- 28 Ekim 2014
- 53
- 7
- 18
- Konu Sahibi Irene Adler
- #1
18 yaşındayım çoğunuzdan küçüğümdür zaten ama dışardan okuduğum için görüştüğüm dertleşeceğim hiç bi arkadaşım yok o yüzden buraya yazıyorum. Sevgilimle tanıştığımızda 16 yaşındaydım 2 yıldırda birlikteyiz. Artık hani ona karşı bişey hissetmiyo gibiyim çok iyi kalbi güzel bi insan tüm samimiyetimle söylüyorum bunu şuan o 20 yaşında hani o yaştaki bi insan sana ne verebilir diyebilirsiniz kalbini çıkartıp elime koydu resmen çalışıyo oda benim gibi dışardan okuyo askerden sonrada uzman çavuş olmak istiyo şimdi şuan tartıştık ve ayrılma seviyesindeyiz belki zor bi dönem geçiriyo olabiliriz ama ayrılsak hiç üzülmem gibi geliyo arayıp sormam ulaşmam gibi geliyo ben böyle şeyler hissetmek istemiyorum onu ömrümün sonuna kadar sevmek onun yanında olmak istiyorum kurduğumuz evlilik hayallerini tek tek yaşamak istiyorum bu içimdeki neyse çıksın gitsin içimden yerini onun sevgisine aşkına bıraksın istiyorum. Niye böyle oluyo eğer şuan ayrılırsak ve gerçekten tamamen biterse ilerde çok pişman olucam biliyorum. Onun bana bakışını bi görseniz bu çocuk seni çok seviyo dersiniz o derecede sevgisine eminim yani onu üzmek kırmak istemiyorum belki uzun ilşkiden kaynaklanan bi durumdur yani sonuçta onu sevmesem şuan böyle bi konuşmam yardım edin bana ya bi akıl verin ama klasik olarak yaşın daha küçük karşına daha iyileri çıkar lafını etmeyin ben öyle bişi istesem sizden akıl istemezdim benim tek isteyim eskisi gibi şeyler hissetmem için ne yapmalıyım veya ne bilim işte çoğunuz evlisiniz bi çıkar yol söyleyin bana ya
