canım gerçekten kolay değil boşanmak.hele de arada sevgi var ise, birde çocuk var ise bu kararı almak inan çok zor.bu kararı çok kolay almam.ancak bu böyle bir kez daha devam eder,beni aldatır.ben ozaman bu kararı çok rahat verebilirim.benim amacım 3-5 ay ondan ayrı kalmaktı.ama olmadı.biliyorumki it gibi pişman.bundan çok eminim
Üzüldüm arkadasim:teselli:
Esin sinirlerine hakim olamamis, arada bir mesafe vardir malesef esin o mesafeyi asmis.
Ilk adimi atmis ve bunun devamida gelecek emin konusuyorum, cünki bunlari yasadim.
Nolucak? bir affediceksin aradan zaman gecicek bi sonraki öfkesinde yine hakim olamicak kendine yine tekrarlicak, sen yine afediceksin ve yine....... bu böyle sürüp gidicek.
taki senin sabrin tasana kadar, ama gecmis yillara üzülüceksin
Esin cok gec olmadan bir doktora görünse, belki sinirlerine nasi hakim olabilecegini ögrenirde , bu olaylar tekrarlamaz.
Esinle konus seni sadece bir sartla af ederim tedavi olursan de
Öncelikle geçmiş olsun diyorum, ancak okurken yazdıklarınızı konuyla belki alakası yok ama birşey dikkatimi çekti, babaya çocuğun yanında bu şekilde bağırırsanız çocukta o popya atılan tokattan çok daha derin izler bırakır. Çocuk popoya atılan tokatı fazlasıyla ciddiye alır, artı annesi ile babası arasında soruna neden olduğu için içten içe kendini suçlamaya başlar. tabiki doğru yapmamış ama siz bu yaptığı yanlışın üzerine tuz biber serpmişsinizasıl ciddi hasarı siz oluşturmuşsunuz.
Asıl konuyla ilgili bişey yazmayacağım bu detay daha çok dikkatimi çekti.
sevgiler
cnm ben oğlumun yanında babasıyla tartışmamaya çok özen gösteririm.çocuğun bundan etkileneceğini bilirim.ama çocuk ağlayarak yanıma öyle kaçtı ki.ben kendimi kaybettim kan beynime sıçradı adeta.
haklısınız annesinin dayanamazsınız, ama o da babası.. demekki herkes hata yapabiliyor, sizin yaptığınız hata bana göre şiddetten daha büyük. böyle düşünerek belki eşinizi içinizde affetmeyi başarabilirsiniz... bunu affetmek istediğiniz ama affetdemediğiniz için yazıyorum. Yani böyle düşünüp kendinizi rahatlatabilesiniz diye.
ciddi olamasın arkadaşım
annenin çocuğun önünde babası tarafından şiddet görmesi, annenin babaya bağırmasından dahami iyi gerçekten
çocuğun annesini tokat yerken görmesi vs. daha mi iyi gerçekten :uhm:
konu başka yere kayıyor ama katılıyorum sana princess. benim zavallı anneciğim babamdan her gece dayak yerdi yok yere. üstelik kendisi eğitimci rahmetli babamda bürokrattı. yıllarca sürdü bu. sırf biz küçüğüz diye katlandı annem. şu bir gerçek ki annemize kalkan el bizim daha çok "psikolojimizi bozuyordu" şimdiki moda klişe deyimiyle. yoksa annemin babama bağırdığını görmüşüm o hoo vız gelip tırıs gidiyordu onca şiddetin yanında.ciddi olamasın arkadaşım
annenin çocuğun önünde babası tarafından şiddet görmesi, annenin babaya bağırmasından dahami iyi gerçekten
çocuğun annesini tokat yerken görmesi vs. daha mi iyi gerçekten :uhm: