Konu yine annemle tartışmamız

Sena616

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
28 Temmuz 2017
2.585
6.629
26
Merhaba kızlar. Daha önce de yazmıştım annemle ben birlikte yaşıyoruz. Dün bir tartışma yaşadık. Gelini ara dedi parayla bir örgü örüyor annemle teyzeme. O da bitirince ben ararım dedi, sık boğaz etme demişti. Annem de dün illa ara bitirmiş mi soralım, hem de hal hatır sorayım dedi. Ben de aramak istemedim. Çünkü saçma sapan konuşuyor. Gerçekten mantıklı konuşmuyor, ben de dinlemek istemedim. Arama, merak ettiysen git gör dedim. Bağırdı yoğun bakımlara düş inşallah, Allah elimden alsın falan dedi. Hatta ablamla telefonda konuşuyordu. O da anne düzgün konuş eşim duydu beddualarını dedi. Sorun şu annem maaş kartını vermedi diye aylarca küstüler geliniyle oğlu. Annem üzüldü yoğunbakıma düştü. Yatak yarası oldu ameliyat ettirdim. Ben baktım yeri geldi altına bez bağladım o günlerde. Oğlu gelme zahmetinde bile bulunmuyordu. Amcam aramış, annen ölüyor gelsene küslüğün sırası mı demiş. Kadının bilinci gitti ama hep oğlum kart yüzünden bana küstü dedi ikide bir. İyileşti şimdi geliniyle oğluna toz kondurmuyor. Utanmasa teşekkür ederim diyecek. Yani oğlum oğlum zihniyeti bizim ailede değişmedi. Benim de zoruma gidiyor. Hiçbir iyiliğim bilinmedi, sen benim paramı yiyorsun diyor. Ben de yiyeceğim sen dua et atanıp gideyim, bir daha arkama bile bakmam dedim. İyilik nankörüsün dedim. O kötülük yapanlar baş tacı oldu. Ben unutamıyorum yapılanları. Dün gitti oğlunun evine öğlen, akşama kadar oturmuş. 2 gün kalacağım sen görürsün demişti. Ben gitmedim, bayramda bile aramadım. Bütün köye söylemişler kayınvalidemgil mal kaçırıyor diye. Geri çıkmış gelmiş annem eve . O zaman neden yalan söyledin dedim kalmayacaksan. Kalsaydın dedim. Sonra elinde çatalla, bardakla üzerime yürüdü. Babamın ikramiyesini bölüp vermişti annem 10 yıl önce . Mal kaçırıyorsunuz bizden dediler. Bizi engellediler o zaman faceden bütün sosyal medyadan. Abimin düğünü oldu sadece salona geldiler, eve gelmediler. Parasını yiyorum şöyle dul ve yetim aylığımız var. İnanın ki ne alsam başıma kalkıyor. Mont aldım mesela, hemen başka şehirde yaşayan ablama, abime söylüyor hemen. Yaşlı insanla anlaşmak çok zormuş. Daha 23 yaşındayım 83 yaşında hissediyorum. Atanırsam bir daha dönmeyeceğim, hayatımı kuracağım. İçimi dökmek istedim kızlar. Yaşlı insanla anlaşmak çok zormuş. Beni hizmetçisi sanıyor. Para öyle yenmez dedim. Bakıcı tut onlar yer güzelce dedim. Cüzdanını getirdim, al paralar burada sarıl uyu onlarla, paran kadar konuş dedim. Benimle anlaşamayan hiç kimseyle anlaşamaz. Ben kimseyle böyle kötü olmamıştım. Ama ailemden birileri mahvetti psikolojimi işte. Keşke bu ailenin çocuğu olmasaydım. Ablam da birbirinizin üzerine gitmeyin. Kime para yediriyorsa yedirsin. Sen dersine bak dedi.
 
Ablanız çok güzel demiş.
Kime ne yapıyorsa yapsın, hiç ilgilenmeyin çünkü her halükarda haksız oluyorsunuz demek ki.
Derslerinize bakın. İnşallah atanırsınız
 
Merhaba kızlar. Daha önce de yazmıştım annemle ben birlikte yaşıyoruz. Dün bir tartışma yaşadık. Gelini ara dedi parayla bir örgü örüyor annemle teyzeme. O da bitirince ben ararım dedi, sık boğaz etme demişti. Annem de dün illa ara bitirmiş mi soralım, hem de hal hatır sorayım dedi. Ben de aramak istemedim. Çünkü saçma sapan konuşuyor. Gerçekten mantıklı konuşmuyor, ben de dinlemek istemedim. Arama, merak ettiysen git gör dedim. Bağırdı yoğun bakımlara düş inşallah, Allah elimden alsın falan dedi. Hatta ablamla telefonda konuşuyordu. O da anne düzgün konuş eşim duydu beddualarını dedi. Sorun şu annem maaş kartını vermedi diye aylarca küstüler geliniyle oğlu. Annem üzüldü yoğunbakıma düştü. Yatak yarası oldu ameliyat ettirdim. Ben baktım yeri geldi altına bez bağladım o günlerde. Oğlu gelme zahmetinde bile bulunmuyordu. Amcam aramış, annen ölüyor gelsene küslüğün sırası mı demiş. Kadının bilinci gitti ama hep oğlum kart yüzünden bana küstü dedi ikide bir. İyileşti şimdi geliniyle oğluna toz kondurmuyor. Utanmasa teşekkür ederim diyecek. Yani oğlum oğlum zihniyeti bizim ailede değişmedi. Benim de zoruma gidiyor. Hiçbir iyiliğim bilinmedi, sen benim paramı yiyorsun diyor. Ben de yiyeceğim sen dua et atanıp gideyim, bir daha arkama bile bakmam dedim. İyilik nankörüsün dedim. O kötülük yapanlar baş tacı oldu. Ben unutamıyorum yapılanları. Dün gitti oğlunun evine öğlen, akşama kadar oturmuş. 2 gün kalacağım sen görürsün demişti. Ben gitmedim, bayramda bile aramadım. Bütün köye söylemişler kayınvalidemgil mal kaçırıyor diye. Geri çıkmış gelmiş annem eve . O zaman neden yalan söyledin dedim kalmayacaksan. Kalsaydın dedim. Sonra elinde çatalla, bardakla üzerime yürüdü. Babamın ikramiyesini bölüp vermişti annem 10 yıl önce . Mal kaçırıyorsunuz bizden dediler. Bizi engellediler o zaman faceden bütün sosyal medyadan. Abimin düğünü oldu sadece salona geldiler, eve gelmediler. Parasını yiyorum şöyle dul ve yetim aylığımız var. İnanın ki ne alsam başıma kalkıyor. Mont aldım mesela, hemen başka şehirde yaşayan ablama, abime söylüyor hemen. Yaşlı insanla anlaşmak çok zormuş. Daha 23 yaşındayım 83 yaşında hissediyorum. Atanırsam bir daha dönmeyeceğim, hayatımı kuracağım. İçimi dökmek istedim kızlar. Yaşlı insanla anlaşmak çok zormuş. Beni hizmetçisi sanıyor. Para öyle yenmez dedim. Bakıcı tut onlar yer güzelce dedim. Cüzdanını getirdim, al paralar burada sarıl uyu onlarla, paran kadar konuş dedim. Benimle anlaşamayan hiç kimseyle anlaşamaz. Ben kimseyle böyle kötü olmamıştım. Ama ailemden birileri mahvetti psikolojimi işte. Keşke bu ailenin çocuğu olmasaydım. Ablam da birbirinizin üzerine gitmeyin. Kime para yediriyorsa yedirsin. Sen dersine bak dedi.
Çok üzüldüm okurken bile böyle sinir olduysam siz ne durumdasınız.o parada sizinde hakkınız var.
hatta devlett size bakıcı parası bile vermeli. Yaşlı ve aksi biriyse anneniz evet yaşamak zor. Yaşınız çok küçük bu yaşta ağır bı sorumluluk var omuzlarında
Sabırlı olun ders çalışın atanın kendi hayatınızı kurun.anneninzde sevdiği oğluna gitsin baksınlar ona
 
Çok üzüldüm okurken bile böyle sinir olduysam siz ne durumdasınız.o parada sizinde hakkınız var.
hatta devlett size bakıcı parası bile vermeli. Yaşlı ve aksi biriyse anneniz evet yaşamak zor. Yaşınız çok küçük bu yaşta ağır bı sorumluluk var omuzlarında
Sabırlı olun ders çalışın atanın kendi hayatınızı kurun.anneninzde sevdiği oğluna gitsin baksınlar ona
Evet haklısınız. Zaten atamam inşallah olursa tek gideceğim, orada da önüme çıkan düzgün biriyle evlenirim. Arkadaşlarımın da annesi, ailesi var. Onlar bir gün kızlarına öte git demiyor. Kpss çalışırken de cam sildirdi, her hafta temizlik yaptırdı, komşularını ağırladı. Yaptığım iyilikleri bilmedi, anneme harcayacağım enerjiyi çoluğuma çocuğuma kendi evime harcarım. Parasını yiyen birinden kurtulmuş olur böylece . Öyle bağırıyor ki alt kattaki komşu bile geldi. O da gitsin oğluyla geliniyle mutlu mesut yaşasın. Sen çatla oğluma araba alacağım, bilmem ne alacağım. Kime ne alıyorsan al yeter ki benim sınırlarıma müdahale etme. Aldığıma, sattığıma karışma dedim.
 
Oysa ki sevgi ve saygının ilk öğretildiği yerdi aile ocağı...

Üzülme bacım, dersine odaklan, kazan, kurtar hayatını..
 
atamaya bu kadar güveniyorsuun ama ya olmazsa ? moral bozmak istemem ama maliye problemlerini halla aşamadık.
bir de bu kafayla nasıl ders çalışıyorsun buna da şaştım.
keşke ablan seni bir süre yanına alsa.
 
Aileden şanssız olmak bir insanın başına gelebilecek en kötü durum sanırım. Özenilesi bir şey iyi aile. Siz kendi hayatınıza bakın ve bir an önce atanmaya çalışın. Yoksa giderek yıpranacaksınız. Nedense bu nankör oğullar da hep kıymetli oluyor. Tohumu altın sanırım.
 
Annemle yaşadıklarım geldi okuyunca. Babamin vefatı sonrasında bana da aylık bağlandı. Üniversiteyi kazandım kendi şehrimizdeki, burs da çıktı. Öğrenciyim ama eve destek oluyordum aldığım burs ve maaş ile. Ne giydim ne yedim. Ama anneme asla yetmezdi yaptıklarım. Üstüne abim evlendi yengem tuhaf üst katta oturuyordu. Ücretli öğretmenlik yapıyorum öğlenciyim eve geliyordum mutfağı bk götürüyor. Bu ne ya bir tencere yemek yapılıyor herkes yiyor bulaşıklar öyle duruyor. Yengem kendi tabağını makineye koyduğunu söylemişti. Allah'ım deli olacaktım. Sevgilim de vardı evleniriz diye düşünüyordum hatta bir an önce olsun isterdim bazen. O da olmadı ayrıldım. Neyse sonra atandım da kurtuldum. Uzaklık öyle rahatlattı ki çok şükür Rabbim e umarım siz de atanır kurtulursunuz.
Şu anda da ailemden uzaktayım. Memleketimi kardeşlerimi çok özlüyorum ama annemi asla. Annemle telefonda bile konuşmak içimden gelmiyor çoğu zaman. Annedir ama yine de hakkı vardır diyor bir yanım. Ama sevgi yok özlemek yok ....
Keşke.daha farklı olsaydı...
 
atamaya bu kadar güveniyorsuun ama ya olmazsa ? moral bozmak istemem ama maliye problemlerini halla aşamadık.
bir de bu kafayla nasıl ders çalışıyorsun buna da şaştım.
keşke ablan seni bir süre yanına alsa.
Maliye problemlerinden kastınız sağlık bakanlığı mı? Lisans hemşirelikten mezun oldum 2020de. 67.7 puan aldım. Ek atamalar olursa gidebilirim diye düşünüyorum. Gidemezsem de mecbur odama çekilip ders çalışacağım. Başladım zaten her gün bir ders çalışıyorum. Bu kafayla işte mecburum, dün ağladım test çözerken bile aklıma geldi. Paramı yiyorsun demesi falan çok acı. Küçükken bir rahatsızlık geçirmiştim. 4 sene kucağımda hastane hastane gezdirdim. Tabi ki evimi temizleyeceksin, ben seni niye iyileştirdim büyüttüm baktım o zaman. Ben de iyileştirmeseydin, çok mu meraklıyım dedim. Zaten bana sorulsaydı dünyaya gelirken, bu evi seçmezdim dedim. Bu arada ablam Doğu Anadoluda yaşıyor. Ücretsiz izinde. Eniştemden utanırım gidemem. Onun da çocukları var.
 
Maliye problemlerinden kastınız sağlık bakanlığı mı? Lisans hemşirelikten mezun oldum 2020de. 67.7 puan aldım. Ek atamalar olursa gidebilirim diye düşünüyorum. Gidemezsem de mecbur odama çekilip ders çalışacağım. Başladım zaten her gün bir ders çalışıyorum. Bu kafayla işte mecburum, dün ağladım test çözerken bile aklıma geldi. Paramı yiyorsun demesi falan çok acı. Küçükken bir rahatsızlık geçirmiştim. 4 sene kucağımda hastane hastane gezdirdim. Tabi ki evimi temizleyeceksin, ben seni niye iyileştirdim büyüttüm baktım o zaman. Ben de iyileştirmeseydin, çok mu meraklıyım dedim. Zaten bana sorulsaydı dünyaya gelirken, bu evi seçmezdim dedim.
ders çalışarak doğru olanı yapıyorsun, hemşirelik atama olasıılığı daha yüksek ben öğretmen sandım.
 
Annemle yaşadıklarım geldi okuyunca. Babamin vefatı sonrasında bana da aylık bağlandı. Üniversiteyi kazandım kendi şehrimizdeki, burs da çıktı. Öğrenciyim ama eve destek oluyordum aldığım burs ve maaş ile. Ne giydim ne yedim. Ama anneme asla yetmezdi yaptıklarım. Üstüne abim evlendi yengem tuhaf üst katta oturuyordu. Ücretli öğretmenlik yapıyorum öğlenciyim eve geliyordum mutfağı bk götürüyor. Bu ne ya bir tencere yemek yapılıyor herkes yiyor bulaşıklar öyle duruyor. Yengem kendi tabağını makineye koyduğunu söylemişti. Allah'ım deli olacaktım. Sevgilim de vardı evleniriz diye düşünüyordum hatta bir an önce olsun isterdim bazen. O da olmadı ayrıldım. Neyse sonra atandım da kurtuldum. Uzaklık öyle rahatlattı ki çok şükür Rabbim e umarım siz de atanır kurtulursunuz.
Şu anda da ailemden uzaktayım. Memleketimi kardeşlerimi çok özlüyorum ama annemi asla. Annemle telefonda bile konuşmak içimden gelmiyor çoğu zaman. Annedir ama yine de hakkı vardır diyor bir yanım. Ama sevgi yok özlemek yok ....
Keşke.daha farklı olsaydı...
Ahh aynıymış durumumuz hocam. Geliyorlar işte şimdi barıştılar annem yoğun bakıma düşünce. Yedikleri sofrayı kaldırmıyor bile gelin. Yeyip içip gidiyorlar. Maaşı da ben güya yiyorum diye arkalarını toplamak bana kalıyor. Ama bugün temizlik günüydü, odadan çıkmadım baktım kendisi süpürmeye başlamış. Çok mu bildiler sanki iyiliklerimizi. Siz kurtulmuşsunuz ne güzel. Bana da nasip olur inşallah. Ben de çok nadir görüşürüm telefonla atanırsam. Allah seni elimden alsın diyor bir de. Beni gözden çoktan çıkarmış. Atanınca da düzgün, üniversite mezunu biriyle evleneceğim. Anneme vereceğim emeği kendi eşime çocuklarıma veririm.
 
biz de babamı kaybettik, ben de kendi kurduğum hayatımı bozup annemle kardeşimin yanına yerleştim ve buna benzer şeyler yaşadık. bana sürekli benden yapmamı beklediği ve benim düşünemediğim şeyler yüzünden bağırıp çağırırdı, ben de dayanamayıp çok karşılık verdim daha oğlun bulaşık makinesini açmayı bilmiyor, neden ben hep diye çok söylendim. çok düşündüm. gerçekten zor çünkü başka birinin kafasının içinde neler döndüğünü bilmiyoruz. sonra bi gün açıldı benim neler yaşadığımı bilmiyosunuz vs muhabbetleri yaptı. üzülmem gerekirdi belki ama ben de dolduğum için benim neler yaşadığımı da sen bilmiyosun, bunlar yüzünden bana yüklenemezsin, hepimiz kayıp yaşadık diye karşı çıkmıştım ve o günler tek hayalim bu evden çıkıp gitmekti. bu arada ben de özelde çalışan 23 yaşında bir öğretmenim, atama ihtimalim var, inşallah:KK70: şimdi daha sakiniz, hala benim gitmem onun için bir şey değiştirmiyor ama kardeşime yükleniyor. siz de muhtemelen hayatınızı bir şekilde kuracaksınız ve sakinleşeceksiniz.. baba nasıl gittiyse anne de bir gün gidecek, iyi veya kötü burada olduğu sürede vicdanınızın rahat olmasını tavsiye edebilirim.. ben elimden geleni yaptım şimdi kaçıp gidicem demeyin. ben babamla aramız biraz küsken ayrılığı yaşadım, şu an yaşamadığı için zaman zaman çok acı çekiyorum. o "keşke"leri yaşamak, bu dünyadayken yaşadığınız ızdıraptan çok daha ağır. siz sineye çekin ve geleceğinizi planlayın, böyle motive olun. ileride de elinizden gelen maddi manevi yardımı yaparsınız, hayatınızın odak noktasını böyle problemlerle doldurmayın:KK43:
 
Ahh aynıymış durumumuz hocam. Geliyorlar işte şimdi barıştılar annem yoğun bakıma düşünce. Yedikleri sofrayı kaldırmıyor bile gelin. Yeyip içip gidiyorlar. Maaşı da ben güya yiyorum diye arkalarını toplamak bana kalıyor. Ama bugün temizlik günüydü, odadan çıkmadım baktım kendisi süpürmeye başlamış. Çok mu bildiler sanki iyiliklerimizi. Siz kurtulmuşsunuz ne güzel. Bana da nasip olur inşallah. Ben de çok nadir görüşürüm telefonla atanırsam. Allah seni elimden alsın diyor bir de. Beni gözden çoktan çıkarmış. Atanınca da düzgün, üniversite mezunu biriyle evleneceğim. Anneme vereceğim emeği kendi eşime çocuklarıma veririm.
İnşallah. Zor ama sabredip atanmaya bilenin gerçekten. Umarım dilediğiniz gibi bir yaşam sürersiniz ilerde.
 
biz de babamı kaybettik, ben de kendi kurduğum hayatımı bozup annemle kardeşimin yanına yerleştim ve buna benzer şeyler yaşadık. bana sürekli benden yapmamı beklediği ve benim düşünemediğim şeyler yüzünden bağırıp çağırırdı, ben de dayanamayıp çok karşılık verdim daha oğlun bulaşık makinesini açmayı bilmiyor, neden ben hep diye çok söylendim. çok düşündüm. gerçekten zor çünkü başka birinin kafasının içinde neler döndüğünü bilmiyoruz. sonra bi gün açıldı benim neler yaşadığımı bilmiyosunuz vs muhabbetleri yaptı. üzülmem gerekirdi belki ama ben de dolduğum için benim neler yaşadığımı da sen bilmiyosun, bunlar yüzünden bana yüklenemezsin, hepimiz kayıp yaşadık diye karşı çıkmıştım ve o günler tek hayalim bu evden çıkıp gitmekti. bu arada ben de özelde çalışan 23 yaşında bir öğretmenim, atama ihtimalim var, inşallah:KK70: şimdi daha sakiniz, hala benim gitmem onun için bir şey değiştirmiyor ama kardeşime yükleniyor. siz de muhtemelen hayatınızı bir şekilde kuracaksınız ve sakinleşeceksiniz.. baba nasıl gittiyse anne de bir gün gidecek, iyi veya kötü burada olduğu sürede vicdanınızın rahat olmasını tavsiye edebilirim.. ben elimden geleni yaptım şimdi kaçıp gidicem demeyin. ben babamla aramız biraz küsken ayrılığı yaşadım, şu an yaşamadığı için zaman zaman çok acı çekiyorum. o "keşke"leri yaşamak, bu dünyadayken yaşadığınız ızdıraptan çok daha ağır. siz sineye çekin ve geleceğinizi planlayın, böyle motive olun. ileride de elinizden gelen maddi manevi yardımı yaparsınız, hayatınızın odak noktasını böyle problemlerle doldurmayın:KK43:
Çok teşekkür ederim, uzun açıklamanız için. Kendi yaşadıklarımı yaşamış birinin yazması bir nebze motive etti. İnşallah atanırsınız hocam. Aynen hayatımın odak noktası stres, sıkıntı oldu. Zaten kendimi odaya kapadım, geleceğim önemli.
 
Daha 23 yaşındasınız, yeni mezun olmuşsunuzdur, elbette aileden yardım almak zorunda kalacaksınız, ancak bu gibi hakaretler çok yanlış hem de anne tarafından söyleniyor bu sözler. İnşAllah hemen atanırsınız, sizin için dua edeceğim, üzülmeyin sadece sınavlara çalışın ne derse desin geleceğe odaklanın, gittiğinizde kıymetiniz artacaktır
 
Daha 23 yaşındasınız, yeni mezun olmuşsunuzdur, elbette aileden yardım almak zorunda kalacaksınız, ancak bu gibi hakaretler çok yanlış hem de anne tarafından söyleniyor bu sözler. İnşAllah hemen atanırsınız, sizin için dua edeceğim, üzülmeyin sadece sınavlara çalışın ne derse desin geleceğe odaklanın, gittiğinizde kıymetiniz artacaktır
İnşallah, teşekkür ederim iyi dilekleriniz için:) Bilmiyorum ki belki gittiğimde değerimi anlar, pişmanlık duygusu yaşar.
 
İnşallah, teşekkür ederim iyi dilekleriniz için:) Bilmiyorum ki belki gittiğimde değerimi anlar, pişmanlık duygusu yaşar.
Kesinlikle daha iyi anlayacaktır, emin olun bazı insanlar yaşlanınca huysuzlanmaya başlıyor üzülmeyin benim dedem ve babaannem de öyleydi, duymadığım laf kalmamıştı :KK72:
 
Merhaba kızlar. Daha önce de yazmıştım annemle ben birlikte yaşıyoruz. Dün bir tartışma yaşadık. Gelini ara dedi parayla bir örgü örüyor annemle teyzeme. O da bitirince ben ararım dedi, sık boğaz etme demişti. Annem de dün illa ara bitirmiş mi soralım, hem de hal hatır sorayım dedi. Ben de aramak istemedim. Çünkü saçma sapan konuşuyor. Gerçekten mantıklı konuşmuyor, ben de dinlemek istemedim. Arama, merak ettiysen git gör dedim. Bağırdı yoğun bakımlara düş inşallah, Allah elimden alsın falan dedi. Hatta ablamla telefonda konuşuyordu. O da anne düzgün konuş eşim duydu beddualarını dedi. Sorun şu annem maaş kartını vermedi diye aylarca küstüler geliniyle oğlu. Annem üzüldü yoğunbakıma düştü. Yatak yarası oldu ameliyat ettirdim. Ben baktım yeri geldi altına bez bağladım o günlerde. Oğlu gelme zahmetinde bile bulunmuyordu. Amcam aramış, annen ölüyor gelsene küslüğün sırası mı demiş. Kadının bilinci gitti ama hep oğlum kart yüzünden bana küstü dedi ikide bir. İyileşti şimdi geliniyle oğluna toz kondurmuyor. Utanmasa teşekkür ederim diyecek. Yani oğlum oğlum zihniyeti bizim ailede değişmedi. Benim de zoruma gidiyor. Hiçbir iyiliğim bilinmedi, sen benim paramı yiyorsun diyor. Ben de yiyeceğim sen dua et atanıp gideyim, bir daha arkama bile bakmam dedim. İyilik nankörüsün dedim. O kötülük yapanlar baş tacı oldu. Ben unutamıyorum yapılanları. Dün gitti oğlunun evine öğlen, akşama kadar oturmuş. 2 gün kalacağım sen görürsün demişti. Ben gitmedim, bayramda bile aramadım. Bütün köye söylemişler kayınvalidemgil mal kaçırıyor diye. Geri çıkmış gelmiş annem eve . O zaman neden yalan söyledin dedim kalmayacaksan. Kalsaydın dedim. Sonra elinde çatalla, bardakla üzerime yürüdü. Babamın ikramiyesini bölüp vermişti annem 10 yıl önce . Mal kaçırıyorsunuz bizden dediler. Bizi engellediler o zaman faceden bütün sosyal medyadan. Abimin düğünü oldu sadece salona geldiler, eve gelmediler. Parasını yiyorum şöyle dul ve yetim aylığımız var. İnanın ki ne alsam başıma kalkıyor. Mont aldım mesela, hemen başka şehirde yaşayan ablama, abime söylüyor hemen. Yaşlı insanla anlaşmak çok zormuş. Daha 23 yaşındayım 83 yaşında hissediyorum. Atanırsam bir daha dönmeyeceğim, hayatımı kuracağım. İçimi dökmek istedim kızlar. Yaşlı insanla anlaşmak çok zormuş. Beni hizmetçisi sanıyor. Para öyle yenmez dedim. Bakıcı tut onlar yer güzelce dedim. Cüzdanını getirdim, al paralar burada sarıl uyu onlarla, paran kadar konuş dedim. Benimle anlaşamayan hiç kimseyle anlaşamaz. Ben kimseyle böyle kötü olmamıştım. Ama ailemden birileri mahvetti psikolojimi işte. Keşke bu ailenin çocuğu olmasaydım. Ablam da birbirinizin üzerine gitmeyin. Kime para yediriyorsa yedirsin. Sen dersine bak dedi.
Ah canım . Boşver günde 10 saat çalış kendini derse odakla gerekirse uyuma kalkma telefonu elleme annenle konuşma . Atan kurtul. Ben kpss çalışırken günde 4 saat uyuyordum geri kalanda full ders kimse ile muhattap olmuyordum
 
Ah canım . Boşver günde 10 saat çalış kendini derse odakla gerekirse uyuma kalkma telefonu elleme annenle konuşma . Atan kurtul. Ben kpss çalışırken günde 4 saat uyuyordum geri kalanda full ders kimse ile muhattap olmuyordum
Bunu okumam iyi oldu. Kpss yollarından geçmiş birisi beni anlayabilir. Teşekkür ederim cevapladığınız için :)
 
X