Kocamı seviyorum ama oğlu Yüzünden boşanmaya gidecek çok dertliyim :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Herhalde çocuğuna geldiğinde yakın olacak bir kadin yüzünden ayda 3-4 gun gördüğü oğlundan mi uzaklassin. O çocuk adamın cani parcasi. Bence sen çocuk dogurma daha olgunlasamamissin
Bukadar acımasız yorum yapmayın anlamaya çalışın yorumları geçin sadece konu sahibinin yazdıklarını okusaniz bu mesajın ona haksizlik olduğunu anlarsınız ayrıca çocuk dogurmayin derken bunu nasıl söyleyebilirsiniz çok incitici
 
Eşiniz azıcık sinsi ve vaatçi geldi bana hem size hem çocuğa karşı.Muhtemelen çocuğun eve 'oo x abla bana laptop alacakmış anne' diye dönmesini, eski eşe hava atmayı filan umuyordur o içten içe. Bu konuyu onunla konuşmaya çalışsanız siz suçlu çıkarsınız -ki burada bile çıkmışsınız nerdeyse, aslında rahatsız olmanız gayet makulken- eşiniz ben çocukla senin aranı yapmaya çalışıyorum sen hemen hayır diyip kendinden uzaklaştırıyorsun vs. diye üste çıkar. Onun yerine bir dahaki sefere böyle durumlarda somurtup hayır demek yerine kocaman gülümseyip 'Alırım tabi, babanın borçları bitsin, faturaları ödemeye başlasın, hem laptop hem de hovarboard alacak param olur o zaman ' filan diyin. Birebir eşinizin taktiği, sonra bırakın o düşünsün gerisini. Koskoca adam ne çocuğu kullanmaya ne sizi çocuğa karşı kötü göstermeye utanmıyor siz de aman babasının durumunu bilmesin diye düşünmeyin.
 
Bukadar acımasız yorum yapmayın anlamaya çalışın yorumları geçin sadece konu sahibinin yazdıklarını okusaniz bu mesajın ona haksizlik olduğunu anlarsınız ayrıca çocuk dogurmayin derken bunu nasıl söyleyebilirsiniz çok incitici
Ben yazılan yorumlari okuyarak değil konu sahibinin mesajini okuyarak yazdim. Ayrica "Eşim çocuk gelfiğinde arada kalıyor bana yakın dursa çocuk kapris yapıyor gelmek istemiyor anneye şikayet ediyor benle ilgilenmiyo diye,ona yakın durunca da Aramıza soğukluk giriyor çünkü uzak davranmak zorunda kalıyoruz birbirimize çocuk sohbet etmemize bile izin vermiyor,herşeye tezat davranıyor.Çocuk geldiğimde kendimi ötekileştirilmiş hissediyorum" diyen birisi için söylediklerimde hakli olduğumu düşünüyorum. 15 günde bir haftasonu gelen çocuk için bunlar dusunulmemeli bana göre...
 
Ben yazılan yorumlari okuyarak değil konu sahibinin mesajini okuyarak yazdim. Ayrica "Eşim çocuk gelfiğinde arada kalıyor bana yakın dursa çocuk kapris yapıyor gelmek istemiyor anneye şikayet ediyor benle ilgilenmiyo diye,ona yakın durunca da Aramıza soğukluk giriyor çünkü uzak davranmak zorunda kalıyoruz birbirimize çocuk sohbet etmemize bile izin vermiyor,herşeye tezat davranıyor.Çocuk geldiğimde kendimi ötekileştirilmiş hissediyorum" diyen birisi için söylediklerimde hakli olduğumu düşünüyorum. 15 günde bir haftasonu gelen çocuk için bunlar dusunulmemeli bana göre...
Saygi duyuyorum dusuncelerinize konunun içinden istediğiniz cümleleri alınca bir an bende size hakverdim ama objektif bakmiyorsunuz olaya ayrıca birine bence siz çocuk yapmayın deme hakkını nerden buluyorsunuz bir bayan olarak belkide bir anmesiniz bilemem cocugun tamamen günahsız olduğunu ona sunulan hayatı yaşamak zorunda olduğunu bende defalarca söyledim bukonuda hemfikiriz ben konu sahibini yuzdeyuz haklısınız demedimki zaten uzgunum ama başkalarının hayatları hakkında fikir sunarken birazdaha yapici olalim ayrica konu sahibi esinin dengeyi kuramamasindan dolayi bazi sikintilar yasiyor kırıcı olduysam kusura bakmayin
 
Ben yazılan yorumlari okuyarak değil konu sahibinin mesajini okuyarak yazdim. Ayrica "Eşim çocuk gelfiğinde arada kalıyor bana yakın dursa çocuk kapris yapıyor gelmek istemiyor anneye şikayet ediyor benle ilgilenmiyo diye,ona yakın durunca da Aramıza soğukluk giriyor çünkü uzak davranmak zorunda kalıyoruz birbirimize çocuk sohbet etmemize bile izin vermiyor,herşeye tezat davranıyor.Çocuk geldiğimde kendimi ötekileştirilmiş hissediyorum" diyen birisi için söylediklerimde hakli olduğumu düşünüyorum. 15 günde bir haftasonu gelen çocuk için bunlar dusunulmemeli bana göre...

45 sayfalık konu, böylesine incitici yorum yapmadan önce birazda yorumları okusan. Ben de senin için, böyle hemen fikir sahibi olan bir kadın hiç çocuk sahibi olmamalı desem. Çünkü kötü annelik belirtisi resmen bu desem
 
Arkadaşlar merhaba bende huzursuzluk Başlatan farklı bişey var,yeniden konu açmak istemedim burdan gören okuyanların yorumlarını merak ediyorum.Sizler durumumu biliyorsunuz diye sizlerle paylaşmak daha kısa yol gibi geldi..
Şimdi mesele şu : Ben Bulunduğum Şehre evlenerek geldim yabancıyım yani.Yakın zamanda apartmanda bekar bir bayanla tanıştık arkadaş olmaya başladık.Eşimle ayni iş yerindeler birimleri farklı.Arksdaş 45 Yaşında ,bir evlilik yapmiş,çocuksuz,yalnız yaşayan bir bayan ,ailesi filan da yok,eşim gibi aile üyeleri çok az Kışı..Beni her gün yokluyor ben de daha Öncesinde 10 yıl yalnız yaşamış biri olarak onun yalnızlığını hafifletme çalışayım hem eşim dışında görüştüğüm bi ark olsa fena olmaz dedim.Bi de arkadaşın çok fazla sağlık sorunları var annesi yok baba uzak uzak duruyo vs ..,Eşimle tanışıyorlar ama birbirleri hakkında bişey bilmiyorlardı kız arıyo her gün beni ve evine sadece iki kere davet etti onun dışında bize gelmeye çslışıyo ,okey tamam..Ama ben şunu anlayamıyorum neden süslenerek geliyo ,ruj filan ve neden eşim işe servisle gidiyor iken eşimi kendi arabasıyla beraber gidip gelmeyi teklif ediyor...Ve eşimin oğluna karşı sevecen davranıyor ona bişey getiriyor...eşimin şunu severim sevmem dediklerine ben de aynen Öyleyim diyor.Çok fazla ortak Noktaları var gibi dıruyo şu an ve onun çocuk sahibi olma ihtimali yok..ben mi gereksiz şüpheci oldum kötü düşünmek istemiyorum ama siz olsanız ne şekilde düşünürdünüz ki :KK43: ( Kırıcı yıpratıcı olmazsanız sevinirim )

Seninki de bulunmaz hint kumaşı mübarek. Sen boşalan 4. Evliliği yapacak. Valla var böyle tipler. Kocanı beğendiğine ziyade yanındaki kadını kendine rakip gordugundendir. Evde bunaldım de sen ona git. Ya da dışarıda bir kahve içelim de her seferinde.
 
Ben yazılan yorumlari okuyarak değil konu sahibinin mesajini okuyarak yazdim. Ayrica "Eşim çocuk gelfiğinde arada kalıyor bana yakın dursa çocuk kapris yapıyor gelmek istemiyor anneye şikayet ediyor benle ilgilenmiyo diye,ona yakın durunca da Aramıza soğukluk giriyor çünkü uzak davranmak zorunda kalıyoruz birbirimize çocuk sohbet etmemize bile izin vermiyor,herşeye tezat davranıyor.Çocuk geldiğimde kendimi ötekileştirilmiş hissediyorum" diyen birisi için söylediklerimde hakli olduğumu düşünüyorum. 15 günde bir haftasonu gelen çocuk için bunlar dusunulmemeli bana göre...
Siz mümkünse naçizane yorumlarınızı kendinize saklayın , ihtiyacım yok ve konumu takibi bırakın ! Çocuk yapacağımda da size soracak değilim.
 
Seninki de bulunmaz hint kumaşı mübarek. Sen boşalan 4. Evliliği yapacak. Valla var böyle tipler. Kocanı beğendiğine ziyade yanındaki kadını kendine rakip gordugundendir. Evde bunaldım de sen ona git. Ya da dışarıda bir kahve içelim de her seferinde.
Yani şöyle söyleyim kadını tanımaya başladıkça eşimle benden daha bir denk olduğunu düşünmeye başladım.Yalnızmış kadın dedim aman yalnız hissetmesin diye biraz destek olayım kendisine dedim ama yok tavırları hoş değil kendi halinde Kalsın hiç gerek yok.
 
Saygi duyuyorum dusuncelerinize konunun içinden istediğiniz cümleleri alınca bir an bende size hakverdim ama objektif bakmiyorsunuz olaya ayrıca birine bence siz çocuk yapmayın deme hakkını nerden buluyorsunuz bir bayan olarak belkide bir anmesiniz bilemem cocugun tamamen günahsız olduğunu ona sunulan hayatı yaşamak zorunda olduğunu bende defalarca söyledim bukonuda hemfikiriz ben konu sahibini yuzdeyuz haklısınız demedimki zaten uzgunum ama başkalarının hayatları hakkında fikir sunarken birazdaha yapici olalim ayrica konu sahibi esinin dengeyi kuramamasindan dolayi bazi sikintilar yasiyor kırıcı olduysam kusura bakmayin
Dam dum diye atlıyor işte bazıları olaya
 
Merhabalar arkadaşlar ben 37 yaşındayım eşimle ilk Evliliği Yaptım fakat o iki defa boşanmış biri ben ise onun 3.eşiyim bir oğlu var velayeti annede anne ise evli yeni bir bebeği olmuş.Ben boşanmış biriyle evlenmem asla diyordum ama bu büyük lafımı çok güzel bir şekilde yedim malesef.Eşim şimdiye kadar karşıma çıkan kriterlerime en yakın kişiydi.Ailem boşanmış çocuklu biriyle evlenmeme razı gelmedi ama ben hem sevdiğim anlaştığım Kişiyi bu yaşımda ancak bulabildim ve çocuk istiyorum.Aileme rağmen evlendim boşanmış Olmasını Artı görmeye çalıştım (en azından ne yapmayacağını bilir dedim) , çocuklu Olmasını Artı görmeye çalıştım ( iyi bir baba olması)

Gel gelelim arkadaşlar çocuk eşimin yanlış tavrı Yüzünden bana batmaya başladı :KK43: 15 günde bir hafta sonu geliyor.Eşim çocuk gelfiğinde arada kalıyor bana yakın dursa çocuk kapris yapıyor gelmek istemiyor anneye şikayet ediyor benle ilgilenmiyo diye,ona yakın durunca da Aramıza soğukluk giriyor çünkü uzak davranmak zorunda kalıyoruz birbirimize çocuk sohbet etmemize bile izin vermiyor,herşeye tezat davranıyor.Çocuk geldiğimde kendimi ötekileştirilmiş hissediyorum.neyse bunları kabul ederek Göze alarak geldşm zaten .Beraber güzel güzel geçinelim deyip iyi davrandığımda da eşim yüz buluyor çocuğa bişeyler aldırmaya Çalışıyor bana.Ben çalışan biriyim eşimin borcu var eski eşinin kendisine yıktığı yüklü bir borç ödüyor nafaka da ödüyor eve katkısı yok borcu bitinceye kadar ben evin masraflarını karşılıyorum birikim yapıyorum .
Geçenlerde bi gün ayakkabıcıdan ona ayakkabı bakmaya gittik o bi ayakkabı aldı ben ödedim ama meğer oğluna almış bana aldırttı yani.Bugün de oğlunu bana yolluyor sor bakalım sana tablet ya da lap top alır mı ? Reddettim ben tabi ve şu an bana soğuklaştı konuşmuyor.Çocukla ilgileniyorum beni seviyor hediye aldığım gezdirdiğim de oldu ara ara.Hatta bu ay bizde ve eşim çslışıyor ben tatildeyim çocuğu gğn boyu yedir içir gezdir yapıyorum bunlara diyeceğim yok çocuğun suçu yok ve Hayatımızda olacak hep orası tamam ama emri vaki yapılması hoş değil. Ve de surat edilmesi Sinir krizi geçiriyorum içten içe ve kimseyle paylaşamıyorum çatlıcam yaaa..Ha bi de çocuk işini erteliyor benim YAŞ sorunum var bi umut bekliyorum çocuk işine evet desin de yapalım diye..yoksa boşanacağım diyeceğim de bu yaştan sonra bunu unutup da kimle tanışayım da çocuk yapayım ayyyy çok moralim bozuk o kadar üzgünüm ki :KK43:(( dertleşelim arkadaşlar paylaşmaya o kadar ihtiyacım vardı ki :KK43: ne düşünüyorsunuz ?

Güzel arkadaşım ben seni anladım
Çocuklu adamla evlendin bik bik bikçiler bir geri dursun lütfen
Benimkinin iki çocuğu var, eşekten düşeni yine eşekten düşen anlar
Ben ki sokaktaki kediye köpeğe kıyamam bırak çocuğu ancak salak yerine konmak insanı yorar
Sana ilk söyleyeceğim eşini evin masraflarına kat, ne yapabiliyorsa 100 lira bile olsa
Aylık bir ödeme planı yap ve gücü dahilinde onu dahil et bak bu çok önemli, katılsın ki orayı evi olarak benimsesin, eski eşinin yediği haltlar seni ilgilendirmez, gücü dahilinde sana yardımcı olmak zorunda, buna sessiz kalırsan inan bana borç bitince de aynı düzen devam eder.
Sana tavsiyem üvey anne modundan çık, kendini kanıtlama çaban olmasın, annesi hayatta olan bir çocuğa annelik yapılmaz ancak abla olabiliriz, teyze olabiliriz vs... Maddi olarak bir şeyler almakla sevgi sağlanmaz ancak hep dahasını vermeye hazırlıktır bu, vermezsen kötü olursun. Çocukla iyi iletişim kurma çabasını takdir ederim ama vermeyle dost olan her gün küsülü gezer der eskiler. Bu işlerde hata eşinin, senin emeğine değer vermesi gereken önce o, çocuk kendisine öğretileni yapar. Aslolan önce eşinle aile olmaktır, bunu başarırsan huzura erersin, mevcut durumda eşin süs biberi yaşadığınız aile hayatı değil. Haklısın yaşın geçiyor ama lütfen bu şartlarda çocuk yapma, şimdi tıp ileri insanlar 40 tan sonra anne oluyorlar. Biraz gidişatı düzeltmeye bak, eşinin gösterdiği gelişime göre çocuğa karar ver.
 
Güzel arkadaşım ben seni anladım
Çocuklu adamla evlendin bik bik bikçiler bir geri dursun lütfen
Benimkinin iki çocuğu var, eşekten düşeni yine eşekten düşen anlar
Ben ki sokaktaki kediye köpeğe kıyamam bırak çocuğu ancak salak yerine konmak insanı yorar
Sana ilk söyleyeceğim eşini evin masraflarına kat, ne yapabiliyorsa 100 lira bile olsa
Aylık bir ödeme planı yap ve gücü dahilinde onu dahil et bak bu çok önemli, katılsın ki orayı evi olarak benimsesin, eski eşinin yediği haltlar seni ilgilendirmez, gücü dahilinde sana yardımcı olmak zorunda, buna sessiz kalırsan inan bana borç bitince de aynı düzen devam eder.
Sana tavsiyem üvey anne modundan çık, kendini kanıtlama çaban olmasın, annesi hayatta olan bir çocuğa annelik yapılmaz ancak abla olabiliriz, teyze olabiliriz vs... Maddi olarak bir şeyler almakla sevgi sağlanmaz ancak hep dahasını vermeye hazırlıktır bu, vermezsen kötü olursun. Çocukla iyi iletişim kurma çabasını takdir ederim ama vermeyle dost olan her gün küsülü gezer der eskiler. Bu işlerde hata eşinin, senin emeğine değer vermesi gereken önce o, çocuk kendisine öğretileni yapar. Aslolan önce eşinle aile olmaktır, bunu başarırsan huzura erersin, mevcut durumda eşin süs biberi yaşadığınız aile hayatı değil. Haklısın yaşın geçiyor ama lütfen bu şartlarda çocuk yapma, şimdi tıp ileri insanlar 40 tan sonra anne oluyorlar. Biraz gidişatı düzeltmeye bak, eşinin gösterdiği gelişime göre çocuğa karar ver.
Evet aynen öyle salak yerine mi konuluyorum bana mi öyle geliyor sorusu vardı kafamda bunu sormaya çalışmıştım konu açarken de ama güzel bi itelediler beni burda bazıları.
İçerisinde Bulunduğum ortam,şartlar,zorunluluklar,ben,onlar...kafam çok karışık düşünmeye bile vaktim yokmuş gibi geliyor.çocuk isteğim olmasa zaten bu çocuk durumuna katlanmazdım herhalde,gelince ağır geldi bana.Sırf iyi niyetimden dolayı çocuğa hep bir abla gibi davranıyorum ama ben buraya abla değil eş olmaya gelmiştim.Artık zamanı dolsa da gitse diyorum valla çocuğun annesi Arıyor eşim dört kulak kesiliyor sonra sanki düşüncelere dalıyor bu çocuk Eşini hatırlatmış oluyor ay herseye sinir oluyorum.Bunlar yaşanılmadıkça anlaşılamaz.
Sizde çocuklar kimde kalıyor ? Var mi problemler ?
 
Güzel arkadaşım ben seni anladım
Çocuklu adamla evlendin bik bik bikçiler bir geri dursun lütfen
Benimkinin iki çocuğu var, eşekten düşeni yine eşekten düşen anlar
Ben ki sokaktaki kediye köpeğe kıyamam bırak çocuğu ancak salak yerine konmak insanı yorar
Sana ilk söyleyeceğim eşini evin masraflarına kat, ne yapabiliyorsa 100 lira bile olsa
Aylık bir ödeme planı yap ve gücü dahilinde onu dahil et bak bu çok önemli, katılsın ki orayı evi olarak benimsesin, eski eşinin yediği haltlar seni ilgilendirmez, gücü dahilinde sana yardımcı olmak zorunda, buna sessiz kalırsan inan bana borç bitince de aynı düzen devam eder.
Sana tavsiyem üvey anne modundan çık, kendini kanıtlama çaban olmasın, annesi hayatta olan bir çocuğa annelik yapılmaz ancak abla olabiliriz, teyze olabiliriz vs... Maddi olarak bir şeyler almakla sevgi sağlanmaz ancak hep dahasını vermeye hazırlıktır bu, vermezsen kötü olursun. Çocukla iyi iletişim kurma çabasını takdir ederim ama vermeyle dost olan her gün küsülü gezer der eskiler. Bu işlerde hata eşinin, senin emeğine değer vermesi gereken önce o, çocuk kendisine öğretileni yapar. Aslolan önce eşinle aile olmaktır, bunu başarırsan huzura erersin, mevcut durumda eşin süs biberi yaşadığınız aile hayatı değil. Haklısın yaşın geçiyor ama lütfen bu şartlarda çocuk yapma, şimdi tıp ileri insanlar 40 tan sonra anne oluyorlar. Biraz gidişatı düzeltmeye bak, eşinin gösterdiği gelişime göre çocuğa karar ver.
Masraf konusunu daha Ayrıntılı biçimde Söyleyeyim ben : lojmanda oturduğumuz için kira otomatik olarak eşimden kesiliyor,faturalar da talimattaydı zaten ödenmeye devam ediyor.Normalde geceleri ek iş yapıyordu Fırsatı oldukça buna rağmen ucu ucuna geçiniyordu dedim ek iş yapma geceleri Ysnımda olmanı istiyorum anlaştık.Ayda 500 veriyorum ona ek Çalışmaların yerine, Artı evin yiyecek temizlik masrafları.Kalan olursa eşya vs parası diyerek varsa kendi kredi kartıma ödeme yapıyorum.Ben önceden bi evlenecek oldum nişanlım kartımın kendisinde kalacağını söylemişti.Ta nişanlıyken gelir gider tablosu çiziyordu.Onun üzerine bu durum sanırım daha iyi geldi.Eşimin eve olan katkısı şu : Arada kendimin almaya unuttuğu şey olursa telde istiyorum ,onlar
 
Evet aynen öyle salak yerine mi konuluyorum bana mi öyle geliyor sorusu vardı kafamda bunu sormaya çalışmıştım konu açarken de ama güzel bi itelediler beni burda bazıları.
İçerisinde Bulunduğum ortam,şartlar,zorunluluklar,ben,onlar...kafam çok karışık düşünmeye bile vaktim yokmuş gibi geliyor.çocuk isteğim olmasa zaten bu çocuk durumuna katlanmazdım herhalde,gelince ağır geldi bana.Sırf iyi niyetimden dolayı çocuğa hep bir abla gibi davranıyorum ama ben buraya abla değil eş olmaya gelmiştim.Artık zamanı dolsa da gitse diyorum valla çocuğun annesi Arıyor eşim dört kulak kesiliyor sonra sanki düşüncelere dalıyor bu çocuk Eşini hatırlatmış oluyor ay herseye sinir oluyorum.Bunlar yaşanılmadıkça anlaşılamaz.
Sizde çocuklar kimde kalıyor ? Var mi problemler ?

Bizde çocuklar annede kalıyor
Para konusunda zaten anneleri problemli, domuzdan kıl koparsanız kardır modunda dolduruyor çocukları,isteklerin ardı arkası kesilmiyor. Başlarda abla olmaya çalıştım, tüm iyi niyet yollarından geçtim ama artık mesafeliyim. Aynı sizin gibi başladık bu yola, eşimin borçları, nafaka ödemeleri ile tüm yükü alarak çıktık yola. Benim tek şansım eşimin beni el üstü tutması ve mantıklı bir adam olmasıdır, benim emeğime acır eşim. İlk günden maaş kartı dahil her şeyini bana verdi, evin yükünü almam gururuna dokundu ve zamanla oturttu bir şeyleri şimdi her şey ortak. Çocuklarına yaptığı masrafa karışmam ama ben yapmıyorum artık ve abla olma çabalarımdan da vazgeçtim. Çünkü eski eş çok çirkef ve her şeyden olay çıkaran, dedikodusu, rezilliği bol bir kadın. Eşim koyduğum mesafeyi anladı ve beni hiç zorlamadı, kendisi de para babası olduğunun farkında, para istemedikçe aramıyorlar bile yine de onlara olan ilgisini canlı tutmaya çalışıyorum, baba-evlat diyalogları zayıflasın istemiyorum ama ben uzak duruyorum hem maddi hem manevi olarak. Yakın olmayı ister miydim evet isterdim, denedim de , anne babalarından sonra dost bildikleri, sığındıkları bir yer olmayı, el de olsam her zaman arkalarında olduğumu bilmelerini isterdim ancak gerçek hayatta bu mümkün olmuyor, ütopik bir düşünceymiş benimkisi. Bugün dara düşseler, annelerine bir şey olsa kimseye muhtaç etmem,onlar eşimin birer parçası kırılmalaına, ezilmelerine izin vermem ama tüm desteğim uzaktandır, bir daha denemem çok kırıldım çünkü.
 
Masraf konusunu daha Ayrıntılı biçimde Söyleyeyim ben : lojmanda oturduğumuz için kira otomatik olarak eşimden kesiliyor,faturalar da talimattaydı zaten ödenmeye devam ediyor.Normalde geceleri ek iş yapıyordu Fırsatı oldukça buna rağmen ucu ucuna geçiniyordu dedim ek iş yapma geceleri Ysnımda olmanı istiyorum anlaştık.Ayda 500 veriyorum ona ek Çalışmaların yerine, Artı evin yiyecek temizlik masrafları.Kalan olursa eşya vs parası diyerek varsa kendi kredi kartıma ödeme yapıyorum.Ben önceden bi evlenecek oldum nişanlım kartımın kendisinde kalacağını söylemişti.Ta nişanlıyken gelir gider tablosu çiziyordu.Onun üzerine bu durum sanırım daha iyi geldi.Eşimin eve olan katkısı şu : Arada kendimin almaya unuttuğu şey olursa telde istiyorum ,onlar

Hiç katılmıyor değil o zaman eşit sayılırsınız, kira ve faturalar onda, yiyecek ve temizlik masrafları sizde, ortak yaşama dönmüşsünüz zaten. Naçizane tavsiyem küçük de olsa birikim yapmaya çalışın
 
Bizde çocuklar annede kalıyor
Para konusunda zaten anneleri problemli, domuzdan kıl koparsanız kardır modunda dolduruyor çocukları,isteklerin ardı arkası kesilmiyor. Başlarda abla olmaya çalıştım, tüm iyi niyet yollarından geçtim ama artık mesafeliyim. Aynı sizin gibi başladık bu yola, eşimin borçları, nafaka ödemeleri ile tüm yükü alarak çıktık yola. Benim tek şansım eşimin beni el üstü tutması ve mantıklı bir adam olmasıdır, benim emeğime acır eşim. İlk günden maaş kartı dahil her şeyini bana verdi, evin yükünü almam gururuna dokundu ve zamanla oturttu bir şeyleri şimdi her şey ortak. Çocuklarına yaptığı masrafa karışmam ama ben yapmıyorum artık ve abla olma çabalarımdan da vazgeçtim. Çünkü eski eş çok çirkef ve her şeyden olay çıkaran, dedikodusu, rezilliği bol bir kadın. Eşim koyduğum mesafeyi anladı ve beni hiç zorlamadı, kendisi de para babası olduğunun farkında, para istemedikçe aramıyorlar bile yine de onlara olan ilgisini canlı tutmaya çalışıyorum, baba-evlat diyalogları zayıflasın istemiyorum ama ben uzak duruyorum hem maddi hem manevi olarak. Yakın olmayı ister miydim evet isterdim, denedim de , anne babalarından sonra dost bildikleri, sığındıkları bir yer olmayı, el de olsam her zaman arkalarında olduğumu bilmelerini isterdim ancak gerçek hayatta bu mümkün olmuyor, ütopik bir düşünceymiş benimkisi. Bugün dara düşseler, annelerine bir şey olsa kimseye muhtaç etmem,onlar eşimin birer parçası kırılmalaına, ezilmelerine izin vermem ama tüm desteğim uzaktandır, bir daha denemem çok kırıldım çünkü.
Bizde de annede kalıyor 15 günde bi hafta babada, bir de her Temmuz Ay'ı komple babada kalma hakkını kullanıyor.Şu an bizde.Valla biraz kıymetim anlaşılır diye bekliyorum ama yok,mesela biz bal Ay'ı niyetine tatile gideceğiz güya o da benim isteğimle,benim bütçemle.Fiyatı Yüzünden en az üç kere bıdı bıdı yaptı söylemesi ayıp 1800 çok da değil yani kendi paramla rezil oluyorum demiyor kü ben işteyken çocuğunla ilgileniyor kafa dağıtsın azıcık.oğlsn ds bizle gelsin desem hiç para Lafını etmezdi tabi ( ki oğlan bizle gelsin mi deme cüretinde de bulunmuşluğu var .) şimdi gelir çocuğun savunucuları Dünya'ya bi kere geliyorum ve Hayatımı çocuklu adamla evlendim diye onlara endeksleyemem.Para koysun ortaya sözü geçsin
 
Hiç katılmıyor değil o zaman eşit sayılırsınız, kira ve faturalar onda, yiyecek ve temizlik masrafları sizde, ortak yaşama dönmüşsünüz zaten. Naçizane tavsiyem küçük de olsa birikim yapmaya çalışın
Evet eşya için ayrı kendim için ayrı bişeyler ayarlıyorum hesapçısın diyorlar da hayat böyle iş boşanmaya geldiğinde kimse bakmaz gözünün yaşına Herşeyin kötüsünü düşünürüm ben.
 
Konu sahibi evet sebe
Dam dum diye atlıyor işte bazıları olaya
Herkesin fikrine saygi duymaya calisirim elbette herkes istediğini dusunur soyler ama bir kadina bu hayatta yaşayabileceği en guzel duygu icin ahkam kesmek
Evet eşya için ayrı kendim için ayrı bişeyler ayarlıyorum hesapçısın diyorlar da hayat böyle iş boşanmaya geldiğinde kimse bakmaz gözünün yaşına Herşeyin kötüsünü düşünürüm ben.
Sizi enbasindan beri destekleyen üyelerden biriyimdir hep soyluyorum ne yaşadığınızı kendiniz bilirsiniz elbet ama sanki buaralar tavrınız bir agresiflesti bir problemmi var yada burdaki yorumlardanmi gerildiniz
 
Eşiniz azıcık sinsi ve vaatçi geldi bana hem size hem çocuğa karşı.Muhtemelen çocuğun eve 'oo x abla bana laptop alacakmış anne' diye dönmesini, eski eşe hava atmayı filan umuyordur o içten içe. Bu konuyu onunla konuşmaya çalışsanız siz suçlu çıkarsınız -ki burada bile çıkmışsınız nerdeyse, aslında rahatsız olmanız gayet makulken- eşiniz ben çocukla senin aranı yapmaya çalışıyorum sen hemen hayır diyip kendinden uzaklaştırıyorsun vs. diye üste çıkar. Onun yerine bir dahaki sefere böyle durumlarda somurtup hayır demek yerine kocaman gülümseyip 'Alırım tabi, babanın borçları bitsin, faturaları ödemeye başlasın, hem laptop hem de hovarboard alacak param olur o zaman ' filan diyin. Birebir eşinizin taktiği, sonra bırakın o düşünsün gerisini. Koskoca adam ne çocuğu kullanmaya ne sizi çocuğa karşı kötü göstermeye utanmıyor siz de aman babasının durumunu bilmesin diye düşünmeyin.
Yok somurtup hayır demedim teknoloji çocuklar için yararli değil yeğenlerime de almıyorum dedim ama eşim bunu yutmamıştır
 
Konu sahibi evet sebe

Herkesin fikrine saygi duymaya calisirim elbette herkes istediğini dusunur soyler ama bir kadina bu hayatta yaşayabileceği en guzel duygu icin ahkam kesmek

Sizi enbasindan beri destekleyen üyelerden biriyimdir hep soyluyorum ne yaşadığınızı kendiniz bilirsiniz elbet ama sanki buaralar tavrınız bir agresiflesti bir problemmi var yada burdaki yorumlardanmi gerildiniz
Yorumlar bir de regl öncedindeydim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X