- 27 Haziran 2015
- 3.341
- 13.231
- 138
- Konu Sahibi KomandoYareni
- #1
Merhaba herkese, bir sorunum var sorun mu anlayamıyorum da konu kayınvalidem.
Nişanlıyım bilenler vardır belki. Evimizde köpeğimiz var ailemle yaşadığım evde. Evlenince de kendi evime geçireceğim nişanlım da seviyor istiyor çünkü. Öyle konuştuk anlaştık. Buraya kadar sorun yok. Kayınvalide bizim evdeki köpek olayına sıcak bakmıyor. Bizim eşyalar eve yavaş yavaş gelmeye başladı kayınvalidem de geldi o günlerde ama yardımcı olmak yerine sürekli "o köpeği getirirseniz bu evi mahvedecek" yok "burayı kapat buraya girmesin" demeye başladı. Ben de "anne biz rahatsız olmuyoruz" dedim saygılıca. Kendi annem de bozuldu tabi biraz, sonuç olarak orası eşimle benim yaşayacağım ev biz çocuk da değiliz. Annem "gençler istiyorsa getirsinler bir şey olmaz" dedi gülerek. Biz öyle söyleyince suratı düştü farkettim tavırlarından. Sonra ben gidiyorum dedi gitti. Biz de anlayamadık olayı o an annem "kal yemek yeriz" dedi kalmadı. Kaldı ki köpeğimi görseniz evde var mı yok mu belli olmuyor köşesinden yatıyor ya da kendini sevdirmek için yanımıza geliyor. Eşyalarımıza hiç zararı da olmadı. İstemede de rahatsız olurlar belki diye odadan çıkarmamıştık ama hayvan sıkıldı odada. Görümcelerimin küçük çocukları var onlar oynamak istedi söz kesildikten sonra çıkardık o zaman da suratı düşmüştü, her neyse. Bu akşam nişanlım aradı, kendisi askerde şu an o yüzden seyrek görüşebiliyoruz telefonda. Bana ne yaptınız gibisinden soru sordu. Ben durumu anlatmadım orada ona fazla bir şey yansıtmıyordum. Birden bana "annem sana kırılmış" dedi, ben tabi orda anladım mevzuyu. "Ben kırıcı bir şey yapmadım ki" dedim. Anlattım o konuşmaları aramızdaki. "Bozulacak bir taraf var mı sence" dedim "yok sen boşver ya" dedi öyle konuyu kapattık. O günden sonra cenazemiz vardı arkadaşımın ablası vefat etti genç yaşta onun üzüntüsünü yaşadım zaten cenazedir falan hiç aramadım. İçimden aramak da gelmedi zaten.
Şimdi sizce ben hal hatır sormak için aramalı mıyım? Yoksa böyle mesafeli davranmak iyi midir? Ve sizce kırılacak gücenecek bir şey var mı?
Nişanlıyım bilenler vardır belki. Evimizde köpeğimiz var ailemle yaşadığım evde. Evlenince de kendi evime geçireceğim nişanlım da seviyor istiyor çünkü. Öyle konuştuk anlaştık. Buraya kadar sorun yok. Kayınvalide bizim evdeki köpek olayına sıcak bakmıyor. Bizim eşyalar eve yavaş yavaş gelmeye başladı kayınvalidem de geldi o günlerde ama yardımcı olmak yerine sürekli "o köpeği getirirseniz bu evi mahvedecek" yok "burayı kapat buraya girmesin" demeye başladı. Ben de "anne biz rahatsız olmuyoruz" dedim saygılıca. Kendi annem de bozuldu tabi biraz, sonuç olarak orası eşimle benim yaşayacağım ev biz çocuk da değiliz. Annem "gençler istiyorsa getirsinler bir şey olmaz" dedi gülerek. Biz öyle söyleyince suratı düştü farkettim tavırlarından. Sonra ben gidiyorum dedi gitti. Biz de anlayamadık olayı o an annem "kal yemek yeriz" dedi kalmadı. Kaldı ki köpeğimi görseniz evde var mı yok mu belli olmuyor köşesinden yatıyor ya da kendini sevdirmek için yanımıza geliyor. Eşyalarımıza hiç zararı da olmadı. İstemede de rahatsız olurlar belki diye odadan çıkarmamıştık ama hayvan sıkıldı odada. Görümcelerimin küçük çocukları var onlar oynamak istedi söz kesildikten sonra çıkardık o zaman da suratı düşmüştü, her neyse. Bu akşam nişanlım aradı, kendisi askerde şu an o yüzden seyrek görüşebiliyoruz telefonda. Bana ne yaptınız gibisinden soru sordu. Ben durumu anlatmadım orada ona fazla bir şey yansıtmıyordum. Birden bana "annem sana kırılmış" dedi, ben tabi orda anladım mevzuyu. "Ben kırıcı bir şey yapmadım ki" dedim. Anlattım o konuşmaları aramızdaki. "Bozulacak bir taraf var mı sence" dedim "yok sen boşver ya" dedi öyle konuyu kapattık. O günden sonra cenazemiz vardı arkadaşımın ablası vefat etti genç yaşta onun üzüntüsünü yaşadım zaten cenazedir falan hiç aramadım. İçimden aramak da gelmedi zaten.
Şimdi sizce ben hal hatır sormak için aramalı mıyım? Yoksa böyle mesafeli davranmak iyi midir? Ve sizce kırılacak gücenecek bir şey var mı?
