Elbette herkesin evi yok.Fakat benim bu evde oturmam benim psikolojimi inanın alt üst etti.Sırf burada kira vermeden oturacağım için, bana sormadan göstermeden alıp eve doldurdukları eşyaları kabul etmek zorunda kaldım. Bazıları da kendilerinin eskileriydi.İnanın bu tavır tüm aile bize çok çağ dışı ve ağır geldi. Ben bu evi benimseyemedim uzun süre. Sırf bir evimiz olur motivasyonuyla bana yapılan her dayatmayı sineye çektim.
32 yaşındayım ama hala bir tarafım çocuk kaldı .Siz bunlara belki gülersiniz. Gizliden koltuk, perde, ayna modeli fotoğrafları biriktirdim. Ben birgün gelin evi döşeyeceğim diye.
6 sene önceye gitsem.Herşey farklı olurdu. Gidip içime sinecek bir kira bulurdum. Eşyaları alıp koysalar bile kibarca reddedip, bu böyle olmaz diyebilirdim. Hiç evimizin olmayacağını baştan kabul ederdim. Şimdi burada bazıları konu açıyor ya bana altın az aldılar, evleri var oturtmadılar, düğün masrafını üstlenmediler. Bu evde neden bız oturmuyoruz düşüncesi aklıma bile gelmezdi.