Kızlar,
Beni aradı bu kız numaramı kayınvalidem vermiş kendisine.
Çaldı telefonum açtım, Merhaba ben mavi_turna hanım ile görüşecektim dedi bi kız (müşteri hizmetleri falan arar ya onlardan sandım)
Benim buyrun, ben X, kusura bakmayın sizi en son araması gereken kişi benim ama bazı şeyleri artık netleştirmemiz gerekiyor.
Bende ses gitti zaten bu konuşuyor işte.
Bakın ben bu olayların içine çekilmek istemiyorum, bir süredir devam eden ve yakında resmiyete dökülecek bir beraberliğim var bu konunun duyulmasını istemiyorum!!!
İçimden onun başkan düşünecektin o…. Dedim ama dışım yine sessiz.
Görümceniz bana X in (Eşim) buraya geleceğini söylediğinde ekledim ama bana bunu görümcen (ablam diyor tabi görümceye) kasıtlı söylemedi lafı açıldı o kadar.
Ben evet eklememeliydim ki X in kabul edeceğini hiç düşünmemiştim ( daha laf çarpma derdin de, ben o sevgilini bulmam mı senin)
Zaten numaramı verdikten sonra çok pişman oldum ararsa dahi görüşmeme kararı almıştım ki X de aramadı beni. Ben bunlara neden olduğum için o kadar üzgünüm ki. Sizi çok iyi anlıyorum ama lütfen daha önce yaptığım hatalar yüzünden bu ilişkimin sonlanmasını istemiyorum, o hiç bir şey bilmiyor. (burdan bi halt anlamadım)
Benden cevap,
Bakın Y hanım, siz sanırım bazı şeyleri yanlış anladınız öncelikle bu konunun bu noktaya gelmesinde siz sandığınız kadar önemli bir etken değilsiniz ki etkiniz sıfır demek daha doğru olur.
Sizler için (eşim ve sen) sadece birbirini eklemek, biraz sohbet etmek sıradan gelebilir, ne var ki diyebilirsiniz ama benim ki büyük ihtimalle erkek arkadaşınız için de bu kadar basit değil bu konular duyulması istemediğinize göre.
Siz X si (eşim) eklemiş olablirsiniz, benim problemim eşimle onun bu talebi onaylaması. Kaldı ki sizi bu olayların içine çeken ben değilim, inanın bu güne kadar size ulaşmak istesem bu çok kolay olurdu. Ben sizi bu konuda taraf olarak görmüyorum bile. Siz bu olayın duyulmaması ricanızı görümceme ve kayınvalideme iletin.
Ve rica ediyorum tekrar beni aramayın.
Tekrar kusura bakmayın lütfen dedi, Karşılıklı iyi günler dedik kapattık.
Ama kalbim yerinden çıkacak gibiydi, kendimi tutmak sakin ve umursamaz konuşabilmek için o kadar kastım ki kendimi, ellerimi nasıl sıktıysam telefon elime oturmuştu.
Koştum kayınvalideye gittim, çocuğun yemeğini yedireyim onuda anlatacam ki burası beni hepsinden nefret ettirdi zaten.
