki katı karşılık vercen. yoksa aha böle.
 
Hayır siz aptal veya sıkıntılı insan değilsiniz. Böyle problemli tipler bağırır, laf eder. Çalışan da strese girer ve hata yapmamak için kendini sıkar. İnsan da kendini sıkınca hata yapmayacağı halde yapar. Öğreneceği varsa bile öğrenemez işini. Ben de benzer bir şey yaşamıştım, kendimden biliyorum. Üzülmeyin. Zaten herkes her şeyin farkındaymış bakın patron bile bir şey dememiş size. O hanımı da yarın öbür gün gönderirler ben söyleyeyim size :) Kalbinizi ferah tutun.
 
Günaydin kizlar,

2 gündür cok kotuyum. Kisaca kendimden bahsediyim; 27 yasindayim, tek cocugum, 13 yasimda yurtdisina geldim ve 3 sene cok agir mobbinge ugradim. Tamamen icime attim ve su an hala izlerini tasiyorum.

en son yasadigim olay;part time calisiyorum yl yaptigim icin. Is yerinde gercekten psikopat, sorunlu bir kadin var; ki bunlari diger calisanlar ve patronum da tasdikliyor. Kadin is veriyor ama kesinlikle ustun koru anlatiyor, soru sormamiza musaadr yok aninda bagirip yeter kac kere anlaticam ?! Diyor. Ve surekli ensemizde daha ne zaman bitiriceksin? Hemen yap falan diye sikistirmasi da cabasi. Mesela bir isi yapip gonderdim, maili okumamis ve geldi bana yaptigin is bu mu? Alip forward etmeyi ben de bilirdim dedi isin aslini ogrenince de ozur diledi cok yogunum ondan falan diye bahaneler uretti. Simdi son olayda; brn hem korkudan hem dikkatsizlikten bir hata yapmisim, cok agir bir sonuc yok yanlis fiyat girmisim ama ozur dileyop duzelttim. Sisteme girmeden zaten ona kontrol icin gondermistim orda cikti. Kadin gulerek geldi ve senin bu zekayla nasil okul okuduguna inanamiyorum dedi?! Ben sok oldum donup kaldim. Eveleyip geveledim acele ettim dikkatsizlikten falan diye kadin geri basti.

Ama bu benim icime inanilmaz oturdu. Iki gundur ne uyuyorum ne susuyorum surekli agliyorum. Patronuma soyledim onun adina ozur diledi ve konusucaz ama ben surekli acaba aptal miyim zekamda bi sorun mu var diye kendi kendimi yiyorum.

bir de muthis ozguvensizlik var ve bana denilenleri gercekmis gibi kabul ediyorum. Bana simdiye kadar hep ne kadar zeki, akilli caliskan oldugum soylendi. Okulda unide her zaman en iyilerin arasindaydim ve cabuk da kavrarim ama bu salak kadinin soylediklerini unutamiyorum.

bunu atlatmak icin ne yapmaliyim? Bir de birisi bir sey dediginde icimde kotu bir his olusuyor ama o an hic tepki veremiyorum. Zamaninda mobbinge ugradigimda da boyle olmustu ve ozamandan kalma ogrenilmis caresizlikmis. Bunu yasayip atlatanlar nolur bana bi yol gosterin.

psikologa gittim ama prk bi fayda goremedim.
Asıl tam tersi o kadın bu zekayla nasıl gelmiş oralara bı mucize olmuş anlaşılan böyle insanları bı kaşık suda boğmak istiyorum.Sikayet yolunu araştırın Allah kolaylık versin.
 
Insan hata yapmayim dedikce daha cok hata yapar. Bu onun dogasidir. Bunun gerizekalilikla alakasi yok. Oyke bir ortamda o stresle hata yapmanak imkansiz. Ancak buna dur demedigin surece daha cok ezileceksin. Iki sansin var ya isten atilmayi goze alip icindeki canavari cikarip kadina karsi agzina geleni soyleyeceksin ya da isini degistireceksin. Ve mumkunse kadin sana bagirdiginda gizli ses kaydi al. Mobingde bazen delil sayilabiliyor.
 
Herhangi bir nörolojik veya mental hastalığı olabilir mi acaba sizin bilmediğiniz? Belki bu yüzden uzun yıllardır işten çıkarmıyorlardır.
Çok benzer bir olay benim de başıma geldi. Bir laboratuara girmiştim stajyer olarak. Supervisorımın iletişim kurma becerisi sıfırdı, ne kendi dediği anlaşılıyor ne benim dediğimi anlıyordu. Sonra da aksaklıklar çıkınca haksız yere beni azarlayıp duruyordu. 3 hafta dayanabildim anca, sonra istifa ettim. Patronum da bana çok anlayışlı davranmıştı konuşmaya gittiğimde, istersem aynı yerde kalabileceğimi, birimimi değiştirip beni başkasıyla çalıştırabileceğini söylemişti. Adamın herkesle sorunları vardı, benim gibi düşünmeyen kimse yokken neden 20 yıldır burada çalışıyor diye düşünüyordum ki sonradan öğrendim meğer otizmliymiş ve kalıcı kontratı olduğu için işten çıkarılamıyormuş. Almanya’da bu gibi durumlardaki bireylere ayrıcalık tanıyorlar sanırım yaşadığım bu olaydan anladığım kadarıyla. Siz hangi ülkedesiniz bilmiyorum ama belki böyle bir şey olabilir diye düşündüm.
 
Back
X