ah canım benim komşumda evlendigimizin ilk haftalarında ilk kez kapımı calıp bi kaşık sana yağ istedi tamam dedim gittim mutfaga bi baktım kadın arkamda. içeri mutfaga girmiş. yuh dedim. sonrasında haftada en az iki kere süpürge torbasından tutta kas gevşeticiye kadar aklına ne geliyorsa isteyip durdu. onun haricinde birde sürekli ısrarlı davetler, bi yerden gelsem tak kapıyı acardı, camdan konuşmak için seslenirdi vs. vs. kıramazdım offffffff neyse ki şimdi başkalarıyla samimi oldu buldu birlerinide biraz nefes aldım. aslında dost canlısı biri ama ben sıkılıyorum fazla alakadan hele de sabah ayrı akşam ayrı gece ayrı muhabbetilerden. birde bişey istemeler benim öyle bi alışkanlıgım olmadıgı için insanı kullanılıyormuş gibi hissettiriyor.