korkuyorum :(

dulaylalay .!.:

hani demet akalın kimler kimler yuva kuruyor diyor ya bende diyorum ki
"kimler kimler ana oluyor, sen niye olamayasın" :)) şaka bi yana tabi ki korku normal.ama inanın doğduktan 1 ay sonra boşuna endişe etmişim diyeceksiniz.yani alıştıktan sonra.Gülmesi etmesi bakışı yeter yaa Allah herkese nasip etsin

Genişletmek için tıkla...

renksizgokkusagi .!.:

Ben ilk cocugumda 18 yasindaydim. Kucagima verdiklerinde zaten sezeryanin agrisindan ve narkizdan ttam olarak farkina varamamistim bile cocugumun dogdugunun. Nasil ki eve geldik o basladi daha kapidan girer girmez viyak viyak :) ozaman anladim dedim biseyler yapmam lazim yavrum agliyor ama yapamiyordum dikislerim beni mahvediyordu. Derken dikislerimin acisi daha katlanilabilir oldu ben elimden geleni yaptim gerekirse sabahlara dek o aglamasin siye kucagimda evin odalarini turladim. Uyumadim salladim her gık dediginde yanindaydim. Korktugunuzu biliyorum kimse profesyonel anne olarak dogmaz herkes korkar ve yasayarak ogrenir. Zaten bebeginize kavuatugunuz zaman annelik hormonlari daha baskin cikacak ve siz kurulmus bi robot gibi kendinizi bebeginize adayacaksiniz.. Hic telas etmeyin. Benim kv sizinkinden daha fena. Daha 4 aylim gebeyim su an ikinci bebegime, bana demez mi "senin karnin ufak bu cocugunda ufak olacak "diye. :d gel de cildirma. Kizimda neler yapti yok el kadar benek banyo yapmazmis yikamicakmisim yok su vericekmisim susuz kalirmis yok cocuk tek anne autu ile doymaz gelisemezmis falan.. Ben hep kulak tikadim gerekirse aramiz bozuldu ama genede onu dinleyerek canimi sikmadim sende takma kafani saglikla alalim bebeklerimizi insallah

Genişletmek için tıkla...