- 11 Aralık 2018
- 1.798
- 6.743
- 158
26 yaşındayım ve öğretmenim.eşim de 30 yaşında ve ticaretle uğraşıyor. 6 aylık evliyiz.
Merhaba hanımlar geçenlerde çocuk takıntım diye bir konu açmıştım hatırlarsınız. Ama eşimle öyle bir noktaya geldik ki çocuktan önce çok büyük sorunlarımız var ya da ben mi abartıyorum sizce.
Öğretmenim. Saat 3 gibi evde oluyorum. Eşime göre öğretmenlik dünyanın en kolay mesleği ne yapıyorum taş mı taşıyorum da bu kadar yoruluyorum.
Ama ben eve gelince bir kaç saat kestirmeden kendime gelemiyorum diğer türlü saat 9 olmadan uyku moduna geçiyorum sersem gibi geziyorum.
Neyse okuldan gelince biraz uyuyup kendimi toplayıp kalkıp yemek yapıyorum yemek yeniyor toplanıyor anca yatma vakti geliyor. Hafta sonu da genel bir temizlik yapmaya çalışıyorum.
Ama eşim beni bu temizlik konusunda o kadar kırıp döküyor ki. Kendisi çok titiz birisi. Ne biliyim kızlar sizin hiç lavaboda bulaşık bırakıp yattığınız yarın yıkadığınız olmadı mı? ya da kuruyan çamaşırların 2-3 gün katlanmak için sepette beklediği olmadı mı?. Ya da atıyorum işten gelince can havliyle bütün işleri bitirip öyle mi oturuyorsunuz. ya da pazar günleri 2-3 saat keyif yapıp işlere başlamanın kime ne zararı var ki?
Ama eşim bunların hepsini devlet meselesi haline getiriyor. Bana bağırıyor çağırıyor beni pislikle düzensizlikle eleştiriyor. Hal böyle olunca benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. İnanın sırf inattan 15 gündür tuvalet banyo yıkamadım. Motivasyonumu enerjimi sömürüyor bu adam.
Kendi de yapar ev süpürür bulaşık yıkar. Yapmasın evi bok götürsün ama yeter ki sussun. Evimde diken üstündeyim. Bana resmen psikolojik şiddet uyguluyor.
İş varken oturulmazmış elimde telefon ne halta yarıyormuşum. Her gece yatmadan lavabo kontrol etmeler içinde bulaşık var mı diye. Yaptığım işi kontrol edip beğenmemeler daha neler neler.
Dün akşam yine benzer konuda kavga ettik. Çöpün dolu olup olmadığını kontrol etmek ve dökmek kendisinin görevi. Dün akşam bulaşıkları sıyırıcam baktım çöp ağzına kadar dolu. Kendisi de pc başında oyun oynuyor. Dedim bak hayatım çöp boşaltılmamış ama ben bi poşet açarım ne olacak ki bu saatte çıkma ufak tefek aksamalar oluyormuş di mi insanlık hali hoşgörmek falan lazım dedim. Ama sonra düşündüm aynı şeyi ben yapsam adam bana sen görevini yapma oyun oyna tembelsin şöylesin böylesin açar ağzını yumar gözünü.
Kendimi enayi gibi hissettim ben de herşeye yüzde yüz tolerans var çok büyük bir şey olmadıkça. Ama benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok. Söyleyin bana ben mi çok düzensiz pisim yoksa eşim mi abartıyor. 6 aylık evliyim çalışıyorum elimden bunlardan geliyor.bu kadar beni kıracak üzecek sebepler mi bunlar.? Benim psikolojimi bozdu bugün boş günümdü koltuktan bile kalkmadım. Yemek dahi yapmadım. Birazdan gelince yine bir yaygara kopar. Yanında çalışanlara kardeşlerine herkese karşı böyle annesi yüzünden çok titiz takıntılı yetiştirilmiş. Ama ben dayanamam daha fazla söyleyin bana ne yapayım
Başlıkta da belirttiğim gibi eşim konuşmalarıyla toplum içinde beni ve kendini rezil ediyor.
Eşim çok konuşkan girişken patavatsız sürekli şaka espri peşinde biri..
6 aylık evliyim evlenmeden bu kadar olduğunu görememişim. Yoksa evlilik kararımı gözden geçirirdim
Dün akşam amcamlara yemeğe gittik. Benim ailem babaannem falan yaklaşık 10 kişi vardı. Eşimin bana göre aşağılayıcı saçma küçük düşürücü laflarından örnekler vericem siz karar verin ben mi abartıyorum.
Öncelikle bütün gece siyaset konuştu ama öyle böyle değil kimse konuşmuyor herkes sıkıldı artık anlatıyor da anlatıyor okuduğu kitaplardan örnekler veriyor karşısındaki 10 birim konuşuyorsa kendi 90 birim konuşuyor. En sonunda siyaset konusuna biraz ara verelim babaannemin başı ağrıdı demek zorunda kaldım ama dinlemedi. Bi de siyaset konuşurken ne dese beğenirsiniz.. Bence 60 yaş üstü herkes yok olmalı dünyadan silinmeli ya onların verdiği cahilce oylar yüzünden benim geleceğim kararıyor o kadar sinir oluyorum o güruha. Ya ortamda üç tane yaşlı insan varken bu laf söylenir mi..
Sonra ben öğretmenim. bi yerden konu açıldı ben sanki çok mu yoruluyormuşum 9 da gidip 3 te geliyormuşum işim rahatmış ama yine de söyleniyormuşum ev işlerini savsaklıyormuşum millet ne şartlarda çalışıyormuş ama yine de evinde her şeye yetişiyormuş . Kusura bakmayın da kızınızı çok el bebek gül bebek yetiştirmişsiniz dedi annemlere döndü bir de.
Ne konu açılsa beni eleştirdi durdu. Biriyle tartışmıştım ben okulda. onda bile sert değil ki dişlerini göstermeyi bilmiyor ezilir böyle diye güldü.
Şimdi ise en utandığım yerin dibine girdiğim ama eşime göre şaka komiklik olan olaya geliyorum. Evlendikten sonra çok kilo aldık ikimiz de. Amcam dedi maşallah iyi kilo almışsın yeğenim. Eşim anneme dönüp kahkaha atarak siz bu kıza evde yemek vermiyordunuz galiba dedi ortam buz kesti kimse gülmedi kendi kıs kıs gülüyor hala..Annem de ah oğlum bizde pişen yemek kimin evinde pişiyor kaç çeşit falan dedi bilemiyorum artık dedi gülüştüler ama ben yer yarılsa içine girsem keşke dedim
Tüm akşam böyle alkol almış gibi saçma sapan espriler hiç susmadı karşısındakine laf bırakmadı herşeyi ben bilirim konuşmaları falan. Bi süre sonra zaten söyleği her şey batmaya başladı bir kere gıcık oldum ya
Ordan gelince güzellikle konuştum. Sen ne kadar abartıyorsun neşeliyim ortamı şenlendiriyorum benim kötü niyetim mi var diyor..
Ben mi büyüttüm kızlar dünden beri kafama çok takıyorum bir kaç kez ağladım da.. Sonuçta eşim beni temsil ediyor bu mu seçtiği eş demişlerdir içlerinden.. Sizce normal mi karakteri bu aslında her yerde böyle ama bazen ağzından çıkanı kulağı hiç duymuyor..
Merhaba arkadaşlar yaklaşık 7 aydır evliyim. Ben öğretmenim. Eşimde bir bölümden mezun sonradan formasyon aldı. Öğretmenlik yapma hakkına sahip ama kpss ye çalışmadığından ve şu saatten sonra düzenimizi kurduk uzağa gidemeyiz diye öğretmenlik durumunu rafa kaldırdık.
Sorun şu ki eşim bana göre işsiz ve bu durum bana çok batıyor. İşsiz derken kısaca açıklayayım. Eşimin gözü hep yükseklerdeydi. Ailesi ticaretle uğraşan ortanın biraz üstü yaşayan bir aile. Eşim hep para ticarette dedi 3-5 bin lirayı beğenmedi şimdi nerdeyse ona muhtaç. Bir kaç başarısız iş kurma deneyimi oldu. Ve sonucunda babasıyla kavga etti ve şu anda sermayesizlikten herhangi bir girişimde de bulunamıyor.
Yaptığı işi söyleyeyim size al sat yapıyor. Babasının bir ticari aracı var. Fabrikalardan bi kaç çeşit mal alıp nalburlara küçük çaplı dükkanlara satıyor. Kapı kapı geziyor başka ilçelere geçiyor. Arabadaki malı bitirmeye çalışıyor. Kazandığı 2-3 bin arası.
Ailesi bize ev aldı. Bizde içine nerdeyse bir ev parası harcadık kredi ödüyoruz bu sebepten. Şehrin en lüks semtinde kalbur üstü bir evde oturuyoruz. Babası o ticari aracı da bize hibe etti gibi bişey.
Ama üniversite mezunu bir adamın bu tarz bir iş yapması ve benden yaklaşık 3 bin tl az kazanması bana aşırı batmaya başladı.
Eşim evlenmeden söylemişti iş durumları böyle böyle erteleyelim diye ama millet ne der kaygısından yanaşmamıştım. Şimdi de benim elimden gelen bu beğenmiyorsan boşan sen beni küçümsüyorsun kötüsün falan diyor. Hep böyle gitmez ya yapacaz bir şeyler diyor ama hiç inancım yok eşim çok hayalperest kısa yoldan zengin olma peşinde. Uçuk kaçık iş kurma hayalleri var bana göre hiç biri gerçek olacak potansiyelde değil.
Eşim bunların dışında iyidir cinsellik iyi.bana karşı orta karar ilgili alakalı. Biraz temizlik hastası beni temizlik konusunda bunaltıyor ama idare ediyoruz
Bazı günler işe çıkmıyor mesela mal olmuyor ya da hava şartlarından vs. Eve yorgun argın gelip onu evde görünce çok sinir oluyorum içten içe. Evi silmiş süpürmüş oluyor toplamış oluyor ama yine de eşime saygımı kaybediyorum.
Maaş kartımı eşime verdim kendim 1000 tl harçlık alıyorum. O da para yönetimini yapıyor kredi borçlar faturalar mutfak. Ben kendi özel harcayacağımı alıp kenara çekiliyorum
Bazen o ay alışverişi abarttıysam 1000 tl yetmediyse eşimi boğasım geliyor onun yüzünden maaşımı harcayamıyorum gönlümce diyorum. O asla fuzuli bir kuruş harcamaz evimize bana harcar ama benim param daha çok harcanıyor ya içten içe kendimi yiyip bitiyorum.
Sizce ben gerçekten kötü müyüm. Bu sebepten 7 ayda çok kavgalar ettik çok ağır erkeklik gururunu ezecek şeyler söyledim ama dayanamıyorum ne yapayım çaresizim. Bütün gün evde yan gelip yatıp eşinden sınırsız harçlık alan kadınları kıskanıyorum. Hem çalışıp hem sürünüyorum gibime geliyor. Eşim nankör olma süper lüks evin var millet buna sahip olmak için ömrünü veriyor iyi kötü evin de geçiniyor diyo( tabi benim sayemde.) Neyse psikolojim bozuldu ne yapmalıyım haksız mıyım
Eski konulardan kesitler ciktikca işin rengi degisiyor ama
Ben arattim bulamadim.
Mantıklı düşünen eşim farkındayım ama. Çocuk mevzusu benim için büyük bir tutku oldu şu an. Eltim hamile çevremdeki arkadaşlarımdan çoğu öyle keza.. Ben onları görünce çok üzülüyorum.
Memurlardaki bu ozguven is adamlarinda yok.
Yanlis anlamayin ciddi soyluyorum.bircok isadami var cevremde ordan biliyorum.gayet kendi halinde mutevaziler
Dusuncelerin hic hos degil.Benim esimdeaddi imkansizliklarin yaninda icinden gelmedigi icin okuyamamis benim ailemde okumayana garip bakarlar tum halalarim memur babam meslegini yapmadi ama doktor kardesim avukat digeri ogretmen daha neler sayarim...Ama aileme sokarken dugunumuzde her seyi nisandan tut tum evi dayayip dosemesine kadar esim tek basina yapti gururla onu sulaleme soktum hala fikrim aynidir.Okumus etmis adamdan sukur cok daha iyi kazaniyor.Bende atanamadim egitmenim.Ama esime tek yardimim kira.Simdi bende mi asalak oluomKızlar içinde bulunduğum durumu anlatayım bu yüzden boşanılır mı siz ne yapardınız
Bir buçuk yıllık evliyiz ben öğretmenim. Eşim de öğretmen ama atanamadı.. ailesi ticaretten gelen Kişiler olduğu için ticari işler ona daha cazip geliyor öğretmenliği beğenmiyor
Bir çeyiz mağazaları vardı abisiyle orayı işletiyorlardı. Büyük kavga ettiler bizim düğünden önce dükkandan ayrıldı.
Şimdi al sat yapıyor .. büyük fabrikalardan mal alıp nalburlara falan satıyor.. aradaki kar aylık 2-3 bin lira.. 5 bin de ben kazanıyorum. Öyle yuvarlanıyoruz işte..
Babasından sermaye aldı yeni bir iş kuracak şimdi .. o da bildiğiniz gibi bir iş değil .. Türkiye’de olmayan bir şeyin üretimini yapmaya çalışıyor çok satılacakmış zengin olacakmışız falan .. kime sorsak bu mal satılmaz diyor ama
İşte bunlar hep benim gururumu zedeliyor
Eşimden çok kazanmam,evi büyük oranda benim geçindiriyor olmam
Öğretmen arkadaşlarım eşin ne iş yapıyor dediklerinde cevap bulamamam..
Onun ailesi ve benim ailem eşimi ezik işe yaramaz asalak görüyorlar bunu da görebiliyorum.
Onun ailesine oturmaya gittiğimizde babası soruyor işler nasıl falan diye kazanamıyorum dönemiyorum şu bu ağlanıyor hep.. benim orda tüm moral çöküyor
Eltim okumamış etmemiş hiç bir emeği yok prenses gibi yaşıyor kocasının imkanlarıyla
Ben çocuk bile yapmaya cesaret edemiyorum maddi imkansızlıktan.
Eşim iyidir alkol sigara yok
Ne kazanırsa evine harcar bana harcar
Sürekli yeni atılımlar peşinde parası ölçüsünde
Ama insanların gözünde bu kocası işsiz orda burda kadın evi geçindiriyor
Kadın öğretmen kocası asalak bakışlarına dayanamıyorum
Cinsellik bile yaşamak istemiyorum artık Kocam gözümden düştü . Başka sebep yok sırf bu sebepten boşanmayı düşünüyorum. Kendimi ezik yerlerde sünepe hissediyorum.
Ben mi kötüyüm herkes mi böyle düşünür . Adam 35 yaşında ataması nerdeyse olmayan bir öğretmenlik bölümü mezunu . İstemiyor da zaten ticaret istiyor onda da çabasına rağmen bir yere gelemiyor .
Siz olsanız ne yapardınız böyle hissetmekte haksız mıyım ben kötü biri miyim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?