- Konu Sahibi Tipsylalapoo
-
- #61
Bir an kendi eltimi gördüm :)
2 eltim var, sadece eşimle bazı akşamlar ailecek görüşürüm. gündüzleri ne ararım, ne sorarım, nede biryere giderim. Kaç yıl oldu kendileriyle bir sorun yaşamadım. Çok sıkı fıkı olanlar mutlaka sorun yaşıyor.Meraba kızlar. Evet yine bi elti konusu. Eltim aşırı derece kompleksli biri. Yeni gelin gibi nazından geçilmiyo. Evliliğimizin ilk yıllarında benimle hiç konuşmazdı. Düğünde toplulukta bile hep ayrı otururdu. Bi yere gidilecekse ben de gidiyosam gelmezdi. Hani bu yeni evlendi akrabalarla tanıştırıyım falan olmadı. Altlı üstlü oturuyoruz. Ben iyi olmak için her yolu denedim. Sürekli evine gittim oturdum muhabbet ettim. Ama baktım hep ben gidiyorum, bekleyim bakalım o bana gelecek mi dedim yok. Hiç gelip gitmez. Nasılsın diye sormaz bile. Ben hamileydim hemen ardımdan o da bebek yaptı. Kızı su çiçeği çıkardı. Evine gittim içeri almadı. Tamam onu anlıyorum benim de bebeğim var geçebilir diye almamış olabilir. Aradan bi hafta geçince eltimin annesine gittik. O da orda. Yerinden kalkıp hiç hoşgeldin demedi. Benimle hiç muhabbet etmedi. Giderken uğurlamadı. Sebebi de bi kere bile kızını nasıl oldu diye sormamışım. Herşeyi benden bekliyo. Benim eşim trafik kazası geçirdi. Altlı üstlü oturmamıza rağmen yabancı gibi geçmiş olsun dedi çıktı. Anlatabildim mi bilmiyorım ama böyle işte. Daha anlatacak çok tavrı var da zaten uzun sürdü yazı. Kısacası beni iplemiyo. alışmış pohpohlanmaya. Benden de onu istiyo. Zaten eşiyle hala dayı çocukları. Yani eşimin halasının kızı, abisiyle evli. Kıskanıyo mu nedir bilmiyorum. Artık içimden çıkmak da gelmiyo yüzünü bile görmek istemiyorum. O derece bezdirdi. Ben nasıl bi ders vermeliyim sizce bu eltiye. Ki bana bi daha bu tavrı alma cesareti bulamasın?
Ben onula sürekli görüşmek istemiyorum. Mıçmıç da olmak istemiyorum. Ama insanların içinde bu tavırları çok can sıkıcı. Tamam samimi olmak zorunda değiliz. Ben de çok samimi olacak bi tip değilim zaten. Ama ortamda falan bana surat yapması konuşmaması ne ? Siz konuyu yanlış anlıyosunuz.
Kimse kimseye ders vermek,pohohlamak,nazını çekmek,alttan almak ve hatta görüşmek zorunda değil.Elti diye mıç mıç olmanın da anlamı yok.MESAFE CANDIRMeraba kızlar. Evet yine bi elti konusu. Eltim aşırı derece kompleksli biri. Yeni gelin gibi nazından geçilmiyo. Evliliğimizin ilk yıllarında benimle hiç konuşmazdı. Düğünde toplulukta bile hep ayrı otururdu. Bi yere gidilecekse ben de gidiyosam gelmezdi. Hani bu yeni evlendi akrabalarla tanıştırıyım falan olmadı. Altlı üstlü oturuyoruz. Ben iyi olmak için her yolu denedim. Sürekli evine gittim oturdum muhabbet ettim. Ama baktım hep ben gidiyorum, bekleyim bakalım o bana gelecek mi dedim yok. Hiç gelip gitmez. Nasılsın diye sormaz bile. Ben hamileydim hemen ardımdan o da bebek yaptı. Kızı su çiçeği çıkardı. Evine gittim içeri almadı. Tamam onu anlıyorum benim de bebeğim var geçebilir diye almamış olabilir. Aradan bi hafta geçince eltimin annesine gittik. O da orda. Yerinden kalkıp hiç hoşgeldin demedi. Benimle hiç muhabbet etmedi. Giderken uğurlamadı. Sebebi de bi kere bile kızını nasıl oldu diye sormamışım. Herşeyi benden bekliyo. Benim eşim trafik kazası geçirdi. Altlı üstlü oturmamıza rağmen yabancı gibi geçmiş olsun dedi çıktı. Anlatabildim mi bilmiyorım ama böyle işte. Daha anlatacak çok tavrı var da zaten uzun sürdü yazı. Kısacası beni iplemiyo. alışmış pohpohlanmaya. Benden de onu istiyo. Zaten eşiyle hala dayı çocukları. Yani eşimin halasının kızı, abisiyle evli. Kıskanıyo mu nedir bilmiyorum. Artık içimden çıkmak da gelmiyo yüzünü bile görmek istemiyorum. O derece bezdirdi. Ben nasıl bi ders vermeliyim sizce bu eltiye. Ki bana bi daha bu tavrı alma cesareti bulamasın?
eltine çok mu hayransın ,kaçtıkça kovalamaya uğraşıyorsun...Meraba kızlar. Evet yine bi elti konusu. Eltim aşırı derece kompleksli biri. Yeni gelin gibi nazından geçilmiyo. Evliliğimizin ilk yıllarında benimle hiç konuşmazdı. Düğünde toplulukta bile hep ayrı otururdu. Bi yere gidilecekse ben de gidiyosam gelmezdi. Hani bu yeni evlendi akrabalarla tanıştırıyım falan olmadı. Altlı üstlü oturuyoruz. Ben iyi olmak için her yolu denedim. Sürekli evine gittim oturdum muhabbet ettim. Ama baktım hep ben gidiyorum, bekleyim bakalım o bana gelecek mi dedim yok. Hiç gelip gitmez. Nasılsın diye sormaz bile. Ben hamileydim hemen ardımdan o da bebek yaptı. Kızı su çiçeği çıkardı. Evine gittim içeri almadı. Tamam onu anlıyorum benim de bebeğim var geçebilir diye almamış olabilir. Aradan bi hafta geçince eltimin annesine gittik. O da orda. Yerinden kalkıp hiç hoşgeldin demedi. Benimle hiç muhabbet etmedi. Giderken uğurlamadı. Sebebi de bi kere bile kızını nasıl oldu diye sormamışım. Herşeyi benden bekliyo. Benim eşim trafik kazası geçirdi. Altlı üstlü oturmamıza rağmen yabancı gibi geçmiş olsun dedi çıktı. Anlatabildim mi bilmiyorım ama böyle işte. Daha anlatacak çok tavrı var da zaten uzun sürdü yazı. Kısacası beni iplemiyo. alışmış pohpohlanmaya. Benden de onu istiyo. Zaten eşiyle hala dayı çocukları. Yani eşimin halasının kızı, abisiyle evli. Kıskanıyo mu nedir bilmiyorum. Artık içimden çıkmak da gelmiyo yüzünü bile görmek istemiyorum. O derece bezdirdi. Ben nasıl bi ders vermeliyim sizce bu eltiye. Ki bana bi daha bu tavrı alma cesareti bulamasın?
Eşim bile diyodu si çz elti değil abl kardeş olursunuz diye. O bile şaşırdı kadını böyle görünce. Ben evlenmeden önce herkes bi iş yaparken önce ona soruyomuş nasıl olsun böyle yapalım mı diye. Aynı şeyi bana da yaptırmaya çalıştılar. Benim akşım fikrim var allaha şükür evim ayrı barkım ayrı dedim. Ve bu tavırları ondan snra oldu
yani bilemedim ama cok gözünüzde büyütmüssünüz neden ders vermek istiyorsunuz size acıkca bir kötülük yapmamıs belki de elektrik alamadı sizden sonradan olusan akrabalık bagları yüzünden insanlar birbiri ile samimi olmak zorunda değil.Sallamamazlık olarak düşünmeyin hatta bence eltinizi hiç düşünmeyin baska seylere odaklanınMeraba kızlar. Evet yine bi elti konusu. Eltim aşırı derece kompleksli biri. Yeni gelin gibi nazından geçilmiyo. Evliliğimizin ilk yıllarında benimle hiç konuşmazdı. Düğünde toplulukta bile hep ayrı otururdu. Bi yere gidilecekse ben de gidiyosam gelmezdi. Hani bu yeni evlendi akrabalarla tanıştırıyım falan olmadı. Altlı üstlü oturuyoruz. Ben iyi olmak için her yolu denedim. Sürekli evine gittim oturdum muhabbet ettim. Ama baktım hep ben gidiyorum, bekleyim bakalım o bana gelecek mi dedim yok. Hiç gelip gitmez. Nasılsın diye sormaz bile. Ben hamileydim hemen ardımdan o da bebek yaptı. Kızı su çiçeği çıkardı. Evine gittim içeri almadı. Tamam onu anlıyorum benim de bebeğim var geçebilir diye almamış olabilir. Aradan bi hafta geçince eltimin annesine gittik. O da orda. Yerinden kalkıp hiç hoşgeldin demedi. Benimle hiç muhabbet etmedi. Giderken uğurlamadı. Sebebi de bi kere bile kızını nasıl oldu diye sormamışım. Herşeyi benden bekliyo. Benim eşim trafik kazası geçirdi. Altlı üstlü oturmamıza rağmen yabancı gibi geçmiş olsun dedi çıktı. Anlatabildim mi bilmiyorım ama böyle işte. Daha anlatacak çok tavrı var da zaten uzun sürdü yazı. Kısacası beni iplemiyo. alışmış pohpohlanmaya. Benden de onu istiyo. Zaten eşiyle hala dayı çocukları. Yani eşimin halasının kızı, abisiyle evli. Kıskanıyo mu nedir bilmiyorum. Artık içimden çıkmak da gelmiyo yüzünü bile görmek istemiyorum. O derece bezdirdi. Ben nasıl bi ders vermeliyim sizce bu eltiye. Ki bana bi daha bu tavrı alma cesareti bulamasın?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?