Kontrol Takıntım Ve Ailem

Kızlar merhaba , sabahın şu saatlerinde konu açtım o derece canım sıkıldı kendime , ben ve eşim öğretmeniz , yoğun bir çalışma hayatımız var , sorun şu ki bir aslan kadını olarak aşırı dominant ve kontrolcüyüm ve bu benim sosyal ilişkilerimi ve artık bedensel sağlığımı da etkileyecek boyutta , kaygılarım annem vefat ettikten sonra bir hayli arttı, etrafımdaki herkesi düşünmekten ve sürekli kendimden vermekten aşırı yoruldum , kız kardeşim hamile ve kendi hamileliğim sorunlu geçtiği için onu aşırı darlıyorum , tuzlu yeme, tansiyonunu ölç vs , birisi kız kardeşime misafirliğe gelecek olsa kimseye izin vermiyorum yorulmasın, hamile diye ve haliyle uzaktan gelen akrabalarımı ben ağırlamak zorunda kaldım hep ve aşırı yoruldum çalışan bir kadın olarak , kız kardeşim yorulur bişey olur diye kaygılanmaktan, akrabalarımı birçok defa ağırlamak zorunda kalmaktan sıkıldım, dayılarımı ve teyzelerimi seviyorum zira bize de çok emekleri geçti, bu sene de hepsinin gelesi tuttu maşallah ve ben pert oldum resmen , kalmalı misafir asla sevmem ama mecbur hepsini ben ağırladım ve ne kız kardeşime ne de abime asla göndermedim kimseyi, abimin eşi de biraz sorunlu abimle sorun yaşamasın kavga etmesinler diye kendimi feda ettim yine misafirlere burda kalın diye baskı yaptım onlara gitmesinler diye ( abimin eşi asla misafir istemiyor ve hep kavga ediyor abimle bu sebepten ) , kızım da küçük henüz 2 yaşına girecek ve şimdiden beni zorluyor baya , bu ara da abim elini sakatladı bu sefer de ona sardım, eşi memlekete gitmek zorunda kaldı cenaze durumlarından dolayı çocukları da abimi de ben ağırladım bu süreçte ama aşırı yoruldum , evde toplam 3 çocuk ve eli kırık abim ve eşim çocuğumla kafayı yedim ama hepsi ile de çok güzel ilgilendim, eşim de çok destek oldu sağolsun , şimdi herkes evine döndü ama benim içime de bir öküz oturdu , şu saatte midem ağrıyor uyuyamadım, aileme karşı bu koruyuculuğum ve kendimi her zahmette feda etmem sinirlerimi bozuyor özellikle bu son 2 yıldır böyleyim, daha önce psikolojik destek de almıştım doğum sonrası için, velhasıl ben bu durumu aşamıyorum kızlar , kız kardeşime ve abime bisey olacak diye panik oluyorum ama artık sıkıldım ve tükendim, sizce ben yanlış mı yapıyorum, annem babam hayatta değil zaten babamı da hiç görmeden büyüdük, tüm bu hayatın zorluğu vs derken bende hep bir onları kaybetme korkusu başladı özellikle doğum sonrası 28 haftalık erken doğum yapınca arttı, ama bugün farkettim ki resmen kendimi feda ediyorum , bu saatte mide ağrısı çekiyorum, yorgunluktan uyuyamadım ve işe gideceğim erkenden , bilirsiniz ki aşırı bireyselci bir kadınım hiç kalabalik vs sevmem eş ailesi ile sık gidip gelmem ama kendi ailem söz konusu olunca bunu yapamıyorum ve kendimi tüketiyorum , en ufak bir sorun veya bir problem olsa sürekli kendimi olayın başrolünde buluyorum, eşim de her ne kadar beni desteklese de o da çok yoruluyor ve bu durumdan aşırı rahatsız oldum artık , sizlerin eleştirileri ve yorumları ile yeniden kendime format atmak istiyorum ve kararlıyım , sizce kendi hakkıma mı giriyorum böyle yaparak yoksa doğru olanı mı yapıyorum ? Sizce de herkesi bir salsam mı artık Var mı benim gibi olanınız...

Yaşadığınız kaybın etkisi tabi ki çok büyük. Ancak bu denli kendinizi feda etmemelisiniz. Kız kardeşiniz gebe olabilir, misafir alabilir ama gelen yabancı değil kardeşinizi tambihlersiniz kendini zorlamaması konusunda. Abinize de tabi ki destek olabilirsiniz ama kendinizi paralamadan...Biraz kardeşlerinize karşı anne rolüne bürünmüşsünüz ama siz sadece çocuğunuzun annesisiniz.

Brenda Holmes .!.:

Yaşadığınız kaybın etkisi tabi ki çok büyük. Ancak bu denli kendinizi feda etmemelisiniz. Kız kardeşiniz gebe olabilir, misafir alabilir ama gelen yabancı değil kardeşinizi tambihlersiniz kendini zorlamaması konusunda. Abinize de tabi ki destek olabilirsiniz ama kendinizi paralamadan...Biraz kardeşlerinize karşı anne rolüne bürünmüşsünüz ama siz sadece çocuğunuzun annesisiniz.

Genişletmek için tıkla...

Evet tam olarak bu , onlara annelik ediyorum ve bu hep böyle oldu yıllarca ama artık kızım var , eşim var kaldıramıyorum bu annelik rolünü, onlarda benim şevkatimden oldukça memnun

Bir şeyi yaptıkça insanlar artık o senin görevin gibi sanki sen zorlunluymuşsun gibi görüyorlar. O yüzden bu kadar kendini heba etme. Dediğin gibi yoruluyorum diyorsun. Biraz uzaklaş bu düşünceden. Ve sen onların anneleri değilsin ikiside kos koca insanlar evli ve çocukları var. Artık sorumluluk alsınlar.

Anaç yapıda bi ablalık var .
bence bu durumu ne kadar yorulsanız da görev haline getırmişsiniz .
Şimdi kendı çekirdek ailenize dönmek istiyorsunuz .

siz bunu yapmak istediğinizde yaptıklarınızın unutulup karşınızda durabilme ihtimalleri ?

Seni hatırladım gerçekten mutlu musun bu evlilikte demiştin şuan aynı konudan müzdaripsin anlaşılan ,başıyla sonunu bağlayacağım bi şekilde sana içimdeki dinginliği anlatayım..



Mide ağrılarının sebebi şuan yapmak istediğin şeyin sizin aranızı açabilme olasılığından korkuyorsun .çünkü fiziksel yorgunluk beyni ruhsal yorgunluk ise insanın midesini parçalar ama unutma hem anne hem eş hem mesleki bir sorumluluk var

. Ben toplumdaki şu kafada ki insanlardan değilim sorsanız çoğu bu düşüncede ; öğretmenlik öyle milletin masa başında oturup para alıyor gözüyle baktıkları kadar kolay bi meslek değil .yüzlerce çocuğun duygusal eksikliklerini görüp kişiye göre secıcı davranabilme kabiliyetidir aslında. çünkü bir öğretmen bir çocuk ıcın travma da olabilir rol model de olabilir yaptığınız meslek ömrü billah bir çocuğun aklında sizi nasıl tutacagını belirleyende bi meslek. mesela ben yıllar oldu daha çayını nasıl içtiğini unutmadığım öğretmenım de var bize insan gibi davrandıgını hatırlamak ıcın defalarca gözden gecırdıgımde var .zaten bu kadar ince bi mesleğe sahipken bide iş çıkışı kendı hayatınıza evinize eşinize çocuğunuza odaklanacağınız saatlerinizi kocaman olmuş evlenmıs çocuk sahibi olmuş kardeşlerinize harcamayın . bu sizin sorumluluğunuz değil .

Siz istemeden kardesınızın ve abinizin duygusal eksik tarafını tamamlayan kişi olmuşsunuz onların eksik parçasını tamamlayabilmek için kendınızden vermıssınız belki akşama kadar yorulup gelip eşinize kızınıza vakit ayırmıyacak kadar yorgunken bide yatılı misafir ağırlamışsınız bu ruhu sömüren bi durum ama işte içinizdeki o anaç kişilik pes edip bende yoruldum demenize müsade etmemiş .

Bu Senın ıcın , konu ailen olunca doğrusu olabilir ama sağlıklı olanı değil !

Birini korumak, düşünmek, yük almak özveridir. ama bu özveri kendi ruhunu, bedenini, uykunu, sağlığını tüketiyorsa orada artık adı fedakârlık değil, kendıne haksızlık olur . annenin vefatından sonra sen ailede onun yerini duygusal ve pratik olarak doldurmuşsun . Yani o eksikliği sen kendi emeğinle kapatmaya çalışıyorsun . bu içgüdüsel olarak güzel olabilir ama kesinlikle sürdürülebilir olmamalı . Kardeşin hamile, abinin eli sakat, eşi yok peki sen ?senin ruh halin ne durumda? Mide ağrın, uykusuzluğun, kaygın, zihinsel yorgunluğun çocuğundan ve eşinden feragat ettiğin zaman dilimi kim tarafından telafi edilecek?

Aslında farkettiğin şey tam olarak doğru

Sen sadece kendini feda ediyorsun .

Kendın erken doğum yaptığın için korkuyorsun kendine kız kardeşini fazlasyla görev edinmişsin peki sen hamileyken kız kardesın sana karşı aynı özveride miydi ? Binlerce doğum hikayesi var eğer bunları kafada kuracak olursak annelik hayal olarak rafta kalır bir çok kadın için ,bu böyle bisey değil ! sen bunu kendı kendıne içselleştirmişsin bırak yaşasın, bırak kendı kararlarını kendi alsın eğer gerçekten bebegıne zarar gelecek kadar korkacağı bi durumu olursa emin ol oda misafire gelme diyebilir kendı cevaplar bunu, abinde aynı şekilde bırak hanımıyla kendı evını kendı yönetsin birgun abin sana kardeşim der ama o bahsettıgın yenge sen tüm bu gorevlerı üstünden atınca seni kaybetme korkunla karşılaştırıp belki abinle sınayacak mihrisultan da değişti bi şeyler oldu moduna girecek ki bu asla şaşmaz



Bu saatten sonra yapacağın şey belli kendını farkettiysen adım at ,sınır koy ,net ol ,tavrın şaşmasın. kardesın hamile die hayatını kontrol altına alamazsın yada onun ıcın zamanı durduramazsın hahaha bi laf varya Allah istedikten sonra taklalar atsa yine doğar o bebek yeter ki nasibinde olsun . Ben çok ayağı havada yatarken bebegını kaybeden hikayeler dinledim afedersin sıccaarken ıkınmaya korkanlar pat die bebegını düşürdüm die duyuldular . Tonlarca iş yapanlarda hiç hamile değil gibi doğurup doğurup fırlattılar . Eee neden bu kötü hikayelerden biri olmasın die korkuyorsun kardesın adına okey, Peki tamam . nie iyi hikayelerden biri olmasın die rahatlatmıyorsun sen seni ? Yetmek zorunda değilsin herkese eksiltiyorsun farkında olmadan kendınden .



Abin içinde aynı onunla evlenırken karısı kocasının ağaç kovuğundan çıkmadığını bir ailesi olduğunu biliyordu tamam sürekli misafiri kabul etmeyebilir ama bu hiç hiç olmasın anlamı taşımıyor sonuç olarak . bırak abin kendı sorumluluğunu kendı üstlensin .yani hatta şu bile olabilir, belki ayrılabilirler. yani birilerinin ayakta tuttugu evlilik olmasınlar ! kendılerıne kendılerı sahip çıksınlar ,birbirlerine sınırları saygıları misafirleri sen alınca oluyorsa bırak olmasın .sen bunu dengede tutmak zorunda olmamalısın . Bu onun karısıyla alması gereken bi karar .

Boşver sen kendi benliğine sahip çık şu anlattıklarınla ilk cümlen aynı değil sen sınırları olan birisi değilsin sen eşinin tarafına sınırları olan birisisin .

Kendın için napabılırsın eşinden başla özür dile farkında olmadan Senın ailene yapmadıklarımı kendı aileme yaparken senı de bu yorgunluğun ve duygusal zayıflığın içinde bıraktım de .hallet bunu da halletmelisin Buda Senın sorumluluğundaydı çünkü . Karı koca olmak sorumluluk almak gibi düşünmüyorum sonuçta bırbırımızın çocuğu değiliz , ama en azından iki tarafın da birbirinin duygusal düşüncelerine saygı konusunda bunu kendıne sorumluluk haline getirip birbirlerini düşünmeden hareket etmemeleri gerektiği kanısındayım .



Doğum zamanında psikolog yardımı almışsın galiba şuan ıcınde bulunduğun durum içinde almalısın çünkü bianda dönüşemeyeceksin ,kişiliğine oturmuş bu kalıptan çıkman zaman alabilir .aslında basittir ama karşındakiler kardeş olunca senı zorlayacaktır .yanlış değil ama seni zorlayacak eşinden ve kızından zaman çalacak şeyler bunlar o yüzden anaç tarafına veda etmelisin kardeşlerin konusunda . Senınde bir annen vardı ama sen kızından başkasının annesi olmak zorunda değilsin



Ben çok severim herkesi başıma toplarım akrabalarım falan geldıler mı aman yemek yiyelim haydi bize de gidelim bi kahvemiz nasip olsun falan ama cidden hani bana iyi gelıyor bu durum ,yatılı misafiri sevmem teklif etmekten de kaçmam dengesiz davrandığım yerler oluyor ama eşimle birbirimizin gözünün ıcıne bakarız ben bu teklifi sunarken yada o başkasına teklif sunarken onaylayan bakışlar var mı die bazen söyler hatun çok hoşuma gidiyor bende elimden geldıkce yardım ediyorum ama yapmak zorunda değilsin yorma kendını bu genclık sana çok lazım olacak die .benım kafa aynı annemden ne gördüysem o ilerde çocuklarım eş dost akraba tanısın kimsesiz bayramlar gecırmesınler cevrelerınde insanlar olsun istiyorum FAYDALI însanlar elhamdülillah sömürgeci tarafımız yok Buda benım duygusal yorgunluğumu silip gecıyor .bi memlekete gideriz akrabalar hangi evdeysek toplanırlar hepsinde aynı cümle bizde kalalım gitmeyin .işte bu benım tüm yaptığımın bana dönüşü yeniden doğuşum gibi falan kendımı yenilenmiş hissediyorum kim sevgiyle ayağa kalkmaz ki öyle kocam çocuklarım sevsın kafasında değilim sevdiğim herkes tarafından sevilmek bana iyi geliyor . Saygı yeterli tabiki de ama amcalarım falan böyle Senın baban öldü ama 5 baban var die bağrına bastığında gerek eşimin gerek çocuğumun gerekse kendı benliğimin karşısında güçlü hissediyorum böyledir ama en önemlisi de verdiğim kadar aldığımı hissetmek beden yorgunluğumu değiyor . Hani sana şöyle böyle ol sert ol diyemem kendı yapamadıgımı sana tavsiye die veremem ama yaptıklarından seni yeniden doğuşa götürmeyen hiç bişeyi kendıne yapma eskitme eskime kimse için . senin daha senden hayatı öğrenecek seni kendıne rol model yapacak bi kızın var .

Ben annemden gördüğümü yaptım ama çocuklar hisseder hep hissettim aile bağlarındaki sevgiyi hissettiğim şeyi yaptım . sen şuan seni yoran bişeyi çocuğuna miras bırakma lütfen .



Çok uzun yazdım die heryere vürgül noktalar attım öğretmenim de da falan ayracı olmayabilir anlaşılır olmak istedim umarım olmuştur

Lioo .!.:

Bir şeyi yaptıkça insanlar artık o senin görevin gibi sanki sen zorlunluymuşsun gibi görüyorlar. O yüzden bu kadar kendini heba etme. Dediğin gibi yoruluyorum diyorsun. Biraz uzaklaş bu düşünceden. Ve sen onların anneleri değilsin ikiside kos koca insanlar evli ve çocukları var. Artık sorumluluk alsınlar.

Genişletmek için tıkla...

Normalde asla kendimi kimseye kullandıracak potansiyel yok bende ki kardeslerim de öyle kullanacak kişiler değildir, onların da bana çok faydaları oldu zamanında lakin artık kaldıramaz oldum , sanırsam biraz sadeleşip kendime dönmem gerekiyor, eşim bu sene market alışverişi yapmaktan ve benimle beraber misafir ağırlamaktan helak oldu , normalde kimse gelip gitmez sık sık ama benim doğumum, bebek için hediye faslı vs , bayram ziyaretleri derken çoğu da geldi sağolsunlar, gelmişken de hep ben de kaldılar çünkü ben bırakmadım kardeşlerim sıkıntı çekmesin diye, teyzem bile gidip kız kardeşimde kalmak istedi bırakmadım, o sizi ağırlayamaz hamile yazık deyip bırakmadım...

Siyah Palto .!.:

Anaç yapıda bi ablalık var .
bence bu durumu ne kadar yorulsanız da görev haline getırmişsiniz .
Şimdi kendı çekirdek ailenize dönmek istiyorsunuz .

siz bunu yapmak istediğinizde yaptıklarınızın unutulup karşınızda durabilme ihtimalleri ?

Genişletmek için tıkla...

Abimin bu yaz tayini çıkacak başka şehre, kız kardeşim de halimi , yoğunluğumu görüyor, onun doğumuna kadar desteğimi eksik etmeyeceğim, bebeği doğduktan sonra yavaş yavaş normale döneceğim, bu konuyu kız kardeşimle konuşacağım zaten , beni anlayışla karşılayacağını umuyorum, o da bu halime sitem ediyor bazen , benim bunu kendi içimde çözmem gerekiyor öncelikle, çocukluktan beri anne rolündeyim

Siyah Palto .!.:

Seni hatırladım gerçekten mutlu musun bu evlilikte demiştin şuan aynı konudan müzdaripsin anlaşılan ,başıyla sonunu bağlayacağım bi şekilde sana içimdeki dinginliği anlatayım..



Mide ağrılarının sebebi şuan yapmak istediğin şeyin sizin aranızı açabilme olasılığından korkuyorsun .çünkü fiziksel yorgunluk beyni ruhsal yorgunluk ise insanın midesini parçalar ama unutma hem anne hem eş hem mesleki bir sorumluluk var

. Ben toplumdaki şu kafada ki insanlardan değilim sorsanız çoğu bu düşüncede ; öğretmenlik öyle milletin masa başında oturup para alıyor gözüyle baktıkları kadar kolay bi meslek değil .yüzlerce çocuğun duygusal eksikliklerini görüp kişiye göre secıcı davranabilme kabiliyetidir aslında. çünkü bir öğretmen bir çocuk ıcın travma da olabilir rol model de olabilir yaptığınız meslek ömrü billah bir çocuğun aklında sizi nasıl tutacagını belirleyende bi meslek. mesela ben yıllar oldu daha çayını nasıl içtiğini unutmadığım öğretmenım de var bize insan gibi davrandıgını hatırlamak ıcın defalarca gözden gecırdıgımde var .zaten bu kadar ince bi mesleğe sahipken bide iş çıkışı kendı hayatınıza evinize eşinize çocuğunuza odaklanacağınız saatlerinizi kocaman olmuş evlenmıs çocuk sahibi olmuş kardeşlerinize harcamayın . bu sizin sorumluluğunuz değil .

Siz istemeden kardesınızın ve abinizin duygusal eksik tarafını tamamlayan kişi olmuşsunuz onların eksik parçasını tamamlayabilmek için kendınızden vermıssınız belki akşama kadar yorulup gelip eşinize kızınıza vakit ayırmıyacak kadar yorgunken bide yatılı misafir ağırlamışsınız bu ruhu sömüren bi durum ama işte içinizdeki o anaç kişilik pes edip bende yoruldum demenize müsade etmemiş .

Bu Senın ıcın , konu ailen olunca doğrusu olabilir ama sağlıklı olanı değil !

Birini korumak, düşünmek, yük almak özveridir. ama bu özveri kendi ruhunu, bedenini, uykunu, sağlığını tüketiyorsa orada artık adı fedakârlık değil, kendıne haksızlık olur . annenin vefatından sonra sen ailede onun yerini duygusal ve pratik olarak doldurmuşsun . Yani o eksikliği sen kendi emeğinle kapatmaya çalışıyorsun . bu içgüdüsel olarak güzel olabilir ama kesinlikle sürdürülebilir olmamalı . Kardeşin hamile, abinin eli sakat, eşi yok peki sen ?senin ruh halin ne durumda? Mide ağrın, uykusuzluğun, kaygın, zihinsel yorgunluğun çocuğundan ve eşinden feragat ettiğin zaman dilimi kim tarafından telafi edilecek?

Aslında farkettiğin şey tam olarak doğru

Sen sadece kendini feda ediyorsun .

Kendın erken doğum yaptığın için korkuyorsun kendine kız kardeşini fazlasyla görev edinmişsin peki sen hamileyken kız kardesın sana karşı aynı özveride miydi ? Binlerce doğum hikayesi var eğer bunları kafada kuracak olursak annelik hayal olarak rafta kalır bir çok kadın için ,bu böyle bisey değil ! sen bunu kendı kendıne içselleştirmişsin bırak yaşasın, bırak kendı kararlarını kendi alsın eğer gerçekten bebegıne zarar gelecek kadar korkacağı bi durumu olursa emin ol oda misafire gelme diyebilir kendı cevaplar bunu, abinde aynı şekilde bırak hanımıyla kendı evını kendı yönetsin birgun abin sana kardeşim der ama o bahsettıgın yenge sen tüm bu gorevlerı üstünden atınca seni kaybetme korkunla karşılaştırıp belki abinle sınayacak mihrisultan da değişti bi şeyler oldu moduna girecek ki bu asla şaşmaz



Bu saatten sonra yapacağın şey belli kendını farkettiysen adım at ,sınır koy ,net ol ,tavrın şaşmasın. kardesın hamile die hayatını kontrol altına alamazsın yada onun ıcın zamanı durduramazsın hahaha bi laf varya Allah istedikten sonra taklalar atsa yine doğar o bebek yeter ki nasibinde olsun . Ben çok ayağı havada yatarken bebegını kaybeden hikayeler dinledim afedersin sıccaarken ıkınmaya korkanlar pat die bebegını düşürdüm die duyuldular . Tonlarca iş yapanlarda hiç hamile değil gibi doğurup doğurup fırlattılar . Eee neden bu kötü hikayelerden biri olmasın die korkuyorsun kardesın adına okey, Peki tamam . nie iyi hikayelerden biri olmasın die rahatlatmıyorsun sen seni ? Yetmek zorunda değilsin herkese eksiltiyorsun farkında olmadan kendınden .



Abin içinde aynı onunla evlenırken karısı kocasının ağaç kovuğundan çıkmadığını bir ailesi olduğunu biliyordu tamam sürekli misafiri kabul etmeyebilir ama bu hiç hiç olmasın anlamı taşımıyor sonuç olarak . bırak abin kendı sorumluluğunu kendı üstlensin .yani hatta şu bile olabilir, belki ayrılabilirler. yani birilerinin ayakta tuttugu evlilik olmasınlar ! kendılerıne kendılerı sahip çıksınlar ,birbirlerine sınırları saygıları misafirleri sen alınca oluyorsa bırak olmasın .sen bunu dengede tutmak zorunda olmamalısın . Bu onun karısıyla alması gereken bi karar .

Boşver sen kendi benliğine sahip çık şu anlattıklarınla ilk cümlen aynı değil sen sınırları olan birisi değilsin sen eşinin tarafına sınırları olan birisisin .

Kendın için napabılırsın eşinden başla özür dile farkında olmadan Senın ailene yapmadıklarımı kendı aileme yaparken senı de bu yorgunluğun ve duygusal zayıflığın içinde bıraktım de .hallet bunu da halletmelisin Buda Senın sorumluluğundaydı çünkü . Karı koca olmak sorumluluk almak gibi düşünmüyorum sonuçta bırbırımızın çocuğu değiliz , ama en azından iki tarafın da birbirinin duygusal düşüncelerine saygı konusunda bunu kendıne sorumluluk haline getirip birbirlerini düşünmeden hareket etmemeleri gerektiği kanısındayım .



Doğum zamanında psikolog yardımı almışsın galiba şuan ıcınde bulunduğun durum içinde almalısın çünkü bianda dönüşemeyeceksin ,kişiliğine oturmuş bu kalıptan çıkman zaman alabilir .aslında basittir ama karşındakiler kardeş olunca senı zorlayacaktır .yanlış değil ama seni zorlayacak eşinden ve kızından zaman çalacak şeyler bunlar o yüzden anaç tarafına veda etmelisin kardeşlerin konusunda . Senınde bir annen vardı ama sen kızından başkasının annesi olmak zorunda değilsin



Ben çok severim herkesi başıma toplarım akrabalarım falan geldıler mı aman yemek yiyelim haydi bize de gidelim bi kahvemiz nasip olsun falan ama cidden hani bana iyi gelıyor bu durum ,yatılı misafiri sevmem teklif etmekten de kaçmam dengesiz davrandığım yerler oluyor ama eşimle birbirimizin gözünün ıcıne bakarız ben bu teklifi sunarken yada o başkasına teklif sunarken onaylayan bakışlar var mı die bazen söyler hatun çok hoşuma gidiyor bende elimden geldıkce yardım ediyorum ama yapmak zorunda değilsin yorma kendını bu genclık sana çok lazım olacak die .benım kafa aynı annemden ne gördüysem o ilerde çocuklarım eş dost akraba tanısın kimsesiz bayramlar gecırmesınler cevrelerınde insanlar olsun istiyorum FAYDALI însanlar elhamdülillah sömürgeci tarafımız yok Buda benım duygusal yorgunluğumu silip gecıyor .bi memlekete gideriz akrabalar hangi evdeysek toplanırlar hepsinde aynı cümle bizde kalalım gitmeyin .işte bu benım tüm yaptığımın bana dönüşü yeniden doğuşum gibi falan kendımı yenilenmiş hissediyorum kim sevgiyle ayağa kalkmaz ki öyle kocam çocuklarım sevsın kafasında değilim sevdiğim herkes tarafından sevilmek bana iyi geliyor . Saygı yeterli tabiki de ama amcalarım falan böyle Senın baban öldü ama 5 baban var die bağrına bastığında gerek eşimin gerek çocuğumun gerekse kendı benliğimin karşısında güçlü hissediyorum böyledir ama en önemlisi de verdiğim kadar aldığımı hissetmek beden yorgunluğumu değiyor . Hani sana şöyle böyle ol sert ol diyemem kendı yapamadıgımı sana tavsiye die veremem ama yaptıklarından seni yeniden doğuşa götürmeyen hiç bişeyi kendıne yapma eskitme eskime kimse için . senin daha senden hayatı öğrenecek seni kendıne rol model yapacak bi kızın var .

Ben annemden gördüğümü yaptım ama çocuklar hisseder hep hissettim aile bağlarındaki sevgiyi hissettiğim şeyi yaptım . sen şuan seni yoran bişeyi çocuğuna miras bırakma lütfen .



Çok uzun yazdım die heryere vürgül noktalar attım öğretmenim de da falan ayracı olmayabilir anlaşılır olmak istedim umarım olmuştur

Genişletmek için tıkla...

Yorum için teşekkür ederim , üşenmeden nokta nokta yazmışsınız , şöyle ki aslında sınırları olan bir insanım herkese karşı sadece kız kardeşim ve abim benim yumuşak karnım, ellerimle büyüttüm onları binevi, birbirimize ana baba olduk birçok kez , abim bu yaz taşınıyor ve bu beni baya rahatlatıyor, sık gidip gelmesekte eşiyle ilgili sorunları benim evime de yansıyor, bir akraba geldiğinde evlerinde kavga dövüş eksik olmuyor, yengem işini kavga ile halleden bir insan bu yüzden ne giderim ne gelirim , bu yüzden de herkesi dengelemek bana düştü gibi bişey, mesleğim gerçekten özveri isteyen bir meslek , bak bugün iyi hissetmiyor olmama rağmen bir öğrenciyle alakalı sorunu çözmek için okula gidiyorum gitmesem aklım kalacak , bu işi hakkıyla yapmak önemli benim için, normalde kalabalık sevmem ben , memlekete de sık gitmem , eş ailesi ile de mesafeliyim sadece bu son 2 yıl çok yıprandım, gelen giden de çok oldu ki normalde olmazdı, bu sene kendime çeki düzen vereceğim, yorumlarınız vicdan yükümü hafifletip daha mantıklı bakmamı sağlıyor, benim gibi bireyselliğine düşkün bir kadın için tüm bunlar birer eziyet , bu noktada kendime dur diyorum artık, psikoloğum da annelik duyguma değinmişti, herseyden önce annelik duygumu şifalandırmam gerekiyor...

Mihrimah Sultann .!.:

Abimin bu yaz tayini çıkacak başka şehre, kız kardeşim de halimi , yoğunluğumu görüyor, onun doğumuna kadar desteğimi eksik etmeyeceğim, bebeği doğduktan sonra yavaş yavaş normale döneceğim, bu konuyu kız kardeşimle konuşacağım zaten , beni anlayışla karşılayacağını umuyorum, o da bu halime sitem ediyor bazen , benim bunu kendi içimde çözmem gerekiyor öncelikle, çocukluktan beri anne rolündeyim

Genişletmek için tıkla...

Sen sadece kızının annesisin
Neyse şanslısın en azından sömürülmüyorsun kardeşin durumunun farkındaymış . dilde söylemiyordur inşallah beklediğin desteği alırsın .
çünkü doğumdan sonra kadınlar evrim gecırıyor daha da kimseyi istemez hale geliyorlar

Siyah Palto .!.:

Sen sadece kızının annesisin
Neyse şanslısın en azından sömürülmüyorsun kardeşin durumunun farkındaymış . dilde söylemiyordur inşallah beklediğin desteği alırsın .
çünkü doğumdan sonra kadınlar evrim gecırıyor daha da kimseyi istemez hale geliyorlar

Genişletmek için tıkla...

Kız kardeşim benim şansım, iyi günde kötü günde birbirimizi hiç bırakmadık, abimden daha yakın bana , abim evlendikten sonra sadece alıcı taraf oldu hep , evet doğum sonrası daha tahammülsüz oldum ...

Mihrimah Sultann .!.:

Yorum için teşekkür ederim , üşenmeden nokta nokta yazmışsınız , şöyle ki aslında sınırları olan bir insanım herkese karşı sadece kız kardeşim ve abim benim yumuşak karnım, ellerimle büyüttüm onları binevi, birbirimize ana baba olduk birçok kez , abim bu yaz taşınıyor ve bu beni baya rahatlatıyor, sık gidip gelmesekte eşiyle ilgili sorunları benim evime de yansıyor, bir akraba geldiğinde evlerinde kavga dövüş eksik olmuyor, yengem işini kavga ile halleden bir insan bu yüzden ne giderim ne gelirim , bu yüzden de herkesi dengelemek bana düştü gibi bişey, mesleğim gerçekten özveri isteyen bir meslek , bak bugün iyi hissetmiyor olmama rağmen bir öğrenciyle alakalı sorunu çözmek için okula gidiyorum gitmesem aklım kalacak , bu işi hakkıyla yapmak önemli benim için, normalde kalabalık sevmem ben , memlekete de sık gitmem , eş ailesi ile de mesafeliyim sadece bu son 2 yıl çok yıprandım, gelen giden de çok oldu ki normalde olmazdı, bu sene kendime çeki düzen vereceğim, yorumlarınız vicdan yükümü hafifletip daha mantıklı bakmamı sağlıyor, benim gibi bireyselliğine düşkün bir kadın için tüm bunlar birer eziyet , bu noktada kendime dur diyorum artık, psikoloğum da annelik duyguma değinmişti, herseyden önce annelik duygumu şifalandırmam gerekiyor...

Genişletmek için tıkla...

Zaten sınırınız yok derken aile içinde bi detaydı malesef konu sevdiklerimiz olunca sınırsız oluyoruz güzel uyandım ondan herhalde böyle iştahlı iştahlı az da kendımı görür gibi yazdım ucundan kıyından

Doğum sonrası çoğunlukla herkes aynı sadece kişiye özel cinnetler yükleniyor


Mesleğiniz de anaç tarafınızı tetikliyor çocuklar kıyamadığımız varlıklar ,hele bide anne olunca doğurmadığın çocuklara karşı gereğinden fazla empati duygusunu yükleniyorsun . güzel gecsın gününüz inşallah öğrencinin de problemi hallolur

Peki bisey sorcam cevaplamayabilirsiniz bu benım merakım .
eşinizin ailesine karşı sınırlarınız size saygısızlık yapıldı da mı oluştu yoksa sadece bireyselliğe önem verdiğiniz için siz mi baştan set attınız, uzaklaştınız ?

Abi eşiyle kendı aranızda hiç artı eksi terazisi yaptınız mı ? Yani kısas demeyeyim de şunu anlamak istiyorum
aslında yenge de size karşı kendi bireyselliğini korumaya mı çalışıyor , yoksa safi kötülük olsun die mi sürekli kavgayla sorun çözüp uzak tutuyor abiyi aileden ?

Kız kardeşim ile aramda on yaş var. Küçükken çok ilgilendim bu yüzden beynim ve kalbim kardeşimi kızım sanıyor. Bunun farkındayım ben. Ona göre dikkat ediyorum.


Kız kardeşim hamile kalsa ve yatılı misafir gelse bende sinir olur ve sizin gibi davranırdım. Ama benim kız kardeşim ikizlerime baktı. Gezmeye bile gitmedi ki evde durmayı hiç sevmez. Hoş biz çok zorlu bir süreçten geçtik ama o hep yanımdaydı.

Erkek kardeşim benim zorlu surecimde yanımda olmadı. Eşi o kötü günlerde elinde benzinle gezdi. Şimdi parmağımı bile oynatmam.

Ben sadece aileme karsi değil, yakinimda olan herkese,arkadas konu komsu oyleydim .yani kucuk bebek ,hastalik vs soz konusu oldugunda hemen yardim etmek istiyorum. Yapim bu.
Ben de ailemde olan saglik sebepleriyle o kadar yoruldum ki, simdi icimden yine yardim etmek gelsede cok fazla edemiyorum, soylemedikleri surece yapmiyorum.
Bunu da kendime telkinlerle yaptim.
Artik onceligim kendim, ailem.

Kardesleriniz yetiskin, sizden istemedikleri surece onlari dusunmeyin.

Mihrimah Sultann .!.:

Normalde asla kendimi kimseye kullandıracak potansiyel yok bende ki kardeslerim de öyle kullanacak kişiler değildir, onların da bana çok faydaları oldu zamanında lakin artık kaldıramaz oldum , sanırsam biraz sadeleşip kendime dönmem gerekiyor, eşim bu sene market alışverişi yapmaktan ve benimle beraber misafir ağırlamaktan helak oldu , normalde kimse gelip gitmez sık sık ama benim doğumum, bebek için hediye faslı vs , bayram ziyaretleri derken çoğu da geldi sağolsunlar, gelmişken de hep ben de kaldılar çünkü ben bırakmadım kardeşlerim sıkıntı çekmesin diye, teyzem bile gidip kız kardeşimde kalmak istedi bırakmadım, o sizi ağırlayamaz hamile yazık deyip bırakmadım...

Genişletmek için tıkla...

Anliyorum. Ama bu durum sizi ve eşinizi belliki yormuş. Dediğiniz gibi kendinize iyi gelecek kararı verin :)

Siyah Palto .!.:

Zaten sınırınız yok derken aile içinde bi detaydı malesef konu sevdiklerimiz olunca sınırsız oluyoruz güzel uyandım ondan herhalde böyle iştahlı iştahlı az da kendımı görür gibi yazdım ucundan kıyından

Doğum sonrası çoğunlukla herkes aynı sadece kişiye özel cinnetler yükleniyor


Mesleğiniz de anaç tarafınızı tetikliyor çocuklar kıyamadığımız varlıklar ,hele bide anne olunca doğurmadığın çocuklara karşı gereğinden fazla empati duygusunu yükleniyorsun . güzel gecsın gününüz inşallah öğrencinin de problemi hallolur

Genişletmek için tıkla...

Öğrencilerimi ve işimi gerçekten seviyorum , onlara enerjim kalsın diye de biraz törpüleyeceğim bu tarafımı, yazılarınız ve bakış açınız çok güzel, çok yönlü bakıyorsunuz olaya bu açıdan yorumlarınız kıymetli benim için, kadınlar kulübünün bu yönünü seviyorum , şimdi gitsem beni seven bir insana bu derdimi açsam beni kırmamak için çok iyi biri olduğumu falan söyleyip net ve çözüm odaklı bakamayacaktı, burası torpilsiz ne varsa bam bam bam

Lioo .!.:

Anliyorum. Ama bu durum sizi ve eşinizi belliki yormuş. Dediğiniz gibi kendinize iyi gelecek kararı verin :)

Genişletmek için tıkla...

Eşim beni kırmadı, bir kere bile neden sürekli biz ağırlıyoruz her geleni demedi , onun ailesi yapsaydı ben hemen laf söylerdim , eşime haksızlık etmemek için ilişkilerimi düzenlemek istiyorum, artık kızım da var ona da haksızlık olur , teşekkür ederim yorumunuz için...

Fistiklicikileta .!.:

Ben sadece aileme karsi değil, yakinimda olan herkese,arkadas konu komsu oyleydim .yani kucuk bebek ,hastalik vs soz konusu oldugunda hemen yardim etmek istiyorum. Yapim bu.
Ben de ailemde olan saglik sebepleriyle o kadar yoruldum ki, simdi icimden yine yardim etmek gelsede cok fazla edemiyorum, soylemedikleri surece yapmiyorum.
Bunu da kendime telkinlerle yaptim.
Artik onceligim kendim, ailem.

Kardesleriniz yetiskin, sizden istemedikleri surece onlari dusunmeyin.

Genişletmek için tıkla...

Yaa sen bensin , inanır mısın çocukluğumdan beri hizmetini yapmadığım akrabam kalmadı, evini taşıyan, doğum yapan, hasta olan , işi olan kim varsa koştum, koşturuldum, büyüyüp aklım erince sınır koydum herkese kardeşlerim hariç, ama artık bu kadar yük almayacağım kimseyle ilgili , kızım ve eşimi mağdur etmeyeceğim, sizlerin yorumları iyi geliyor, yalnız hissetmiyorum bu şekilde

Camgulu .!.:

Kız kardeşim ile aramda on yaş var. Küçükken çok ilgilendim bu yüzden beynim ve kalbim kardeşimi kızım sanıyor. Bunun farkındayım ben. Ona göre dikkat ediyorum.


Kız kardeşim hamile kalsa ve yatılı misafir gelse bende sinir olur ve sizin gibi davranırdım. Ama benim kız kardeşim ikizlerime baktı. Gezmeye bile gitmedi ki evde durmayı hiç sevmez. Hoş biz çok zorlu bir süreçten geçtik ama o hep yanımdaydı.

Erkek kardeşim benim zorlu surecimde yanımda olmadı. Eşi o kötü günlerde elinde benzinle gezdi. Şimdi parmağımı bile oynatmam.

Genişletmek için tıkla...

Aile dinamiklerimiz kardeş açısından benziyor, benim beynim de onları çocuğum sanıyor bence de , kendi çocuğum olunca ancak anladım bunu ...