Kuzenim bu yüzden evini döndüremeyen erkek erkek midir dedi diye zoruna gitti bir yıldır konuşmuyor. Ben birde geçen yıl annesi yüzünden ayrılığın arefesine geldim.
Kendi 14 sene anasının evine gitmemiş günlerce aylarca ne zaman gittiysem böyle laflar. (üç haftaya bir iki haftaya bir bazen ayda bir gidiyordum) en son gitmek istesiğimde olay çıkardı gidersen gelemezsin dedi öylemi al anahtarınıda dedim çıktım. Bir ay sonra ya boşanacaktım ya geri döbecektim şartlar konuşmalar o şekildeydi annem 'kızım hata yapma ikinizde de hata var o öyle dwmwyecwkti, sende çekip gelmeyecwktin kocan seni seviyor ama anası cahil onu döndüremez artık git bir daha dene olmadı o zaman ayrılığı düşünürsün ama sen daha yeni evlisin sene bile geçmedi' dedi. Geldim eşime de bir oldu bir daha olursa dönüşüm yoktur bilesin dedim. Benim Allah c.c başka sığınacak kimsem yok inşallah inanıyorum ve güveniyorum ki Rabbim bu eltimi bana yaptığı haksızlıklar yüzünden karşısına çıkardı.
Ama onun pişmanlığı fayda etmicek çünkü gözümde duvar köşelerinde oluşan pamuğa verip temiLediğim yer kadar değerleri yok gözümde. Eşimde biliyor bunu ben bu evde kalıyor annene babana saygı duyuyorsam senin için o yüzden ayağını denk al saygınlığını yitirme dedim.
Benim kimseden hiçbir beklentim yok benim üzülmem zamanın çektiğim sıkıntılar. Şimdi başkası için mutluluk olması