- 18 Ağustos 2022
- 1.438
- 2.648
- 63
- 30
- Konu Sahibi havaylapek
-
- #41
Ben de öyle diyordum hatta 2 sene bile diyordum ama isteğim arttı işte. Neyse artık istemem ben de
İstemeyebilir zamanı vardır daha6 aylık evliyiz. Ben eylülde göreve başladım öğretmenim eşim de sağlıkçı. Yaşlarımız 26-28 olacak birkaç ay sonra. Geçen aya kadar istemiyordum en az 1-1,5 sene kadar ama adetim gecikince annelik isteğim arttı. O da bebek olursa olsun diyordu. Ben dün adet olunca dünden beri bana "bebek istemiyorum bakması bana kalacak hep." dedi. Ben de genelde ben bakacağım okulda iken annem bakar dedim. Çalıştığım okul annemlerin evinin orada. Eşim tayin almıştı buraya. Kaynanam olsa zaten yapmam (çünkü ben müdahale sevmem normalde aramız iyidir bir sorun yok) ama annem oldugu için bebek burada büyüdüğü kadar büyüsün istedim. Dün tartıştık ve kapattık. İstemiyorum artık ben de. Sizce nasıl davranmalıyım?
Benim konularımı okursanız görürsünüz, bizim de sorunumuz buydu ama sizden tek farkla, istemeyen taraf benim . Eşimle aramdaki en büyük sorundu bu konu. Yeni yeni rayına oturttuk. Terapi alıyoruz ama bizim evliliğimizin 3. yılı doluyor. Yani siz daha 6. aydasınız. Ne bu aceleniz. Gezin tozun, nasipte varsa zaten olur. Yaşlarınız da çok genç. Kocanızı da anlayın, ben de aynı durumda olduğum için benim gibi olanları çok iyi anlıyorum :) Bir can getireceksiniz dünyaya, hadi çocuk yapalım deyince bitse keşke. Eşinize karşı anlayışlı olmak zorundasınız. Sizin istediğiniz gibi o da istemiyor henüz. Dediğim gibi 6 ay olmasa size de hak verirdim ama o kadar acele etmişsiniz ki şu an tek haklı kocanız maalesef. Yine de oturun konuşun hazır mı değil yoksa hiç mi düşünmüyor. Hiç düşünmüyorsa yolunuzu ona göre çizersiniz.
Battaniye hikayesini unuttun.
Gelmiş bide yorumumu beğenir yavvvSanırım her sene doğursam eşim yok demeyecek bu kadar çocuk seven adam yokcanım korkuyor olabilir o duyguyu bilmediği için
Sanırım her sene doğursam eşim yok demeyecek bu kadar çocuk seven adam yokcanım korkuyor olabilir o duyguyu bilmediği için
Haklısın canım bazıları gerçekten öyle . Yok bebeğim eşim ilk evlendiğim zaman az çektirmedi bana da çok şükür oğlum olduğundan beri çok yardımcı olur bana gece bile ilgilenir eder ilgisiz olsa çocuğa karşı tabii düşünmem tekrar bir gebelikO her sene çocuk istiyor olması sevgiden değil hamile bırakmanın verdiği hazzı seviyordur. Bazı erkekler böyle.
Ben korkudan ölüyordum desem yeridir. Eşim aşırı baskı yapıyordu, hatta kafasında tarih belirlemişti şu zaman doğacak diye :) Terapiye başladık her konuda faydasını gördük, beni zorlamıyor artık akışına bıraktık. İstemek veya istememek terapi gerektiren bir sorun değil ama eşlerden biri istiyor biri istemiyorsa çatışmaya sebep oluyor bu konuda da olduğu gibi. Allah bağışlasın sizin yavruyu :)Bende aynı şekilde düşünüyordum hep. Anne bebek bağının güzelliğinden ziyade yetiştirebile miyim, yetebilecek miyim. Bir sürü farklı deli soru vardı kafamda. Tabii bir daha hiç bir zaman sadece kendine karşı sorumlu olamayacağının bilinci. Ömür boyu sorumluluk ürkütüyor biraz insanı. Kadınsal hastalığım çıkmasa sanırım hiç cesaret edemeyebilirdi
Çocuk sahibi olma kararı tek başına verilebilecek bir karar değil evliliği nasıl ortak yaşıyorsanız dünyaya gelecek çocuğun sorumluluğunu alıp İkinizin de hazır olması gerekiyor.Zaten çok daha yeni evlisiniz. Evliliğin oturması ve çocuksuz hayatın tadını çıkarıp gezip tozmayı düşünün. Yaşınızda daha çok genç eşinizi çocuk için darlamayın çünkü çocuk doğduktan sonra babalığa hazır olmayan eşinizden beklediğiniz desteği göremeyebilirsiniz.6 aylık evliyiz. Ben eylülde göreve başladım öğretmenim eşim de sağlıkçı. Yaşlarımız 26-28 olacak birkaç ay sonra. Geçen aya kadar istemiyordum en az 1-1,5 sene kadar ama adetim gecikince annelik isteğim arttı. O da bebek olursa olsun diyordu. Ben dün adet olunca dünden beri bana "bebek istemiyorum bakması bana kalacak hep." dedi. Ben de genelde ben bakacağım okulda iken annem bakar dedim. Çalıştığım okul annemlerin evinin orada. Eşim tayin almıştı buraya. Kaynanam olsa zaten yapmam (çünkü ben müdahale sevmem normalde aramız iyidir bir sorun yok) ama annem oldugu için bebek burada büyüdüğü kadar büyüsün istedim. Dün tartıştık ve kapattık. İstemiyorum artık ben de. Sizce nasıl davranmalıyım?
Yok artık çüşünüz yani. E bir zahmet arada bakması gerekebilir babası ya hani o da. Bence eşiniz bunun bilincinde olmadan çocuk falan yapmayın. Yani bu kısmı dusunup mu çocuk bana kalacak bakamam diyor. Zahmet olacak.Ben yemek yaparken ev temizlerken vs. O bakacak ya. (Akşamları kastediyor)
Daha yaşınız küçük, işe yeni başlamışsınız. Biraz birbirinize vakit ayırın gezin tozun para biriktirin ne aceleniz var?Çok konuştuk ve en az 1-1,5 sene diyorduk benim isteğim artınca sorun başladı
Aynen ta kendisi hahshsjhdhdKitlenip hastaneye gitmeleri ve battaniyeye sarılmaları iğne ile ayrılmaları mı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?