4 ay boyunca kızım diye sevdiğin bebeğin için sadece Allaha sığınarak af dileyerek dua ederek vicdanını rahatlatabilirsin, kendinde bahsetmişsin zor koşullarda bebek sahibi oldum diye
Bu nedir ya?
hakikaten benle sorunun ne senin?
Taraftar toplarmış gibi bir kişiliğe bürünmüşsün?
Seb hiç eski türk filmelerinde islemedinmi kız evlat doğaran annenin neler çektiğini , nasıl bir psikolojiye girdiğini
anla birazcık anla.
sansıl bir insansın ?
ben karnımdaki çocuğ istemiyorumd edimmi ? Vicdan azabından okunamıyorum dedim. çünkü onu 4 ay boyunca kızım diye sevdim. ne büyük bir hata nasıl silerim bunu içimden diyerek hayıflanıyorum. Nasıl öyel hayaller kurdum diye hayorfanıyorum.
tek kelime daha etme eger insansan. ben 13 yaşından beri evladının olmayacağnı bilerek yaşayan ve o koşullarda evlenen evlalt hasreti çekmiş bir anneyim.
ama sen gibi kimseyi anlayıp dinlemeden yargılmadım.
Bir parça vicdanın varsa hala ağlayan bir anneyi daha fazla saçma sapan düşüncelerinle yıpratma
4 ay boyunca kızım diye sevdiğin bebeğin için sadece Allaha sığınarak af dileyerek dua ederek vicdanını rahatlatabilirsin, kendinde bahsetmişsin zor koşullarda bebek sahibi oldum diye
ya arkadaşlar çocuğu olmadığı için uğraşan ve sonuç alamayan arkadaşlar evet sizin pencerenizden bakınca oldukça saçma gelebilir arkadaşımızın yazdıkları. sizleri anlıyorum diyemiyorum anlamaya çalışıyorum diyebiliyorum çünkü insan başına gelmeyen şeyi anlayamaz. ama siz de o arkadaşın neler hissettiğini tam olarak anlayamazsınız o yüzden bu kadar sert eleştirilere gerek yok bence. hayır siz burda o arkadaşla kavga edince,ona hjakaret edince ne sizin elinize bişey geçecek ne onun. sadece yazıp rahatlamak istedi belki de ne insanlar var cinsiyetini öğrenip çocuğu aldıranlar kız diye çocuğu kucağına almayan babalar vs. bu arkadaşımız sadece içinde bulunduğu durumu anlatıp yardım istemiş sizlerin bu yazdıkları kimseye yardımcı olmuyor. o da biliyordur herkes gibi çocukların Allah'ın bir lütfu olduğunu zaten isyan etmiyor istemiyorum demiyor. lütfen biraz daha anlayış. sizlerin durumunda buradaki durum çok isyankar gözüküyor farkındayım ama o da bir anne adayı hamilelik psikolojisi diye bişey var lütfen...
ben de şunu anlamıyorum başkalarının bebeği olmuyor diye insanlar kendi bebekleriyle ilgili yaşadıklarını anlatamayacak mı yani?
hem arkadaş kendi de bebek hasreti çekmiş.
ayrıca çok da gördük o kadar sene uğraşıp bebek sahibi olup sonra ardından "kazara"2. hamile kalıp da çok erken vs. diye üzülen.
tamam önemli olan sağlıklı-sağlam olsun,normal bi bebek olsun ama sen kaç ay kız diye sev erkek olsun bir de kız istiyorsun ister istemez hayal kırıklığı olur insanda. hepimiz insanız engelleyemeyiz ki bu duyguları. kimse bebeğimi sevmem onu doğurup çöpe atacam demez ki. bu duyguların hepsi farklı şeyler.
ben de kız çocuklarını çok severim hep bi kızım olsun isterim ama olmazsa hayal kırıklığı yaşarım heralde napayım insanın elinde olan bişi değil ki.
Güzel kardeşlerim, herkesin derdi elbette kendine göre çok. Kimimizin evlat hasreti, kimimizin evladının sağlığı, varlığı, bir şekilde hayatımızda olmamasını dilediğimiz şeyler...
Fakat evlatlarımız ve mallarımız, bizler için birer imtihan vesilesi. Ancak, insanların dertlerini dinlerken ya da dertlerine deva olmak için, teselli olmak için söz söylerken " benim derdim senin derdini döver" tarzında yaklaşmak aslında çok doğru değil. Çünkü herkesin hayatı aynı değil, lütfen sosyolojik açıdan yaklaşalım.
Evet, hoş bir durum değil, bir kimsenin evladının cinsiyetini sorun etmesi. Evet, göze kulağa yüreğe güzel gelmiyor, belli ki bu derdi yazan kişiye de bu durum güzel gelmediği için ve bu durumu aşamadığı için bizlere söyleyecek kadar, yazıya dökülüp, acizliği göz önüne serme cesaretini edinecek kadar büyüyor onun yüreğinde.
Elbette, evlat hasreti çeken, evladına sağlık ile kavuşamayan bir anne için çok zor bir durum, aşamadığı üzüntüsünü gideremediği, içinde kanayan yara olsa da şükretmeyi bilen annelerin durumu çok zor anlıyorum, fakat dediğim gibi herkesin duygu eşiği aynı değildir. Siz bu durumu kaldırabiliyorsunuzdur, ancak bir başka birisi ayakkabısının önünden karınca geçmesini bile kaldıramaz derecede psikolojik bozukluk yaşayabilir. Bu durumda, sen nasıl olur da böyle böyle böyle hissedersin, diyemeyiz. Deseydik, tıp bilimi grip olmuş bir adama tedavi sunmaz, yahu git Allah aşkına insanlar kanserden ölürken sen grip oldum tüh vah diye geziyorsun dememiz gerekirdi.
Bu durum da böyle. Hanım efendi, yaşadığı durumu anlatmış, biraz rahatlamak istemiş, yapmamız gereken benim derdim daha kocamanken sen nasıl olur da ufacık sorunu sorunmuş gibi hatta sorun olmayan sorunu sorunmuş gibi dersin heyhaat ! diye yargılayamayız. Usulca, güzelce sözlerle anlatırız, paylaşırız, yaşadığımız şeylerin daha zor olduğunu ona empati kurabilmesi için anlatırız ki, o doğru olanı kendisi bulabilsin ve zaten yanlış yaptığını düşündüğü için yaşadığı bu rahatsızlığını atlatabilsin.
Psikolojik bozukluklar, psikolojik hal ve hareketler kişilerden kişilere çok büyük değişiklik gösterir sevgili arkadaşlarım, bunun için, bence biraz daha sakin, biraz daha anlayışlı, biraz daha paylaşımcı olalım ki hem kendimize dert olan hem de birilerine dert olmuş olan sorunlara çare bulunabilsin. Yoksa, birbirini kınayan yargılayan tahammül edemeyen, ben bu haldeyken nasıl olur da o bu halde diye düşünen yüreklerimiz yoruluverir. Hadi bakalım, herkes gülsün, güzel şeyler düşünsün, Allah'a tam güvensin gönülleriniz, evlat hasreti çekenler evlatlarına hayırlısı ile kavuşsun, sağlık sorunu olanlar şifalarını bulsun, derdine deva arayanlar biran evvel bulsun inşallah.
Huzurla kalın, huzurla yaşayın.
bence kafayı yiyeceğin bi şey yok ortada ben 12 yıldır sabırla anne olmayı bekliyorum 3 aşılama 2 tüp yaptırdım hep negatif aldım hergün Allahıma dua ediyorum bir evlat için ne güzel sana vermiş nankör olma Allaha şükret hem bu yazın bizleri çok üzdü bizler bir evlat için ne zorluklar yaşıyoz evladın kızı erkeğimi olurmuş hem sen bi annesin nasıl böyle bi hataya düşüyosun hayret içinde kaldım Allaha karşı nankör olma elindekilerin kıymetini bil bizleri düşün biz çocuğumuz olmadığı halde Rabbime şükrediyoz senin daha çok şükretmen lazım
Allah allah ya ben çocuğumun cinsiyetinin kız olmasına üzülüyorum DEMEDİM , HALA DA DEMİYORUM.
Çveremden gelen baskı beni mahveriyor diyorum anlatabiliyormuyum, ve bebeğime ilk 4 ay boyunca kızım demek beni mahvediyor. Bunu kendi içinde büyütüp vicdan yapıyorum. Ve bu durum beni çok bunalttı diyorum.
anlamak bu kadar zormu dur ?
ben de şunu anlamıyorum başkalarının bebeği olmuyor diye insanlar kendi bebekleriyle ilgili yaşadıklarını anlatamayacak mı yani?
hem arkadaş kendi de bebek hasreti çekmiş.
ayrıca çok da gördük o kadar sene uğraşıp bebek sahibi olup sonra ardından "kazara"2. hamile kalıp da çok erken vs. diye üzülen.
tamam önemli olan sağlıklı-sağlam olsun,normal bi bebek olsun ama sen kaç ay kız diye sev erkek olsun bir de kız istiyorsun ister istemez hayal kırıklığı olur insanda. hepimiz insanız engelleyemeyiz ki bu duyguları. kimse bebeğimi sevmem onu doğurup çöpe atacam demez ki. bu duyguların hepsi farklı şeyler.
ben de kız çocuklarını çok severim hep bi kızım olsun isterim ama olmazsa hayal kırıklığı yaşarım heralde napayım insanın elinde olan bişi değil ki.
doğru da düşünse, yanlış da düşünse hamile bi kadının üstüne bu kadar gitmek doğru mu arkadaşlar yaa? ona göre o dertmiş evet paylaşmak için konu açmış, resmen yerin dibine sokmuşsunuz kadını. okurken bile gerildim, kendisi nasıl hissetmiştir kimbilir? güzel bi dille anlatmak yerine tartışmaya gerek var mı?
2 gün önce paaylaşmıştım forumda. Daha önceden 1,5 ay önce çok büyük ihtimal kız denilen bebeğime , pazartesi günü erkek denildi.
Çok büyük hayal kırıklığına ugradımSürekli hıçkıra hıçkıra ağlıyorum desem yeridir.
Saçmalama dediğinizi duyuyorum. Evet sağlıklı olması en önemlisi ki ben 2. kez anne olan aklı başında bir insanım güya. Yaş olmuş 34 oğlum 8 yaşında işimde gelebileceğim en üst noktadaki ben böyle cahil cuhalaca bir fikir yüzünden kahroluyorum
Ailem ve çevremdeki herkes ilk günden itibaren karnımı kız diye sevdiler. bende kzıım diyerek sevdim. Doktorun yüksek ihtimal kız demesi herşeyi bitirdi neredeyse. Bilgisayarıma kız resmi eklemeler. Adını bulduk flan filan derken , bebek erkek dendi. Anneme hep söyliyordum. Anne böyle yapmayın doktor erkek derse ben çok kötü olucam, eskiden kız doğuranlar nasıl afaroz edilirmiş bende oduyguyu hissetcem dedim. Yok yok korkma zaten kzı dedi herkes.
Neden bu kadar ısrarcı veya ısrarcıyız kız meselesinde. Eşimin ve benim sülelemdeki en küçük kız 32 yaşında. Eşimin ve benim kzı kardeşim yok. Falan filan
Allahım vicdan azabımı desem ne desem elimi karnıma koyamıyorum. Çıldıracağım. Bıraktığım sigaraya geri başlayacağım o raddeye geldi. Derya saçmalama içindeki de senin yavrun hissediyor ve üzüliyor diyorum ama nafileGözümün yaşı durmuyor. Niyr ağladığımıda tam bilmiyorum. veya itiraf edemiyorum.
Bir akıl verin ne yapayım da teskin olayım
Sevgilerimle...
doğru da düşünse, yanlış da düşünse hamile bi kadının üstüne bu kadar gitmek doğru mu arkadaşlar yaa? ona göre o dertmiş evet paylaşmak için konu açmış, resmen yerin dibine sokmuşsunuz kadını. okurken bile gerildim, kendisi nasıl hissetmiştir kimbilir? güzel bi dille anlatmak yerine tartışmaya gerek var mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?