Evlilik insan hayatının en önemli kararı ve seçimi ve herkes evlenmek durumunda değil, önce bunu anlamak gerekiyor. Bir gereklilik, zorunluluk gibi bakılırsa sağlıklı kararlar verilemez diye düşünüyorum. Hele ki olumsuz tecrübesi olan insanlar çok çok daha seçici olmalı. "Ben boşandım, iyisi çıkmaz" diye bakılırsa, enerji bu yönde çalışırsa zaten iyi biriyle denk gelme ihtimali kalmıyor bence.
Ben de çok saçma sapan tiplerle muhatap olmak zorunda kaldım; ya kendisi ya ailesi ya da ikisi birden sorunlu, eğitimi vizyonu yaşı başı denk olmayan, istediğim huzuru sevgiyi veremeyecek olan... Hiçbirine de eyvallah etmedim, kimini baştan kestirip attım kimini biraz idare edip bitirdim ama en nihayetinde bitirdim, zamanında yıprandım ama hiç pişman değilim çok şükür.
Benim çevremde de sorunlu ilişkiler de var güzel ilişkiler de. Ben kendimi iyice tanıyıp bi ilişkide ne istediğime karar verdikten sonra çok daha seçici oldum, dört dörtlük olması değil, benim dört dörtlüğüm olması gerektiğine inandım ve içime sinmeyen durumlarda zorlamadım, uzatmadım. Herkesin hayatı, kaderi, nasibi farklı, herkesin imtihanı da farklı.
Bundan iyisi gelmez" demek oldurmaya çalışmak demektir. Sırf evlenmek için evlenilmez, sırf evlenmek için birileri iyi kötü idare edilmez. En az bekar hayatım kadar huzurlu, mutlu, rahatım diyebilmek lazım. Yoksa gerçekten evlenmek anlamsız.
Konudaki kişi ile elektrik, hoşlantı varsa tanımaya devam et, hemen evlilik yoluna girme, enine boyuna düşün tabii ki ama yine söylüyorum, içine sinmeyen durumlar varsa "önceden de gelmedi, bundan sonra da bundan iyisi gelmez" diye yaklaşma meseleye, naçizane tavsiye. Maddi manevi denklik çok önemli, (buradaki maddiyat para pul değil sadece); yaş, aile, görgü, kültür, bakış açısı, hayattan beklentiler vs denk olmalı.
Sen değerlisin, ömrün vaktin hayatın değerli.