Yazdıklarınızda çok haklısınız. Sizin adınıza da çok üzüldüm, inşallah güzel şeyler olur hep hayatınızda şanssızlıklara rağmen. Burada yazdığınız her şeyin farkındayım. Ama genede hep bi isyan, bi bıkkınlık hali var. Burada yazdıklarım sadece bir örnekti. Konuyu açarken buraya yazdığım gibi hiç kimseye kolay kolay gelmeyen o 2 hareketin gelmesinden dert yanarak konuyu açtım. Ama mesele sadece o değil. Bu sınavdan kalınır, telafi edilir ve geçilir. Neticede bir şekilde başarılı olunur. Benim anlatmak istediğim hayatım hep böyle büyüklü/küçüklü bir dünya şanssızlıkla dolu. Anlatsam destan olur burası, o yüzden yazmayacağım. Ancak yüzeysel olarak anlatmak gerekirse ben kendimi belli bir yaşıma kadar hep lanetlenmiş çocuk sandım. Çünkü ruhum geç olgunlaştığından ve çocukken biraz safça yapım olduğundan dolayı (bunları büyüyünce anladım tabi) akranlarımdan inanılmaz zorbalıklar çektim. Aşk hayatımdada 6,5 yıllık ilişkimi kendi isteğimle bizzat bu yaz bitirmek zorunda kaldım ben bitirdim çünkü beni çok büyük bir hayal kırıklığına uğrattı. Okudum ettim hem İngilizce tercüman oldum, hem sporda kendimi geliştirdim pilates eğitmeni oldum ama 2 sektördede gönlüme uygun bir iş henüz bulamadım. Yok yani yok, inanılmaz bir kıtlık çekiyorum bu konularda. Çok araştırdım, sorunun bilinçaltından kaynaklanabileceği sonucuna vardım. Hayat beni nereye sürükler ne yaparım bilemiyorum. Ha bu yaşadıklarım beni olgunlaştırdı mı olgunlaştırdı ama olgunluk bir gram işime yaramadı şimdiye kadar, gene saçma sapan olayları yaşamaya devam ettim. Ama dini inancımı tamamen kaybetmek istemiyorum işin açığı. Ben gene çabalarım ama artık çocukluğumdan beri süren bu hüsranlı hayatın değişmesini istiyorum...