- Konu Sahibi popcorncuk
- #1
1 buçuk aylık evliyim ve henüz 19 yaşındayım...
Kocam 26 yaşında. Birbirimize aşığız ve tüm bu evlilik işlerinin hepsi tanışmamızdan 9 ay sonra oldu. Çok iyi, mükemmel, kültürlü ve yakışıklı biri o. Ve itiraf etmeliyim ki çok mutluyum onunla...
Ama benim problemim farklı.
Ben çevresi tarafından çok beğenilen, okulunda başarılı, ailesinin çok sevdiği, güzel... Yani dışarıdan bakılınca oldukça mükemmel bir kızım. Ama bir de içime sorun...
Takıntılarım var ve bunlar mutlu olmamı engelliyorlar.
Hep aklımın bir köşesindeler...
Kocamla tanıştığımızda başka bir kızla 2.5 senelik bir birlikteliği vardı ve bana söylemedi. Sadece o değil, arkadaş grubu da söylemedi. Bana benden hoşlandığını ima ediyor ama bir türlü beklediğim arkadaşlık teklifini yapmıyordu. Bu da açıkçası benim gururumu incitiyordu çünkü kendimi kullanılmış hissediyordum. Birgün arkadaş grubumuzla sahile gittik. Beni eve bıraktı ben de artık yeter ne olacaksa olsun diye açık oynamaya kara verdim. Çünkü ona aşık olmuştum ve o bana karşı hep mesafeliydi. O gün öpüştük. Konuşmanın sonunda bana bitmek üzere olan bir ilişkisinin olduğunu ve o ilişkiyi bitirmeden de benimle herhangi birşey yaşayamayacağını söyledi. Tek kelimeyle yıkıldım. Onunla arama mesafe koydum ve acımı kalbime gömmeye çalıştım. Sonra o bana romantik sürprizler yapmaya başladı, ders çıkışlarıma geldi okul yolumda beni bekledi falan filan. Sonra birgün beni yanına çağırdı ve ilişkisini bitirdiğini söyledi. Artık birlikte olabilirdik. 1 hafta boyunca çıktık. 1 haftanın sonunda bana pırlanta bir yüzükle evlenme teklifi etti. Çok şaşırmıştım ama ona aşıktım. Kabul ettim ve herşey başladı. o günden 7 ay sonra da evlendik.
Hikayem bu Peki sorun bunun neresinde diye sorduğunuzu duyar gibiyim....
Evlendikten sonra 2 farklı takıntı geliştirdim. Biri ya kocam beni aldatırsa?
Evet, bunu bana yapmayacağına yeminler ediyor, buna gerekçe olarak da "karşıma çıkan en harika şeysin sen senden daha mükemmeline rastlamadım" diyor ama bu şüphe benim içimden hiç çıkmıyor...
İkincisi de kocamın eski sevgilisini deliler gibi kıskanmam... Hadi beni aldatmasına şimdilik ihtimal vermiyorum ama o kızı deliler gibi kıskanıyorum. Kocama o kızla ilgili herşeyi anlattırdım nişanlıyken. Ondan herşeyimle çok daha üstün olduğumu kocam da dahil onu tanıyan herkes söylüyor ama yapamıyorum. Kocamın ona dokunmuş, onu öpmüş, ona seni seviyorum demiş, ona hediyeler almış, ve onunla zaman geçirmiş olma ihtimali beni delirtiyo...
Bu kadar çok sık o kızı düşündüğümü kimse bilmiyor, eşim bile... Ama ben o kızı düşünüyorum ve deliriyorum... En son saçmalığımı dün üye olmadığım bir sosyal arkadaşlık sitesine arkadaşımın profilinden girip o kızı araştırarak yaptım. 438 aynı isimli kişiden o kızı bulup profilini delik deşik ettim. Hala da rahatlamadım. Onu devamlı kocamla düşünüyorum. Yada kocamın o kızı kendine nasıl layık gördüğünü. Türk kadınlarının güzellik ortalamasını düşürebilecek kadar çirkin. 2 yıllık üniversiteyi zar zor bitirmiş ve kültürsüz. Ukala, kocamın beni seven arkadaşlarının hiçbirisi ondan hoşlanmıyor. Bu kadar çok kötü özelliğe bakıp eşimin son tercihinin de ben olduğumu düşündüğümde deliriyorum. Ona birkaç kere niye o öyle bir kıza bu kadar çok değer verdiğini sorduğumda onun arkasından kötü tek bir laf etmedi. bu beni delirtiyor.
Bu arada üstelik benim de çeşitli çıktıklarım oldu.
Napıcam arkadaşlar ne olur bana mantıklı tavsiyeler ve rahatlama yolları gösterin...
Kendimden korkuyorum artık.... Saçmalıyorum iyice... İçimde yaşıyorum bu saçmalıkları, ama eşime bir gün ağzımdan kaçırırsam diye de korkuyorum...
Ne olur yardım edin....
Kocam 26 yaşında. Birbirimize aşığız ve tüm bu evlilik işlerinin hepsi tanışmamızdan 9 ay sonra oldu. Çok iyi, mükemmel, kültürlü ve yakışıklı biri o. Ve itiraf etmeliyim ki çok mutluyum onunla...
Ama benim problemim farklı.
Ben çevresi tarafından çok beğenilen, okulunda başarılı, ailesinin çok sevdiği, güzel... Yani dışarıdan bakılınca oldukça mükemmel bir kızım. Ama bir de içime sorun...
Takıntılarım var ve bunlar mutlu olmamı engelliyorlar.
Hep aklımın bir köşesindeler...
Kocamla tanıştığımızda başka bir kızla 2.5 senelik bir birlikteliği vardı ve bana söylemedi. Sadece o değil, arkadaş grubu da söylemedi. Bana benden hoşlandığını ima ediyor ama bir türlü beklediğim arkadaşlık teklifini yapmıyordu. Bu da açıkçası benim gururumu incitiyordu çünkü kendimi kullanılmış hissediyordum. Birgün arkadaş grubumuzla sahile gittik. Beni eve bıraktı ben de artık yeter ne olacaksa olsun diye açık oynamaya kara verdim. Çünkü ona aşık olmuştum ve o bana karşı hep mesafeliydi. O gün öpüştük. Konuşmanın sonunda bana bitmek üzere olan bir ilişkisinin olduğunu ve o ilişkiyi bitirmeden de benimle herhangi birşey yaşayamayacağını söyledi. Tek kelimeyle yıkıldım. Onunla arama mesafe koydum ve acımı kalbime gömmeye çalıştım. Sonra o bana romantik sürprizler yapmaya başladı, ders çıkışlarıma geldi okul yolumda beni bekledi falan filan. Sonra birgün beni yanına çağırdı ve ilişkisini bitirdiğini söyledi. Artık birlikte olabilirdik. 1 hafta boyunca çıktık. 1 haftanın sonunda bana pırlanta bir yüzükle evlenme teklifi etti. Çok şaşırmıştım ama ona aşıktım. Kabul ettim ve herşey başladı. o günden 7 ay sonra da evlendik.
Hikayem bu Peki sorun bunun neresinde diye sorduğunuzu duyar gibiyim....
Evlendikten sonra 2 farklı takıntı geliştirdim. Biri ya kocam beni aldatırsa?
Evet, bunu bana yapmayacağına yeminler ediyor, buna gerekçe olarak da "karşıma çıkan en harika şeysin sen senden daha mükemmeline rastlamadım" diyor ama bu şüphe benim içimden hiç çıkmıyor...
İkincisi de kocamın eski sevgilisini deliler gibi kıskanmam... Hadi beni aldatmasına şimdilik ihtimal vermiyorum ama o kızı deliler gibi kıskanıyorum. Kocama o kızla ilgili herşeyi anlattırdım nişanlıyken. Ondan herşeyimle çok daha üstün olduğumu kocam da dahil onu tanıyan herkes söylüyor ama yapamıyorum. Kocamın ona dokunmuş, onu öpmüş, ona seni seviyorum demiş, ona hediyeler almış, ve onunla zaman geçirmiş olma ihtimali beni delirtiyo...
Bu kadar çok sık o kızı düşündüğümü kimse bilmiyor, eşim bile... Ama ben o kızı düşünüyorum ve deliriyorum... En son saçmalığımı dün üye olmadığım bir sosyal arkadaşlık sitesine arkadaşımın profilinden girip o kızı araştırarak yaptım. 438 aynı isimli kişiden o kızı bulup profilini delik deşik ettim. Hala da rahatlamadım. Onu devamlı kocamla düşünüyorum. Yada kocamın o kızı kendine nasıl layık gördüğünü. Türk kadınlarının güzellik ortalamasını düşürebilecek kadar çirkin. 2 yıllık üniversiteyi zar zor bitirmiş ve kültürsüz. Ukala, kocamın beni seven arkadaşlarının hiçbirisi ondan hoşlanmıyor. Bu kadar çok kötü özelliğe bakıp eşimin son tercihinin de ben olduğumu düşündüğümde deliriyorum. Ona birkaç kere niye o öyle bir kıza bu kadar çok değer verdiğini sorduğumda onun arkasından kötü tek bir laf etmedi. bu beni delirtiyor.
Bu arada üstelik benim de çeşitli çıktıklarım oldu.
Napıcam arkadaşlar ne olur bana mantıklı tavsiyeler ve rahatlama yolları gösterin...
Kendimden korkuyorum artık.... Saçmalıyorum iyice... İçimde yaşıyorum bu saçmalıkları, ama eşime bir gün ağzımdan kaçırırsam diye de korkuyorum...
Ne olur yardım edin....