Kronik hayal kırıklığı

byebyeblackbird

Bilmem bizi ne civara yazmışlar.
Kayıtlı Üye
18 Ocak 2018
3.143
8.741
158
33
Herkese merhaba, bir sorunum var tam olarak ifade edebilirim kendimi inşallah. Şimdi şöyle uzun zamandır sürekli olarak aynı şeyi yaşıyorum. Farklı yerlerde ve zamanda hep aynı kötü olayı yaşıyorum. Bu artık böyle kısır döngü halini aldı. Tam olarak açıklamasa da bu kötü olayı "emeğimin zayi olması" şeklinde özetleyebilirim. Mesela istediğim birşey için çabalıyorum ama son aşamada ailem sorun çıkarıyor sonuca ulaşamıyorum, önemli bir işimin olduğu gün çok ciddi bir aksilik yaşıyorum ya da ne bileyim mesela kimsenin istemediği illallah ettiren tez hocası bana düşüyor uyuzluğundan daha çok uğraştırıyor ama daha iyi sonuç getirmiyor, önemli bir sınav öncesi annemle ciddi kavga ediyoruz sınava çok kötü bir moralle gidiyorum... Bir şekilde birşeyler oluyor ve istediğim sonucu alamıyorum.

Kendi başarisizliklarina bahane buluyorsun diyebilirsiniz ama bu konuyu etrafımdaki kişiler de söylüyor, etrafımdan en çok duyduğum şeyler: "hayırlısı buymuş", "sen şanssizsin", "sen elinden geleni yaptın sonuçta" vs. vs. Niyet ettiğim her işin sonu bu oluyor.

Çok üzülüyorum. Elimi neye atsam kuruyor. Hep aynı hayal kırıklıklarını yaşıyorum. Sanki üzerimde kötü bir enerji var gibi. Size anlatmamın sebebi de şu: kendimi sonunda hep aynı üzüntüyü yaşadığım bir döngünün içinde hissediyorum ve artık bir çözüm bulmak istiyorum. bu bilinçaltıyla ilgili olabilir mi? Ya da meditasyona vs. bunun üstesinden gelebilir miyim? Bu konulara da baya uzağım doğru kelimeyi de bulamıyorum ama olumlamayla falan bu döngü kırılabilir mi?
 
Bu hayalleri olan ve birşeylere ulaşmak için çabalayan her insanın hayatının bir döneminde olan bir döngü. Nedenini bilmiyorum ama çok duydum ve süper ağır şekilde yaşadım. Geçmişe dönüp baktığımda bugün yaşadığım hayata o günler sebep oldu. Kv buna kader diyor. Bense düzen. Eğer elinden gelen herşeyi yaptıysan ve olmadıysa, bırak. Bazen daha güzel bir şeye sebep olur, bazen daha kötü. Ama değişim yaşanacaksa önünde duramazsın.

Genel olarak hangi konularda oluyor, neyi yapamıyorsun, neyi başarıyorsun, otur yaz. Şöyle uzaktan bir bak hayatına, yabancı gibi. Belki o zaman bir yol görürsün.
 
Kendini gerceklestiren kehanet
"Zaten bende sans olsa"
Diyorsun, sansslizlik seni buluyor.
"Erkeklerden yuzum gulmedi. Bu da ayni olacak" diye dusunuyorsun , o da ayni oluyor.
Ilk olarak kafandaki kodlari degistir.
Ben mesela bir insanin bana sanssiz demesine izin vermiyorum. Gecen bir konuda daha yazmistim. Birkac hafta once is arkadaşım bir uygulama kuracakti. Herkese kurdu,bende acilmadi. "Yaa senin sanssizligina" dedi. Hemen duzelttim "yoo ben cok sansli bir insanimdir. Tarif et bir de ben deneyeyim" dedim hemen. Ha birisi bana kufur etmis ha sen şanssizsin demis. İkisine de tepkim ayni.
Kimse beni olumsuz yaftalayamaz.
Bence sen de ilk olarak kendine guzel seyler soyle. Insanlarin seni etiketlemesine izin verme.
Hic sevmedigim bir kitap. Yazariyla da birkac kere ayni ortama girdim yazarini da sevmem ama Erdal demirkiranin "ben dunyanin en akilli insaniyim" kitabinda diyor ki : "benim boyum 183 kilom 65. Bana gore 182 cucedir,184 deve. 64 kilo siskadir 66 sisko. Cunku ben mukemmelim"
Olay bu degil de zihniyet bu. Ben fikri begenmememe ragmen beynim bunu benimsedi. Benim yaptigim dogru geliyor genelde. Hata da olsa ben tercih ettigim icin BENIM HATAM oluyor. Hatalarimdan da gurur duyuyorum. Insan durduk yere torpulemiyor kendini. Hata yapiyorsun uzuluyorsun ve torpuluyosun. Bir sure sonra daha iyi bir insan oluyorsun...
Yani benim mottom bu.
Bence kulak ver. Olumsuz yorumlardan kacin. Kendini ov,kendini pohpohla. Cekim yasasina da cok inanmam ama hakli olan tarafi var bence.
Neyi soylersen onu cekersin.
Sen daha en basindan negatifligi cekiyorsun.
Benim de oyle bir sinif arkadasim vardi. Aralik ayinda biryere davet ederdim "tez yazacam gelemem" derdi. Hep tezin ne zor olduğundan falan bahsederdi,BB aldi. Ben gercek anlamda son hafta yazdim bitirme tezini. Gurur duymuyorum bundan ama son dakikaciyimdir. Kafamda fikir vardi zaten kabataslak. Susleyecek birkac sey de buldum, ilgi çekici basliklar onsozun ingilizce cevirisi falan. Zaten guzel birsey alacagimi biliyordum ve AA aldim.
Ya da bir sehir degistirirken blablacarla gidiyorum . Buyuk risk cunku o gun o saat araba olacağı belli degil kesinlikle. Ama ben evden valizle cikiyorum,sansima güveniyorum ve vink diye guzel bir arabaya biniyorum ;)
Ya da agustos ayinda bayram donusu kamp yapmaya gidecektim. Hava da kapaliydi -karadenizde. Herkes bana "yaa cok sanssizsin yagmur yağacak /cok sanssizsin gecen hafta gunluk güneşlikti" dedi.
Herkesi susturdum "ben sansliyimdir. Eminim harika bir tatil olacak. Hem yagmur yagsa da cadir su gecirmiyor en fazla camur olur" dedim. Ve tatilimde yagmur yagmadi. Döndüğüm gece o sehri sel basti.
Boyle bir sans iste :)
Once dilini degistir zamanla bakis acin da degisir hayatin da
 
böyle birşey gerçekten var çünkü banada olmuştu bir dönem ne yapsam olmuyordu.kısmet dedim vazgeçtim daha iyisi oldu.sizde kafanıza takmamaya çalışın belki daha güzeli olur.
 
Kendini gerceklestiren kehanet
"Zaten bende sans olsa"
Diyorsun, sansslizlik seni buluyor.
"Erkeklerden yuzum gulmedi. Bu da ayni olacak" diye dusunuyorsun , o da ayni oluyor.
Ilk olarak kafandaki kodlari degistir.
Ben mesela bir insanin bana sanssiz demesine izin vermiyorum. Gecen bir konuda daha yazmistim. Birkac hafta once is arkadaşım bir uygulama kuracakti. Herkese kurdu,bende acilmadi. "Yaa senin sanssizligina" dedi. Hemen duzelttim "yoo ben cok sansli bir insanimdir. Tarif et bir de ben deneyeyim" dedim hemen. Ha birisi bana kufur etmis ha sen şanssizsin demis. İkisine de tepkim ayni.
Kimse beni olumsuz yaftalayamaz.
Bence sen de ilk olarak kendine guzel seyler soyle. Insanlarin seni etiketlemesine izin verme.
Hic sevmedigim bir kitap. Yazariyla da birkac kere ayni ortama girdim yazarini da sevmem ama Erdal demirkiranin "ben dunyanin en akilli insaniyim" kitabinda diyor ki : "benim boyum 183 kilom 65. Bana gore 182 cucedir,184 deve. 64 kilo siskadir 66 sisko. Cunku ben mukemmelim"
Olay bu degil de zihniyet bu. Ben fikri begenmememe ragmen beynim bunu benimsedi. Benim yaptigim dogru geliyor genelde. Hata da olsa ben tercih ettigim icin BENIM HATAM oluyor. Hatalarimdan da gurur duyuyorum. Insan durduk yere torpulemiyor kendini. Hata yapiyorsun uzuluyorsun ve torpuluyosun. Bir sure sonra daha iyi bir insan oluyorsun...
Yani benim mottom bu.
Bence kulak ver. Olumsuz yorumlardan kacin. Kendini ov,kendini pohpohla. Cekim yasasina da cok inanmam ama hakli olan tarafi var bence.
Neyi soylersen onu cekersin.
Sen daha en basindan negatifligi cekiyorsun.
Benim de oyle bir sinif arkadasim vardi. Aralik ayinda biryere davet ederdim "tez yazacam gelemem" derdi. Hep tezin ne zor olduğundan falan bahsederdi,BB aldi. Ben gercek anlamda son hafta yazdim bitirme tezini. Gurur duymuyorum bundan ama son dakikaciyimdir. Kafamda fikir vardi zaten kabataslak. Susleyecek birkac sey de buldum, ilgi çekici basliklar onsozun ingilizce cevirisi falan. Zaten guzel birsey alacagimi biliyordum ve AA aldim.
Ya da bir sehir degistirirken blablacarla gidiyorum . Buyuk risk cunku o gun o saat araba olacağı belli degil kesinlikle. Ama ben evden valizle cikiyorum,sansima güveniyorum ve vink diye guzel bir arabaya biniyorum :KK66:
Ya da agustos ayinda bayram donusu kamp yapmaya gidecektim. Hava da kapaliydi -karadenizde. Herkes bana "yaa cok sanssizsin yagmur yağacak /cok sanssizsin gecen hafta gunluk güneşlikti" dedi.
Herkesi susturdum "ben sansliyimdir. Eminim harika bir tatil olacak. Hem yagmur yagsa da cadir su gecirmiyor en fazla camur olur" dedim. Ve tatilimde yagmur yagmadi. Döndüğüm gece o sehri sel basti.
Boyle bir sans iste :)
Once dilini degistir zamanla bakis acin da degisir hayatin da
Açıkçası ben bunların safsata olduğunu düşünüyordum. Ama geriye dönüp baktığımda bazen şakasına bazen ciddi sürekli şanssız, uğursuz, işleri rast gitmeyen biri olduğumu dile getirdiğimi fark ettim belki de ben böyle söyledikçe işler daha da kötüye gitmeye başladı. Başkalarindan da çok fazla duyuyorum şanssız olduğumu ama bundan sonra dikkat edeceğim.
 
böyle birşey gerçekten var çünkü banada olmuştu bir dönem ne yapsam olmuyordu.kısmet dedim vazgeçtim daha iyisi oldu.sizde kafanıza takmamaya çalışın belki daha güzeli olur.
İşte bu da var bunu çok kişiden duydum, istediğim olmadı ama daha iyisi oldu ya da iyi ki olmamış. Ama ben de bu da olmadı. Hep üzüldüğümle kaldım şimdiye kadar ya da bilmiyorum belki de ben güzellikleri göremiyorum.
 
Bu hayalleri olan ve birşeylere ulaşmak için çabalayan her insanın hayatının bir döneminde olan bir döngü. Nedenini bilmiyorum ama çok duydum ve süper ağır şekilde yaşadım. Geçmişe dönüp baktığımda bugün yaşadığım hayata o günler sebep oldu. Kv buna kader diyor. Bense düzen. Eğer elinden gelen herşeyi yaptıysan ve olmadıysa, bırak. Bazen daha güzel bir şeye sebep olur, bazen daha kötü. Ama değişim yaşanacaksa önünde duramazsın.

Genel olarak hangi konularda oluyor, neyi yapamıyorsun, neyi başarıyorsun, otur yaz. Şöyle uzaktan bir bak hayatına, yabancı gibi. Belki o zaman bir yol görürsün.
Teşekkür ederim. Dediğinizi yapacağım inşallah oturup yazacagım. Ama zor olacak çünkü aradan yıllar geçse de yapamadığım için üzüldüğüm ve unutmaya çalıştığım şeyler var.
 
Back
X