Meraba kızlar. Evet yine bi elti konusu. Eltim aşırı derece kompleksli biri. Yeni gelin gibi nazından geçilmiyo. Evliliğimizin ilk yıllarında benimle hiç konuşmazdı. Düğünde toplulukta bile hep ayrı otururdu. Bi yere gidilecekse ben de gidiyosam gelmezdi. Hani bu yeni evlendi akrabalarla tanıştırıyım falan olmadı. Altlı üstlü oturuyoruz. Ben iyi olmak için her yolu denedim. Sürekli evine gittim oturdum muhabbet ettim. Ama baktım hep ben gidiyorum, bekleyim bakalım o bana gelecek mi dedim yok. Hiç gelip gitmez. Nasılsın diye sormaz bile. Ben hamileydim hemen ardımdan o da bebek yaptı. Kızı su çiçeği çıkardı. Evine gittim içeri almadı. Tamam onu anlıyorum benim de bebeğim var geçebilir diye almamış olabilir. Aradan bi hafta geçince eltimin annesine gittik. O da orda. Yerinden kalkıp hiç hoşgeldin demedi. Benimle hiç muhabbet etmedi. Giderken uğurlamadı. Sebebi de bi kere bile kızını nasıl oldu diye sormamışım. Herşeyi benden bekliyo. Benim eşim trafik kazası geçirdi. Altlı üstlü oturmamıza rağmen yabancı gibi geçmiş olsun dedi çıktı. Anlatabildim mi bilmiyorım ama böyle işte. Daha anlatacak çok tavrı var da zaten uzun sürdü yazı. Kısacası beni iplemiyo. alışmış pohpohlanmaya. Benden de onu istiyo. Zaten eşiyle hala dayı çocukları. Yani eşimin halasının kızı, abisiyle evli. Kıskanıyo mu nedir bilmiyorum. Artık içimden çıkmak da gelmiyo yüzünü bile görmek istemiyorum. O derece bezdirdi. Ben nasıl bi ders vermeliyim sizce bu eltiye. Ki bana bi daha bu tavrı alma cesareti bulamasın?
