Bende annemin bu davranışına çok karşıyım. En azından aklı başında biriyim ki kötü davranislara müsait olmadım gizli saklı.Gayet güzel söyleyeceksiniz.
Annecim görüştüğüm biri var bla bla bla.
Ayrica annenizin karakteri gibi insanlardan/ebeveynlerden nefret ediyorum.
Cocuklarinin yaptığı tum hatalar bu kendini ana baba sanan kisiler yüzünden bazen!
En yakinim olarak onlara acamiyorsam icimi, kime nasil açarım!
Yok uyuyor Allah'tan. Uymayan birini karşısına çıkarmam mümkün değildi zaten. Kendimi kaosa sürükleyememsöyleyeceksin işte görüştüğüm biri var seninle tanışmak istiyor diye annenin kafasındaki damat adayına uyuyorsa ne ala,uymuyorsa zor günler seni bekliyor
Annem en başından beri bu konuda çok baskıladı aşırı derecede. Oysa ki ben gerçekten bir onla bir bunla olan birisi değildim. Keşke biraz yumuşak olsaydı bu konuda.Annem bana hep " iyiyi, kötüyü, hatani yanlışını hep bana soyle, her durumda yaninda olur seni desteklerim, ama haberim olmazsa seni koruyamam, bir anne icin bundan kötü sey yok" derdi.
En ufak seylerimi bile söyler, sefkatle bana yardim edisini, akil verisini dinlerdim. Annemden yana hicbir yaramin olmamasi, sadece onunla alakali!
Babam çok pasif onun anneme alıştıra alıştıra demesini hayal bile edemiyorumGenelde tam tersi olur aslında ama istersen önce babana söyle, o alıştıra alıştıra annene anlatsın
Teşekkür ederim. Ay bunları söylerken hayal edemiyorum kendimiUcunda ölüm yok ya.Güzel bir durumu paylaşacaksınız
Anneciğim,ben büyüdüm kocaman kadın oldum,görüştüğüm biri var,bir birimizi seviyoruz ilk seninle paylaşmak istedim,bu konuşmanın provasını çok yaptım,bilsen keşke ne kadar heyecanlı olduğumu.Tanısan seversin belki. İster misin tanımak falan diye girin işte konuya
Ben başka bir şey diyeceğim; anlattığımız karakterde bir anneden bunu beş yıl nasıl saklayabildiniz yahu ben olsam ilk buluşmada yakalanırdım:)Benim beş yıllık bir ilişkim var ama ailem henüz bilmiyor. Diyeceksiniz ki beş yıl boyunca nasıl söylemedin.
Biri var diye bahset. 5 yıldır görüşüyorum cevabına tepki vereceğini düşünüyorsan 5 yıldır tanıyorum resmiyete dökmek istiyoruz diyip yumusatarak bahset hani sanki arkadaş olarak tanimissin bı anda oluyormuş gibiBenim beş yıllık bir ilişkim var ama ailem henüz bilmiyor. Diyeceksiniz ki beş yıl boyunca nasıl söylemedin. Çünkü aşırı katı bir ailem var özellikle annemonun tepkisinden ve ayrılmamı istemesinden korktum ve söylemedim şu zamana kadar ama artık söylemek istiyorum çünkü artık 24 yaşıma girdim. Şu saatten sonra anormal karsilayabilecegi hiçbir durum yoktur diye düşünüyorum. Normalde zaten insanlara zorlu bir alışma sürecim oluyor. Bazı insanlar gibi hemen tanışıp evlenmek isteyen biri de değildim. Bir sene bile bana çok kısa geliyor. Bu durumumu zaten laf arasında çok kez soylemisimdir anneme. İşte hemen tanışıp nasıl evleniyorlar. İnsan biraz birini tanımalı falan gibisinden. Ama genel olarak sorum şu ; anneme nasıl konusunu açıcam nasıl söylicam. Konuya girme düşüncesi beni çok geriyor aşırı strese sokup midemi bulandırıyor. Nasıl anlatabilirim yardımcı olur musunuz
Benimde annem hep öyleydi her şeyimi rahatlıkla anlatırdım akıl alırdım. Ben bileyim ki bisey olduğunda seni koruyum derdi hep annelerimiz iyiki varlar !Annem bana hep " iyiyi, kötüyü, hatani yanlışını hep bana soyle, her durumda yaninda olur seni desteklerim, ama haberim olmazsa seni koruyamam, bir anne icin bundan kötü sey yok" derdi.
En ufak seylerimi bile söyler, sefkatle bana yardim edisini, akil verisini dinlerdim. Annemden yana hicbir yaramin olmamasi, sadece onunla alakali!
Siz ne kadar korkup gerilirseniz, anneniz o kadar kendini haklı görür kanaatimce.Benim beş yıllık bir ilişkim var ama ailem henüz bilmiyor. Diyeceksiniz ki beş yıl boyunca nasıl söylemedin. Çünkü aşırı katı bir ailem var özellikle annemonun tepkisinden ve ayrılmamı istemesinden korktum ve söylemedim şu zamana kadar ama artık söylemek istiyorum çünkü artık 24 yaşıma girdim. Şu saatten sonra anormal karsilayabilecegi hiçbir durum yoktur diye düşünüyorum. Normalde zaten insanlara zorlu bir alışma sürecim oluyor. Bazı insanlar gibi hemen tanışıp evlenmek isteyen biri de değildim. Bir sene bile bana çok kısa geliyor. Bu durumumu zaten laf arasında çok kez soylemisimdir anneme. İşte hemen tanışıp nasıl evleniyorlar. İnsan biraz birini tanımalı falan gibisinden. Ama genel olarak sorum şu ; anneme nasıl konusunu açıcam nasıl söylicam. Konuya girme düşüncesi beni çok geriyor aşırı strese sokup midemi bulandırıyor. Nasıl anlatabilirim yardımcı olur musunuz
Çok profesyonel bir yalancı oldum diyeyim açık açıkBen başka bir şey diyeceğim; anlattığımız karakterde bir anneden bunu beş yıl nasıl saklayabildiniz yahu ben olsam ilk buluşmada yakalanırdım:)
Ay evet o da doğru yaaSiz ne kadar korkup gerilirseniz, anneniz o kadar kendini haklı görür kanaatimce.
Sakince görüşüp anlaştığım birisi var diye anlatabilirsin diye düşünüyorum
Beş sene niye sakladın diyip ters tepmesinden yana sıkıntılıyım açıkçası24 yaşındasın artık Bi zahmet ters tepki vermesin. Napacak turşunu mu kuracak tabi ki ilişkin de olacak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?